Rozwój wątrobyzawiązek wątroby, pęcherzyka żółciowego i przewodów żółciowych pojawia się pod koniec 3/początek 4 tygodnia jako zgrubienie nabłonka w najbardziej ogonowej części jelita pierwotnego przedniego. Jest to tzw. Uchyłek wątrobowy. Dzieli się on na dwie części: większą, głowową – zawiązek wątroby i mniejszą, ogonową – zawiązek pęcherzyka żółciowego. Wątroba rośnie szybko i szybko wypełnia większość jamy brzusznej. Początkowo płaty prawy i lewy są takie same, potem jednak, prawy staje się większy. Z jego podziału powstaje czworoboczny i ogonowy. W 6 tygodniu zaczyna się hemopoeza. 

Endokrynowa część trzustki czyli część wewnątrzwydzielnicza, zwana wyspami Langerhansa, stanowi 2% masy całego gruczołu. U człowieka występuje około 1mln wysp, każda z kilkudziesięciu komórek, które przylegają ściśle do siebie, lub są rozdzielone licznymi naczyniami włosowatymi zatokowymi. W obrębie komórek wysp są co najmniej 4 typy komórek wydzielających hormony. Są to komórki α,β,δ, PP (F).

Zrazik klasyczny: podstawowymi elementami są blaszki wątrobowe budowane z hepatocytów. W preparacie histologicznym ma kształt heksagonalny. Dwa takie zraziki tworzą gronko wątrobowe.

Komórki Browicz-Kupferra:są to makrofagi wątrobowe, zlokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie błony podstawnej oraz komórek śródbłonka naczyń zatokowych wątroby. W warunkach patologicznych odpowiadają za uwalnianie szeregu cytokin modyfikujących przebieg reakcji zapalnej, oraz za wytwarzanie włókien kolagenowych. Pochodzą z monocytów szpiku.

Pęcherzyk żółciowy mieści się w prawym podżebrzu, stanowi magazyn żółci, która wytwarzana jest w wątrobie i spływa do niego drogą przewodów żółciowych. Magazynuje i zagęszcza żółć do czasu, aż będzie potrzebna do emulgacji tłuszczów.

Komórki α trzustkijest ich ok 25%, wydzielają glukagon, który podnosi stężenie glukozy i pobudza glikogenolizę w wątrobie.

Błona mięśniowa żołądka -Mięśniówka żołądka zbudowana jest z trzech warstw mięśni; (od zewnątrz) podłużnej, okrężnej i skośnej. Warto zauważyć że różne warstwy występują w różnych częściach żołądka: warstwa podłużna - na krzywiźnie mniejszej i większej; warstwa okrężna - w części odźwiernikowej; warstwa skośna - w rejonie dna żołądka.

komórki macierzyste żołądkaTo komórki, z których powstają wszystkie komórki nabłonka śluzówki żołądka. Odpowiadają za odnowę i regenerację nabłonka powierzchniowego oraz gruczołów.

Gruczoły właściwe żołądkaZbudowane z trzonu oraz szyjki uchodzącej na dnie dołka żołądkowego. Umiejscowione są w dnie oraz w trzonie żołądka, a zbudowane są z pięciu rodzajów komórek: komórek głównych, okładzinowych, śluzowych szyjki, enteroendokrynowych, a także komórek macierzystych. Wytwarzają składniki kwasu solnego i enzymy trawienne. 

Rozwój przełyku  Przełyk rozwija się z przedniej części odcinka doogonowego jelita przedniego, początkowo przełyk jest krótki, ale już w 7 tygodniu osiąga swą znaczną długość. Od czasu oddzielenia się zawiązka dróg oddechowych, ściana przednia jest znacznie grubsza od tylnej i od ścian bocznych. Nabłonek wyścielający, początkowo jednowarstwowy walcowaty, zwiększa liczbę warstw komórkowych, aż do całkowitego lub częściowego zamknięcia światła narządu. Odtwarzanie światła przełyku następuje pod koniec okresu zarodkowego. Mięśnie poprzecznie prążkowane górnych ⅔ części przełyku pochodzą z mezenchymy łuków skrzelowych. Mięśnie gładkie dolnej ⅓ części przełyku rozwijają się z mezenchymy trzewnej.

