CZYSTE JELITO PODSTAWA SUKCESU DEHELMINTYZACJI

Rozumny goni nie za tym, co przyjemne,

lecz za tym, by pozbyć się nie przyjemności.

Arystoteles

Doświadczenie dehelmintyzacji pojawia się w Szkole Zdrowia „Nadzieja" jako

potrzeba życiowa. Program przewiduje dla Ciebie praktyczne przerabianie zasad ekologii.
W książce “Człowiek-sól Ziemi” przedstawiłam materiały tego programu przewidziane na 21
dni pobytu w Szkole Zdrowia. Ale to było zanim zaczęliśmy uwzględniać rolę, jaką pełnią
pasożyty... Tak więc podstawą programu jest oczyszczenie jelita i odżywianie rozdzielne.
Nie ma sensu prze-prowadzać oczyszczania z robaków nie oswobodzi-wszy przewodu
pokarmowego od złogów gnijącego pożywienia, jajeczek helmintów, zaparć, nie ustanowi-
wszy porządku optymalnego trawienia pokarmu, który niczym w fabryce chemicznej zajmuje się
produkcją wszystkiego, co niezbędne dla krwi.

Mnóstwo ludzi ma chory przewód pokarmowy, kolki, naruszony naturalny cykl defekacji

[wypróżniania]. W Szkole prowadzimy oczyszczanie jelita między 5 a 7 rano. Czas nie jest
wybrany przypadkowo. Prawidłowa fizjologia organizmu człowieka zapewnia dla każdego
organu 2 razy na dobę maksymalny przydział energii. To „zegar biologiczny". Dla jelita
grubego czas między 5 a 7 rano, to pora wykorzystywania energii. To "zegar biologicznych" do
naturalnej defekacji. Jeżeli proces oczyszczania chorego jelita zacznie się zgodnie z zegarem
biologicznym, prawidłowa fizjologia i naturalna defekacja jelita grubego poprawią się.

Oczyszczanie jelita nie jest celem samym w sobie. To przygotowanie, do usunięcia

robaków. Ponad 90% pasożytów jelita żyje w jelicie cienkim. Należy oczyścić jelito tak, by
usuwane pasożytnicze robaki jak najszybciej wyszły z jelita i by nie miały na swojej drodze
przeszkód aż do zwieracza odbytu, oraz by ich produkty przemiany materii nie zdążyły
wchłonąć się w śluzówkę jelita albo jeszcze gorzej - przesycić zastałe masy kałowe w jelicie
grubym.

Przepłukivvanie jelita to procedura nr 1 - zarówno pod względem kolejności uczenia się,

jak również jej stopnia ważności dla zdrowia. W żartach nasi słuchacze nazywają wszystko co
jest związane z przepłukiwaniem jelita - atrybuty, niewymyślny sprzęt, jak i samą czynność -
„klizrnatron": [„klizma" to po rosyjsku lewatywa].

Na początek należy przygotować i wyregulować „klizmatron". To, co w nim

najważniejsze, to wlewnik Esmarcha. Wymyślił ją dr Esmarch. Jego główne przeznaczenie
to funkcja narzędzia do utrzymywania higieny przez kobiety, niby-balon służący do
przepłukiwania i irygacji pochwy. Wiele razy zmieniał on swój kształt. Obecnie używa się
naczynia przypominającego gumowy termofor o otwartej szyjce i długiej gumowej rurce. Jej
pojemność może być różna. Najlepiej, by dla dorosłego człowieka wynosiła 2 litry. Dla dzieci
można kupić wlewnik a objętości 1 litra. Niektórzy rodzice przyuczają swoje dzieci starsze niż
rok do stosowania wlewnika Esmarcha, a dziecko oswaja się z wykonywaniem tej czynności

samodzielnie.

