POLITECHNIKA WARSZAWSKA

Ćwiczenie projektowe przedmiotu:

Systemy unieszkodliwiania i zagospodarowania odpadów stałych

Temat: Projekt koncepcyjno–technologiczny

mechaniczno- biologicznego przetwarzania odpadów stałych

dla miasta Gliwice

Wykonali: Marcin Jaworski

Joanna Chodunaj

Małgorzata Walenda

Piotr Teodorowicz

1. Część studialna.

1 .1 Podstawy teoretyczne zastosowanego procesu unieszkodliwiania odpadów.

MBP, czyli Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów to zespół mechanicznych i biologicznych technik przetwarzania odpadów, których dobór i efektywność są podporządkowane:

-celowi przygotowania odpadów do składowania i/lub odzysku,

-celowi przetwarzania i sposobowi zagospodarowania produktów

oraz dostosowane do rodzaju obrabianych odpadów.

Użycie tej technologii powoduje znaczne zmniejszenie masy odpadów. Uzyskuje się to poprzez wydzielenie z odpadów składników użytecznych (takich, jak: metale, papier, składniki mineralne) oraz biologiczny rozkład frakcji organicznej w warunkach tlenowych i beztlenowych, a także intensywne odwadnianie i nawadnianie.  Pozostała substancja stała stanowi użyteczną frakcję o wysokiej wartości opałowej. Rozbudowa technologii o kolejne procesy jednostkowe pozwala dodatkowo zmniejszyć masę dzięki usunięciu części wody (osuszanie, końcowe kompostowanie).

Do zalet technologii zaliczamy: niewielkie zapotrzebowanie powierzchni, wysoki stopień automatyzacji, wysoką samowystarczalność energetyczna oraz bardzo skuteczną ochronę przed emisjami dzięki innowacyjnemu zarządzaniu powietrzem. Zastosowanie odpowiedniej obróbki dodatkowej stwarza warunki, które pozwalają na użycie wszystkich znanych rozwiązań wykorzystania i unieszkodliwiania odpadów.

Instalacja do mechaniczno-biologicznego przetwarzania składa się z części mechanicznej i biologicznej.

W części mechanicznej następuje wydzielenie frakcji przeznaczonej do procesu biologicznego przetwarzania. Frakcja ta może zostać poddana działaniu separatorów metali żelaznych, nieżelaznych oraz powietrznych czy segregacji manualnej w zależności od składu odpadów i uwarunkowań ekonomicznych.

Z frakcji pozostałej nie przeznaczonej do procesu biologicznego przetwarzania mogą zostać wydzielone surowce wtórne lub frakcja wysokokaloryczna, która z kolei dalej może zostać przetworzona na paliwo. Rodzaj zastosowanej techniki uzależniony jest tu od ilości, składu oraz uwarunkowań ekonomicznych.

W części biologicznej wykorzystywane są procesy tlenowe czyli biologiczne przetwarzanie. Materiałem wejściowym jest tu frakcja zawierająca odpady biodegradowalne wydzielona z odpadów komunalnych czy też pozostałości z odpadów komunalnych oraz osady ściekowe.

Rodzaj materiału wsadowego:

• frakcja zawierająca odpady biodegradowalne mechanicznie wydzielona z odpadów komunalnych

• odpady komunalne pozostałe (resztkowe),

• odpady "mokre" w przypadku wprowadzenia systemu selektywnej zbiórki z podziałem na tzw. "suche" i "mokre"

1 .2 Przegląd stosowanych metod.

Biologiczne przetwarzanie odpadów organicznych.

Kompostowanie odpadów jest procesem, który polega na niskotemperaturowym tlenowym rozkładzie substancji organicznych pochodzenia komunalnego, przemysłowego i rolniczego (biomasy) z udziałem mikroorganizmów. Proces kompostowania może być prowadzony tylko w warunkach naturalnych (pryzmach) lub bioreaktorach (kompostowanie wstępne) i w pryzmach.

