Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica
W Krakowie
PROJEKT UKŁADU TECHNOLOGICZNEGO KOPALNI SUROWCÓW SKALNYCH
Piotr Jakóbik
ZiIP III
gr. 1
Kraków 2013
Spis treści:
Założenia oraz zakres projektu
Wydobycie kopaliny
Wydajność kopalni
Dobór parametrów robót strzałowych
Dobór parametrów robót wiertniczych
Dobór parametrów koparki do pracy w wyrobisku
Dobór samochodu technologicznego
Wydajności zastosowanych maszyn oraz wykorzystanie układu technologicznego
Harmonogram jazdy samochodów
Podsumowanie i wnioski
Założenia oraz zakres projektu
Planowane docelowe roczne wydobycie kopaliny wyniesie 1 160 000 Mg, co objętościowo daje około 565500 m3/ rok. Kopalnia będzie prowadzić eksploatację złoża w dwóch piętrach eksploatacyjnych, przy czym załadunek urobku w czasie jednej zmiany odbywać się będzie na obu piętrach eksploatacyjnych, gdzie eksploatacja prowadzona będzie z jednakowym natężeniem robót.
Rodzaj kopaliny: sjenit o ciężarze objętościowym γ= 2,76 Mg/m3.
Wydobycie kopaliny
obliczenie wydobycia kopalni z uwzględnieniem strat Wko (Mg)
Wko (Mg) = Wr + (S * Wr) [Mg]
S- straty
Wr – wydobycie roczne
Wko (Mg) = 1160000+ ( 0,17 * 1160000) = 1357200 [Mg]
obliczenie wydobycia kopalni w ujęciu objętościowym Wko (V)
Wko (V) = $\frac{W_{\text{ko}\ (\text{Mg})}}{\gamma}$ [m3/rok] γ- ciężar objętościowy wapienia marglistego
Wko (V) = $\frac{1357200}{2,76\ }$ = 491737,13 [m3/rok]
Wydajność kopalni
obliczenie wydajności dziennej Wd
$W_{d} = \frac{W_{\text{ko}}}{T}\ \left\lbrack m^{3}/\text{dzie}n \right\rbrack$ Wd- wydajność dzienna
T- ilośc dni roboczych w roku
T = 252 [dni]
$W_{d} = \frac{491737,13}{252} = 1951,34\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{\text{dzie}n} \right\rbrack$
obliczenie wydajności godzinowej Wh
$W_{h} = \frac{W_{d}}{N \times t_{z}}\left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$
Wh – wydajność godzinowa
N- ilość zmian roboczych
tz- czas trwania jednej zmiany
N= 2
tz = 7,5
$W_{h} = \frac{1951,34}{2 \times 7,5} = 130,09\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$
Dobór parametrów robót strzałowych
Parametry strzelania długimi otworami:
z- zabiór
a- odległość między otworami
H- wysokość ściany
α- kąt nachylenia ociosu
lo- długość otworu
lp- długość przybitki
lpw-długość przewiertu
obliczenie całkowitego dopuszczalnego ładunku z uwagi na ochronę przed podmuchem Qp
Qp= $\left( \frac{\text{rp}}{\text{kp}} \right)$ 3 [kg]
Qp- łączna masa ładunku MW odpalana w serii rp- promień strefy zagrożenia
kp- współczynnik (12-15)
Dla zadanych warunków i przyjmując rodzaj dopuszczalnych uszkodzeń w obiektach
chronionych kp = 12
rp= 145 [m]
Qp= $\left( \frac{145}{12} \right)$ 3 = 1764,25 [kg]
obliczenie dopuszczalnego ładunku materiału wybuchowego na stopień opóźnienia z uwagi na ochronę przed drganiami parasejsmicznymi Qz
Qz= $\left( \frac{\text{rs}*\ p\hat{}}{1,5} \right)$ 2 [kg]
Qz- maksymalny ładunek MW przypadający na stopień opóźnienia przy zastosowaniu zapalników milisekundowych
rs- odległość od miejsca wykonania robót strzałowych do chronionego obiektu
ƥ- współczynnik uwzględniający rodzaj podłoża pod obiektem chronionym (przy c = 2001-3000 m/s – ƥ = 0,021)
ƥ = 0,021
Qz = $\left( \left( \frac{870*0,021}{1,5} \right) \right)$ 2 = 148,35 [kg]
dobór średnicy otworów strzałowych d, środków strzałowych i zastosowanego sprzętu strzałowego oraz systemu inicjacji MW w otworach
Dobieram otwór strzałowy o średnicy d = 100 mm, środek strzałowy- materiał wybuchowy Exan ™ Bulk typu ANFO luzem. Materiał ten musi być inicjowany za pomocą pobudzacza typu Pentex ™ o masie co najmniej 100 g. Nie zaleca się używania lontu detonacyjnego.
