alkoholizm
Historia spożywania alkoholu łączy się z historią ludzkości i stanowi część naszej kultury.
Wino i piwo towarzyszą człowiekowi na co dzień co najmniej od czterech tysięcy lat.
Wytwory fermentacji pojawiły się bardzo wcześnie. Pierwsze produkty destylowane pojawiły się później, w Europie prawdopodobnie około 18 wieku.
Wódka bardzo długo była uważana za środek leczniczy. Natomiast wino uważano za środek wzmacniający oraz znieczulający i uspokajający.
Dzisiaj ponownie odkrywa się właściwości lecznicze wina. Badania naukowe dowodzą, że przyczynia się ono do zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym, jak i chorobie Alzheimera.
Przeciwnicy wina i innych alkoholi szybko jednak odkryli szkodliwy wpływ nadmiernego picia: zamroczenie alkoholowe i różne choroby. Wielu lekarzy, od czasów antyku, opisało i ujawniło istnienie różnych patologii związanych ze spożywaniem napojów alkoholowych.
Alkohol zawsze miał swoich zwolenników i przeciwników, dyskusja toczy się na różnych płaszczyznach: religii, moralności, prawa, obyczajów społecznych oraz zdrowia.
Nasze prawo zezwala na picie alkoholu, lecz równocześnie je ogranicza. Alkohol jest dostępny w wolnej sprzedaży, z tym, że następstwa picia są karane, zabronione jest picie w miejscu publicznym i w pracy, również prowadzenie pojazdów pod wpływem alkoholu jest niedozwolone.
Ciekawostką jest to, że słowo alkohol pochodzi z języka arabskiego al.-kuhl, czy al.-kahul i oznacza delikatny puder, proszek do malowania powiek lub wysublimowaną, delikatną substancję do upiększania.
Wysublimowany – będący wyrazem wysokiego poziomu artystycznego lub umysłowego
alkoholizm (uzależnienie alkoholowe)
Alkoholizm to inaczej uzależnienie od alkoholu, czy używanie wszelkich napojów alkoholowych, które powoduje szkody indywidualne, społeczne lub jedne i drugie.
Z punktu widzenia socjologicznego alkoholizm jest zjawiskiem społecznym, stanowi przejaw i formę niedostosowania społecznego, uważany jest za zjawisko społecznie niepożądane.
W aspekcie medycznym uzależnienie alkoholowe to objaw i zespół chorobowy, patologiczny, kliniczny i wymaga leczenia.
W ujęciu psychologicznym jest zaburzeniem w rozwoju osobowym człowieka, charakteryzującym się uszkodzeniem sprawności psychofizycznych, zmianą postaw hierarchii wartości, z tendencją do agresji i przestępczości.
ja
Peele uważa, że w każdym uzależnieniu można wyróżnić następujące cechy:
- ciągłość uzależnienia – człowiek przyzwyczaja się do danej czynności, ma skłonność, a nawet przymus do jej powtarzania;
- zdolność do odciągnięcia danej osoby od innych zajęć;
- negatywne doznania towarzyszące nałogowej czynności – przyjemne doznania związane z czynnością uzależnioną towarzyszą jej tylko na początku nałogu; później uzależniony sięga po nie, aby uwolnić się od poczucia winy i od złego nastroju;
- przymus dokonywania czynności uzależnionej – przymusowy charakter uzależnienia związany jest, w miarę rozwoju nałogu, z osłabieniem siły woli oraz pojawieniem się mechanizmów uzależnienia.
15. Objawy alkoholizmu
16. zmiana tolerancji na alkohol;
Podwyższenie tolerancji ujawnia się, gdy wypicie tej samej ilości co kiedyś, powoduje słabsze niż poprzednio efekty-żeby uzyskać ten sam efekt co poprzednio, trzeba wypijać więcej niż kiedyś. Obniżenie tolerancji ujawnia się, gdy przy dawkach alkoholu mniejszych niż poprzednio, pojawiają się podobne efekty nietrzeźwości (mocna i słaba głowa).
objawy abstynencyjne;
Gdy człowiek przerywa dłuższe picie lub zmniejsza ilość wypijanego alkoholu, pojawiają się bardzo przykre objawy-niepokój i drażliwość, dreszcze i drżenie kończyn, skurcze mięśniowe, poty, nudności, a nawet zaburzenia świadomości i majaczenia. Picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobiegania alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania.
