1. W pierwszej kolejności ze znanych współrzędnych punktów nawiązania wyznaczamy azymut* początkowy A₀ oraz azymut* końcowy A_k ciągu.

2. Wyliczamy sumę praktyczną kątów ∑α_p (lub ∑β_p), którą stanowi suma pomierzonych kątów oraz sumę teoretyczną:

dla kątów lewych: ∑α_t = A_k – A₀ + n•200^g,0000
dla kątów prawych: ∑β_t = A₀ – A_k + n•200^g,0000

gdzie n – liczba kątów w ciągu.
***W ciągu zamkniętym: 
- dla kątów wewnętrznych: ∑α_t = (n-2)•200^g,0000
- dla kątów zewnętrznych: ∑β_t = (n+2)•200^g,0000
3. Na podstawie sumy praktycznej oraz teoretycznej kątów obliczamy odchyłkę kątową:

f_α = ∑α_p – ∑α_t 
f_β = ∑β_p – ∑β_t

Sprawdzamy, czy spełnia ona warunek f ≤ f_dop, gdzie f_dop= m₀√_ n_k. Przykładowe wartości f_dop są stabelaryzowane w Instrukcji technicznej G-4, zał.2. 

4. Po ocenie poprawności powyższego warunku, przechodzimy do obliczenia poprawek dla poszczególnych kątów:

v_αi = – f_α n
v_βi = – f_β n 

Suma poprawek kątowych musi być równa odchyłce kątowej co do wartości bezwzględnej.
5. Następnie wyrównujemy pomierzone kąty:

α_i = α_i + v_αi 
β_i = β_i + v_βi 

6. Wychodząc od azymutu początkowego ciągu A₀ obliczamy wyrównane azymuty dla każdego kolejnego boku:

A_i = A_i-1 + _ α_i – 200^g,0000 
A_i = A_i-1 – _ β_i + 200^g,0000 

Azymut wyrównany dla ostatniego boku powinien być równy azymutowi końcowemu ciągu A_k.
7. Mając wyrównane azymuty A_i obliczamy przyrosty współrzędnych:

Δx_i = d_icosA_i
Δy_i = d_isinA_i

8. Sumujemy otrzymane przyrosty, dzięki czemu otrzymujemy praktyczną sumę przyrostów ∑Δx_p, ∑Δy_p. Teoretyczna suma przyrostów wyliczona jest ze współrzędnych punktu początkowego i końcowego ciągu:

∑ΔX_t = X_C – X_B
∑ΔY_t = Y_C – Y_B 

***W ciągu zamkniętym: ∑ΔX_t= 0 oraz ∑ΔY_t= 0.
9. Określamy odchyłki dla przyrostów:

f_x = ∑Δx_p – ∑ΔX_t 
f_y = ∑Δy_p – ∑ΔY_t

oraz odchyłkę liniową ciąg u: f_L = √ f_x² + f_y² 

Sprawdzamy warunek f_L ≤ f_Ldop,
f_Ldop =√u²L+(m₀/ρ)²(n+1)(n+2)(L²/12n)+c²
Przykładowe wartości f_Ldop są stabelaryzowane w Instrukcji technicznej G-4, zał.3.
***W ciągu zamkniętym: f_x= ∑ΔX_p oraz f_y= ∑ΔY_p.
10. Dodajemy poprawkę dla każdego przyrostu, która jest wyrażona za pomocą wzoru:

v_xi = – f_x d_i d
v_yi = – f_y d_i d 

Sprawdzamy, czy: Σv_xi = – f_x , Σv_yi= – f_y. 
Otrzymujemy wyrównane przyrosty:

ΔX_i = Δx_i + v_xi 
ΔY_i = Δy_i + v_yi 

11. Obliczmy wyrównane współrzędne szukanych punktów:

X_i = X_i-1 +  ΔX_i 

Y_i = Y_i-1 +ΔY_i 

12. Wykonujemy kontrolę obliczeń:

X_n = X_n-1 + ΔX_n = X_n 
Y_n = Y_n-1 +  ΔY_n = Y_n