Podczas przeprowadzania dehelmintyzacji i przyjmowania dehelmintyków uzyskujemy

efekt odłączenia się przyssawek robaków od ścianek jelita. W rezultacie na ściankach jelita
strącenie pasożytów skutkuje pojawieniem się mnóstwa ranek w miejscach ich uprzedniego
przytwierdzenia. Jelita stają się bardziej wrażliwe na zakażenie. Oprócz tego zwiększa się
ich zdolność wchłaniania. Podczas przeprowadzania częstych lewatyw mogą powstawać
obrzmienia. Aby zapobiec temu zjawisku (doświadczenie Szkoły Zdrowia), należy dodać do
wody do przemywania sól kuchenną.

Często w książkach z serii „Pomóż sobie sam" można spotkać opis czynności

oczyszczania jelita, w której, w celu zakwaszenia wody do przemywania, radzi się stosowanie
chemicznych, syntetycznych odczynników, np. kwasku cytrynowego. Moim zdaniem autorzy
takich metod sami nigdy nie przemywali swojego jelita. W przeciwnym razie nie napisaliby o
kwasku cytrynowym. Wywołuje on niezwykle uciążliwe, ciągnące się ponad miesiąc swędzenie
w jelicie, zwłaszcza w jelicie prostym.

PODSTAWOWE PRZEPISY DLA CHCĄCYCH BYĆ ZDROWYMI

1. Umyć się na zewnątrz - to małe wyzwanie. Być czystym od wewnątrz - to zadanie na
całe życie,

2. Lewatywa to narzędzie higieny osobistej. Jest ona tak: samo obowiązkowa dla
jelit, jak szczoteczka do zębów dla ust. Wybierając się na odpoczynek, w delegację
czy za granicę pamiętaj, że pierwszym przedmiotem, który powinieneś: włożyć do
torby podróżnej, jest zestaw do lewatyw; Każdy członek rodziny powinien mieć
własny wlewnik Esmarcha. Jeśli wlewniki są jednakowego: koloru; oznaczcie je
różnokolorowymi, śmiesznymi naklejkami.

3. Używaj wlewnika bez końcówki, która silnie zmniejsza ciśnienie, wody: marnuje
się „efekt węża strażackiego". Oprócz tego końcówka powoduje urazy otworu odbytu.

4. Woda do przemywania zawsze powinna mieć temperaturę pokojową i być
zakwaszona naturalnymi produktami - octem jabłkowym, sokiem z cytryny, rokitnika
pospolitego, borówki, żurawiny itd. nie stosuj do zakwaszania jelita preparatów
sztucznych.

Recepta na wodę do przemywania do lewatyw do
stosowania podczas dehelmintyzatji

* ochłodzona woda przegotowana na-2 litry
* sok żurawinowy - 1 łyżka stołowa
[wariant Iepszy podczas dehelmintyzacji] lub sok cytryny,
lub sok rokitnika lub też ocet jabłkowy.

* 1 łyżeczka soli kuchennej

5 Nowy wlewnik do lewatyw przemyj bardzo dokładnie w roztworze mydła i wypłukaj go
wodą. Ponieważ zdjąłeś z rurki końcówkę i zawór, przygotuj do pracy koniec rurki. Nad
plamieniem zapalniczki, świecy lub zapałki podgrzej koniec gumowej . rurki na odcinku
2-3 mm i zmyj z niego sadzę i mydło. Skraj rurki stanie się miękki i zupełnie nieostry. Nie
będzie powodował urazów wrażliwych fałd w odbycie.

6 Podczas oczyszczania jelit wszystko wykonuj samodzielnie.


Najpierw o lewatywie jako czynności. Przede wszystkim zdefiniuj miejsce, gdzie i jak

umiejscowić zestaw do lewatyw. W domu jest to wszędzie proste do zrobienia - w wannie, lub w
ubikacji. W pomieszczeniu tym przymocuj na odpowiedniej wysokości haczyk do zamocowania
wlewnika. W celu zaaplikowania lewatywy zazwyczaj korzystamy z wieszaka do odzieży,
haczyków na ręczniki lub z suszarki do ręczników, gdzie można przymocować wlewnik do
lewatyw kawałkiem bandaża.

