Antropologia kulturowa
Antropologia (gr. άνθρωπος anthropos – człowiek, λόγος logos – nauka) - nauka, która zajmuje się badaniem człowieka jako jednostki i jako społeczności. W znaczeniu obszerniejszym wykorzystuje wiele nauk zajmujących się w mniejszym lub większym stopniu człowiekiem i jego życiem (medycyna, psychologia, socjologia), jednakże uwzględnia je o tyle, o ile ich zdobycze mają znaczenie dla zrozumienia właściwości i rozwoju człowieka. Antropologia w ściślejszym tego słowa znaczeniu jest gałęzią nauk przyrodniczych zajmującą się człowiekiem i rasami etnograficznymi a jej gałąź paleoantropologia zajmuje się także różnymi podgatunkami a nawet gatunkami rodzaju Homo.
Początek formularza
Podział antropologii:
antropologia kulturowa to dyscyplina badająca organizację kultury, rządzące nią prawa, historyczne zmienności i etniczną różnorodność kultur, żeby skonstruować ogólne pojęcie kultury,
antropologia społeczna zajmuje się relacjami pomiędzy faktami społecznymi, a zjawiskami kulturowymi. Bada zinstytucjonalizowane zachowania ludzkie, oraz wzory relacji osób i grup,
antropologia fizyczna to nauka o fizycznym zróżnicowaniu człowieka przestrzeni i czasie, oraz biologicznym rozwoju gatunku homo sapiens,
antropologia filozoficzna łączy się z antropologią kultury i rozwija się głównie na gruncie refleksji abstrakcyjnej, poszukuje odpowiedzi na pytanie o istotę społeczeństwa ( człowiek jako całość ).
Antropologia kultury to badanie różnorodności kultur, odniesienie zachowań ludzkich do ogólnego kształtu kultury danej społeczności. Nieuzasadnione wydaje się, więc oddzielanie kultury od społeczeństwa. Antropologia łączy się ponadto z innymi dyscyplinami tj. archeologią, etnografią ( to czysty opis kultury: konkretnej kultury i konkretnego społeczeństwa ), etnologią ( to ogólniejszy opis wraz wnioskami ) i językoznawstwem. Antropologia kultury to nauka formująca teorie na temat kultury na podstawie tych opisów, to wartości, symbole i postawy.
Holizm to podejście całościowe, mówiące, że każda grupa ma swój byt. Jednostka musi być badana z perspektywy uczestnictwa w grupie. Musimy najpierw opisać cała grupę i z tego opisu wnioskujemy o cechach indywidualnych jednostki
Redukcjonizm to pogląd, że grupa ludzi nie istnieje inaczej jak ze względu na to, że istnieją więzy między nimi. Aby zbadać grupę należy najpierw opisać poszczególne jednostki.
Leah ( Licz ) : antropologia to badanie systemu różnorodności ludzkiej.
Początki antropologii to XIX w. Była wynikiem rozwoju nauk przyrodniczych (empirycznych), oraz rewolucji technicznej i odkryć geograficznych.
Akulturacja to przemiany w społeczeństwach pierwotnych pod wpływem zderzenie się z cywilizacją zachodnią. Jest jedna z form dyfuzji kulturowej. Zachodzi wówczas, gdy w bliski i żywiołowy kontakt wchodzą dwa odmienne społeczeństwa, które dzieli znaczny dystans kulturowy, społeczny i gospodarczy. Proces ten to gwałtowne przeobrażenie się jednej kultury pod wpływem innej. Jest to proces szybki i zazwyczaj dokonuje się w okresie życia jednego pokolenia lub najwyżej kilku. Jego skutkiem jest powstanie zupełnie odmiennej kultury.
Dyfuzjonizm kulturowy to podejście badawcze w antropologii kulturowej obejmujące różne orientacje, uznające, że wszystkie kultury rozwinęły się z jednej lub kilku kultur tzw. kultur zasadniczych, które rozprzestrzeniły się dając początek tzw. kulturom wtórnym.
Dyfuzja kulturowa to opis i konceptualizacja zmian zachodzących w kulturze. Rozprzestrzenienie się kultury zachodzi na drodze zapożyczenia.
Antropologia w całościowy ( holistyczny ) sposób patrzy na człowieka i jego kulturę, gdyż zajmuje się wszystkimi aspektami życia człowieka ( społeczne, kulturowe, fizyczne i psychiczne ) i bada nawet najmniejsze zbiorowości i poszczególne typy społeczeństw.
Każde społeczeństwo posiada swoją kulturę, która zdaniem antropologów rekompensuje fizyczne niedoskonałości człowieka w walce o byt i przetrwanie.