Biologiczne przetwarzanie w warunkach naturalnych:

jest prostą metodą prowadzoną w różnego rodzaju pryzmach:

1. otwartych, bez wstępnego przygotowania,

2. otwartych, ze wstępnym rozdrobnieniem,

3. otwartych lub osłoniętych, ze wstępnym sterowaniem procesu rozkładu,

1. otwartych lub osłoniętych, z rozdrabnianiem i ze wstępnym sterowaniem
   procesu rozkładu,

1. osłoniętych czasowo lub stale.

Biologiczne przetwarzanie w pryzmach, w warunkach naturalnych, prowadzi się jedno-lub dwuetapowo. Jednoetapowo, gdy masa odpadów nie jest wstępnie kompostowana w urządzeniach typu biostabilizator, wtedy proces trwa od 3 do 7 miesięcy. O procesie dwuetapowym mówimy wówczas, gdy kompost grzejny, otrzymany po kompostowaniu wstępnym, w drugim etapie dojrzewa w pryzmach w warunkach naturalnych. W takiej sytuacji okres jego dojrzewania może być skró­cony do 8 - 12 tygodni.

W kraju powstaje coraz więcej projektów opartych o tę najprostszą formę kompostowania pryzmowego. Proponowane rozwiązania są dostosowane do możliwości finansowych gmin, ale warunkiem podstawowym powodzenia tych rozwiązań jest wprowadzenie selektywnej zbiórki odpadów organicznych.

Przykładem pryzmowych metod kompostowania może być technologia PP (przyspieszonego pryzmowania), zaprojektowana przez GK-P Abrys. Tech­nologia ta cechuje się selektywną zbiórką materiału do kompostowania w spe­cjalnie do tego przygotowanych pojemnikach o nazwie „Compostainer" i pryzmowym charakterem prowadzenia procesu. Ze względu na odpowiednią kon­strukcję pojemników, przeznaczone do kompostowania bioodpady, nawet po 2 tygodniach ich przechowywania nie zmieniają odczynu.

Biologiczne przetwarzanie z udziałem bioreaktorów jest prowadzone w dwóch eta­pach:

I etap - kompostowanie wstępne w urządzeniach (bioreaktorach otwartych i zamkniętych).

II etap - dojrzewanie kompostu w pryzmach lub w komorach zamkniętych.
Biologiczne przetwarzanie wstępne może być przeprowadzane z zastosowaniem:

1. urządzeń otwartych,

2. urządzeń okresowo osłaniających pryzmy,

3. urządzeń zamkniętych (bioreaktorów) statycznych lub dynamicznych,

4. złóż wieżowych (reaktory kolumnowe).

W ostatnich latach obserwuje się rozwój kompostowania prowadzonego jako procesy otwarte, tzn. różnego typu sztucznie napowietrzonych płytach kom­postowych (np. system Hazemag, Yoest Alpine). Proces ten obejmuje kompos­towanie odpadów zielonych, pochodzących z selektywnej zbiórki. Pozwala (w przypadku całkowitego obudowania płyty kompostowej) na uzyskanie takich sa­mych efektów, jak w komorach zamkniętych, przy czym kompostowanie może być prowadzone do ustania intensywnej mineralizacji i humifikacji. Pozwala to na znaczne skrócenie czasu kompostowania (6-8 tygodni), ale powoduje wzrost kosztów inwestycyjnych eksploatacyjnych.

Podstawowe urządzenia w tym procesie to: rozdrabniarka, sita, klasyfikator aerodynamiczny i układ wentylacyjny.