koncentracja życia wokół picia;
Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do wypicia i dostępności alkoholu. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań. Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1-2 wzorców.
utrata kontroli nad piciem;
Po wypiciu pierwszej porcji alkoholu, ujawnia się niemożność skutecznego decydowania o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu).
zaburzenia pamięci i świadomości;
Po wypiciu pojawiają się "dziury pamięciowe", całe fragmenty wydarzeń znikają z pamięci, mimo próby obrony pozorów rozumności i ciągłości postępowania, coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością osoby uzależnionej.
nawroty picia po próbach utrzymania okresowej abstynencji;
Od czasu do czasu człowiek dostrzega, że picie wymyka mu się spod kontroli i próbuje udowodnić sobie i innym, że potrafi nad tym zapanować, jednak próby te przynoszą niepowodzenie
picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego. życie i zdrowie staje się obojętne tylko po to aby nie odmawiać sobie przyjemności picia alkoholu
17. Fazy rozwoju alkoholizmu
18. Faza wstępna (picie towarzyskie)
W tej fazie dochodzi do uzależnienia psychicznego. Picie towarzyskie przeradza się w miarę czasu w picie na rozładowanie napięć, stresów, poprawy samopoczucia. Pijący zaczyna szukać sytuacji, w których prawdopodobnie będzie alkohol. Z reguły jeszcze nie upija się i ma zachowaną kontrolę nad piciem. Stopniowo zwiększa się jego tolerancja na alkohol. Ma mocna głowę. Nie ponosi jeszcze emocjonalnych skutków swego picia.
19. Objawy fazy wstępnej
picie sprawia przyjemność;
wzrost ochoty i tolerancji na alkohol
20. Faza ostrzegawcza
W tej fazie alkoholik zaczyna coraz częściej szukać okazji do picia. Na przyjęciach sam inicjuje kolejki, „podkręca tempo” picia aby dostosować ilość wypijanego alkoholu do swych zwiększonych zapotrzebowań. Po wypiciu polepsza się jego samopoczucie. Alkohol przynosi mu ulgę, rozpręża się. Jest to jego niezawodny środek na ukojenie. Każdorazowo rozpoczęte picie kończy się utratą kontroli.
Alkoholik nie może odmówić sobie. Zaplanowanie swego picia (tylko 100 gram i koniec) i zakończenie go w tym momencie staje się niemożliwe. Często aby nie pokazać tego w swoim otoczeniu, pije w sposób ukryty (np. dopija przed imprezą). Wybiera także takie towarzystwa, gdzie jest alkohol. Często zaczyna urywać mu się film. Nie pamięta co się z nim działo (co mówił, co robił) nawet po niewielkiej ilości alkoholu.
Otoczenie pijącego na tym etapie zauważa już , że coś dzieje się niedobrego . Osoba uzależniona jednak zawzięcie twierdzi , że alkoholikiem nie jest . W tym przypadku mówimy o tzw. mechanizmie iluzji i zaprzeczania.
21. Objawy fazy ostrzegawczej
szukanie okazji do picia;
inicjowanie wypijania kolejek;
po wypiciu lepsze samopoczucie;
„dusza towarzystwa”;
rozpoczęte picie kończy się „urwaniem filmu”;
próby picia ukrytego, w samotności, na kaca.
Alkohol przynosi ulgę, uwalnia od napięcia
Wagary
22. Faza krytyczna (ostra)
Faza ta charakteryzuje się tym, że zaraz po spożyciu nawet niewielkiej ilości alkoholu pojawia się przeważnie pragnienie dalszego picia, które czasami jest odczuwane jako przymus fizyczny. Rozwija się w pełni utrata kontroli nad rozpoczętym piciem. Jeden kieliszek wyzwala „reakcję łańcuchową”. Takie utraty kontroli zaczynają zdarzać się coraz częściej, wydłuża się czas picia i ilość wypijanego alkoholu. Alkoholik zaczyna wynajdywać usprawiedliwienia przede wszystkim dla siebie, a następnie dla swego otoczenia.