obliczenie jednostkowego zużycia MW wg wzoru Kutuzowa i Suchanowa q
q = 0,13 * γ *$\sqrt[4]{f}$* (0,6 + 3,3 *10-3 * d * ds) *$\left( \frac{0,5}{\text{dk}} \right)$0,4 * $\left( \frac{1000}{Q} \right)$ [kg/m3]
γ = 2,76 Mg/m3 – ciężar objętościowy wapienia marglistego
f = 11 – współczynnik zwięzłości wapienia marglistego
d = 100 mm – średnica otworów strzałowych
ds = 1 m – średnia odległość między szczelinami w masywie
dk = 0,4 m – żądany rozmiar średniego ziarna
Q = 621 kcal/kg – ciepło wybuchu stosowanego MW (Centra Gold 100)
q = 0,13 * 2,76 *$\sqrt[4]{11}\ $* (0,6 + 3,3 *10-3 * 100 * 1) *$\left( \frac{0,5}{0,4} \right)$0,4 * $\left( \frac{1000}{621} \right)$ = 2,12 [kg/m3]
obliczenie pojemności 1 m otworu strzałowego c oraz określenie względnej odległości między otworami m
c = $\left( \frac{\pi*d^{2}}{4} \right)$ * ƥ [kg/m] ƥ- gęstość MW = 820 kg/m3
d = 100 mm – średnica otworów strzałowych
c = $\left( \frac{\pi*{0,1}^{2}}{4} \right)$ * 820 = 6,4 [kg/m]
obliczenie długości przewiertu Ipw
Ipw = (8:-: 12) * d [m] d = 100 mm – średnica otworów strzałowych
Ipw = 8 * 100 = 800 mm = 0,8 [m]
obliczenie głębokości otworu strzałowego równoległego do ociosu Io
Io = $\left( \frac{H}{\text{sinα}} \right)$ + Ipw [m] H- wysokość ściany
α- kąt nachylenia ociosu
Io = $\left( \frac{15}{sin80} \right)$ + 0,8 = 16,03 [m]
obliczenie długości przebitki Ip
Ip = (25:-:35) * d [m]
Ip = 27 * 0,1 = 2,7 [m]
obliczenie zabioru Z
Z= $\frac{\mathbf{Z}\mathbf{1 + Zo}}{\mathbf{2}}$
Z1= $\sqrt{\frac{c*(Io - Ip)}{p*m*H}}$ [m] m – względna odległość między otworami
m= (0,2:-: 1,25); m= 1
m= $\frac{a}{\text{Zo}}$ => a = Zo
Z1= $\sqrt{\frac{\mathbf{6,4*(16,03 - 2,7)}}{\mathbf{820*1*15}}}$ = 0,08 [m]
Zo = $\frac{\sqrt{\mathbf{\text{\ \ }}\mathbf{c}^{\mathbf{2\ }}\mathbf{+ 4*m*}\mathbf{p}\mathbf{*c*H*Io\ \ \ - c\ \ }}}{\mathbf{2*m*}\mathbf{p}\mathbf{*H}}\mathbf{\ }$
Zo = $\frac{\sqrt{\text{\ \ }{6,4}^{2\ } + 4*1*820*6,4*15*16,03 - 6,4\ }}{2*1*820*15}$ = 0,09 [m]
Z= $\frac{0,08 + 0,09}{2}$ = 0,085 [m]
odległość między otworami w szeregu a
a= m * Z [m]
a= 1* 0,085 = 0,085 [m]
obliczenie masy ładunku MW w otworze strzałowym Q1
Q1 = ƥ * Z*a*H [kg]
Q1 = 820 * 0,085* 0,085 * 15 = 88,9 [kg]
określenie liczby otworów strzałowych na stopień opóźnienia nz
nz = $\frac{\text{Qz}}{Q1}$
nz = $\frac{148,35}{88,9}$ = 1,67
nz = 1
określenie liczby otworów strzałowych w serii ns
ns = $\frac{\text{Qp}}{Q1}$
ns = $\frac{1764,25}{88,9\ }$ = 19,85
ns = 20
Dla odpalania nieelektrycznego liczba otworów strzałowych w serii przy nz = 1 ns < 45. Warunek został spełniony.
