Siemion Kriwoszein

Siemion Kriwoszein, ur. 28 listopada 1899 w Woroneżu, zm. 16 września 1978 w Moskwie – generał-lejtnant wojsk pancernych Armii Czerwonej ( we wrześniu 1939 w stopniu kombryga.

Urodził się w biednej rodzinie żydowskiej. W Armii Czerwonej od 1918. Uczestnik wojny domowej w Hiszpanii (1936-1937) , następnie walk Armii Czerwonej z armią japońską w Mandżurii, nad jeziorem Chasan (1938) na granicy mandżursko-sowieckiej.

Dowodził w trakcie sowieckiej agresji na Polskę w 1939. 22 września odbierał w Brześciu wspólnie z gen. Heinzem Guderianem wspólną defiladę, w związku z przekazaniem miasta i twierdzy przez Wehrmacht Armii Czerwonej. Wojskom niemieckim życzył podczas tego wydarzenia szybkiego zwycięstwa nad "kapitalistyczną Anglią". Zaproponował też Guderianowi wizytę w Moskwie po klęsce Anglii.

Specjalizował się w napadach na tyły, cofających się wojsk polskich po naporem niemieckim z zachodu, za co stał się pupilem Stalina.

Został bohaterem sowieckim, w tych tragicznych dla Polski dniach po tym jak jego oddziały w Brześciu nad Bugiem wzięły do niewoli 1030 polskich oficerów, 1220 podoficerów i 34 tys. szeregowych żołnierzy. Jak wzięły? W jakiej bitwie? Otóż w żadnej bitwie. Na dworzec kolejowy w Brześciu w bałaganie odwrotu ku bezpiecznym granicom przybyło kilkadziesiąt polskich transportów wojskowych z żołnierzami i ze sprzętem. Wysiadali z wagonów wprost w sowieckie ręce jeszcze 25 września 1939.