CHEMIA MROŻONEJ ŻYWNOŚCI –WYKŁAD 3
Wit B1 – tiamina, duże straty następują przy blanszowaniu warzyw (przed mrożeniem), jest rozpuszczalna w wodzie
Wit B2 – ryboflawina, ze względu na słabą rozpuszczalność w wodzie ulega w mniejszym stopniu wypłukiwaniu w środowisku wodnym np. podczas mycia warzyw i owoców
Wit PP – niacyna, amid kwasu nikotynowego, niewielkie straty podczas przechowywania
Wit B6 – pirydoksyna, występuje głównie w warzywach liściastych, pod wpływem światła i podwyższonej temp. ulega inaktywacji
ZMIANY ZAWARTOŚCI CUKRÓW
Skrobia hydroliza cukry proste (wykorzystywane do procesów metabolicznych)
Cukry proste synteza skrobia (rośliny, które dojrzewają po zbiorze np. nasiona – groch zielony, bób zielony, kukurydza cukrowa, melon)
Przemiany sacharydów są najważniejsze wśród przemian zachodzących w przechowywanych warzywach. Sacharydy są zużywane głównie w procesie oddychania, dostarczając potrzebnej energii i wielu innych składników dla procesów biologicznych zachodzących w warzywach związanych z dojrzewaniem, tworzeniem się pędów wierzchołkowych, starzenie się. Niekorzystny spadek zawartości cukrów prostych po zbiorze i przechowywanie w kontrolowanej atmosferze. Może być wykorzystywana także atmosfera modyfikowana, ale rzadko się to stosuje, raczej do produktów mięsnych.
ZMIANY ZAWARTOŚCI ZW. PEKTYNOWYCH
Podczas przechowywania warzyw i owoców zachodzą zmiany zawartości pektyn w rezultacie kom rozluźniają swoją strukturę i występują zmiany we właściwościach sensorycznych warzyw. Następuje zmniejszenie się jakości warzyw, a w końcowym wyniku utrata przydatności handlowej. Podczas przechowywania obserwuje się zmiany zawartości frakcji błonnika rozpuszczalnego jak i ogólnej zawartości błonnika.
ZMIANY ZAWARTOŚCI KW. ORGANICZNYCH
Kw. organiczne występują w warzywach w postaci soli lub w stanie wolnym, ich zawartość wynosi od 0,1-0,5%. Warzywa zawierają przede wszystkim kw. cytrynowy, jabłkowy, winny, ale w pomidorach znajduje się również kwas mrówkowy, a w szczawiu, szpinaku, rabarbarze kw. szczawiowy.
Kwasy organiczne mają korzystne działanie w schorzeniach żołądka i jelit – działają buforowo. Jednak zawarty w niektórych warzywach kw. szczawiowy ma działanie niekorzystne. Działa odwapniająco na organizm i osadza się w postaci nierozpuszczalnych soli szczawianu wapnia.
Kwasy organiczne podnoszą walory smakowe warzyw ale smak w dużym stopniu zależy od stosunku sacharydów do kwasów.
Kwasy organiczne odgrywają ważną rolę w przemianach zachodzących w kom. W okresie przechowywania warzyw następuje zmniejszenie zawartości kwasów, które zużywane są w procesie oddychania (cykl Krebsa) dostarczają energie.
W wyniku spadku zawartości kw. organicznych w warzywach maleje w nich kwasowość (czynna i miareczkowa)
ZMIANY ZAWARTOŚCI ZW. AZOTOWYCH
Białko reguluje wiele procesów życiowych zachodzących w przechowywaniu warzyw. Podczas przechowywania następuje spadek zawartości białek, a wzrost zawartości aminokwasów. Warunki przechowywania mają wpływ na przemiany zw. azotowych. Zwiększenie stężenia CO2 lub zmniejszenie stężenia O2 powoduje wzrost poziomu wolnych aminokwasów w przechowywanych warzyw.
Podczas niewłaściwego przechowywania warzyw tworzą się azotyny szkodliwe dla organizmu ludzkiego. Azotyny łączą się z hemoglobiną krwi w wyniku czego krew traci funkcje przenośnika tlenu.
ZMIANY ZAWARTOŚCI ZW. AROMATYCZNYCH ZW. LOTNYCH
Substancje zapachowe w roślinie to liczna grupa związków: estry, laktony, alkohole, kwasy, aldehydy, acetale, węglowodory, etery, fenole.
Charakter aromatu danego gatunku najczęściej uzależniony jest od zawartości niewielkich ilości kilku związków lub czasami tylko jednego z nich np.:
Kapusta – izotiocyjaniny
Seler –dihydroftalina, dwuacetyl
Cebula – dwu, trój –siarczki, alkile tiosulfonianowe
Pietruszka – węglowodory monoterpenowe (Apio – odpowiedzialny za zapach pietruszki)
Fasola – etylowinyloketon
Kolejna grupa związków aromatycznych tworzy się po uszkodzeniu tkanek np. przy krojeniu cebuli tworzy się dwusiarczek metylu, propylu.
Na zawartość zw. zapachowych mają wpływ warunki przechowywania. Warzywa przechowywane w CA mają z reguły mniejszą zawartość zw. aromatycznych.
ZMIANY ZAWARTOŚCI BARWNIKÓW
Rośliny zawierają głównie grupy barwników:
Chlorofile a i b
Karotenoidy
Flawonoidy
Betalainy
CHLOROFIL A – ma barwę niebieskozieloną
CHLOROFIL B – ma barwę żółtozieloną
KAROTENOIDY – zwykle towarzyszą chlorofilowi, mają barwę od czerwonej do żółtej. Dzielą się na karoteny i ich utleniane formy ksantofile. Do najpopularniejszych karotenów zaliczamy β-karoten (do tej grupy zaliczamy likopen występujący w pomidorach). Do ksantofili zalicza się luteinę, neotoksynę, zeaksynatynę.
FLAWONOIDY – barwa od żółtej przez czerwoną do niebieskiej. Do tej grupy zaliczamy:
Antocyjanidyny
Flawony
Flawon ale
Flawonony
Dihydroflowonole
BETALAINY – występują przede wszystkim w korzeniach buraka ćwikłowego, mają barwę żółtą, czerwoną, fioletową. Dzielą się na :
- beta cyjaniny (czerwono fioletowe) do których należą: betanidyna, betanina oraz beta ksantyna (barwa żółta).