(scenariusz zajęć z wykorzystaniem bajki terapeutycznej pt. „Lew i Jeżyk”)
Cele:
terapeutyczne:
odreagowanie trudnych emocji
tworzenie okazji przeżywania pozytywnych emocji
budowanie atmosfery bezpieczeństwa
dostarczanie doświadczeń, w których zdobywa się sympatię i znaczenie bez użycia siły, w sytuacjach „bycia sobą” i bycia słabym
edukacyjno-rozwojowe:
kształtowanie umiejętności analizowania własnego postępowania
poszukiwanie sposobów rozwiązywania trudnych sytuacji
uczenie rozpoznawania i nazywania uczuć
zaspakajanie potrzeby ruchu i zabawy
POMOCE: materiały do przygotowania rekwizytów i strojów.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
Powitanie – dzielenie się doświadczeniami z ostatnich dni.
Zabawa pomóżcie myszce - Dwoje dzieci otrzymuje kapelusze – są one kotem i myszką. Kot próbuje złapać mysz. Pozostałe dzieci pomagają myszce, ukrywając ją i mówiąc gdzie jest kot. Kiedy kot złapie mysz, ta wydaje dźwięki pi-pi-pi. Wszystkie dzieci zbierają się w kręgu.1
Krąg uczuć – rozmowa na temat:
Co czuła mysz?
Czego potrzebowała?
Co czuł kot?
Jak go odbierali inni?
Opowiadanie bajki pt. „Lew i Jeżyk”:
W pewnej puszczy żył lew. Był wielki i groźny. Sam siebie uważał za króla. Wszystkie zwierzęta czuły przed nim strach. Z pokorą wykonywały wszystkie jego najbardziej wymyślne polecenia. Wiedziały, że jeśliby się sprzeciwiły, dostałyby ciężką łapą lwa po karku.
Pewnego razu lew wezwał do siebie małego jeżyka i powiedział:
Jeżyku, rozkazuję ci, abyś przepłoszył z naszej puszczy bociana. Klekocze, klekocze, że aż głowa mi pęka.
Na nic zdały się tłumaczenia jeżyka, że bocian ma też prawo do życia w puszczy. Groźny lew był nieugięty. Wtedy zdenerwowany jeżyk, trzęsącym się głosem powiedział:
L...l....lwiii...e.., nieee zrobię tego.
Jak to?! – krzyknął lew.
Lubię bociana, jest moim przyjacielem i nie zrobię mu krzywdy - już bardziej zdecydowanym tonem odpowiedział jeżyk.
Wściekły lew wytrzeszczył oczy, rozdziawił wielką paszczę, z której błysnęły wielkie białe kły i już podniósł swoją ciężką łapę, by uderzyć jeżyka, gdy....
Przestraszony jeżyk zwinął się w kłębek i poturlał wprost pod wielką łapę lwa, boleśnie go raniąc. Wielki ból rozszedł się po ciele drapieżnika. Zawył dwa razy i zniknął w zaroślach.
Tymczasem jeżyk i uradowany bocian świętowali zwycięstwo.
Jednak nie długo trwała ich radość. Żal zrobiło się im cierpiącego lwa, więc szybko ruszyli z pomocą. Opatrzyli ranę, przyrządzili ziołową miksturę i już po kilku dniach lew stanął zdrowy i piękny w swojej okazałości.
Jednak nie był już tym samym zwierzęciem. Z groźnego i nieprzystępnego strażnika stał się pierwszym przyjacielem wszystkich zwierząt w puszczy.
Nawiązanie do treści bajki, prowadzący zadaje pytania:
Czy podobała wam się bajka?
Czego was nauczyła?
Czy coś was w niej poruszyło?
Nawiązanie do doświadczeń dzieci – wypowiedzi:
Czy wam się też coś podobnego wydarzyło?
Prowadzący proponuje wspólne odegranie bajki.
Dzieci przygotowują rekwizyty, stroje potrzebne do odegrania bajki.
Odegranie bajki przez dzieci (każde z dzieci może „wypróbować” różne role.
Rozmowa kierowana:
Jak się czułeś w tej roli?
W której roli było ci dobrze, a w której źle?
Ćwiczenie P. Dennisona – Słoń
Stajemy w rozkroku na ugiętych lekko nogach. Wyciągamy jedną rękę do przodu. Głowę przyciągamy do wyciągniętej tak, aby zamknąć ucho. Drugim uchem nadsłuchujemy. Kreślimy wyciągniętą ręką leniwe ósemki, jednocześnie miękko pracuje całe ciało. Ósemki kreślimy raz jedną raz drugą ręką. 2