GARDZIEJEWSKA, JEDRUSIAK, KALUŹNA, KAŁUŻA

Państwowa Wyższa

Szkoła Zawodowa

Im. Witelona w Legnicy

Angelika Gardziejewska

Alina Jędrusiak

Marta Kaluźna

Agata Kałuża

ANALIZA BLOGA PRACOWNIKA OŚWIATY

Legnica, rok akademicki 2011/2012

Pedagogika rok I

Studia niestacjonarne

  1. ADRES INTERNETOWY BLOGA

http://nauczyciel-kowalski.blog.pl/

  1. CHARAKTERYSTYKA AUTORA BLOGA

Autorem bloga jest Przemysław Kowalski ur. 23.11.1979 w Katowicach. Jest on nauczycielem mianowany języka angielskiego i niemieckiego w Technikum Energetycznym, szkoła średnia w aglomeracji śląskiej (Katowice) . W swoim zawodzie pracuje od 8 lat. Jego dodatkowe obowiązki:

Aktywny fan sztuki kulinarnej i zdrowego żywienia.

Lubi wycieczki szkolne, uważa siebie za turystę kopalnianego.

  1. JĘZYK BLOGA

Język bloga jest internetowego jest żywy, naturalny, mający bardzo często charakter spontaniczny. Na tym blogu odnajdujemy potoczną polszczyznę pełniącą funkcje poznawcze, komunikacyjne. Pan Kowalski używa zatem języka prostego i zrozumiałego. W każdym wpisie możemy dostrzec , że są one skierowane do ludzi młodych co nieznaczny że nie jest on dla wszystkich ludzi.

Czasami nauczyciel używa słów uznawanych za niestosowne.

„Teraz lenie patentowe będą za mną chodzić nie tylko w czasie lekcji[…]”

Autor w swoich notatkach wtrąca również tzw. „slang” , którego jak twierdzi nauczył się od swoich uczniów.

„Największe kozaki jak dostaną „pałę” na semestr to po paru miesiącach grania nie wiadomo kogo, na osobności płaczą i padają na kolana.”

„A po 4 kapach już mu nie było po pańsku.”

Pisze w sposób otwarty , dzięki czemu Jego słowa trafiają wprost do czytelnika. W niektórych wpisach możemy dostrzec nutkę sceptycyzmu.

Czasami stosowane są tzw. Makaronizmy, czyli elementy obcych języków.

„Raz miałem takiego big bossa, co przyleciał z mamusią, że mu niesprawiedliwie oceny dałem.”

„Skończcie się lansować i zacznijcie w siebie inwestować.”

Keep it up!”

  1. TREŚĆ BLOGA

Tytuł bloga: „NAUCZYCIEL KOWALSKI | SZKOŁA JAKĄ DZIŚ JEST”

Blog składa się z:

Blog ma charakter osobisty i służy jako internetowy pamiętnik. Zawiera on osobiste przemyślenia i uwagi pana Kowalskiego związane z jego rzeczywistością szkolną. Bog odzwierciedla jego postawę i opinię wobec szkoły i uczniów. Umieszcza tam wiele pochwał dla swoich uczniów, ale i wiele obelg w ich kierunku. Nauczyciel Kowalski w swoim blogu umieszcza informacje o tym co w najbliższym czasie będzie się działo w szkole jak i również o przebiegu tych wydarzeń np. wycieczki szkolne, imprezy szkole tj. studniówka, zawody sportowe czy wigilia klasowa. Z niektórych wpisów można również wywnioskować jego postawę wobec niektórych współpracowników.

Czasem żartobliwie opowiada o swoich uczniach i zaistniałych sytuacjach lub porusza bardzo ważne tematy np. o „patologicznych rodzicach” swoich uczniów i ich problemach, nawet tych nie związanych ze szkołą.

Nauczyciel pisze swojego bloga od 22 listopada 2011 roku, wtedy pojawił się jego pierwszy wpis. Autor stara się robić wpisy w miarę regularnie, średnio ok. 4 wpisów na miesiąc. Pojawiają się one w terminach ważniejszych wydarzeń z życia jego szkoły lub dotyczące jego klasy i wychowanków.