Jego pijackie "alibi" przybiera coraz bardziej nonsensowny charakter. W tym okresie sposób picia staje się coraz bardziej widoczny dla otoczenia. Rodzina zaczyna izolować się z życia społecznego, wstydząc się ludzi. Nieprzeparta chęć picia (wbrew wszelkim racjom) wzmaga się. Alkoholik zaczyna tracić szacunek do samego siebie - co z kolei wymaga wyrównania. Pojawiają się nietypowe wcześniej zachowania, jak np.: niezadowolenie, agresywność, itp. Zaczyna winą obarczać swe otoczenie. Czasami wskutek nacisku społeczeństwa, podejmuje abstynencję (tydzień, miesiąc, nawet 6 i 9 miesięcy). Jednak okresowo powraca do picia. Zaczyna bardziej izolować się od świata zewnętrznego. Próbuje „pokonać” alkohol, udowadniając w różny sposób, że to on panuje. Stopniowo wydłużają się jego ciągi picia (do kilku tygodni, miesięcy). Jest to stopniowe przechodzenie do kolejnej fazy uzależnienia.
23. Objawy fazy krytycznej
wyrzuty sumienia „kac moralny”;
zaniedbywanie rodziny, szkoły;
konflikty małżeńskie, rodzinne;
nieobecność w pracy, szkole;
usprawiedliwianie picia licznymi okazjami;
wzrost agresywności, konflikty z prawem.
Zaniedbywanie wyglądu zewnętrznego
Poczucie pustki, bezradność
Picie bez przerwy , na przemian z okresami całkowitej abstynencji dla poprawy zdrowia.
24. Faza przewlekła chroniczna
Faza ta jest ostatnim etapem uzależnienia od alkoholu. Picie zaczyna być ciągłe. Czasami alkoholik upija się kilka razy w ciągu dnia. Przełomowym momentem jest tu regularne picie ranne. Giną resztki oporu, wstydu alkoholika. Upija się w pracy, na ulicy. Stan taki trwa całymi tygodniami, miesiącami, aż do objawów zatrucia.
Pojawiają się objawy zespołu abstynencyjnego (bóle głowy, osłabienie, drżenie, nudności, wymioty, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, jadłowstręt, biegunki, kołatanie serca, poty, lęki). Czasami przeradzają się one w objawy psychoz alkoholowych. przykre objawy abstynencyjne ustępują po wypiciu alkoholu.
W ten sposób wytwarza się błędne koło picia. Pojawia się bardzo wyraźne obniżenie tolerancji na alkohol. Czasami wystarczają dwa piwa aby się upił. Długotrwałe opilstwo wywołuje degradację moralną, osłabienie procesów myślenia, zaburzenia popędu płciowego, zmiany charakterologiczne (obniżenie tzw. uczuciowości wyższej). Zaczyna sięgać po alkohole niespożywcze, np. denaturat, zaczyna pić na ulicach z osobami niższego poziomu społecznego. Wielu z alkoholików pije na tym etapie z każdym i w każdym miejscu. Często jest gościem izb wytrzeźwień, szpitali psychiatrycznych, które dają mu jedynie chwilowe wytchnienie.
25. Objawy fazy przewlekłej
picie poranne – „kac gigant”;
upijanie się w samotności;
sięganie po alkohole nie konsumpcyjne – „wynalazki”, „fikołki”;
rozpad więzi rodzinnej;
degradacja zawodowa i społeczna;
otępienie alkoholowe – wtórny analfabetyzm”;
26. alkohol staje się jedynym celem w życiu;
psychozy alkoholowe – „delirium”;
padaczka alkoholowa;
choroby somatyczne – polineuropatia, marskość wątroby;
skrajne wyczerpanie organizmu.
Okres długotrwałego picia
Spadek tolerancji na alkohol
Wynoszenie rzeczy, kradzieże w celu zdobycia środków na alkohol
27. Alkoholizm jest chorobą
28. Alkoholizm jest chorobą pierwotną – alkoholizm nie jest tylko przejawem jakiegoś głębszego problemu psychologicznego. Jest to wyraźny i niezależny proces chorobowy. Owszem alkoholik przeważnie miewa problemy emocjonalne, ale mają one charakter wtórny i najczęściej wynika z samej choroby. W rezultacie skutecznego i konsekwentnego leczenia alkoholizmu problemy emocjonalne najczęściej stopniowo ustępują.
29. Alkoholizm jest chorobą postępującą, czyli progresywną. Objawy nasilają się w miarę trwania choroby. Jeżeli choroba nie zostanie powstrzymana, stan chorego będzie się stale pogarszał. W alkoholizmie można wyróżnić odmienne objawy cechujące wczesną, średnio zaawansowaną oraz późną fazę choroby.
