Ćw. 10
Kwasy organiczne odgrywają decydującą rolę w utrzymaniu jakości i wartości odżywczej różnych produktów spożywczych. Można podzielić następująco:
- kwasy naturalnie występujące w surowcach(kwas cytrynowy)
- kwasy powstające w procesach fermentacyjnych(kwas mlekowy)
- kwasy dodawane celowo do żywności jako substancje zakwaszające, stabilizujące czy konserwujące(kwas sorbowy)
- kwasy powstające w wyniku aktywności enzymów rodzimych lub drobnoustrojów prowadzących do rozkładu tłuszczów
Kwasy organiczne kształtują cechy sensoryczne żywności, takie jak smak i aromat, np. kwas cytrynowy smak cierpko-słodki, kwas bursztynowy – słono-gorzki. W badaniach wykonuje się oznaczenia kwasowości aktywnej(czynnej) i potencjalnej(biernej), dodatkowo wyznacza się kwasowość lotną, która świadczy o prawidłowości prowadzonego procesu technologicznego oraz przechowywania produktów spożywczych.
Kwasowość aktywna(czynna) – definiowana jest jako rzeczywiste stężenie jaonów hydroniowych H3O* i wyrażana jako ujemny logarytm dziesiętny z ich stężenia: pH=log[H3O]. Kw. zależy przede wszystkim od mocy kwasu obecnego w roztworze i odgrywa ważną rolę w charakterystyce produktów spożywczych, ponieważ wskazuje na stopień zakwaszenia, ponadto wyznaczenie jej wartości pozwala ocenić możliwość rozwoju niektórych drobnoustrojów podczas przechowywania żywności. Kw. można oznaczać potencjometrycznie lub kolorymetrycznie.
Metody potencjometryczne – pozwalają na wyznaczenie pH badanego roztworu poprzez pomiar siły elektromotorycznej ogniwa, którego jednym półogniwem jest elektroda wskaźnikowa, a drugim elektroda porównawcza, której potencjał ma wartość stałą.
$$\mathbf{E =}\mathbf{E}_{\mathbf{\text{sz}}}^{\mathbf{o}}\mathbf{+}\frac{\mathbf{\text{RT}}}{\mathbf{F}}\mathbf{\ln}\mathbf{a}_{\mathbf{H +}}$$
Gdzie:
E – potencjał elektrody szklanej[V]
Esz – potencjał normalny szkła[V]
R – stała gazowa(R=8,315 J*(k*mol)-1)
F – stała Faradaya (F=96 489,7 C)
T – temperatura[K]
aH+ - aktywność jonów wodorowych
po podstawieniu stałych i zamianie logarytmu naturalnego na dziesiętny otrzymuje się:
E=Eszo−0, 59 pH
Metody kalorymetryczne(wskaźnikowe) – polegają na określeniu pH przy użyciu wskaźników kwasowo-zasadowych, tj. papierków lakmusowych, lub wskaźników jedno-, dwu- lub wielobarwnych, które zmieniają barwę przy różnych stężeniach pH. Metody te są mało dokładne.
Kwasowość ogólna(potencjalna, bierna) – wyraża całkowite stężenie w roztworze kwasowych atomów wodoru, występujących zarówno w postaci zdysocjonowanej, jak i niezdysocjonowanej, które w reakcji z zasadami ulegają zobojętnieniu. Kw. wyznacza się na podstawie miareczkowania alkacymetrycznego wobec wskaźnika – najczęściej fenoloftaleiny, stosuje się również miareczkowanie z użyciem papierków wskaźnikowych bądź detekcję potencjometryczną.
Miareczkowanie z użyciem wskaźników – sprowadza się do miareczkowania zasadą i sprawdzania zmian w pH w trakcie analizy przy użyciu papierków wskaźnikowych. Metoda jest mało dokładana, co związane jest z niedokładnym pomiarem pH i stratami roztworu badanego podczas sprawdzania tego wskaźnika.