Wodę do lewatywy lepiej jest przygotować wcześniej. Wieczorem nalej do wiadra wodę,

by odstała przez noc do temperatury pokojowej. Odlej 2 l i dodaj do niej 1 stołową łyżkę octu
jabłkowego - możesz również dodać 1 stołową łyżkę soku z cytryny, borówki brusznicy, rokitnika
pospolitego, soku pieprzycy(rzeżuchy) na Sachalinie, soku cytryńca nad morzem czy też innego
kwaśnego, naturalnego soku owocowego.

Woda do przepłukiwania powinna być lekko kwaśna - o pH 6,5 - 6,7. Taki odczyn

kwasowa-zasadowy stwarza idealne warunki dla jelita grubego, dla wszystkich reakcji
zachodzących w tym odcinku oraz dla jego mikroflory. Podczas przygotowywania wody do
przepłukiwania na dno naczynia można położyć czarne krzemienne kamyczki. Można je
pozbierać na morskim brzegu, umyć i wsypać do wiadra. Im mniejszego są rozmiaru, tym
większa jest ich powierzchnia styku z wodą i tym bardziej woda nasyca się związkami krzemu.
Im więcej krzemu pobierze jelito grube, tym więcej wchłonie się go do krwi i szybciej nastąpi
reakcja zastępowania wapnia krzemem w ściance jelita oraz w innych elastycznych strukturach
ciała. Słabo rozpuszczalne sole wapnia dają przesłankę do tworzenia się szorstkich, bolesnych
tworów i pęknięć w jelicie, które wysuszają jego ścianki i zatrzymują masy kałowe. Oprócz
tego wapń, w odróżnieniu od krzemu, „nie słyszy mózgu" nie przyjmuje jego impulsów i nie
maże wykonać jego poleceń w procesach energetycznych. Zastępowanie wapnia krzemem, na
przekór tabeli aktywności pierwiastków, chroni enzym silikazę.

Do lewatywy nie wolno używać wody ciepłej. Rozpuści ona szybko masy kałowe, które

zastaną wchłonięte poprzez śluzówkę do krwi.

Istnieje możliwość wystąpienia autointoksykacji - stanu jak przy silnym zatruciu

pokarmowym. Przecież rozpuszczony szlam to pożywienie przez dziesiątki lat gnijące w jelicie

grubym. Zawiera on silne toksyny. Unieszkodliwienie toksyn, które przeniknęły wraz z ciepłą
wadą z jelita grubego do krwi, to trudne zadanie zarówno dla wątroby jak i nerek Również
naczynia krwionośne będą gotowe ogłosić „nadciśnieniowy protest" dla takiego „gwałtownego
udeżenia zanieczyszczeń". Jeśli używasz do lewatywy wody ciepłej, następują bóle w okolicy
nerek, obrzmienia oraz wzrost ciśnienia.

Chłodnej wody również nie wolno wykorzystywać do lewatyw. Można w ten sposób

wywołać zapalenie układu płciowego lub zapalenie pęcherza moczowego (cystitis).

Najlepsza temperatura wody do płukania to 20-22°C. Naczynie do przygotowania wody

może być szklane, emaliowane lub plastikowe. Wadą do przepłukiwania, w ilości 2 l, napełnij
wlewnik Esmarcha zawieszony na wysokości twojego wzrostu. Koniec gumowej rurki - by nie
spadł i by woda z niej nie wyciekła - umieść w naczyniu.

Pod zestawem do lewatyw rozłóż na podłodze dywanik. Wyjmij rurkę z naczynia, zegnij

jej koniec dwa razy i ściśnij palcami. W celu wprowadzenia do odbytu należy pozostawić ok. 5-6
cm rurki. Posmaruj końcówkę rurki olejem roślinnym lub mydłem (rys. 25).

Trzymając rurkę ściśniętą w prawej ręce obróć się prawym bokiem do ściany, na której

wisi lewatywa. Siądź na dywaniku, mocno naciskając biodrami ścianę (rys. 26).

Obróć się i zegnij się w pół tak, by znaleźć się przodem do zestawu do lewatyw, zgiąwszy nogi
w kolanach. Oprzyj nogi stopami o ścianę na szerokości barków i zegnij je pod kątem 90 stopni
do ściany. Unieś miednicę i opierając się nogami o ścianę przyjmij pozycję „Brzózka" (rys. 27).

