Żuraw Jerzy był stróżem wieży, w której uwięził legendarną księżniczkę Bożenę. Wokół zamku posadził gęsty żywopłot, różnokolorowe róże oraz pożyteczne jeżyny.

W stróżowaniu pomagały mu usłużne wyżły. Żadne zwierzę nie miało odwagi zbliżyć się do wieży. Nikt z ludzi go nie odwiedzał.

Aż w końcu znalazł się śmiałek - żeglarz Błażej. Przeczytał uważnie trzy warunki uwolnienia Bożenki i wziął się do pracy.

Przyniósł garść poziomek, nazbierał dzban żurawin, zasuszył dwa kształtne liście, po czym zapukał w drzwi wieży.

Żuraw przywitał przyjaźnie śmiałka. W nagrodę oddał mu Bożenę za żonę. Wszyscy żyli odtąd długo, długo i szczęśliwie.