Biologiczne przetwarzanie wstępne z zastosowaniem urządzeń okresowo os­łaniających pryzmy (np. w okresie do 35 dni) to m.in. system Biotank oraz Baden-Baden. W urządzeniach typu Biotank istotą systemu jest przesuwna przesłona poruszająca się po obwodzie okręgu, na którym usypuje się pryzmę o wys. i szer. podstawy . Pryzmę tę, w czasie usypywania i pierwszej fazy kompos­towania, przykrywa się ze wszystkich stron żelbetonową lub stalową osłoną w kształcie podwójnego trapezu, poruszaną na szynach. Czas takiego przykrycia pryzmy wynosi 28-35 dni, a następnie, w okresie 2-3 miesięcy, proces dojrzewania prowadzi się już bez przykrycia. W trakcie całego procesu pryzma jest na­powietrzana sprężonym powietrzem, rozprowadzanym w jej podstawie. Zalety tak prowadzonego procesu to optymalne wykorzystanie terenu oraz oszczędność czasu i sprzętu ze względu na to, że nie przerzuca się pryzm. Wadami tego procesu są: wysuszanie odpadów w pobliżu drenażu napowietrzającego i konieczność wprowadzenia kontroli napowietrzania.

W metodzie Baden-Baden zasada prowadzenia procesu jest bardzo podobna.

W komorach zamkniętych (bioreaktor, bioboks) zachodzi proces statyczny (np. system Blauberen, MUT-Herhof). Oznacza to zamknięte pomieszczenie, z wymuszanym przewietrzaniem, najczęściej prowadzonym przez podłogę, z pełną kontrolą odbieranego z procesu powietrza. Przy tak prowadzonym procesie maksymalny rozkład substancji organicznej, przy jednoczesnej higienizacji wsadu, następuje w ciągu 7-14 dni. Po takim czasie uzyskuje się kompost (grzejny) świeży, który poddawany jest procesowi dojrzewania w pryzmach.

W technologii MUT-Herhof zwraca uwagę fakt, że intensywne dojrzewanie przebiega w systemie zamkniętym, prowadzenie procesu odbywa się przy minimalnej emisji powietrza procesowego oraz przy małej ilości wód odciekowych (pozostają one w obiegu zamkniętym), co prowadzi do pełnej higienizacji materiału wsadowego. W procesie tym rozkładają się głównie bioodpady (kuchenne, ogrodowe, z chowu zwierząt itp., pochodzące z selektywnej zbiórki, odpady zielone dowożone z zakładów zieleni, wysegregowane odpady ze sklepów i targów warzywnych oraz osady z oczyszczalni ścieków, przefermentowane lub świeże, o małej zawartości metali ciężkich).

Podstawowym elementem omawianej technologii jest bioreaktor, szczelnie zamknięty betonowy zbiornik z izolacją cieplną. Dojrzewanie intensywne prze­biega w czterech fazach:

1. faza nagrzewu, wzrost temperatury do ok. 40°C,

2. faza główna rozkładu, która przebiega w temperaturze 40-50°C,

3. faza higienizacji materiału przebiegająca w ciągu trzech dni w temperaturze 60°C (na odpływie powietrza),

4. faza ochłodzenia oraz odwodnienia masy kompostowej do optymalnej za­ wartości wody, wynoszącej ok. 45%.

Biologiczne przetwarzanie odpadów komunalnych w komorach bębnowych obroto­wych (bioreaktor dynamiczny) wg systemu MUT-DANO

Zasadniczym elementem technologicznym systemu DANO jest tzw. biostabilizator - komora rotacyjna o długości 34 m i średnicy 3,5 m. Posiada ona stalowy płaszcz, wyposażony w płytę czołową, przez którą następuje zsyp odpadów oraz płytę zamykającą, z zasuwami umożliwiającymi spust materiału po zakończeniu procesu. Odpady komunalne wypełniają najczęściej 2/3 objętoś­ci biostabilizatora. Odpowiednie ich ilości są wprowadzane za pomocą zespołu urządzeń podających i równocześnie następuje odprowadzanie odpowiedniej ilości przetworzonej masy. Biostabilizator obraca się na łożyskach rolkowych z prędkością 0,6 obr.|/min podczas pierwszej zmiany dziennej oraz z szybkością 0,8 obr./min w pozostałym czasie. W zależności od potrzeb prędkość można w dowolny sposób regulować, natomiast sam proces odbywa się w sposób ciągły.