Wprowadź gumową rurkę w odbyt na głębokość 3-5 cm i zwolnij ucisk palców-prześwit

się otworzy, rurka wyprostuje, a woda zacznie się wiewać do jelita. W pazie „Brzózka" woda
najlepiej przenika do najtrudniej dostępnych odcinków jelita grubego (odcinka wschodzącego).
Możesz obserwować, jak woda wypływa z zestawu.

Uwaga! Jeśli ktoś nie jest w stanie powstać w pozie „Brzózka", może przyjąć pozycję

kolanowo-łokciową (rys. 29).

Jeśli poczujesz ból lub ostre ukłucie (mogą to być skutki wzdęcia lub ruchów

robaczkowych jelit), zaciśnij palcami gumową rurkę, zatrzymując na chwilę wnikanie wody do
jelit. Głęboko oddychaj, poruszaj brzuchem (w garę i w dół). Ból minie i nastąpi ulga. Wtedy
poluźnij palce i wypuść pozostałą wodę. Wykonuj te czynność wielokrotnie, dopóki cala woda
nie znajdzie się w jelitach (rys. 30).

Jeśli jelito jest mocno zanieczyszczone suchymi masami kałowymi, ich rozpuszczenie

będzie wymagać większej ilości starań. Jelito nie będzie w stanie utrzymać wody i będzie się
ona mimowolnie wylewała. Wtedy wlej tyle wody, na ile pozwoli samopoczucie, ściśnij rurkę
palcami, wyprowadź ją z jelita, przymocuj zagiętą rurkę do wlewnika i wypróżnij się do muszli
klozetowej. Powtórz te czynności dwa razy do czasu, aż zużyjesz całą wodę. Zaciśnij rurkę
zwykłym spinaczem lub zaciskiem, by, woda się nie wylewała, jeśli będziesz'' Ją wlewał do jelita
partiami.

Wodę do płukania można przetrzymać w jelicie 1-2 minuty. To w pełni wystarczający

czas na jego „wymycie".

Leżąc na prawym boku oprzyj się, na zgiętej w łokciu ręce i unieś zgięte w kolanach

nogi. Brzuch obvviśnie i woda intensywniej przejdzie do wschodzącego odcinka jelita grubego
(rys. 31).

Teraz wstań, weź głęboki wdech nosem (wdech-wydech), wstrzymaj oddech i poruszaj

brzuchem w górę i w dół (rys. 32 i 33).

Znów podnieś się do pozy „Brzózka". Wdech-wydech! Poruszaj brzuchem (rys. 34).

Przewróć się na lewy bok i powtórz wszystko to, co robiłeś na prawym boku (rys. 35).

Gdy po „przepłukiwaniu" na prawym i na lewym boku opróżnisz jelita, nie siadaj

pośladkami na desce klozetowej, tylko kucaj (rys. 36),

W kucki najlepiej wypycha się wódą o płukania zastały kał, „zdziera" się go ze ścianek
jelita. Jeśli czujesz, że w jelitach ewidentnie coś się zatrzymało, a z tym „czymś" należy się
obowiązkowo pożegnać, przyjmij pozycję opartą-przysiadłszy na półwygiętych kolanach,
opierając na nich

ręce (z nogami na szerokości ramion), wykonuj wdech-wydech, wstrzymaj oddech (jelita

się rozszerzą). Poruszaj brzuchem (do góry i do dołu). Poczujesz, że „coś" będzie wychodzić
(rys, 37).

Można poruszać brzuchem tak, by jeszcze „coś" wyszło. Wdech - i rozszerz palce rąk.

Wydech-i zewrzyj je, Spróbuj. To skutecznie pomaga (rys. 32 i 33). Bądź zdrów.

Oczyszczanie jelit to czynność intymna. Całą wykonuj sam. Najlepiej naucz się robić

wszystko bez pomocników. Dopóki możesz i masz siłę.

Jesteśmy często pytani: „Czy można skorzystać z pomocy pielęgniarki?" Nie, nie można.