30. Alkoholizm jest chorobą chroniczną – jak u kogoś rozwiną się charakterystyczne objawy, jest nieprawdopodobne, aby osoba ta mogła powrócić do normalnego towarzyskiego picia. Można jednak w każdym momencie trwania uzależnienia powstrzymać progresję choroby i całkowicie wyeliminować ostre objawy alkoholizmu. Podobnie jak w innych chronicznych chorobach, wczesne rozpoznanie ułatwia proces zdrowienia i zwiększa prawdopodobieństwo, że alkoholik odzyska zdrowie i zdolność normalnego funkcjonowania.
31. Alkoholizm jest chorobą śmiertelną – alkoholizm nie leczony jest chorobą zagrażającą życiu. Bez leczenia alkoholik skraca sobie życie średnio o 10-15 lat. Alkoholicy często giną śmiercią tragiczną w wypadkach samochodowych, wskutek samobójstwa, zabójstwa, w czasie bijatyk lub w wyniku utonięcia.
32. Przyczyny, dla których młodzież sięga po alkohol
33. eksperyment, ciekawość;
alkohol pozostaje zakazanym owocem a wszyscy wiemy, że to, co zakazane, jest pociągające i atrakcyjne, szczególnie dla młodzieży.
nacisk grupy, kolegów i koleżanek;
Dla nastolatka najważniejszą rzeczą jest akceptacja rówieśników. Młodzi ludzie często decydują się na eksperymenty z używkami tylko dlatego, żeby nie odstawać od otoczenia.
reklamy, filmy;
używki przedstawione są tu jako wspomagacze dobrej zabawy, coś co dostarcza nowych, wspaniałych przeżyć a jednocześnie coś nieszkodliwego, co nie wiąże się z konsekwencjami. Reklamy alkoholu przygotowywane są przez specjalistów, którzy doskonale znają specyficzne potrzeby młodzieży, do której kierują ofertę. W reklamach zawsze zawarta jest idea dobrej zabawy w grupie, a to dla nastolatków jest niezwykle ważne.
dostępność alkoholu;
zakaz sprzedaży alkoholu osobom nieletnim w naszym kraju nie jest przestrzegany.
ciche przyzwolenie rodziców;
często rodzice mówią lepiej niech pije niż ćpa piwo mu nie zaszkodzi. Jest to błędne myślenie dorosłych które prowadzi do tolerancji względem pijących dzieci.
przykład dorosłych (modelowanie);
dzieci uczą się życia obserwując jak zachowują się dorośli, najczęściej rodzice. Jeśli nastolatek obserwuje ojca, który w chwilach nudy, relaksu, czy zdenerwowania sięga po piwo, w przyszłości również zacznie eksperymentować z alkoholem.
alkohol sprawia przyjemność;
szybko i niezawodnie (efekt gwarantowany). O konsekwencjach tych przyjemności młodzi ludzie nie wiedzą lub nie chcą wiedzieć.
alkohol pozwala chwilowo przełamać nieśmiałość i kompleksy;
młodzi ludzie są szczególnie wrażliwi na punkcie swojego wyglądu, i tego jak są postrzegani przez otoczenie. Liczne kompleksy i brak dystansu do samego siebie często uaktywnione w kontaktach z płcią przeciwną, mogą spowodować chęć sięgnięcia po alkohol.
brak asertywności;
nastolatki nie potrafią odmówić grupie, różnych zachowań, często zachowują się tak jak się tego od nich wymaga w towarzystwie z obawy przed utratą sympatii czy wykluczeniem z grupy.
nieumiejętność spędzania wolnego czasu;
żeby dobrze się bawić, trzeba mieć zainteresowania, posiadać umiejętności planowania wolnego czasu. niestety znaczna część młodych ludzi tego nie potrafi. Używanie alkoholu organizuje czas ,dodatkowy atutem jest fakt, że wtedy jest wśród w śród rówieśników a to jest dla niego bardzo ważne.
34. Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo zainteresowania się alkoholem
35. alkoholizm jednego z rodziców; dzieci alkoholików częściej niż inni ludzie stają się alkoholikami, mają tendencję do wchodzenia w związki z alkoholikami.
brak rodziców lub przebywanie jednego z nich poza domem; dziecko które czuje się częściowo osamotnione częściej może sięgać po alkohol uważając że nikt się nim nie interesuje. Wypełnia tym sposobem pustkę.
brak norm i zasad regulujących zachowanie dziecka; jeśli dziecko nie ma jasno określonych zasad nie wie do końca czy może sięgać po alkohol czy raczej nie powinno. Trzeba to być jasno określone i przekazane dziecku.
tolerancyjny stosunek rodziców do alkoholu; jeśli rodzice tolerują alkohol dziecko będzie miało przyzwolenie na picie
słabe oceny, brak wiary we własne możliwości. W takiej sytuacji dziecko może sięgać po alkohol aby się pocieszyć, zapomnieć o niepowodzeniach.