Biostabilizator jest urządzeniem wielofunkcyjnym, którego głównym zadaniem jest rozdrobnienie odpadów, a raczej tych składników masy, które w wyniku procesów ścierania wilgotnych odpadów ulegną rozdrobnieniu. Można określić tę operację jako selektywne rozdrabnianie. Z doświadczeń wiadomo, że w tych wa­runkach ulegają mu jedynie odpady roślinne i zwierzęce, a także papier. Zdecy­dowanie nie ulegają rozdrobnieniu takie materiały, jak tworzywa sztuczne, tek­stylne, szkło, metale itp., ale jest możliwe wydzielenie z masy wychodzącej z bio­stabilizatora tych nie rozdrobnionych materiałów przez odsiewanie i w efekcie uzyskuje się materiał do dalszego kompostowania.

W porównaniu z innymi systemami, rozdrabnianie w biostabilizatorze daje znacznie lepszy materiał do dalszego kompostowania. Ponadto jest to proces mniej energochłonny niż np. rozdrabnianie w rozdrabniarkach młotkowych, sto­sowane w innych technologiach kompostowania.

1 .3 Szczegółowy opis techniczny wybranej metody.

Zastosowano metodę biologicznego przetwarzania w systemie Dano, która polega na przetwarzaniu odpadów w komorze zamkniętej w warunkach dynamicznych.

W pierwszym etapie następuje rozdrobnienie materiału, odsianie i wyelimi­nowanie części nie nadających się do biologicznego przetwarzania, szkła i innych elementów twardych. W instalacjach proces ten przebiega następująco: od­pady są ładowane do zbiornika magazynowego. Z niego, przy zastosowaniu urządzeń do transportu wewnętrznego (stół z podłogą przesuwną), surowiec jest podawany bezpośrednio do biostabilizatora. Usuwaniem odpadów wielkogabarytowych, które mogą się zna­leźć w masie odpadów przed biostabilizatorem zajmuje się stanowisko do ich wydzielania.

W biostabilizatorze rozpoczyna się proces rozkładu tlenowego (przy zacho­waniu odpowiedniej temperatury i wilgotności), w czasie którego wydziela się ciepło, reakcja egzotermiczna przyspieszająca rozwój mikroorganizmów z grupy mezofilnych i termofilnych. Wstępną higienizację masy uzyskuje się przez utrzymanie temperatury 55-65°C w czasie 24-48 godzin, natomiast pełna higienizacja na­stępuje w trakcie dojrzewania i stabilizacji kompostu w pryzmach. Czas przebywania wsadu w I węźle (najbardziej intensywna faza kompostowania) trwa 24-48 godzin.

Po wyjściu z biostabilizatora przetworzona masa poddawana jest do przesiewacza bębnowego. Frakcja 10-100mm oraz >100mm odprowadzana jest na separatory elektromagnetyczne, frakcja 0-10mm odprowadzana jest na składowisko. Separator elektromagnetyczny który wychwytuje drobne części żelazne wydzieli metale żelazne, następnie odpady systemem przenośników taśmowych wędrują do separatorów metali kolorowych, gdzie wydzielone zostaną metale kolorowe. Pozostałe odpady dostają się do separatora elektrostatycznego, tu wydzielane są tworzywa sztuczne. Po wyjściu z separatora elektrostatycznego odpady przechodzą do klasyfikatora powietrznego a następnie do odbiciowego separatora części twardych. W klasyfikatorze powietrznym oddzielone zostaną od odpadów papier i materiały tekstylne. W odbiciowym separatorze części twardych wydzielone części nieorganiczne (niepalne ) i szkło zostaną odprowadzone na składowisko natomiast odpady spożywcze i organiczne zostaną poddane biologicznemu przetwarzaniu.

