WPŁYW ALKOHOLU
NA ORGANIZM CZŁOWIEKA
Alkohol - jest głównym składnikiem wódek, win, piw i innych napojów alkoholowych. Jest on bardzo popularną używką, po którą ludzie sięgają w różnych sytuacjach. Jednak niewielu z nich przejmuje się jego szkodliwością. A przecież alkohol jest silną trucizną, z którą należy obchodzić się bardzo ostrożnie. W związku z tym, że jest to substancja toksyczna, organizm musi ją skutecznie unieszkodliwić i szybko wydalić.
Atakując mózg alkohol wpływa na zwolnienie działania komórek mózgowych i zahamowanie wyższych czynnooci nerwowych. Wieksze dawki alkoholu, charakterystyczne dla przyjętego w Polsce obyczaju pijackiego, działają silnie na wszystkie komórki mózgowe. Alkohol powoduje zmniejszanie sprawności umysłowej i fizycznej. W przekonaniu pijącego jednak - sprawność ta się podwyższa. Pijącemu wydaje się, że myśli szybciej, jaśniej, śmielej, podczas gdy jest wręcz odwrotnie; myśli wolniej, mniej precyzyjnie, banalnie. Nikt jednak na to nie zwraca na początku uwagi.W tej fazie picie alkoholu sprawia przyjemność, wywołuje poprawę nastroju, tłumi lęki i obawy, dostarcza radości, przynosi rozluźnienie, odpreżenie, odsuwa złe myśli, człowiek staje się rozmowniejszy, bardziej elokwęntny, alkohol ułatwia kontakty międzyludzkie. Ten błogostan trwa jednak niedługo. Zaczynają sie coraz liczniej ujawniać skutki negatywne, ruchy nieskoordynowane, krok chwiejny, splątany język. Oprócz tego, alkohol powoduje utratę ciepła w skutek rozszerzenia naczyń krwionośnych.
Alkohol z przewodu pokarmowego przenika poprzez ocianę żołądka i jelita cienkiego do krwiobiegu, a następnie do licznych narządów i tkanek. Głównym miejscem jego rozkładu jest wątroba, gdzie przy pomocy wyspecjalizowanych enzymów zamieniany jest na aldehyd octowy (najbardziej toksyczny związek powstający podczas rozkładu alkoholu), a następnie na kwas octowy (bezpieczny dla organizmu). Aldehyd octowy nie do końca rozłożony powoduje objawy zatrucia i popularnego kaca, czyli niechęć do alkoholu. Jeśeli w znacznym stopniu jest on obecny we krwi może wywołać stan delirium tremens. Człowiek w takim stanie ma halucynacje, widzi przerażające obrazy, na przykład: olbrzymie pająki, robaki oblepiające jego ciało itp.
Po spożyciu alkoholu ok. 20 % przyjętej dawki wchłania się w żołądku, reszta natomiast w jelicie cienkim. Wchłanianie zwiększa się przy szybkim opróżnianiu żołądka, natomiast zaleganie w nim treści pokarmowej może przedłużyć te proces o kilka godzin. Największe stężenie alkoholu we krwi występuje po 0,5 - 1,5 h od wypicia, później się stopniowo zmniejsza.
Tylko 5% alkoholu ulega wydalaniu w czystej postaci przez nerki oraz z powietrzem wydechowym, reszta natomiast podlega procesowi utlenienia w wątrobie. Proces ten pochłania 75% tlenu wykorzystywanego we wszystkich procesach wątrobowych, stąd też picie alkoholu w większych ilościach prowadzi do zablokowania metabolizmu wątrobowego.
Do niekorzystnych następstw spożywania większych ilości alkoholu należy jego szkodliwe oddziaływanie na białko, jak również na procesy wchłaniania aminokwasów. Dlatego u osób nadużywających alkohol występują stany niedoboru białka - szczególnie groźne dla młodych organizmów.
Alkohol wywołuje wiele zaburzeń w procesach biochemicznych zachodzących w komórkach organizmu. Znajduje to swój wyraz w upośledzeniu czynności komórek, np. nerwowych. W błonach komórkowych można zaobserwować trwałe zmiany - zwiększenie zawartości cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych.
Alkohol zakłóca metabolizm cukrów i tłuszczów prowadząc w efekcie do zaburzeń poziomu glukozy we krwi i niekorzystnego oddziaływania na kwasy tłuszczowe.
Spożywany w nadmiarze może wywołać hipowitaminozę (niedobór witamin - szczególnie takich jak: B1, B6, PP, B12 i kwas foliowy) z uwagi na hamowanie procesów wchłaniania i magazynowania witamin w organizmie.
Alkohol nie zawiera żadnych składników odżywczych, natomiast jest bogatym źródłem energii (tzw. "pustych kalorii"). 1 g czystego alkoholu dostarcza organizmowi 7 kcal.