Rozrywkowe, lekkie podejście do życia. Ułatwia sięgnięcie po alkohol.
36. Skutki alkoholizmu
37. Skutki zdrowotne
oznaki głodu (przy odtruciu);
Oznaki głodu (przy odtruciu): drżenie, nudności, wymioty, bóle żołądka, pocenie się, nerwowość, poirytowanie, koszmary, halucynacje, konwulsje.
upośledzenie systemu trawiennego;
podrażnienie przewodu pokarmowego
zapalenie trzustki,
krwawienie układu pokarmowego
upośledzenie wątroby
upośledzenie układu krążenia;
nadciśnienie tętnicze,
niewydolność serca.
zaburzenia psychiczne i neurologiczne.
agresywność, drażliwość, zły nastrój, osłabienie woli i panowania nad sobą, bezsenność, niepokój, stany depresyjne z ryzykiem samobójstwa,
utrata pamięci, osłabienie uwagi,
stany szaleństwa
42. Skutki społeczne
rezygnacja z kontroli nad swoim życiem codziennym;
zaniedbania w wychowaniu i edukacji dzieci,
niestabilność związku (brak porozumienia, kłótnie,...),
utrata praw ( świadczenia),
zadłużenie i bieda (faktury, czynsze nie zapłacone, sprawy sądowe).
utrata wszelkich więzi społecznych, co może prowadzić do marginalizacji;
izolacja,
zerwanie więzi rodzinnych;
separacja,
rozwód,
utrata kontaktu i więzi z dziećmi.
sprawy sądowe.
przemoc w małżeństwie, porzucenie rodziny,
prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości,
utarczki i bójki w miejscach publicznych
46. Skutki zawodowe
nieobecność w pracy, w szkole, nieregularność, spóźnianie się;
wypadki w pracy, w szkole;- utrata czujności/uwagi.
trudności relacyjne;- odrzucenie, izolacja.
trudności w wypełnianiu obowiązków zawodowych, szkolnych. - osłabienie zdolności do pracy, uczenia się.
50. Prawie wszystkie korzyści są natychmiastowe, ale krótkotrwałe, zaś negatywne skutki picia pojawiają się później i trwają długo, wiążą się przede wszystkim ze zdrowiem. Pozytywne skutki pojawiają się więc jako pierwsze, co oczywiście ma duże znaczenie w utrzymaniu szkodliwego uzależnienia.
51. statystyki
52. Jak wynika z raportu państwowej agencji rozwiązywania problemów Alkoholowych („Młodzież i alkohol”), tylko niecałe 10 % chłopców ze szkół średnich to abstynenci, sytuacja wśród dziewcząt jest niewiele lepsza, a wiek inicjacji alkoholowej obniżył się w ostatnich latach do 13 roku życia.
53. obrazek
54. Badania ESPAD ( europejskie badanie szkolne na temat alkoholu i narkotyków) z 2003 roku wykazały, że 60 % chłopców i 50 % dziewcząt zaczęło pić piwo w wieku 13 lat lub wcześniej, a 20 % chłopców i 10 % dziewcząt upiło się po raz pierwszy przed 14 rokiem życia. Kolejne badania przeprowadzone w 2007 roku wykazały, że próby picia alkoholu ma za sobą 90,2% gimnazjalistów z klas 3 i 94,8% uczniów 2 klas ponadgimnazjalnych, a w czasie ostatnich 30 dni przed badaniem alkohol piło 57% piętnasto-, szesnastolatków i 80% siedemnasto-, osiemnastolatków.
55.Program profilaktyczny
56. Oddziaływania profilaktyczne to wszystkie działania, które mają za zadanie pokazać nastolatkom, że życie jest na tyle ciekawe, że nie trzeba dodawać mu uroku przez picie alkoholu.
57. Do niedawna w polskiej profilaktyce obowiązywał trend, który polegał na straszeniu. Przedstawiano konsekwencje dosadnie i obrazowo.