Kolejny etap to biologiczne przetwarzanie. Prowadzony jest w pryzmach na placu przy zachowaniu odpowiednich warunków wilgotnościowo – tlenowych, w pryzmach następuje proces dojrzewania, który trwa od 4 do 6 miesięcy, a jego przebieg jest kontrolowany i sterowany przez pracowników. Podczas dojrzewania dopełnia się proces fermentacji, mineralizacji składników pochodzenia organicznego. Czas dojrzewania uzależniony jest od warunków meteoro­logicznych.

Odpady po mechaniczno – biologicznym przetwarzaniu mogą być zastosowane do następujących celów:

• rekultywacja zdegradowanych terenów przemysłowych,

• gospodarka leśna na pogorzeliskach,

• urządzanie terenów zieleni miejskiej,

• rekultywacja dzikich terenów.

2. Część projektowa.

   1. Opis techniczny

      1. Założenia projektowe.

Obliczenia projektowe prowadzono dla okresu dziesięciu lat (2011 – 2021). Założono, że przyrost ludności w kolejnych latach będzie kształtował się na poziomie 2%. Przyjęto wskaźnik nagromadzenia odpadów równy 1,47 m3/M*rok. Ponadto założono, że temperatura odprowadzonych gazów spalinowych wynosi 800°C i ciepło spalin nie będzie wykorzystywane. Całkowite straty ciepła wynoszą 20% ilości ciepła wprowadzonego do paleniska.

W mieście założono 3 strefy zabudowy z procentowym udziałem ludności:

1. Zabudowa wysoka wielorodzinna 36%

2. Zabudowa niska, zwarta 50%

3. Zabudowa jednorodzinna 14%

Liczba mieszkańców: 196167

1. Charakterystyka odpadów.

a) Wskaźnik nagromadzenia odpadów 1,47 m³/M*rok

b) Ciężar objętościowy odpadów 142 kG/m³

c) Podział frakcyjny:

• Frakcja 0 – 10mm 10,4 %

• Frakcja 10 – 100mm 53,3 %

• Frakcja > 100mm 36,3 %

d) Skład grupowy odpadów:

• Frakcja drobna 0 – 10mm 10,4 %

• Odpady spożywcze pochodzenia roślinnego 19,4 %

• Odpady spożywcze pochodzenia zwierzęcego 6,2 %

• Papier 10,9 %

• Materiały tekstylne 7,2 %

• Metale żelazne 4,8 %

• Metale kolorowe 1,2 %

• Tworzywa sztuczne 16,2 %

• Szkło 8,0 %

• Pozostałe organiczne 10,3 %

• Pozostałe mineralne 5,4 %

e) Właściwości paliwowe odpadów

• Ciepło spalania 9887 kJ/kg

• Zawartość wilgoci 44,60 %

• Części palne 29,93 %

• Części niepalne 25,47 %

Skład elementarny:

• Zawartość węgla 48,24 %cz.p

• Zawartość wodoru 4,47 %cz.p

• Zawartość azotu 0,21 %cz.p

• Zawartość siarki 0,28 %cz.p

• Zawartość tlenu 46,33 %cz.p

• Zawartość chloru 0,47 %cz.p

f) Właściwości nawozowe odpadów

• Zawartość substancji organicznej 48,76 %

• Zawartość węgla organicznego 21,33 %

• Zawartość azotu 0,18 %

• Zawartość fosforu 0,69 %

• Zawartość potasu 0,07 %

  1. Koncepcja technologiczna.

Wybrana koncepcja technologiczna polega na rozdzieleniu odpadów stałych i podzielenie ich na część mechaniczną i biologiczną. Odpady będą mechaniczne oddzielane i następnie oddzielone odpady spożywcze i organiczne są kierowane na kompostowane i składowane na napowietrzanych pryzmach. Odpady nieorganiczne (niepalne) i szkło, oraz powstałe podczas wstępnego przesiewu o frakcji 0-10 mm trafiają na składowisko, a odpady takie jak: metale żelazne, metale kolorowe, tworzywa sztuczne, papier i materiały tekstylne są przeznaczone na odzysk.