Dobór parametrów robót wiertniczych
obliczenie uzysku urobku z 1 m otworu strzałowego p1
p1= $\frac{Z*a*H}{Io - Ipw}$ [m3/m]
p1= $\frac{0,085*0,085*15}{16,03 - 0,8}$ = 0,0071 [m3/m]
określenie liczby wiertnic potrzebnych do zapewnienia ciągłości pracy koparek załadowujących odstrzelony urobek nw
$\mathbf{\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ n}}_{\mathbf{w}} = \frac{W_{h}}{p_{w}*p_{1}}$
Wh – wydajność godzinowa
pw – postęp wiercenia w jednostce czasu
p1- uzysk z urobku 1 m otworu
$\mathbf{\text{\ n}}_{\mathbf{w}} = \frac{199,7}{p_{w}*0,0071}$ = [szt]
obliczenie ilości długich otworów koniecznych do wywiercenia w ciągu roku dla zabezpieczenia wydobycia i
i= $\frac{\text{Wko}}{p1*(Io - Ipw)}$ [ilość otworów/ rok]
$\text{\ \ \ \ \ \ }\mathbf{i} = \ \frac{1357200}{0,0071*(16,03 - 0,8)} = 12551210$,08 ~ 12551210 [ilość otworów/ rok]
określenie koniecznej częstotliwości przeprowadzania odstrzałów w ciągu roku is
ns=20[szt]
is =$\frac{i}{\text{ns}}$ [ilość odstrzałów/rok] is- ilość odstrzałów w ciągu roku
ns-przewidywana liczba otworów w jednej serii
$$\mathbf{i}_{\mathbf{s}} = \frac{12551210}{20}\ = 627561\left\lbrack \frac{odstrzalow}{\text{rok}} \right\rbrack\text{\ \ }$$
obliczenie czasu potrzebnego na odwiercenie otworów w serii robót strzałowych t1
t1- czas wiercenia jednej serii otworów [h]
t2 - czas wiercenia jednego otworu [h]
t1 $\mathbf{=}\frac{ns*\text{Io}}{\text{pw}*\text{kw}} = \ \frac{\text{ns}*t2}{\text{kw}}$ [h]
pw - postęp wiercenia, (23) m/h
kw - współczynnik wykorzystania wiertnic uwzględniający dodatkowe straty wydajności (k = 0,80 ÷ 0,95)
pw = [m/h]
kw = 0,9
t1 = $\frac{20*16,03}{\text{pw}*0,9} = \ \frac{20*t2}{0,9}$
obliczenie czasu wiercenia jednego otworu strzałowego t2
t2 = $\frac{\text{Io}}{\text{pw}}$ [h]
t2 = $\frac{16,03}{\text{pw}}$ [h]
Dobór parametrów koparki do pracy w wyrobisku
Dobór samochodu technologicznego
Wydajności zastosowanych maszyn oraz wykorzystanie układu technologicznego
Harmonogram jazdy samochodów
Podsumowanie i wnioski
Czas potrzebny na załadunek odstrzelonego uroku na środki transportowe:
ns=20
p1=9,3 m3/m $t_{3} = \frac{ns*p1*(lo - lpw)}{\text{Qrz}}$ [h]
lo = 16 m
Qrzecz = 157 m3/h
lpw = 1m
$$t_{3} = \frac{20*9,3(16 - 1)}{157} = 26,64\ \left\lbrack h \right\rbrack$$
t1 ˂ t3
Warunek dobrze zorganizowanej pracy w przodkach jest spełniony.
Z warunku tego wnika, że potrzebny postęp wiercenia, powinien wynosić:
pw˃=$\frac{\text{Qrz}}{nw*p1*kw}$ [m/h]
23>=22,086
DOBÓR WIERTNIC:
Dane techniczne wiertnicy:
Hausherr HBM 120
Długość żerdzi: 4 m
Średnica wiercenia: 90 - 170 mm
Głębokość wiercenia: max 56 m
Podwozie: gąsiennicowe
Postęp wiercenia- pw = 23 m/h
Wydajność wiertnicy w przeliczeniu na objętość urobku:
pw=23 m/h Qw=pw*p1*kw [m3/h]
p1= 9,3 m3/h
kw=0,9
$$Q_{w} = 23*9,3*0,9 = 192,51\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$$
Obliczanie wydajności koparek (ładowarek) jednonaczyniowych
Ładowarka kołowa 972K firmy Caterpillar:
Liczba zaczerpnięć koparki wciągu minuty:
ne=$\frac{60}{\text{tck}}$ *kcz [cykl/min]
tck= 33 s
kcz= 0,9
ne = 1, 63 [cykl/min]
