Temat: Narodziny zbrodniarza. Analizują podane fragmenty Makbeta Williama Szekspira oraz wykorzystując znajomość całego utworu, przedstaw jak doświadczenia życiowe wpływają na postawę bohatera.
Plan:
Wstęp.
Rozpoznanie wstępne utworu.
Wpływ doświadczeń życiowych na postawę bohatera we fragmentach.
Wpływ doświadczeń życiowych na postawę bohatera w całości.
Zakończenie.
Dramat Williama Szekspira „Makbet” można traktować jako anatomię zbrodni. Utwór ten pokazuje przemianę z człowieka dobrego i prawego w osobę potrafiącą zabijać z zimną krwią. Jest on dramatem, średniowieczną tragedią.
Pierwszy fragment pochodzi z aktu I, sceny siódmej. Przedstawia on wewnętrzny monolog tytułowego bohatera, który następuje po powrocie Makbeta z pola bitwy i przyjeździe króla do jego zamku. Poprzez ten monolog wyraża swoje wątpliwości, co do zabójstwa Dunkana.
Drugi fragment pochodzi z pierwszej sceny aktu III. Makbet jest już po koronacji na króla i rozważa zabicie Banka. W monologu wyznaje powody przyszłej zbrodni.
W czasie, w którym dzieje się pierwszy fragment, Makbet jeszcze nie ma na sumieniu żadnego morderstwa. Nikt nie podejrzewa go o takie czyny, nawet on sam nie wie że jest do nich zdolny. Dopiero rozważa popełnienie pierwszego morderstwa. Bije się z własnymi myślami. Jego rozsądek podpowiada mu, że bardzo niemoralne i nieuczciwe byłoby zabicie Dunkana, gdyż jest on jego krewnym i wasalem. Dodatkowo, z racji że gości go u siebie w domu, powinien chronić go przed niebezpieczeństwami. Uważa, że wielką zbrodnią jest zabicie tak dobrego i cnotliwego króla. Sam zauważa, że największym i jedynym bodźcem pchającym go ku zbrodni jest jego wybujała ambicja.
W kolejnym fragmencie Makbet jest już bardziej doświadczony przez życie. Na swoim koncie ma już kilka morderstw, dzięki którym zdobył tytuł Króla Szkocji. Nasz bohater znów znajduje się na rozdrożu. Musi zdecydować czy zabić Banka. Boi się o swoją pozycję. Zaczyna wszędzie widzieć zagrożenie, szczególnie w osobie przyjaciela. Jeśli wierzyć przepowiedniom Czarownic, to właśnie dzieci Banka, a nie Makbeta, miały odziedziczyć tron. Zauważa, że śmierć Dunkana, bez śmierci Banka poszłaby na marne. Decydując się na tę zbrodnię pokazuje, że nie cofnie się przed niczym i, ze dla władzy jest w stanie walczyć z każdym, nawet swoim przyjacielem.
Początkiem tego łańcuszka morderstw były na pewno czarownice. Gdyby nie powiedziały mu o swojej przepowiedni, Makbet nawet nie zacząłby myśleć o możliwości zbrodni. Duży wpływ, na jego postępowanie miała również Lady Makbet. To ona zmanipulowała i namówiła go do popełnienia pierwszej zbrodni. Kochał ją, bo go wspierała i dodawała mu pewności siebie, lecz gdy już został królem, nie była mu do niczego potrzebna. Zostawił ją samą sobie. Kiedy zaczęła chorować psychicznie, nie interesował się nią, nawet kiedy zmarła.
Na zachowanie Makbeta wpłynęło również drugie spotkanie z wiedźmami. Dięki drugiej wróżbie nabrał pewności siebie i poczucia „nieśmiertelności”. Po zabiciu Lady Makduf i jej potomków nie ma już dla niego odwrotu. Skazanie dzieci na śmierć, jest najokropniejszym czynem jakiego mógł się dopuścić.
Szekspir w tej tragedii przedstawia narodziny zbrodniarza, jak również to, że największy wpływ na kształtowanie charakteru i postawy maja doświadczenia życiowe. Historia Makbeta pokazuje, że każda zbrodnia powoduje kolejną. Tytułowy bohater doświadcza całkowitej degradacji moralnej i traci wszystko co było dla niego ważne.