Szkoła to nie sanatorium, w którym zwalnia się chorych z wypełniania procedur i pozostawia
ich, by dalej chorowali. Szkoła to placówka oświatowa, w której ludzie uczą się tego, jak żyć w
zdrowiu.

W domu nie będzie pielęgniarki. Nauczywszy się w Szkole, wszystko zrobisz sam w

dongu. Możesz nawet o nas zapomnieć.

Oczyszczenie jelit w Szkole będziemy przeprowadzać dwa razy dziennie: między 5 a 7

rano oraz między 18 a 19 wieczorem.

Jak pokazała praktyka ten intensywny, optymalny rygor służący przygotowaniu jelit da

uwolnienia od pasożytów i oczyszczenia wątroby, jest uzasadniony. To rygor dla wszystkich,
którzy pragną uwolnić się od robaków.

UWAGA! KOLKA SPASTYCZNA!

W przypadku wystąpienia u człowieka kolki spastycznej proponujemy dodatkowo,

oprócz oczyszczania, lewatywę leczniczą z użyciem uryny.

Kolka spastyczna to bardzo bolesny stan jelita grubego. Jelito jest silnie zwężone,

jego mięśnie nadwyrężone, a śluzówka rozpalona. Kolka powstaje na skutek długotrwałego
przyjmowania produktów mlecznych, dań diety ubogiej w produkty włókniste, takich jak: kasza
manna, twaróg, puree ziemniaczane i inne potrawy, które nie wchłaniają w dwunastnicy żółci.
W rezultacie nierównomiernego przemieszczenia się żółci do jelita grubego nie nadąża się
ona neutralizować w odcinku wschodzącym jelita grubego i może dostawać się do części
zstępującej, w której już nie powinna pojawiać się wcale. Wywołując podrażnienia śluzówki w
schodzącym odcinku jelita grubego, żółć stwarza warunki do wystąpienia kolki spastycznej.
Ubogiej diecie zawsze towarzyszy kolka spastyczna.

Podczas realizowania lewatyw oczyszczających, w przypadku kolki spastycznej, mogą

pojawić się bóle przy wprowadzaniu wody - albo woda będzie źle wchodzić do jelit, albo nie
będzie z nich wypływała lub też będzie wychodzić czysta, nie wiążąc ślę z masą kału. Częsta u
ludzi takich występuje prawostronna asymetria brzucha.

W naszej Szkole Zdrowia opracowana jest metoda wyjścia ze stanu kolki spastycznej i

usunięcia suchej masy kałowej ze wschodzącej części jelita grubego.

Wieczorem, przed snem, zbierz 100-150 ml uryny. Wykonaj trzecią lewatywę

oczyszczająca z 2 1 wody z octem jabłkowym. Tak jak zawsze wypróżnij jelita. Następnie w
pozie „Brzózka" wprowadź do jelit za pomocą wlewnika Esmarcha 100-150 ml świeżej uryny.
Pozostań w pozie „Brzózka" przez 5-y minut.

Przekonasz się, że potrzeba defekacji nie występuje: uryna została wchłonięta przez

śluzówkę jelita Natychmiast połóż się do łóżka. Nad ranem jelito cię rozbudzi. Uryna otworzy

wąskie miejsca w jelitach i wreszcie zaczniesz się rozstawać z ciężkim brzemieniem, które
męczyło Cię tyle lat. Jeżeli jelita Cię nie rozbudziły to znaczy, że ich mięśnie są jeszcze
słabe: „jadłeś za mało kaszy". Jednakże lewatywa poranna po wieczornej dawce uryny
przebiega bardziej pomyślnie.

Ostateczna praca nad przezwyciężeniem kolki spastycznej rozpoczyna się w drugim

tygodniu programu, kiedy przeprowadzona jest już dehelmintyzacja zasadnicza.

Cały układ pokarmowy ma złożone unerwienie, skupiające się przede Wszystkim

na dwunastnicy. Dwunastnicę nazywa się także sercem układu pokarmowego. Podczas
kolki spastycznej połączenia między dwunastnicą i zstępującym odcinkiem jelita grubego są
naprężone. Podrażniony uwolnioną żółcią zstępujący odcinek jelita przez długie lata pozostaje
w stanie skurczu.

