GRY I ZABAWY

-pełnią rolę bodzca fizycznego, oddziałuwują na psychiczna i umysłwą str. osobowości

-sprzyjają odprężeniu oraz czynnemu wypoczynkowi

zapewniają wszechstronny ruch wszystkim uczestnikom

-sprzyjają rozładowaniu napięć psychofiz.

-podejmowane są ze względu na wiek i płeć

-wywołują pozytywne emocje i doznania

-zabawa jest formą indywidualnej ekspresji

ZABAWA

jest formą działalności podejmowanej dobrowolnie. Czynność, dziecka która sprawiamu przyjemność, zadowolenie z samego faktu wykonania.

GRA- czynności o charakterze zabawowym posiadają ustalone reguły, a wynik tej czynności przewiduje obowiązek świadczenia na rzecz wygrywających.

ZABAWA JEST GRĄ GDY SPEŁNIA 3 WARUNKI:

-posiada określone reguły

-obowiązek świadczenia dla wygrywających

- sprawia przyjemność z i zadowolenie ćwiczącym

ZADANIA GIER I ZABAW

-polepszają wydolność układów i narządów

-polepszają wszechstronną sprawnośc fizyczną

-rozwijają wszystkie zdolności motoryczno-wychowawcze, korzystnie wpływają na rozwój dzieci, kształtują charakter, cechy samodzielności, zdecydowania

-uczą spaotzregawczości i logicznego myślenia w związku z treściami zabaww

-uczą działania w zespol(obowiązkowości, koleżeństawa)

-kształtują poczucie sprawiedliwości, odprężenie, nastrój, radość

-kształtują intelekt

WARTOŚCI ZABAW I GIER RUCHOWYCH

*środek podst. związany z psychiką(przedszkole i szkoła)

*śr. pomocniczy, uzupełniający(rozgrzewki i przeplatanie ćw śćisłych)

*śr. równorzędny wychowanie przez zabawę, kierowaną celowo i stosowane poprawnie

Odp. dobrane do wieku, płci i schorzenia

FUNKCJE/ZALETY

#motywacyjne( motywacja dotyczy sfery zaintersowań)

#organizacyjne (dotyczy zewnętrznych form kontaktów- czasu, przestrzeni i form działania)

#poznawcza (rozwój społeczny)

#dydaktyczna (dotyczy przekazu wiadomości i nabywania nowych umiejętności)

#wychowawcza (pedagogiczna- dotyczy całej postawy)

WEDŁUG PODZIAŁÓW FORMALNYCH WYRÓŻNIAMY NAST. ZABAWY

1. Ilości uczestników

-zabawowe

-indywidualne

2.stopnia samodzielności

-kierwoana

-samodzielna

3.miejsca jej przeprowadzania

-terenowo

- w pomieszczeniu

4.pojawiających się w celach charakterystycznych

-konstrukcyjne- polega na budowaniu z duzych rzeczy itp

-dydaktyczne-umysłowe- krzyżówki, rebusy, układanki

-manipulacujne

-tematyczne- twórcze (odgrywanie ról)

-ruchowe- zabawy ruchowe wymagaja zmiany miejsca

ZABAWY PROSTE

1.Zabawy ze śpiewem

-umuzykalnianie dzieci

-poczucie rytmu i koordynacja ruchowa

-wyrażanie indywidualności

-inwencja twórcza

2. zabawy orientacyjno porządkowe ćwiczą:

- skupienie uwagi

-opanowanie umówionych znaków i sygnałów

-szybka i celowa reakcja

-spostrzegawczość i orientacja

-karność i świadoma dyscyplina

3. zabawy na czworakach

-sprzyjają prawidłowemu kształtowaniu krzywizny kręgosłupa

- wzmacniają aparat kostno-stawowo-więzadłowy

-kształtują siłę i sprawność

4. zabawy i gry bieżne

-najbardziej celne

-podnoszą wydolność organizmu

-wpływają korzystnie na ukł. Krążenia i oddechowy

-kształtują zdolności motoryczne

-kształtuje ambicje, wytrwałość, umiejętność współdziałania w zespole

5. gry i zabawy skoczne

-rozwijają cechy charakteru, pewność siebie, odwagę, wiara we własne siły

-rozwijają zdolności motoryczne (zręczność i zwinność)

