Sprawozdanie Politechnika Lubelska Wydział Mechaniczny	Temat ćwiczenia: Ćw.1 Recykling odpadów tworzyw sztucznych.	Imię i Nazwisko: Michał Kiczyński
Laboratorium Recyklingu		Nr grupy: 602.a

1. Cel ćwiczenia:

Zapoznanie się z prostymi metodami identyfikacji tworzyw sztucznych oraz możliwościami ich odzysku.

2. Metody identyfikacji odpadowych tworzyw sztucznych stosowane na ćwiczeniu:

2.1. Metoda wykorzystująca zachowanie odpadowych tworzyw sztucznych w reagentach chemicznych (aceton CH₃COCH₃ - rozpuszczalnik organiczny i kwas solny stężony HCL).

2.2. Metoda wykorzystująca różnicę gęstości typowych polimerów(woda H₂O i roztwór solny NaCl+H₂O).

2.3. Metoda wykorzystująca zanurzenie odpadowych tworzyw sztucznych w płomieniu palnika gazowego(Metoda ta polega na spalaniu próbki w otwartym płomieniu i obserwacji zachodzących zjawisk. Obserwuje się sposób palenia, kolor płomienia, kolor dymu, pozostałości po spaleniu oraz zapach wydzielających się dymów).

3.Przebieg ćwiczenia i wyniki pomiarów:

3.1. Metoda I:

Zanurzamy dwie takie same próbki tworzyw w dwóch próbówkach o zawartościach:

* aceton CH₃COCH₃ - rozpuszczalnik organiczny,

* kwas solny stężony HCL.

Po upływie około godziny czasu obserwujemy co stało się z próbkami w próbówkach:

Tworzywo	Aceton CH3COCH3	Kwas Solny HCL
1. PTFE – politetrafluoroetylen (teflon)	Bez zmian	Bez zmian
2. PC- poliwęglan (Płyta CD)	Rozpuszcza się, powstaje zawiesina	Bez zmian
3. PS - polistyren (obudowa myszki komputerowej)	Rozpuszcza się, powstaje zawiesina	Bez zmian
4. PMMA - Polimetakrylan metylu (pleksi)	Rozpuszcza się, powstaje zawiesina	Bez zmian
5. PE - polietylen (niebieska taśma)	Bez zmian	Bez zmian
6. PA - poliamid (żyłka nylonowa, element grzebienia)	Bez zmian	Rozpuszcza się, powstaje zawiesina
7. Izolacja zewnętrzna przewodu antenowego	Bez zmian	Bez zmian
8. Izolacja wewnętrzna przewodu antenowego	Bez zmian	Bez zmian
9. Osłona reflektora	Rozpuszcza się, powstaje zawiesina	Bez zmian
10. Skrobaczka do szyb	Bez zmian	Bez zmian

3.2. Metoda II:

Zanurzamy dwie takie same próbki tworzyw w dwóch pojemnikach o zawartościach:

* woda H₂O gęstość 1 g/cm³

* roztwór solny NaCl+H₂O gęstość 1,1 g/cm³.

Po zanurzeniu próbek i dokładnym zamieszaniu obserwujemy czy próbka tonie czy też unosi się w dwóch pojemnikach. Ich gęstość możemy sprawdzić w tabeli gęstości polimerów (Załącznik 1).

Tworzywo	woda H2O	roztwór solny NaCl+H2O	Gęstość [g/cm^3]
1. PTFE – politetrafluoroetylen (teflon)	Tonie	Tonie	2,1-2,3
2. PC- poliwęglan (Płyta CD)	Tonie	Tonie	1,2-1,22
3. PS - polistyren (obudowa myszki komputerowej)	Tonie	Unosie się	1,04-1,065
4. PMMA - Polimetakrylan metylu (pleksi)	Tonie	Tonie	1,188
5. PE - polietylen (niebieska taśma)	Unosi się	Unosi się	0,910-0,925
6. PA - poliamid (żyłka nylonowa, element grzebienia)	Tonie	Tonie	1,12-1,15
7. Izolacja zewnętrzna przewodu antenowego	Tonie	Tonie	-
8. Izolacja wewnętrzna przewodu antenowego	Unosie się	Unosie się	-
9. Osłona reflektora	Tonie	Tonie	-
10. Skrobaczka do szyb	Unosie się	Unosie się	-

3.3. Metoda III:

Zanurzamy próbkę tworzywa w płomieniu palnika gazowego. Obserwujemy sposób palenia, kolor płomienia, kolor dymu, pozostałości po spaleniu oraz zapach wydzielających się dymów.