Lecz profilaktyka powinna nauczyć umiejętności i samooceny, żeby byli w stanie radzić sobie z życiem i sobą bez pomocy używek.
58. szkolne programy zapobiegania alkoholizmowi
59. Z danych ministerstwa edukacji narodowej wynika, że liczba uczniów pijących alkohol wzrosła ostatnio z 16 tys. Do ponad 17 tys. Po alkohol często sięgają dzieci z rodzin z problemem alkoholowym. Obecnie uzależnieniem alkoholowym zagrożonych jest około 2 mln uczniów wychowujących się w środowisku kryminogennym.
60. Narodowy program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych – 26 października 1982 r. sejm RP zatwierdził ustawę o wychowaniu w trzeźwości i zapobiegania alkoholizmowi. Art. 1.1. tej ustawy stanowi, że organy władzy administracji państwowej są obowiązane do m.in. zmiany struktury spożywania alkoholu, inicjowania i wspierania przedsięwzięć, mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu.
61. W latach 1994-1995 rada ministrów stwierdziła, że w celu lepszej realizacji ustawy o wychowaniu trzeźwości i przeciwdziałania alkoholizmowi konieczne jest:
- w dziedzinie życia gospodarczego przyjęcie zasady, że alkohol jest specyficznym i odmiennym od innych produktów tworem. Wymaga więc specyficznych regulacji prawno-administracyjnych oraz finansowych, umożliwiających nieco wyższy stopień kontroli niż tak, która obowiązuje w systemie wolnorynkowym wobec innych produktów;
- w dziedzinach życia społeczno-politycznego przyznanie priorytetów dla działań i decyzji służących profilaktyce i rozwiązywaniu problemów alkoholowych, objętych zakresem odpowiedzialności resortów zdrowia, edukacji, pomocy społecznej
- zapewnieni systematycznego finansowania programu w ramach wyodrębnionych pozycji budżetowych resortu zdrowia i urzędów wojewódzkich oraz ze środków innych resortów, przeznaczonych na realizacje zadań wynikających z ustawy o wychowaniu trzeźwości i przeciwdziałania alkoholowi;
62. - ulepszenie rozwiązań legislacyjnych:
- nowelizacja ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, uwzględniająca interesy zdrowia publicznego i przyznająca gminom prawo pobierania opłat za zezwolenie na sprzedaż alkoholu i przeznaczania ich na finansowanie programów profilaktycznych
- zmiany regulacji prawnych dotyczących nietrzeźwych kierowców.
- usprawnienia działalności jednostek państwowych realizujących programy profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych;
- zwiększenie skuteczności systemu kontroli państwa nad produkcją i rynkiem wyrobów spirytusowych.
63. „Noe” program profilaktyczny dla młodzieży
Ma on charakter głębokiej In Terencji w środowisko (np. w szkole) silnie angażującej emocjonalnie uczniów. Przeznaczony jest dla dużych grup – 150-20-*osobowych. Program ma przede wszystkim na celu zmianę norm środowiskowych związanych z piciem alkoholu. Przeznaczony jest dla młodzieży od 1 klasy gimnazjum wzwyż.
Program Noe zalecany jest jako wstęp do innych długofalowych działań profilaktycznych.
64. Drugi elementarz czyli program siedmiu kroków – celem zajęć programu jest:
- dostarczanie informacji o alkoholu i innych substancjach uzależniających oraz o zagrożeniach towarzyszących ich zażywaniu;
- wskazanie możliwości unikania tych zagrożeń i sposobów radzenia sobie z nimi;
- pokazywanie perspektyw zdrowego życia i drogi do satysfakcji osobistych bez używania alkoholu i innych substancjach uzależniających.
Program kładzie również nacisk na ćwiczenie umiejętności odmawiania i opierania się naciskowi grupy.
65. Warsztaty rozwiązywania problemów alkoholowych w szkole „więź”
Jest to program, który zajmuje się profilaktyką i pomocą psychologiczną. Program jest adresowany do pedagogów, nauczycieli i wychowawców oraz wszystkich, którzy mają wpływ na kształtowanie zasad i norm obowiązujących w szkole. Program dostarcza informacji o mechanizmach uzależnień i konsekwencji używania wszelkich środków odużających.
66. Przykładowy program profilaktyczny
67. Zajęcia 1. „Jak trudno jest się porozumieć?” czyli komunikacja werbalna i niewerbalna, ćwiczenia komunikacyjne.
Zajęcia 2. „Z nimi można konie kraść” budowanie zaufania w grupie.
