10.04.2006r.

9. = 10.
- wywiad ogólny, badanie podmiotowe i przedmiotowe

- analiza warunków zgryzowych

- wybór materiału (kompozyty mikrofilowe i mikrohybrydowe) i metody rekonstrukcji tkanek

- usunięcie złogów nazębnych

- dobór koloru – w świetle naturalnym i sztucznym, wilgotny ząb

- badanie żywotności zęba

-zdjęcie rtg

- jeśli żywy, znieczulenie jest wymagane

- otwarcie ubytku – takie usunięcie twardych tkanek zęba umozliwiające dotarcie do ogniska próchnocowego w zębinie (stworzenie dobrej widoczności wnętrza ubytku oraz łatwe manewrowanie narzędziami)

• Z użyciem wiertarki turbinowej z chłodzeniem wodno-powietrznym, wiertło w kształcie walca, płomyka, kuleczki z nasypem diamentowym lub z węglików spiekanych

• Wykonanie poszerzenia ułatwiającego – usunięcie nawisów szkliwa

- nadanie zarysu ubytkowi – linia zamknieta, ograniczająca wejście do ubytku (linia styku materiału wypełniającego ze szkliwem)

• Z użyciem wiertarki turbinowej z chłodzeniem wodno-powietrznym, wiertło w kształcie walca, plomyka, kuleczki z nasypem diamentowym lub węglików spiekanych

• Zarys ubytku jest trójkątny

• Narożnik sieczny przesunięty na brzeg sieczny

• Dno ubytku może pozostać wypukłe, by uniknąć obnażenia blisko ułozonej miazgi

- usunięcie próchnicowo zmienionej zębiny

• Ręcznie – ekskawatorem ostrym lub podostrzonym

• Maszynowo – wiertarka kątnicowa, 30000 obr/min. W PRAWO!, chlodzenie wodno powietrzne, bez nacisku, z przerwami, maksymalnie krótki czas zabiegu

• Wiertła ostre, o odpowiedniej wielkości (mniejsze od średnicy ubytku), różyczkowe

• Najpierw usuwamy zębinę próchnicową z połączenia szkliwno-zębinowego

• Następnie ze ściany ubytku

• Na końcu z dna ubytku (ściany dokomorowej, po zmianie wierteł na jalowe)

• Poprawka Blacka – dwuetapowe usuwanie zębiny i nadawanie zarysu ubytkowi między tymi etapami

• Bliskość miazgi zębów przednich warunkuje kształt ubytku

- nadanie kształtu oporowego – nadanie takiego kształtu ubytkowi, aby ściany zeba wraz z wypełnieniem mogły skutecznie przeciwdzialać silom żucia. Zapewnia odporność na zgniatanie i równoważenie powstających podczas żucia naprężen.

• Eliminacja prostych i ostrych kątów przy przejściu jednej ściany ubytku w drugą

• Ścięcie szkliwa niepodpartego zębiną w miejsach obciążonych okluzyjnie

• Ścięcie szkliwa na obwodzie ubytku

• Ścięcie szkliwa w okolicy przydziąsłowej – eliminacja niekorzystnych naprężeń (ścięcie wewnętrzne – internal bevel)

• Szczególnie narażony na uraz jest brzeg szkliwa i wypełnienie w obrębie kąta siecznego

• Na brzegu siecznym szkliwo musi być podparte zebiną

• Po nałożeniu podkładu ściana dodziąsłowa powinna miec min. 2mm szerokości

• Powinna być ustawiona pod kątem prostym lub ostrym do dlugiej osi ubytku

- wyrównanie brzegów ubytku

• Zukośnienie brzegu ubytku (dot. szkliwa) – zwiększenie powierzchni szkliwa dla wiązania wypelnienia, poprawa estetyki, zwiększenie efektywności wytrawienia

• Szkliwo ścina się pod kątem 45 stopni na szerokość 0,5mm

• Wiertarka niskoobrotowa, wiertła: stożki, płomyki diamentowe czy karborundowe, białe kamienie Arkansas, dyski ścierne o małej abrazyjności)

Faza ta dla kompozytu straciła na znaczeniu.

- nadanie kształtu retencjnego – sposób uformowania ścian oraz brzegów ubytku, aby zapewnić wypelnieniu odporność na siły wyważania (przeciwdziałanie wypadaniu wypełnienia)

• W ubytku tej klasy trudno uzyskać retencję ze względu na charakterystyczny kształt ubytku

• Retencja w ubytkach tej klasy polega na połączeniu ze szkliwem i zębiną

• Retencję można zwiększyć przez zachowanie całego niepodpartego zebiną szkliwa na powierzchni wargowej, ścięcie brzegów szkliwa,ćwiek okolomiazgowy – do rozpatrzenia

• Nalezy jak najoszczędniej opracowywać tkanki zeba

• Ubytek przybiera kształt spodka

- przemycie i osuszenie ubytku – celem jest usunięcie nieczystości i resztek, wiórów zebinowych, sliny lub krwi z ubytku

• Odizolowanie zeba od dostępu śliny (ślinociąg, lignina, koferdam)

• Przemycie płynem z użyciem jałowej kuleczki z waty (0,9%NaCl, woda destylowana w temperaturze 37 stopni)

• Osuszenie ubytku (dmuchawka ręczna, dmuchawka w unicie, jałowa watka)

• Zakaz suszenia głębokim, silnym strumieniem sprężonego powietrza – powoduje przemieszczenie jąder odontoblastów do kanalików zębinowych, obumarcie miazgi i ból

- wypełnienie ubytku

• Pierwsza warstwa materiału podkładowego tylko na część dokomorową (leczniczy – na bazie wodorotlenku wapnia – działanie stymulujące)

• Druga warstwa podkładu na obszar zębiny (izolacyjny, np. polikarboksylowy)

• Stosujemy metodę całkowitego wytrawienia

• Wytrawianie szkliwa – 37% kwas ortofosforowy, 15-40 s

• Wytrawienie zębiny – ten sam kwas, 15-20 s

• Obfite płukanie wytrawiacza sprayem wodnym

• Wysuszenie ubytku

• Zastosowanie systemu wiążącego typu bond

• Zdmuchnięcię nadmiaru bondu sprężonym powietrzem

• Naświetlanie 20 s

• Odbudowa utraconych tkanek przy użyciu kształtki celuloidowej – odpowiednio dostosowanej

• Nałożenie kompozytu do kształtki

• Przylożenie do zęba, dopasowanie, naświetlanie 40s

- opracowanie wypełnienia

Wiertła diamentowe, kamienie Arkanzas, krążki ścierne, paski ścierne.

• Dostosowanie do warunków zgryzowych – kalka artykulacyjna

• Wyrównanie wypełnienia

• Wypolerowanie wypełnienia – gumki polerskie z pastą polerską

• Nie można pozostawić żadnych nadmiarów, może to doprowadzić do pękniecia lub wyważenia wypełnienia