Wady rozwojowe przełyku to To niedrożność przełyku – brak otworu naturalnego – atrezja – zazwyczaj związana z przetoką tchawiczo-przełykową.
Zwężenie przełyku – może być w każdej części przełyku ale najczęściej jest w dolnej 1/3 części. Związana z zaburzeniem rekanalizacji w 8 tygodniu rozwoju.
Krótki przełyk – w wynik tej wady część żołądka zostaje wciągnięta do klatki piersiowej przez rozwór przeponowy. Jest to wrodzona przepuklina rozworowa.

Błona śluzowa przełykuWytwarza szereg podłużnie przebiegających pofałdowań, które zanikają w chwili przemieszczania się treści pokarmowej. Pod nią leży blaszka właściwa, która wytwarza szereg brodawek. Mięśniówka tej błony pojawia się dopiero w pobliżu wpustu żołądka.

Budowa histologiczna ściany przełyku

Od światła przełyku składa się z błony śluzowej wysłanej nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Pod nią znajduje się blaszka właściwa, pod nią błona podśluzowa z licznymi gruczołami cewkowo pęcherzykowymi. Pod błoną podśluzową znajduje się błona mięśniowa właściwa, którą w górnej jednej trzeciej  budują tylko mięśnie szkieletowe a w dolnej jednej trzeciej tylko mięśnie gładkie. Pod nią znajduje się błona zewnętrzna.

Tkanka limfatyczna układu pokarmowego

Jest to tzw. GALT – czyli określenie na całość tkanki limfatycznej występującej w obrębie przewodu pokarmowego. W skład tkanki limfatycznej przewodu pokarmowego wchodzą:pojedyncze (samotne) grudki chłonne (we wszystkich odcinkach cewy)skupiska grudek chłonnych i rozproszonej tkanki limfoidalnej:- kępki Peyera w jelicie krętym- wyrostek robaczkowyrozsiane komórki limfatyczne i plazmatyczne w blaszce właściwej błony śluzowej

Czynność jelita grubego.

Głównym aspektem czynności jelita grubego jest jego ruchliwość. Perystaltyka jelita grubego charakteryzuje się zmiennością kierunku ruchu. Do połowy poprzecznicy są one skierowane wstecznie a po jej przekroczeniu zmieniają swój kierunek na doodbytniczy. Wchłanianie wody jest podstawową funkcją jelita grubego. Odbywa się to w sposób ciągły nawet ze stolca, który jest już uformowany. Jelito grube jest w stanie odzyskać do 90% wody zawartej w treści pokarmowej, która do niego dociera. Oprócz wchłaniania nabłonek jelita grubego pełni też funkcje wydzielnicze. Głównymi substancjami wydalanymi są potas i dwuwęglany. Dodatkową czynnością nabłonka jelitowego jest produkcja i wydzielanie śluzu, którego zadaniem jest nawilżanie nabłonka i jego ochrona. Ostatnią ale jedną z najistotniejszych funkcji jelita grubego, a konkretnie jego końcowego odcinka, jest wydalanie kału. Określa się to mianem defekacji.

Komórki jelita cienkiego.

Komórki nabłonka występujące w jelicie cienkim to komórki enteroendokrynowe, komórki Panetha, komórki kubkowe i komórki absorpcyjne – enterocyty i komórki M.