Zajęcia 3. „Co się ze mną dzieje?”- rozpoznawanie i okazywanie uczuć.
Zajęcia 4. „Jaki naprawdę jestem?” Jaki ja naprawdę jestem- budowanie wizerunku siebie.
Zajęcia 5. „Czy mógłbym się nazywać swoim przyjacielem?”- Analiza tego jak o sobie myślimy i dbamy o siebie.
Zajęcia 6. „Weźmy się za siebie”- zdrowy tryb życia i asertywność.
Zajęcia 7. „Jak się nie dać”- sposoby radzenia sobie z presją grupy.
Zajęcia 8. „Ten okropny stres”- jak sobie radzić z napięciem, techniki relaksacyjne.
Zajęcia 9. „O co tak naprawdę chodzi z alkoholem”- O co tak naprawdę chodzi z alkoholem”- przedstawienie mitów i rzeczywistości.
Zajęcia 10. „Po czym poznać uzależnionego” -przyczyny, objawy, fazy uzależnienia
zajęcia 11. „Jak sobie pomóc?” -osoby i instytucje zajmujące się terapią i poradnictwem w kwestii radzenia sobie z używkami.
68. Praca z nastolatkiem używającym alkoholu
Po zauważeniu dziwnych zachowań nastolatka, należy przeprowadzić wywiad z osobami, które mają najbliższy kontakt z dzieckiem. zapytać czy nie zauważyły czegoś niepokojącego
Najbardziej pożądane działania w pracy z uzależnionym młodym człowiekiem:
Rozmowa z rodzicami. Gdzie przedstawiamy konkretne zachowania, które wywołały nasz niepokój, pytamy o ewentualne przyczyny tych zachowań. Jeśli rodzice wskażą przyczynę, wspólnie zastanawiamy się nad forma pomocy. Jeśli opiekun nie potrafi wyjaśnić dziwnych zachowań informujemy o podejrzeniach używania alkoholu. Trzeba to zrobić delikatnie i zapewnić wsparcie rodzicom.
Rozmowa z nastolatkiem. Najlepiej powinna być przeprowadzona przez psychologa lub pedagoga szkolnego. W trakcie tego spotkania należy wskazać zachowania , które nas zaniepokoiły i zapytać co jest ich przyczyną. Oczywiście jeśli chodzi o alkohol nastolatek się nie przyzna. Należy zaoferować dziecku pomoc i zapewnić ze ją uzyska baz względu na to co się dowiemy. Pomocą ma być wsparcie w rozwiązywaniu problemu a nie rozwiązanie ich za nastolatka.
Kolejna rozmowa z rodzicami, której wynikiem powinna być zgoda opiekuna na wizytę w Poradni Uzależnień. Z tego rozwiązania można zrezygnować jeśli pojawiło się wiarygodne wytłumaczenie dziwnych zachowań dziecka lub jeśli zachowanie uległo poprawie. Należy omówić z rodzicami problem wszelkich lęków i uprzedzeń związanych z korzystaniem z pomocy poradni. Należy wskazać ze jeśli dziecko rzeczywiście ma problem z alkoholem zajmą się nim specjaliści a jeśli nie alkohol zostanie wykluczony.
Nastolatkowi który nie chce pójść do specjalisty powinniśmy dać czas do namysłu. Powinien stale spotykać się z psychologiem lub pedagogiem szkolnym. nastolatek powinien być ciągle motywowany do wizyty w poradni. Jeśli opiekunowie nie radzą sobie a nastolatek coraz gorzej funkcjonuje i nie reaguje na propozycje pomocy szkoła jako instytucja powinna zgłosić sprawę do sądu rodzinnego.
69. Instytucje, z którymi powinno się współpracować w przypadku uzależnień:
Poradnie psychologiczno - pedagogiczne;
Poradnie uzależnień;
Punkty konsultacyjne przy ośrodkach leczenia uzależnień;
Poradnie zdrowia psychicznego;
Gminne/Miejskie komisje rozwiązywania problemów alkoholowych.
70. Pamiętaj !!!
Picie alkoholu przez nieletnich, czy namawianie ich do spożycia jest prawnie zabronione.
Uzależnienie się przed 18 r. ż. Daje nastolatkowi 50% na dotrwanie do 30 lat!!!
71. Alkohol zabija więcej dzieci niż wszystkie inne narkotyki razem wzięte!!!