D4

2. Zdolność rozdzielcza układu optycznego.

Jest równa odwrotności najmniejszego kąta widzenia, pod którym dwa punkty rozpoznawane są jeszcze jako oddzielne lub odwrotności odległości między nimi, jeżeli znane jest położenie obu względem układu optycznego.

$$z_{m} = \frac{1}{a_{m}} = \frac{2*n*sinu}{\lambda} = \frac{2*A}{\lambda}$$

Zależy ona od:

dyfrakcji światła- przy dużych powiększeniach zostaje utracona informacja o drobnej strukturze przedmiotu

abberacji geometrycznych- nie wszystkie promienie wychodzące z przedmiotu spotykają się po odwzorowaniu w jednym punkcie obrazowym co w rezultacie powoduje utratę lub zfałszowanie niektórych szczegółów obrazu

3. $X_{c} = \frac{1}{\omega*C}$

4/5 Siła lepkości- siła tarcia wewnętrznego, jest styczna do warstwy cieczy, powoduje ona zmniejszenie prędkości warstwy poruszającej się szybciej i równocześnie wprawia w ruch warstwy położone niżej. Jednostką jest

6/7 zadanie, nie mam pojęcia, nawet nie mialam tego ćwiczenia :P

8/9 Przepuszczalność zależy od:

• Właściwości błony

• Rodzaju dyfundującej substancji

• Temperatury

Jednostka $\frac{m}{s^{2}}$

Wzór $\frac{d_{n}}{d_{t}} = P*S(c_{1} - c_{2})$

10/11 Prąd stały i zmienny o niskiej częstotliwości płynie przez krew omijając krwinki z powodu ich bardzo dużych oporów omowego i pojemnościowego. Wraz ze wzrostem częstotliwości prądu opór pojemnościowy krwinki maleje i natężenie prądu rośnie. Przy wysokich częstotliwościach opór pojemnościowy krwinki staje się porównywalny z oporem omowym otaczającego ją osocza. Wówczas gęstości prądu płynących przez krwinkę i osocze będą zbliżone do siebie, a przy odpowiednio dużej częstotliwości nawet jednakowe. Rysunek strona 98

12. Potencjał dyfuzyjny- różnica potencjałów powstająca na granicy zetknięcia roztworów o różnych aktywnościach jonów. Jony dodatnie i ujemne dyfundują z roztworu o aktywności wyższej do roztworu o aktywności niższej. Podczas dyfuzji jony o większej ruchliwości wyprzedzają jony o ruchliwości mniejszej, wskutek czego wytwarza się pewne rozwarstwienie jonów na dodatnie i ujemne. Powstały w ten sposób gradient pola elektrycznego hamuje dalszą wędrówkę jonów ruchliwszych, a przyśpiesza ruch jonów powolnych, wyrównując w końcu ich prędkość.

Wzór Hendersona-Nersta

$$dV_{d} = \frac{u^{+} - u^{-}}{u^{+} + u^{-}}*\frac{\text{RT}}{\text{zF}}*ln(\frac{c_{1}}{c_{2}})$$

u⁺ − ruchliwosc kationow

u⁻ − ruchliwosc anionow

13. zadanie, nie mialam tego

15. Należy dokonać wyboru analitycznej długości fali, dla której zmiana stężenia powoduje największą zmianę wartości absorpcji. Gdy widmo absorpcyjne badanego roztworu posiada maksimum pochłaniania długość fali odpowiadająca temu maksimum stanowi długość analityczną. W sytuacji gdy widmo absorpcyjne nie posiada charakterystycznego maksimum wykonujemy pomiary widma absorpcyjnego dla dwóch różnych stężeń.

16. Współczynnik masowy osłabiania

$\mu_{m} = \frac{\mu}{\rho}$ + błędy ale nie wiem jak ;D

17/18 Liczba Reynoldsa $N_{R} = \frac{2*r*v*\rho}{\eta}$

r- promień naczynia

v- średnia prędkość przepływu cieczy

ρ- gęstość cieczy

η-lepkość cieczy

Liczbę Reynoldsa stosuje się powszechnie jako kryterium pozwalające na oszacowanie stateczności ruchu płynu. Nie jest to z pewnością kryterium doskonałe, nie udało się go jak dotąd zastąpić żadnym innym, bardziej precyzyjnym kryterium. W praktyce wielkość liczby Reynoldsa pozwala na określenie kiedy ruch płynu jest laminarny, a kiedy może pojawić się turbulencja.

21. Akomodacja komórki nerwowej-?