-wzmacniają stawy skokowe i kolanowe

-kształtują koordynację nerwowo-ruchową

6. gry i zabawy rzutne

-kształtują koordynację wzrokowo-ruchową

-celność, skupienie koncentracja

-sprzyja wszechstronnemu usprawnianiu fizycznemu i odprężeniu psychicznemu

7.Zabawy i gry z mocowaniem

-rozwijają siłę, sprawność i wytrzymałość

-wzmacniają stawy i mięśnie

8. gry i zabawy kopne

-rozwijają siłę, wytrzymałość i zręczność

-wzmacniają nogi

-doskonalą szybkość racji i koncentrację uwagi

-kształtują umiejętność współpracy współdziałania i świadomej dyscypliny

-przygotowują do gry w piłkę nożną

9.gry drużynowe i sportowe

-są grami ruchowymi o ściśle określ. Przepisach

-wymagają celowych precyzyjnych i skoordynowanych ruchów

WŁAŚCIWY PODZIAŁ NA GRUPY I ZESPOŁY

*zespoły przeciwne powinny mieć równą szansę wygrania

*w Zaj. Z osobami niepełnosprawnymi (szczeg. Z dziećmi) należy wymyśleć taki podział aby wygrywał Raz jeden raz drugi zespół

*jeżeli podział na grupy nie uda się to szybko robimy drugi nie dopuszczając do tego żeby mniej sprawne dziecko przez które przegrywa było dyskryminowane

*prowadzący musi znać przepisy i zasady

*zapoznac z zasadami, podać sygnał rozpoczęcia i obserwować przebieg

*obserwacja przebiegu z orientacją w zachowaniu uczestników, agresywność zmęczeniu i nadmiernej radości

*w razie potrzeby przerwać grę

*prowadzący nie może być bohaterem zabaw i gier

*właściwy dobór gier i zabaw

*prowadzący powinien być zdecydowany ale wesoły i nie powinien się ośmieszać

*przybory: szarfy, piłeczki, piłki lekkie, woreczki, linki, skakanki kosz do piłek

*gry i zabawy powinny być prowadzone w odpowiednim miejscu

UWAGI METODYCZNE W USPRAWNIANIU LECZNICZYM DOT. GIER I ZABAW RUCHOWYCH

*każda zabawa lub gra zawiera różnorakie treści merytoryczne i fizjologiczne

*do realizacji treści ruchowej i wychowawczej danej lekcji dobiera się różne rodzaje gier i zabaw. Każda z nich z kolei spełnia okresl. Zad. Ruchowe i wychowawcze

*lekcja gier i zabaw powinna bawić Cieszyc a także wzmacniać duże grupy mm warunkujące prawidłową postawę (pozycja skorygowana w całym przebiegu lekcji)

*dobór odpowiednich gier i zabaw dla dzieci musi być oparty na zaleceniu lekarskim i wymaga wnikliwej analizy wskazań i p/w, w doborze ruchu dla każdego niepełnosprawnego dziecka

GRA RUCHOWA – wyższa forma zabawy zawsze występuje forma rywalizacji.

Podział: 1. Proste 2. Złożone 3. Specjalistyczne 4.drużynowe

PODZIAŁ ZABAW CZĘSTO SPOTYKANYCH:

1.tematyczne – wiążą się z zabawą twórczą (odgrywaniu roli; wiek przedszkolny)

2.konstrukcyjne – polegają na budowaniu obiektów z różnych przyborów

3.dydaktyczne – rebusy, układanki itp.

4.ruchowe – berek, klasy, zbijak, itd.

TOK LEKCYJNY DLA DZIECI 7-12 LAT

1.zabawa ze śpiewem

2.z. orien-porz

3.z. na czworaka

4.z. rzutna

5.z. bieżna

6.z. skoczna

7.z. orien-porz

8.z. ze śpiewem

PODZIAŁY FORMALNE ZABAWA W ZALEŻNOŚCI OD

1.Ilości uczestników: grupowe, indywidualne

2.Stopnia samodzielności: kierowana, samodzielna

3.miejsca jej prowadzenia: terenowa, w pomieszczeniach

4. pojawiających się cech char.: tematyczne

OPOWIEŚĆ RUCHOWA – należy do metod twórczych ruchowej ekspresji twórczej

Uwagi:

1.polega na naśladowaniu ruchem czynności występujących w opowieści lub bajce

2. zadania ruchowe są słownie opisywane

3.prowadzące nie podaje gotowych rozwiązań opisuje tylko zaistniałą sytuacje

4.cwiczący w oparciu o własną inwencję twórczą pomysłowość i fantazję usiłują ruchem odtworzyć sytuację zawartą w bajce

