1. Schemat stanowiska

2. Wzory wyjściowe i wynikowe.

Ze wzoru na rzeczywisty strumień przepływu: $Q = \mu b\sqrt{g}{(\frac{2}{3h})}^{\frac{3}{2}}$ obliczam współczynnik przepływu: $\mu = \frac{Q}{b\sqrt{g}{(\frac{2}{3h})}^{\frac{3}{2}}}$

Wartość wysokości krytycznej liczę ze wzoru: $h_{\text{kr}} = \sqrt[3]{\frac{\alpha Q^{2}}{gb^{2}}}$, dla grubości koryta w przewężeniu b=25mm i współczynniku Coriolisa α=1.

By obliczyć teoretyczny strumień objętości korzystam ze wzoru na rzeczywisty strumień przepływu podstawiając pod współczynniku przepływu jego średnią wartość.

1. Tabela wielkości zmierzonych i obliczonych.

h	qv	z1	z2	z3	z4	z5	z6	z7	z8	z9
mm	m^3/h	mm	mm	mm	mm	mm	mm	mm	mm	mm
115	6	102	97	93	89	85	81	78	75	71
110	5,5	97	92	87	84	80	77	73	70	67
103	5	90	85	80	76	73	69	67	64	61
95	4,5	82	78	74	70	67	64	61	59	56
88	4	76	72	68	64	62	59	56	54	52
80	3,5	68	64	61	58	55	53	51	49	46
73	3	61	57	54	51	49	47	45	43	41
64	2,5	53	49	46	44	42	41	39	38	36
55	2	45	42	39	37	36	35	34	33	32
43	1,5	35	32	30	29	28	27	26	26	25
33	1	25	23	22	22	21	21	21	22	22
25	0,5	19	18	18	18	17	17	17	17	16

qv	µ	hkr	qvt
m^3/s	mm	mm	m^3/s
0,001667	1,003	77	0,001662
0,001528	0,983	72	0,001554
0,001389	0,986	68	0,001408
0,00125	1,002	63	0,001248
0,001111	0,999	59	0,001112
0,000972	1,008	53	0,000964
0,000833	0,991	48	0,00084
0,000694	1,006	43	0,00069
0,000556	1,011	37	0,00055
0,000417	1,096	30	0,00038
0,000278	1,087	23	0,000255
0,000139	0,824	15	0,000168

1. Przykłady obliczeń.

Współczynnik przepływu: $\mu = \frac{0,001667}{25*0,001\sqrt{9,81}{(\frac{2}{3}*115*0,001)}^{\frac{3}{2}}} \simeq 1,003mm$

Wartość średnia współczynnika przepływu µ_śr=0,999599

Wysokość krytyczna: $h_{\text{kr}} = \sqrt[3]{\frac{1*{0,001667}^{2}}{9,81{*(25*0,001)}^{2}}} \simeq 77mm$

Teoretyczny strumień objętości: $q_{\text{vt}} = 0,999599*25*0,001\sqrt{9,81}{(\frac{2}{3}115*0,001)}^{\frac{3}{2}} = 0,001662m^{3}/s$

1. Wykres.

2. Wnioski.

Teoretyczny przebieg charakterystyki strumienia objętości od wysokości wskazania na wodowskazie pokrywa się z punktami pomiarowymi. Jedynie ostatni punkt pomiarowy odbiega odrobinę od teoretycznej charakterystyki – zapewne dlatego że ostatnie pomiary wysokości w korycie Venturiego nie były zbyt dokładne gdyż zlewały się ze sobą dla q_v=0,5m³/h. Z obliczeń wynika, iż im większy strumień przepływu, tym większe spiętrzenie.