Komórki absorpcyjne (enterocyty) - najliczniejsze komórki nabłonka w jelicie cienkim. Posiadają ok. 3000 mikrokosmków, które ok. 30 razy zwiększają powierzchnię absorpcyjną komórki. Struktury te wytwarzają rąbek szczoteczkowy.Komórki kubkowe - rodzaj komórek śluzowych, nie posiadają mikrokosmków. Ich część szczytowa wypełniona jest pęcherzykami wydzielniczymi zawierającymi glikoproteiny
Komórki enteroendokrynowe - zlokalizowane są w obrębie krypt jelitowych. Uwalniają hormony tkankowe.

Komórki Panetha - umiejscowione w dolnej części krypt jelitowych, charakteryzują się piramidalnym kształtem. Zawierają liczne ziarna wydzielnicze w części szczytowej. Komórki Panetha uwalniają czynnik martwicy nowotworów (TNP-α), lizozym, a także białka z grupy defensyn oraz kryptydyn.

Komórki M wyspecjalizowane komórki nabłonkowe prezentujące antygeny. Stanowią głowny składnik GALT.

Rozwój dwunastnicy.

Dwunastnica powstaje na początku 4 tygodnia, z końcowej części jelita pierwotnego przedniego i z głowowej części jelita środkowego. Oba te wzrastające jej zawiązki tworzą pętlę w kształcie litery c. Miejsce połączenia jelita przedniego i środkowego to okolica ujścia przewodu żółciowego w dojrzałej dwunastnicy. Unaczyniona przez gałęzie tętnicy trzewnej i krezkowej górnej. Wraz z obrotami żołądka pętla dwunastnicy obraca się w prawo i ostatecznie leży pozaotrzewnowo. W 5 i 6 tygodniu nabłonek endodermalny intensywnie i przejściowo wzrasta znacznie zwężając światło dwunastnicy lub nawet je zamykając. Udrożnienie światła zachodzi pod koniec okresu zarodkowego.

Budowa histologiczna ściany okrężnicy.

Składa się od światła z błony śluzowej, podśluzowej, mięśniowej (okrężne, podłużne) oraz błony surowiczej. Charakterystyczne są obecne w błonie śluzowej i częściowo podśluzowej grudki chłonne samotne i kępki Peyera.

Nabłonek blony sluzowej w pęcherzyku żółciowym –jednowarstwowy walcowaty. 
Struktura o heksagonalnym kształcie z żyłą centralną w środku - zrazik klasyczny.
W warunkach patologicznych komórki ITO wytwarzają –włókna kolagenowe.
Hepatocyt nie ma: gładkich powierzchni biegunowych. 
Komórki o nie nabłonkowym pochodzeniu w wątrobie: Ito i Browicz-Kupferra.
Do funkcji wątroby nie należy:magazynowanie witamin z grupy C.
Fałszywe dot. Pęcherzyka żółciowego – błona podśluzowa zbudowana z tkanki łącznej luźnej.
Które komórki wytwarzają CCK –komórki I systemu komórek enteroendokrynowych DNES.
Gdzie znajdują się gruczoły w przełyku – w błonie podśluzowej.
Gruczoły wpustowe żołądka –wydzielają śluz i lizozym.
Nabłonek w żołądku –jednowarstwowy walcowatu
Nabłonek w przełyku jest –wielowarstwowy płaski.
Które hormony regulują perystaltykę i proces trawienia –motylina i
Za produkcję kwasu solnego soku żołądkowego odpowiadają –komórki okładzinowe.
Komórki kubkowe – wydzielina ma charakter śluzowy.
Komórki Panetha – zawierają lizozym, biorą udział w fagocytozie, zawierają defensyny.
Gruczoł dwunastniczy Brunnera –znajduje się w błonie podśluzowej dwunastnicy. 
APUD (ang. Amine Precursor Uptake and Decarboxylation) – system rozsianych komórek endokrynnych (stąd inna nazwa - DNES - Diffuse Neuroendocrine System).
Krypty jelitowe – zawierają komórki enteroendokrynowe i komórki Panetha.