5.każde z ćwiczących znajduje własne rozwiązanie

6.nie obowiązuje tu tok lekcyjny a jedynie logiczne uporządkowanie zadań ruchowych

7. w usprawnianiu leczniczym przydatna i pracy z dziećmi z różnymi ubytkami fizycznymi i psychicznymi

NAŚLADOWNICTWO RUCHOWE – m. usamodzielniająca; są to ćw. ogólno usprawniające. Polega na demonstracji zad. Ruchowego (to co słyszę wykonuję) a ćwiczący dzięki obserwacji wzrokowej spostrzegawczości wykonuje opisywane ruchy , oparta na porównaniach, dzieci ćwicząc naśladują czynności dorosłych zwierząt roślin urządzeń oraz zachowań w różnych sytuacjach

ZADANIEM JEST:

-wzmocnienie wszystkich grup mm

-kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej

-korekta postawy

-rozwój odwagi zwinności i gibkości

Jest to wesoła zabawa w której dzieci chętnie uczestniczą

Czas 20-30minut

Stosujemy pozycje niskie i wysokie

ĆWICZENIA OGÓLNO KONDYCYJNE – specjalnie ukierunkowane na wzmocnienie ogólnej kondycji ćwiczących

Miejsce ćwiczeń: sala gimnastyczna, sala chorych, ćw. na świeżym powietrzu

Charakter : dość intensywne, bo będą mogły wyrównywać i kompensować niedobory ruchowe

Cele:

*utrzymanie i wzmocnienie siły mm,

*zachowanie pełnego ruchu w stawie,

*utrzymanie pełnej dł. mm,

*utrzymanie właściwej sprawności ukł oddechowego krążeniowego i nerwowego,

*rozwinięcie mechanizmów kompensacyjnych

Wskazania:

*zapobieganie zjawiskom ograniczonej sprawności,

*długotrwałe przebywanie w łóżku,

* częściowe ograniczenie swobodnego poruszania się,

*utrata samodzielności życiowo-bytowej,

*zmniejszenie ogólnej wydolności organizmu

Przeciwwskazania:

*ciężki ogólny stan chorego,

*niewydolność ukł krążenia,

*wysoka temperatura,

*stany zapalne stawów,

*inne np. zakrzepowe zapalenie żylne

Mogą mieć charakter zbiorowy albo indywidualny

Ćw. Ogólnokondycyjne na Sali gimnastycznej - Do zespołów dobieramy pacjentów o podobnym schorzeniu i podobnym stopniu utraty sprawności.

KRYTERIA PODZIAŁU PACJENTÓW NA GRUPY:

1.stan funkcjonalny

2.rodzaj schorzenia

3.stan ogólnej sprawności i wydolności

4.wiek i płeć

5.wskazania do ćwiczeń

Czas trwania: 30-45minut (dzieci starsi o małej wydolności)

CZYNNOŚCI NALEŻĄCE DO PROWADZĄCEGO :

1.sprawdzenie zalecenia lekarskiego po raz pierwszy

2.znac wskazania i przeciwwskazania wszystkich pacjentów

3.wskazac m-ce do przebrania się

4.wskazanie m-ca dna Sali do pozostawienia sprzętu własnego lub ortopedycznego

5.zbiórka

6.przywitanie ćwiczących przez prowadzącego

7.Tok lekcyjny rodzaje:

-gier sportowych

-gier i zabaw ruchowych

-mieszany

-treningu stacyjnego

8. obowiązuje nas indywidualizacja ćw. zespołowych (zmniejszenie lub zwiększenie obciążeń wydłużenie/skrócenie dystansu

9.stosujemy ćw. z 4 gr. materiału ćwiczebnego

10.ze wzgl. Na wiek ćwiczących dobieramy odpowiednie formy i metody prowadzenia zajęć:

Wiek-forma prowadzenia zajęć- czas (tabelka)

-4-6 wiek przedszkolny – naśladownictwo ruchowe, opowieść ruchowa – 20-30min

-7-13 młodszy szkolny – gry i zabawy ruchowe i tory przeszkód – 30-45min

-14-17 starszy szkolny – gry i zabawy ruchowe ze współzawodnictwem, gry i zabawy sportowe – 45-90min