Miareczkowanie potencjometryczne – stosuje się detekcję pot.. Analizę przeprowadza się przez dodwanie małymi porcjami zasady do badanej próbki umieszczonej na mieszadle magnetycznym przy jednoczesnym pomiarze zmian pH. Stosuje się dwie metody, w metodzie pierwszej miareczkowanie prowadzi się do pH około 8,1 i na drodze interpolacji wyznacza się ilość zasady, którą trzeba dodać aby osiągnąć pH 8,1. Druga metoda polega na miareczkowaniu badanej próbki do pH 10, przy jednoczesnym notowaniu wartości pH i objętości zasady, nas™epnie wykreśla się krzywą miareczkowania, dalej metodą graficzną wyznacz się punkt końcowy miareczkowani i odczytuje odpowiadającą mu objętość zużytej zasady wyrażoną w cm3.
Punkt równowagi molowej pozwala na obliczenie kwasowości potencjalnej w odpowienich jednostkach:
- jednostki molowości(liczba moli kwasu w 1000cm3 roztworu)
- procenty masowe(gramy kwasu w 100g roztworu)
- procenty mieszane(gramy kwasu w 100cm3 roztworu)
W przypadku niektórych produktów do wyrażania kwasowości potencjalnej stosuje się również jedn. umowne:
- stopnie Delbrucka
- stopnie Soxhleta-Henkla
- stopnie kwasowości
- stopnie normalne
Kwasowość lotna – wynika z obecności w produktach spożywczych niskocząsteczkowych kwasów lotnych, takich jak kwasy: octowy, mrówkowy, masłowy i propionowy. Poziom wartości tych kwasów jest wskaźnikiem prawidłowości prowadzonego procesu technologicznego oraz składowania produktów i surowców. Najczęściej pomiar kwasowości lotnej przeprowadza się w dwóch etapach, w pierwszym z nich oddestylowuje się kwasy lotne w specjalnych aparatach wyposażonych w generatory pary wodnej, która obniża prężność par kwasów o temp. wrzenia wyższej od 100st.C, w następnym etapie przeprowadza się miareczkowanie alkacymetryczne.
Oznaczenie kwasów organicznych – metody analizy zawartości poszczególnych kwasów organicznych najczęściej wykonywane są w celu wykrycia ewentualnych zafałszowań żywności, głównie soków owocowych i warzywnych. Najczęściej stosuje się metody enzymatyczne lub chromatografia jonowymienna z detekcją UV.
Oznaczenie kwasowości potencjalnej(miareczkowej) mleka – polega na miareczkowaniu alkacymetrycznym próbki mleka mianowanym roztworem zasady sodowej. Jako wskaźnik stosuje się roztwór fenoloftaleiny.
Oznaczanie kwasowości miareczkowej mąki – polega na miareczkowaniu substancji kwaśnych zawartych w określonej ilości przygotowanej zawiesiny mąki wobec wskaźnika – fenoloftaleiny.
Oznaczanie kwasowości miareczkowej soku owocowego metodą potencjometryczną – polega na miareczkowaniu roztworu kwasu roztworem zasady przy jednoczesnym pomiarze zmian siły elektromotorycznej ogniwa do momentu osiągnięcia pH 10./ Punkt równoważności molowej wyznacza się graficznie na podstawie wykresu zależności amian pH od objętości dodanej zasady.
Oznaczanie kwasowości lotnej kapusty kiszonej – polega na oddestylowaniu kwasów lotnych z badanej próbki. Otrzymany destylat miareczkuje się na gorąco mianowanym roztworem wodorotlenku sodu wobec fenoloftaleiny jako wskaźnika.
Oznaczanie kwasowości czynnej – pH – kwasowość czynną, wyrażoną w wartościach liczbowych wykładnika wodorowego, oznacza się metodą elektrometryczną, polegającą na pomiarze różnicy potencjałów między elektrodami, z których jedna zanurzona jest w badanym roztworze, a druga w roztworze wzorcowym.