Czyste jelita - gdy pozostaje się na wegetariańskim odżywianiu rozdzielnym - można

uspokoić dzięki ,sercu" przewodu pokarmowego - dwunastnicy. Stosuje się do tego zwykłe
środki nasercowe:

1. Nalewkę z waleriany - 1 łyżeczka do herbaty
2. Nalewkę z głogu - 1 łyżeczka do herbaty
3. Nalewkę z serdecznika - 1 łyżeczka do herbaty.
Do 3 łyżeczek do herbaty mieszanki dodać 100 ml wody i wypić na czczo.

Jak długo należy stosować mieszanki? Wszystko zależy od stopnia porażenia systemu

nerwowego i zaniku mięśni jelitowych. Dla jednego, człowieka wystarczy jeden raz dla innego i
tygodnie to za mało.

GAZY W JELITACH!

Bardzo wieku słuchaczy skarży się, że po oczyszczeniu przewodu pokarmowego

niepokoi ich obfitość gazów w jelitach. Wzdęcia - co to takiego, co to za zakłócenia funkcji? Czy
też jest to może norma?

Postaram się wyjaśnić tę sytuację z punktu widzenia medycznej gałęzi wiedzy,

zajmującej się nadmierną ilością gazów w jelitach [rosyjska nazwa tej nauki to flotalogia].

Jej specjaliści uważają, że wytwarzanie się gazów w jelicie grubym, konkretnie w

wyrostku robaczkowym, to zjawisko normalne. Zgodnie normą w dolnej części jelita grubeqo
wytwarza się 35 l gazów. Oto ich skład: wodór, tlen, azot, dwutlenek węgla. Wszystkie
występują w stanie„ gazowym i dlatego są bardzo rozproszone. Ich zadanie to przenoszenie
(przepychanie) fragmentów pożywienia z dolnego końca wschodzącego odcinka jelita grubego
do odcinka zstępującego. W trakcie wypełniania swojej transportowej funkcji gazy zostają
wchłonięte w 80-85%, Pozostała ich ilość towarzyszy przemieszczaniu się pożywienia aż
do wyjścia przez odbyt i zostaje bez przeszkód wydalona. Jeżeli w zstępującej części jelita
grubego nie ma kurczów ani obwisania żył na odcinku odbytu, hemoroidów, wtedy gazy
wychodzą bez dźwięków i - co oczywiste - bez zapachu.

W przypadku zastojów pożywienia w zstępującym odcinku jelita oraz występowania

toksycznych zwałów gnijącego pożywienia, w tej części jelit wytworzą się brzydko pachnące
gazy - amoniak, siarkowodór, skatol(3 metyloiadol], indol [2,3 benzopirol] i inne. Będzie ich
niedużo. Najwyżej 1% na 5 - 6 l całości wydalanych gazów. Lecz zawdzięczamy im obrzydliwe
zapachy w naszym bliskim otoczeniu.

Jeżeli w jelicie zstępującym, w odbycie i w hemoroidalnym odcinku jelita grubego

znajdują się zatory i występują skurcze, gazy uchodzą z odbytu jak przez rurę od zsypu na
śmieci i wytwarzają kompromitujące dźwięki. To prawda, że współczesny świat przywykł do
wyróżniania się wypaczeniami natury częściej, niż czymś doskonałym. Na przykład w jednej z
francuskich restauracji przeprowadzane są konkursy na to, kto i co wykona na swoim brudnym
instrumencie-jelitach. Najbardziej „wybitnym laureatem" tych konkursów okazał się „solista'",
który wykonał na odbycie „Marsyliankę'".

Oczyszczone, poprawnie odżywiane jelita, ze zdrową mikroflorą, po wypróżnieniu nie

wymagają stosowania dezodorantów w ubikacji. Prawidłowo pracująca „fabryka żywieniowa" to
ekologicznie czysta produkcja. Nie zanieczyszcza otoczenia ani gazami, ani dźwiękami.

Lekcja „Jak oczyszczać przewód pokarmowy" jest ukończona. Teraz wszyscy

samodzielnie muszą przywyknąć do tych czynności.