-18-60 dorośli – forma ścisła, gry i zabawy i elementy treningu sportowego kształtującego zdolności motoryczne (siła i wytrzymałość) – 45-90min

-61-> geriatria – forma ścisła zadaniowa – 30min

ĆW. OGÓLNO KONDYCYJNE PRZY ŁÓŻKU PACJENTA

1.odpowiednio przygotowane łóżko

2.pacjent odpowiednio ubrany

3.w zależności od celu specjalnego w skł ćwiczeń przyłóżkowych powinny wchodzić możliwe do wykonania ruchy (ćw. czynne kk, cw oddechowe, cw zmiany pozycji samodzielne przechodzenie na wózek i odwrotnie, czynne z oporem kkg i kkd- mm które szybciej zanikają, ćw. mm brzucha i grzbietu.

TOR PRZESZKÓD

Forma strumieniowa- jest to najczęściej stos. forma i należy do najbardziej efektywnych form zajęć.

To forma w której ćwiczący pokonuje przeszkodę strumieniowo ok przestrzeni wraz z ustawianymi na niej przeszkodami(przeszkody możemy pokonywać dowolnie lub w ok sposób przez prowadzącego)

ZE WZGLĘDU NA ŚRODOWISKO I TYP PRZESZKÓD WYRÓŻNIAMY 3 RODZAJE TORÓW:

*sztuczny- ustawiony na sali gimnast., korytarzu, boisku szkolnym

*naturalny- jest on wyznaczony na terenie(rzeźba terenu), ścieżka zdrowia- w parku, w ośrodku rekreacyjnym, okm 20 stanowisk, wszechstronnie oddziałowuje na ustrój ćwiczącego 150+100m(spacerek, marsz,bieg). Różna liczba powtórzeń na danym stanowisku, średnio na jednym stanowisku wykonujemy 10-15 powtórzeń(ok 30sek). Ścieżka rozpoczyna się od 4-6 stanowisk, rozgrzewka i streeting. Przeciętny czas pokonywania ścieżki 45-60 min

*kombinowany- w lesie ustawiamy przybory,- wzbogacamy o przynośny sprzęt

POD WZGLĘDEM TRASY:

-tory zamknięte( koło)

-tory otwarte(linia prosta)

ZE WZGLĘDU NA LICZBĘ ŚCIEŻEK:

-tory pojedyncze

-tory wielostrumieniowe:

*jednorodne-przeszkody ustawiamy identycznie

*zróżnicowane-zestaw torów

SPOSOBY POKONYWANIA TORÓW PRZESZKÓD

-kolejno-ćwiczący pokonują przeszkody kolejno

-dowolny sposób pokonywania swojego rzędu

-wahadłowo- każdy pokonuje tor w stronę w jednym kierunku i przemieszcza się w drugą stronę(tam i z powrotem)(naprzemiennie)

UWAGI METODYCZNE

-liczba przeszkód w granicach 6-8(na sali gimnast.) 8-10 na wolnej przestrzeni

-długość toru, l. przeszkód, stopień trudności uzależniony jest od wieku ćwiczących, stopnia rozwoju, spr.fiz i celu zajęć.

-przy pokonywaniu toru przez kilku uczestników równoczesnie, tory pokonujemy w jednym kierunku.

-unikamy trudnych i niebezpiecznych przeszkód

-przeplatamy przeszkody łatwiejsze- trudniejsze

-stos. zasadę zmienności pracy mm

-w klasach starszych można zastosować w cz. wstępnej i głównej, w klasach 1-3 tylko w głównej

-możemy wprowadzać współzawodnictwo

OBWÓD STACYJNY

Forma ćwiczeń oparta na treningu sportowym bądz jego elementach.

Jest to typowa metoda ścisła, zwiększająca odporność organizmu na zmeczenie, poprawia jego wydolność, kształt, siłę i wytrzymałość, oddziałowuje na uk. krążenia i oddychania, sprzyja przemianie materii.