Wyznaczenie pojemności naczynia roboczego i czasu cyklu maszyny:
Wwk = qu* $\frac{1}{\text{tck}}$ = $\frac{Wh*kr}{3600*kc*kn*kcz}$ [m3/s]
$$W_{\text{wk}} = \frac{153,9*1,5}{3600*0,75*0,8*0,9} = 0,12\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{s} \right\rbrack$$
tck= 33 sek
qu= Wwk*tck
qu = 0, 12 * 33 = 3, 96[m3]
Wydajność teoretyczna
Qt= 60*qu*ne [m3/h]
ne = 1,63 cykl/min
Czasy cyklu
Czas cyklu – 33s
pojemność łyżki: qu= 2,9-6,9 m3 (przyjęte 4 m3)
$$Q_{t} = 60*4*163 = 392,727\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$$
Wydajność techniczna:
Qtech = Qt* $\frac{\text{kn}}{\text{kr}}$ [m3/h]
Qt= 392,727 m3/h
kn= 0,8
kr = 1,5
$$Q_{\text{tech}} = 392,727*\frac{0,8}{1,5} = 209,455\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$$
Wydajność rzeczywista:
Qrzecz= Qtech*kc [m3/h]
Qtech = 209,488 m3/h
kc = 0,75
$$Q_{\text{rzecz}} = 209,488*0,75 = 157,091\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$$
Qrzecz=60* $\frac{qu*ne*kc*kn}{\text{kr}}$ [m3/h]
qu = 4 m3
ne = 1,63 cykl/min
kc = 0,75
kn = 0,8
kr = 1,5
$$Q_{\text{rzecz}} = 60\frac{6*1,63*0,75*0,8}{1,5} = 157,091\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$$
Wydobycie godzinne kopalni: 153,9 m3/h
Wydajność rzeczywista: 157,091 m3/h
Dwie ładowarki Caterpillar 972K zabezpieczą planowane wydobycie godzinowe kopalni
Obliczanie wydajności transportu (samochodów):
Wymagana pojemność skrzyni środka transportu:
qu= 4 m3
kn= 0,8
nz= 4 i 8 Vs=$\frac{qu*kn*nz}{\text{kns}}$ m3
kns= 1
$$V_{s1} = \frac{4*0,8*4}{1} = 12,8\ \left\lbrack m^{3} \right\rbrack$$
$$V_{s2} = \frac{8*0,8*4}{1} = 25,6\ \left\lbrack m^{3} \right\rbrack$$
Wymagana ładowność środka transport:
qu= 4 m3
γw = 2,6 cm/m3
kn= 0,8
nz= 4 i 8 Łs= $\frac{qu*kn*nz}{\text{kns}}$ *γw [Mg]
kns=1
Ls1 = 12, 8 * 2, 6 = 33, 28 [Mg]
Ls2 = 25, 6 * 2, 6 = 66, 56 [Mg]
W oparciu o wyznaczone wielkości wymaganej pojemności skrzyni i ładowności środka transportu dobrano wozidło przegubowe Caterpillar 730 Ejector:
Pojemność skrzyni samochodu: 22 m3
Ładowność skrzyni: 57,2 Mg
Cykl pracy załadunku i transportu:
- odległość od zakładu przeróbczego 5 km
- prędkość jazdy z ładunkiem 35 km/h
- prędkość jazdy bez ładunku 50 km/h
Cykl pracy samochodu
tcs= tl + tjp + tmw + tp + to
tip = 8,57 min
tmw = 1 min
tp = 6 min
to = 1 min
tcs = 5, 67 + 8, 57 + 1 + 6 + 1 = 22, 24 [min]
Czas załadunku samochodu
tl= $\frac{Vs*tck*kns*kr}{qu*kn}$ [min]
Vs= 22 m3 (dla nz=7)
tck =33 s (czyli 0,55 min)
kns=1
kr= 1,5
qu= 4 m3
kn= 0,8
$$t_{l} = \frac{22*0,55*1*1,5}{4*0,8} = 5,67\ \left\lbrack \min \right\rbrack$$
Wykorzystanie pojemności skrzyni samochodu w odniesieniu do 8 pełnych cykli ładowarki:
Vs-t =qu*$\frac{\text{kn}}{\text{kr}}$ * 7 [m3]
$$V_{s - t} = 4*\frac{0,8}{1,5\ }*7 = 14,93\ \left\lbrack m^{3} \right\rbrack$$
Wydajność techniczna samochodu:
Qst = 60* Vs- t * $\frac{1}{\text{tcs}}$ [m3/h]
$$Q_{\text{st}} = 60*14,93*\frac{1}{22,24} = 40,28\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{h} \right\rbrack$$
Ilość potrzebnych samochodów:
ns= $\frac{Wh}{\text{Qst}}$
Wh=153,4 m3/h
$$n_{s} = \frac{153,9}{40,28} = 3,82 = 4\ sam\text{ochody}$$