1. Uzasadnienie celowości danej metody

Metoda mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów została wybrana ze względu na dość duży odzysk odpadów podatnych na biodegradacje ok. 24%,

oraz odpadów możliwych do powtórnego wykorzystania: metale żelazne – 7,7%,

metale kolorowe – 1,2%, tworzywa sztuczne – 18%, papier i materiały tekstylne – 20,2% . Dzięki czemu znacznie zmniejsza się powierzchnia składowiska na którym składujemy odpady niemożliwe do przetworzenia.

1. Obliczenia technologiczne

Ilość odpadów odprowadzana z każdej ze stref:

- Obliczenia dla pierwszej strefy:

gdzie:

– wskaźnik nagromadzenia w danym roku t [m3/M rok],

– wskaźnik nagromadzenia w stanie nasycenia 5 [m3/M rok],

a – współczynnik wiążący dla danej strefy,

i – czas w latach,

x – gradient wzrostu 0,05.

Wielkość a została obliczono ze wzoru:

Gromadzenie odpadów w pojemnikach

V – Objętość odpadów zgromadzona w pojemniku danego rodzaju

Z- ilość pojemników

_{d –} Współczynnik nagromadzenia dobowy odpadów

_{m -} Współczynnik nagromadzenia miesięczny odpadów

_{r -} Współczynnik nagromadzenia roczny odpadów

f - częstość wywożenia odpadów

v – pojemność pojemnika

	Strefa I	Strefa II	Strefa III
d	1,1	1,2	1,4
m	1,2	1,15	1,1
r	1,15	1,15	1,15
f	3	2	1

Pojemniki w każdej strefie

	Strefa I	Strefa II	Strefa III
36%	0,12	1,1	0,12
50%	1,1	7,0	7,0
14%	7,0

Przyjęto kontener typu KP 7 ks 7m³

Pojemnik typ…. 100 l 1,1 m³

Pojemnik typ SM-120 l 0,12 m³

Samochody: Śmieciarki duże BYŚ – 18-22 m³

Obliczenie liczby samochodów do wywozu pojemników:

Gdzie wydajność dobowa samochodu do wywozu pojemników wynosi:

Gdzie

z – liczba kursów = 3

q – współczynnik zgniatania = 3

Dobrano śmieciarki duże BYŚ 20 m³.

Obliczenia mechaniczno-biologicznego przetwarzania (MBP)

Część mechaniczna

Wydzielenie odpadów, które nie nadają się do części biologicznego przetwarzania.

Określamy przepustowość linii technologicznej w czasie perspektywy do 2021u dla miasta Słupsk.

P – dobowa zdolność przerobowa

W – wskaźnik nagromadzenia odpadów dla roku 2021 roku,

M – liczba mieszkańców,

q – ciężar objętościowy odpadów,

Część biologiczna

Metoda biologicznego przetwarzania odpadów ( na terenie otwartym)

Składowanie odpadów w pryzmach.

Przyjmujemy następujące wartości:

h = 1,5 [m] – wysokość pryzmy

k = 1,2 – współczynnik rezerwowy

- ciężar objętościowy biomasy

Q_m = 37,8 [Mg/d] - strumień odpadów przewidziany na kompostowanie

t = 42 dni - czas odbywania się kompostowania

Wymiary pryzm:

-szerokość 5m,

-długość 15m.

Powierzchnia jednej pryzmy wynosi 75m².

Przyjmujemy 26 pryzm o łącznej powierzchni 1950 m², które zajmują obszar 3519 m².