SKŁADA SIĘ Z

-zadania ruchowe wykonywane są na stanowiskach rozmieszczonych na obwodzie,

- obejmuja one przeważenie 8-12 różnorodnych ćwiczeń,

-w zależności od charakteru, określony obwód może składać się większej liczby ćw. siłowych i wytrzymałościowych

-dobór ćwiczeń może uwzględniać ćw poszczególnych zespołów mięśniowych lub wybranych jego partii

CELE

*kształtowanie spr. motorycznych

*wyrabianie umiejętności ruchowych

*kształtowanie pewnych gr mięśniowych

*korygowanie wad postawy

SPOSÓB PROWADZENIA

- na sali lub otwartej przestrzeni ustawiamy odp przybory lub przyrządy do ćw

-stacje w uk. kolistym

-zespół ćwiczących podzielony na małe gr

-każda gr rozpoczyna ćw na jednej ze stacji

-po upływie ok czasu grupy wykonują zmianę stanowisk

-każdy ćwiczący powinien ć na każdej ze stacji

UWAGI ORGANIZACYJNNNE

1. należy ustalić liczbę stacji i kolejność stacji,czas trwania lub ilość powtórzeń, przerwy wypoczynkowe, liczbę pokonywanych obwodów na zajęciach

2 intensywność ćw mozna regulować przez:

-włączenie do obwodu trudnych ćw

-zastosowanie przyborów

-skrócenie przerw wypoczynkowych -zw. liczby powtórzeń w tym samym czasie

3.ćw w formie obwodu stacyjnego należy brać pod uwagę zmiany pracy mięśni

4.aby unikać wypadków należy zwracać uwagę na:

-właściwą organizację zajęć

-dyscyplinę ćw

-dostosować stopień trudności c do możliwości ćwiczących

5. stanowiska na których intensywność jest zbyt duża należy przeplatać stanowiskami o mniejszej intensywności

UWAGI ORGANIZACYJNO- METODYCZNE

1. zapoznanie z zasadami ruchowymi oraz techniki ich wykonywania

2.określenie normy treningowej

3. l.powtórzeń 50% możliwości aktualnych lub czas wyk ćw na stanowiskach od 0,5-1,5 min

4. pokonywanie obwodu początkowo raz a następnie 2 i 3 razy

5.czas trwania zajęć 30min

stosuje się u pacjentów zdrowych wydolnych ze schorzeniami narządu ruchu

ĆWICZENIA OÓLNOKONDYCYJNE DLA OSÓB STARSZYCH

Charakteryzują się obniżeniem wszystkich parametrów zdolności motorycznych- obniża się sprawnośc umysłową.

Starość jako wiek od 61 roku życia

# w wieku starszym następuje zmniejszenie zainteresowań ruchem

#pojawiają się zaburzenia metaboliczne

#zmiany w uk. krążenia, oddychania, zmniejsza się wytrzymałość kości, zwiotczenie mm

#zmiany zwyrodnieniowe stawów i elementów okołostawowych

#słabnie koordynacja ruchowa, refleks

#harmonia ruchów

#pogarsza się ogólna wydolność organizmu

REWITALIZACJA- przywrócenie żywotności czyli leczenie ruchem.

RUCH JAKO CZYNNIK PROFILAKTYCZNY PRZECIW NAST. CHOROBOM

-miażdżycy

-niewydolności wieńcowej

-chorobie nadciśnieniowej

-chorobach uk. oddechowego

-otyłości

-cukrzycy

-zaburzeniach psychicznych

CELE ĆWICZEŃ

-poprawa funkcji uk. krążenia i oddychania

-podtrzymywanie spr. fiz pozwalające na samodzielne życie

-wyrobienie równowagi psychicznej, przyjemności i zadowolenia

UWAGI METODYCZNE

*zajęcia krótkie 30 min

*forma ścisła, metoda kompleksowa

*bez zmiany rytmu

*amplituda ruchów obszerna bez precyzji wykonania

*bez gwałtownych zmian pozycji

* ćw. dynamiczne albo koordynacyjne proste

*tempo umiarkowane

*charakter- ćw. siłowe i gibkościowe

*wysiłek nie może przeciążać układu krążenia i oddechowego

*obciążenie wysiłkowe 30-35%

*ciśnienie skurczowe 120/80-90

*obowiązuję kontrola tętna i ciśnienia

*często stosowane ćw oddechowe

*w rytmie oddechowym ćwiczących

*ćw rozluźniające

* ćw. G i szyi wykonywać wolno

*nie stosować pozycji w których jest znaczny przepływ krwi do mózgu

*bez skłonów w przód

*często bez rozliczania

*unikamy ćw izometrycznych, statycznych oraz zwisów, podporów oraz ćw z oporem własnym i ćwiczącego, ćw szybkościowych trudnych, skoków, podskoków, zabaw i gier