Jego blog zawiera również opis jego hobby, które nie jest powiązane z jego zawodem. Gotowanie jest dla niego pewnego rodzaju odskocznią i odpoczynkiem od ciężkiego żywota nauczyciela. Gotując nie musi trzymać się zasad, wytycznych i harmonogramu, które panują w szkole.

  1. KOMENTARZE

Komentarze na blogu pana Kowalskiego są pisane bardzo rzadko pisane i w nieznacznej ilości. Najwięcej komentarzy jest wystawionych w listopadzie 2011 roku. Można wnioskować, że osoba prowadząca tego bloga internetowego nie wzbudza większego zainteresowania internautów. Treści komentarzy zazwyczaj są krótkie i potwierdzające wypowiedzi Kowalskiego.

PODSUMOWANIE:

Autor w swoich wpisach zawiera jedynie informacje dotyczące jego pracy, czyli tzw. życia szkolnego.

Nauczyciel Kowalski wyraża się o uczniach:

,, Polska młodzież jest krnąbrna, niegrzeczna i nieobliczalna. Jest także bardzo zdolna.”

,,Teraz lenie patentowe będą za mną chodzić nie tylko w czasie lekcji, ale i na przerwach oraz w Internecie, prosząc o kolejną szansę”.

Denerwuje go fakt, że przy końcu semestru znów musi wysłuchiwać jęczenia uczniów i tych samych uczniów pytać o to samo, bo oczywiście się nie nauczyli. Ocenia swoich uczniów jako mądrali, którzy posiadają rodziców-złodziei. Uważa, że uczniowie zrobią wszystko, by minęła jak największa część lekcji-nawet uwierzą w świętego mikołaja. Czasem wyraża się tak, jakby wcale nie lubił swojej pracy. Ma coś do powiedzenia na temat każdego z uczniów i każdej sytuacji. Jednak w niektórych sytuacjach jest bardzo zadowolony ze swojej pracy.

Określa uczniów jako ,,pociechy’’, zwraca się do nich ,,drodzy uczniowie’’. Prawdopodobnie jest zadowolony z tego, że spędza czas ze swoimi uczniami:

,, Bardzo się cieszę, bo spędzimy cały dzień z uczniami na świeżym powietrzu’’.

Widać, że mimo wszystko czasem lubi swoją pracę i cieszy się, że może nauczać coraz to nowych uczniów:

,, Człowiek bardzo fajnie się czuje, gdy co roku widzi, że kolejne osoby chciałyby u nas spędzić kilka lat.’’

Na zakończenie szkoły zwraca się bardzo życzliwie do swoich uczniów i na zakończenie wspólnych lekcji żegna się z nimi podziękowaniami:

,, Dziękuję za 4 lata i życzę powodzenia. Będziecie rządzić! Sam się od Was niejednego nauczyłem. Bez Was nie znałbym tych wszystkich modnych wyrażeń i sformułowań.’’.

Ideologia autorytarna jest ideologia którą kieruje się nauczyciel Kowalski. System dyscypliny i porządku utrzymywany jest dzięki wcześniej ustalonym regułom. Nauczyciel uważa swoja osobę jako dominującą a inne osoby, czyli uczniowie powinni być od niego uzależnieni:

„W każdej szkole znajdziemy pewne jednostki, które sądzą, że ciągle muszą dominować nad innymi i dowartościowywać swoją niepewną osobowość czyimś kosztem. Ja takie przypadki uwielbiam. Lubię ich łamać. Kozak w mojej klasie jest jeden. Pan nauczyciel.”

Porządek podczas lekcji jest utrzymywany przez pewien rodzaj zastraszenia (chodzi tu m.in. o używanie telefonów komórkowych podczas lekcji):

„Ląduje on w moich rękach, a ja losuję jedna osobę z jego książki telefonicznej, po czym wysyłam do niej sms o treści „Kocham Cię”. Oni są bardzo wstydliwi, więc bardzo ich to boli.”

Nie jest to jedyna ideologia którą stosuje nasz blogujący nauczyciel. jest nauczycielem który troszczy się o swoich uczniów i chce im zawsze pomagać w rozwiązywaniu swych problemów;

„Należę do tych nauczycieli, którzy dla swoich uczniów są dostępni także po lekcjach.”