2.1.6 Dobór i zestawienie urządzeń i sprzętu

Nazwa urządzenia	Firma	Parametry
Waga samochodowa	Scalex
Taśmowe przenośniki transportujące odpady	Wamag s.a	Szerokość taśmy 600-2000mm, prędkość przesuwu taśmy ok. 2m/s
Biostabilizator	MUT DANO	Doprowadzane-157,5Mg/d Odprowadzane-151,2Mg/d
Przesiewacz bębnowy wielkośc oczek: 0-10mm; 10-100mm; >100mm	Arcon	Doprowadzane: 151,2 Mg/d Odprowadzane: 0-10mm- 15,7 Mg/d 10-100mm- 80,6 Mg/d >100mm- 54,9 Mg/d
Separatory elektromagnetyczne do oddzielania żelaza	Wichary	Frakcja 10-100mm: Doprowadzane-80,6 Mg/d Odprowadzane odpady-76,6 Mg/d Odprowadzane metale żelazne- 4,0 Mg/d Frakcja >100mm: Doprowadzane-50,9 Mg/d Odprowadzane odpady-46,9 Mg/d Odprowadzane metale żelazne- 4,0 Mg/d
Separatory metali kolorowych	Magnetix typ SCP	Frakcja 10-100mm: Doprowadzane-76,6 Mg/d Odprowadzane odpady-75,6 Mg/d Odprowadzane metale kolorowe- 1,0 Mg/d Frakcja >100mm: Doprowadzane-46,9 Mg/d Odprowadzane odpady-45,9 Mg/d Odprowadzane metale kolorowe- 1,0 Mg/d
Separator elektrostatyczny	Hamos	Frakcja 10-100mm: Doprowadzane-75,6 Mg/d Frakcja >100mm: Doprowadzane-45,9 Mg/d Odprowadzane odpady-93,1 Mg/d Odprowadzane tworzywa sztuczne- 28,4 Mg/d
Klasyfikator powietrzny		Doprowadzane-93,1 Mg/d Odprowadzane odpady-61,3 Mg/d Odprowadzane papier i materiały tekstylne- 31,8 Mg/d
Separator odbiciowy części twardych	Tugeb Polbud	Doprowadzane-61,3 Mg/d Odprowadzane odpady-37,8 Mg/d Odprowadzane odpady nieorganiczne i szkło- 23,5 Mg/d

2.1.7 Opis technologii procesu

Zmieszane odpady komunalne w Gliwicach są zwożone z miasta za pomocą śmieciarek dużych BYŚ o pojemności 20 m³ do zakładu gdzie są przetwarzane metodą mechaniczno- biologiczną (MBP).

W pierwszej kolejności samochody wjeżdżające na teren zakładu są ważone. Wykorzystywany jest całkowicie zautomatyzowany system wagowy Scalex.

Procedura ważenia wygląda następująco:

• samochód wjeżdża na wagę i zatrzymuje się przed zamkniętym szlabanem,

• następuje automatyczne rozpoznanie numeru rejestracyjnego i porównanie go z numerami pojazdów uprawnionych do wysypywania odpadów, które są zapamiętane w bazie danych w komputerze,

• jeśli porównanie wypadnie pomyślnie, to pojazd jest ważony, zapamiętywana jest dokładne data ważenia wraz z numerem pojazdu oraz danymi klienta do którego pojazd należy,

• podnosi się szlaban i auto może wjechać na teren zakładu,

• po wysypaniu odpadów pojazd podjeżdża i zatrzymuje się przed zamkniętym szlabanem,

• następuje rozpoznanie tablicy rejestracyjnej pojazdu i szlaban się podnosi,

• pojazd wjeżdża na wagę, ważona jest waga netto pojazdu. System wylicza wagę odpadów pozostawionych na składowisku i dopisuje ją do bazy danych konkretnego klienta.