* w powinny byc wykonywane przynajmniej 10 min

TOK ZAJĘĆ RUCHOWYCH

#marsz- w przód, tył, w miejscu, wolno

#ćw. oddechowe wspomagane pracą RR-rytm indywidualny ćwiczących

#obszerne ruchy nadgarstków i palców- tempo różne w zależności od ćwiczących

#stopy i stawy skokowe-obszernie,wolno, tempo indywidualne

#mięsnie szyi- bardzo wolno, liczba powtórzeń mała

#szybkośc reakcji- różne temp

#skłony T w przód-jeżeli już to bardzo wolno, skłony niepełne

#stawy kolanowe- w wolnym tempie

#skłony boczne T-tempo wolne

#tułów i st. barkowe- w różnym tempie , możliwość przyśpieszenia

#nogi i stawy biodrowe- w różnych p.w, wolno z wstrzymaniem

#T w płaszczyźnie czołowej- zakres i tempo indywidualne

#ćw wzmacniające RR- indywidualny dobór oporu- wolno

#ćw wzmacnające NN- j.w

#ćw rozluźniające i oddehowe- tempo indywidualne, różne formy

#ćw mm. brzucha- indywidualnie dobrany wysiłek

#ćw zręczności i równowagi- indywidualny zakres

#ćw uspokajające oddechowe-różne tempo i natężenie

#marsz, kroki rytmiczne- tempo zwolnione

ZADANIA WYBRANYCH GR ĆW DLA OSÓB STARSZYCH

ĆW. ODDECHOWE

-usunięcie powietrza zalegającego w płucach

-lepsza wentylacja płuc i lepsze dotlenienie

-powinny być prowadzone w poz siedzącej

ćwiczenia

-siad na krześle, swobodny wdech z oparciem o krzesło, skłon z pochyleniem G- wydech

ĆW. NADGARSTKÓW I PALCÓW

-zw. zakresy ruchów st.nadgarstkowych i palców

-w różnych p.w, siad, leżenie, p.stojąca

ĆW. STÓP I ST.SKOKOWYCH

-zw.ruchomości, zakresu ruchu

-w staniu, w marszu i siadzie

ĆW G I SZYI

-wzmocnienie i kształtowanie mm.szyi oraz pogłębienie ruchomości górnej cz. kręgosłupa

-nleży unikać gwałtownych ruchów i dużej ilości powtórzeń

-ćw wolno, w poz stojącej i siedzącej

ĆW RR I ST.ŁOKCIOWYCH

-polepszenie ogólnej sprawności przedramion

-rodzaje p.w w siadzie lub stojąca

ĆW T W PŁASZCZYŹNIE

STRZAŁKOWEJ W PRZÓD

-tempo wolne bez pełnego wyprostu st. kolanowych, raczej obniżanie pozycji przez przysiad

ĆW NN W ST.KOLANOWYCH

-zw prawidłowego zgięcia i wyprostu

ĆW T W PŁASZCZYŹNIE CZOŁOWEJ

-zwiększenie elastyczności kręgosłupa i w zmocnienie mm T

ĆW STAWÓW BARKOWYCH

-zw ruchomości w st. barkowych

ĆW BIODER

-rozciągnięcie mm zginaczy i wzmocnienie prostowników

ĆW T W PŁASZCZYŹNIE STRZAŁKOWEJ W TYŁ

-zw ruchomości klp

-włączenie poz. niskich-leżenie i siad, tempo bardzo wolne

ĆW WZMACNNIAJĄCE RR

-wzmocnienie mm KG

ĆW MM BRZUCHA

-wzmocnienie tych mm

-unikamy bezdechu

ĆW WZMACNIAJĄCE NN

-poprawa funkcji chodzenia( pracują całe zespoły mm)

ĆW RÓWNOWAŻNE

ĆW ROZLUŹNIAJĄCE

TOK ZAJĘĆ

1. ćw oddechowe

2ćw nadgarstków i palców

3. ćw st.skokowych i stóp

4. ćw G i szyji

5. ćw RR i st.łokciowych

6.ćw T w płaszcyźnie strzałkowej w przód

7. ćw NN w stawach kolanowych

8. ćw T w płaszczyźnie czołowej

9.ćw w st. barkowych

10. ćw bioder

11. ćw T w płaszczyźnie strzałkowej w tył

12. ćw.wzmacniające RR

13. ćw wzmacniające brzucha

14. ćw wzmacniające NN

15. ćw równoważne

16. ćw rozluźniające