Interesuje się także losami swoich uczniów i martwi się o ich dobra opinię wśród innych ludzi. Cieszy się z ich osiąganych sukcesów oraz zaradności i talentów. Lubi spędzać czas ze swoimi uczniami, często jest organizatorem szkolnych wycieczek.

Można wywnioskować, że pan kowalskie jest nauczycielem o ostrych zasadach, konsekwentny w swoich zamierzeniach i działaniach. Jest nieugięty jeśli chodzi o ocenianie, uważa że uczeń aby dostać pozytywną ocenę musi na nią zapracować swoją wiedzą. Nie jest pobłażliwy, ale z pewnością każdy uczeń, który potrzebuje jego pomocny, na pewno ją otrzyma.

Autor utworzył odrębna kategorię poświęconą problemom szkolnym.

Pozwolę sobie przytoczyć je:

- „ojciec regularnie odcinał prąd w domu, kiedy jego syn zaczynał się uczyć; twierdził, że jego syn nie ma się po co uczyć, bo i tak mądrzejszy od ojca nie będzie;

- matka sprzedawała rzeczy na które syn ciężko harował weekendami, aby kupić sobie alkohol;

- matka sypiała z dwójką swoich nastoletnich synów, fundując im przy tym sadomasochistyczne pieszczoty;

- matka nagminnie wmawiała synowi, że nie powinien wychodzić z domu, ponieważ ludzie zrobią mu coś złego; skończyło się na tym, że chłopak się rozchorował psychicznie, bał się wychodzić, bał się ciemności, zawsze musiał spać z oświeconym światłem; nie wychodził nawet do szkoły, a matka na to pozwalała; w końcu oboje wylądowali na leczeniu psychiatrycznym; matka chyba była już chora wcześniej, ponieważ doznała od swojego byłego męża wielu okrutności;

- ojcowie pijacy nagminnie wyrzucają swoich nastoletnich synów z domu, obojętnie czy noc czy zima;

- ojcowie i matki katujący swoje dzieci fizycznie i psychicznie, odmawiający im jedzenia przez kilka dni;

- rodzice złośliwie poniżający swoje dzieci w obecności innych osób, z premedytacją i niezwykłą wrednością, często bez żadnego wyraźnego powodu.”

Podkreślał , że to tylko kilka z przypadków z którymi się spotkał. Nauczyciel pisze, że nastolatkowe mimo przykrości i niedogodności jakie ich spotkały nie poddają się i kończą szkołę z dobrymi wynikami.

W jednym z wpisów porusza temat końca roku w którym uczeń mający słabe oceny chce poprawiać je na koniec roku. Zaznacza , że żadna wymówka go nie interesuje. Gdyż był czas żeby zdobyć pozytywne oceny. Uważa ,że jemu też należy się odpoczynek. Zaznacza , że praca pedagoga i problemy pedagogiczne nie są łatwym tematem.

Do problemów jakie pojawiają się w szkole zalicza także bójki uczniów, jedzenie i picie na lekcji, bardzo powszechne używanie na lekcji telefonów komórkowych, spożywanie alkoholu podczas wycieczek szkolnych, i z pewnością wiele, wiele innych.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
K Kałużna, Pan Cogito spotyka Gombrowicza
Sajgonki Jędrusia
PrzeróbkaPlastyczna, Wykrawanie, Jędruszczak Bartłomiej
Kaluza 9 2009
Kaluza 9 2009
wyrażenia i Nad kałużą, ż
Kaluzna Rola SI [1][1], integracja sensoryczna(1)
Daria Kałużna zadania inżynieria ochrony hydrosfery, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Inżynieria
Jędrusyna wykład
Sałatka Jędrusia
Kaluza, Winkler
gardziejczyk
kaluza pod hipermarketem
sprawko kaluzny1
4x02 (59) Kaluza, Książka pisana przez Asię (14 lat)
Kałuża na Zaporożu 12
K Kałużna, Pan Cogito spotyka Gombrowicza
A Kałuża Związki poezji i kultury popularnej
stanowiska żadkich kałużnic Polski

więcej podobnych podstron