Zmieszany strumień odpadów pozostawiony w magazynie za pomocą taśmowych przenośników (Wamag s.a.) odpadów transportowany jest do biostabilizatora (MUT DANO) o zdolności przerobowej 157,5 Mg/d . Z biostabilizatora odprowadzana jest woda w ilości 6,3 Mg/d. Pozostałe odpady (151,2 Mg/d) wprowadzane są do przesiewacza bębnowego firmy Arcon. W przesiewaczu następuje rozdzielenie na frakcje o wielkości 0-10mm (która jest odprowadzana na składowisko w ilości 15,7 Mg/d), 10-100mm (80,6 Mg/d) oraz >100mm (54,9 Mg/d), które przechodzą do separatorów elektromagnetycznych firmy Wichary. Separator metali żelaznych, wykonany jest w postaci przenośnika taśmowego. Ma on za zadanie odseparować metale żelazne od pozostałych materiałów przenoszonych za pomocą przenośnika. Po oddzieleniu, metale żelazne są kierowane do pojemnika w ilości 4,0 Mg/d z frakcji 10-100mm oraz 4,0 Mg/d z frakcji >100mm. Z separatora elektromagnetycznego pozostałe odpady (frakcja 10-100mm w ilości 76,6 Mg/d, frakcja >100mm – 46,9 Mg/d) transportowane są do separatorów metali kolorowych firmy Magnetix typ SCP. Separatory metali kolorowych są przeznaczone do oddzielania aluminium, miedzi, ołowiu, cynku i innych metali nieżelaznych z pozostałego strumienia. Dzieje się tak za sprawą prądów wirowych wytwarzanych w paramagnetykach przez obracający się dużą prędkością rotor magnetyczny. Prądy wirowe indukują w metalu pole magnetyczne skierowane przeciwnie do pola magnetycznego rotora. Efekt jest taki, że metale kolorowe są odpychane przez magnes i wyrzucane poza strumień surowca, z frakcji 10-100mm 1,0 Mg/d, z frakcji >100mm 1,0 Mg/d. Z separatorów metali kolorowych strumień odpadów 121,5 Mg/d przechodzi do separatora elektrostatycznego firmy Homas. Wykorzystuje się tu zasadę różnych potencjałów elektrycznych pojedynczych tworzyw sztucznych. Otrzymujemy dwie czyste frakcje tworzyw sztucznych. Separator służy do rozdzielania i recyklingu z tworzyw sztucznych frakcji nieprzewodzących. Z separatora elektrostatycznego odprowadzane są tworzywa sztuczne – 28,4 Mg/d. Pozostała ilość odpadów – 93,1 Mg/d przenoszona jest do klasyfikatora powietrznego. Pod wpływem strumienia powietrza usuwane są materiały tekstylne i papier (31,8 Mg/d). Reszta odpadów (61,3 Mg/d) transportowana jest do separatora odbiciowego części twardych. Separatory tego typu służą do oddzielania części nieorganicznych (niepalnych) od organicznych i spożywczych. Część nieorganiczna (niepalna) i szkło odprowadzana jest na składowisko- 23,5 Mg/d, natomiast odpady spożywcze i organiczne poddawane są biologicznemu przetwarzaniu- 37,8 Mg/d. Odpady składowane są w pryzmach na terenie otwartym. Powierzchnia jednej pryzmy wynosi 75 m². Przyjmujemy 26 pryzm o łącznej powierzchni 1950 m², które zajmują obszar 3519 m² ze względu na 3 m odstępy pomiędzy pryzmami. Szerokość jednej pryzmy wynosi 5 m , natomiast długość 15 m. W pryzmach następuje proces dojrzewania, który trwa od 4 do 6 miesięcy, a jego przebieg jest kontrolowany i sterowany przez pracowników. Podczas dojrzewania dopełnia się proces fermentacji, mineralizacji składników pochodzenia organicznego. Przy nakładaniu poszczególnych warstw trzeba pamiętać o zapewnieniu dostępu powietrza, gdyż jest to warunek niezbędny do rozwoju pożądanych mikroorganizmów tlenowych.