Tworzywo	Zachowanie się tworzywa w płomieniu	Wygląd płomienia	Zapach dymów po zgaszeniu próbki
1. PTFE – politetrafluoroetylen (teflon)	Nie pali się	-	-
2. PC - poliwęglan (Płyta CD)	Nie pali się	-	-
3. PS - polistyren (obudowa myszki komputerowej)	Zapalony, pali się dalej, mięknie	Świecący, silnie kopcący	Słodko-lekko kwiatowy
4. PMMA - Polimetakrylan metylu (pleksi)	Zapalony, pali się dalej, mięknie	Świecący, trzaskający żółty z niebieskim środkiem	Owocowy
5. PE - polietylen (niebieska taśma)	Zapalony, pali się dalej, topi się, spływa kroplami	Świecący z niebieskim rdzeniem	Słaby, palonej parafiny
6. PA - poliamid (żyłka nylonowa, element grzebienia)	Pali się tylko w płomieniu, spływa kroplami, tworzą się pęcherze, nitki	Świecący, silnie kopcący	Palonej wełny
7. Izolacja zewnętrzna przewodu antenowego	Pali się tylko w płomieniu , mięknie	Zielony płomień, kopcący	-
8. Izolacja wewnętrzna przewodu antenowego	Zapalony, pali się dalej, topi się, spływa kroplami	Zielony płomień, kopcący	-
9. Osłona reflektora	Pali się tylko w płomieniu, mięknie, bąbel kuje	Świecący, lekko kopcący	-
10. Skrobaczka do szyb	Zapalony, pali się dalej, topi się, spływa kroplami	Lekko kopcący	-

4. Wnioski i uwagi końcowe:

Z przeprowadzonych badań możemy stwierdzić mniej więcej czym są nasze niezidentyfikowane tworzywa (izolacja zewnętrzna przewodu antenowego, izolacja wewnętrzna przewodu antenowego, osłona reflektora, skrobaczka do szyb). Poprzez metodę II możemy stwierdzić podobieństwo tonięcia bądź unoszenia się w wodzie i roztworze solnym, dzięki temu możemy domyślić się co do gęstości tworzywa. Metoda III na podstawie palnych właściwości materiałów także przybliży nas do odkrycia niezidentyfikowanych tworzyw dzięki porównaniu :

* zachowanie się tworzywa w płomieniu,

* wygląd płomienia,

* zapach dymów po zgaszeniu próbki.

Z przeprowadzonych metod wynika, że najprawdopodobniej materiały te to:

izolacja zewnętrzna przewodu antenowego	PA - poliamid
izolacja wewnętrzna przewodu antenowego	PE - polietylen
osłona reflektora	PMMA - polimetakrylan metylu
skrobaczka do szyb	PE - polietylen

Załącznik 1. Tabela gęstości niektórych polimerów.

Nazwa tworzywa	Gęstość [g/cm^3]
Polietylen (PE)	0.92 - 0.96
Polipropylen (PP)	0.89 - 0.91
Poli(chlorek winylu) (PVC)	1.38
Polistyren (PS)	1.08
Poli (metakrylan metylu) (PMMA)	1.19
Poliwęglan (PC)	1.20
Poliamid (PA)	1.02 - 1.14
Politetrafluoroetylen (PTFE)	2.1 - 2.25
Silikony	1.30
Poliuretany (PU)	1.21
Polioksymetylen (POM)	1,41
Żywica fenolowa	1.34 - 1.40
Tworzywa aminowe - melaminowe	1,4-1,7