KONCEPCJA WYKONANIA ROBÓT
Ze względu na kolejność montażu poszczególnych elementów kolejną po sobie wybrano metodę montażu zwaną metodą „mieszaną”.
Montaż elementów tą metodą zastosowany w rozpatrywanym przypadku, jest zmodyfikowaną wersją metody montażu zwaną metodą „rozdzielczą”. Dlatego, gdyż w pierwszej kolejności, po wykonaniu stóp fundamentowych wraz ze starterami z nich wychodzącymi, montuje się wszystkie słupy. Słupy muszą pozostać w zastrzałach przez ok. 5-7 dni, aby połączenie między słupem a starterami wychodzącymi ze stopy, wypełnione betonem uzyskało odpowiednią wytrzymałość. Kolejnym etapem jest montaż belek, które oparte będą bezpośrednio na słupach. Jako, że w rozpatrywanym przykładzie występuje tylko jedna kondygnacja hali, toteż kolejnym i zarazem ostatnim etapem montażu jest montaż płatwi, które opierają się bezpośrednio na belkach.
Ze względu na charakterystykę i gabaryty, belki będą rozmieszczane na dłuższym kierunku siatki hali, zaś płatwie będą opierane na kierunku do nich prostopadłych, tj. na kierunku krótszym siatki podziału hali.
Wybrana metoda montażu wykonywana jest zwykle, gdy elementy prefabrykowane SA na miejscu budowy, bądź gdy po dostarczeniu z zakładu prefabrykacji elementy złożone są na placu składowanym. W rozpatrywanym przypadku będzie to ta druga sytuacja, ponieważ wymiar najdłuższym elementów przekracza nawet 20 m, co w praktyce znaczącą utrudnia, a czasem wręcz uniemożliwia montaż „z kół” samochodów dostarczających elementy na bieżąco. W rozpatrywanym przypadku elementy będą musiały być dostarczana w godzinach późno wieczorowych lub nocnych, kiedy ruch uliczny będzie mniejszy i będzie umożliwiać dowóz, a następnie montowane od godzin porannych.
Plac składowy elementów umieszczony jest zwykle wokół wznoszonej konstrukcji oraz placu montażowego. Urządzenia montażowe mogą podnosić elementy z obu tych placów i przetransportowywać je na miejsce przeznaczenia oraz ustawiać w konstrukcji.
Do montażu wybrano metodę „mieszaną” dlatego, aby nie zachodziła konieczność powracania urządzeń montażowych dla montowania tych elementów w późniejszym okresie (oddzielnie belki i płatwie), lub stosowania dodatkowych urządzeń montażowych dla tych celów.
Metoda „mieszana” jako metodą pośrednia między „rozdzielczą”, a „kompleksową”, cechuje się umiarkowanym poziomem organizacji robót. Zalety organizacyjne tej metody to możliwość przystąpienia do następnych robót (poszycie ścian i połaci dachowych) już po zmontowaniu części konstrukcji, nie czekając na całkowite zakończenie robót montażowych, przez co czas realizacji całości hali ulega skróceniu. Jest to szczególnie ważne przy wykonanie obiektów o znacznej długości. Ponadto metoda ta jest celowa z punktu widzenia stateczności konstrukcji w czasie montażu. Wadą metody tej są zmieniające się warunki pracy urządzeń montażowych, z uwagi na różnorodność montażowych po sobie elementów (belki i płatwie). Choć w czasie montażu słupów czas i efektywność montażu ulegają polepszenia, gdy montowany jest tylko jeden element- toteż na tym etapie występuje zjawisko wyspecjalizowania ekipy montażowej. Z kolei podczas naprzemiennego montażu belek i rygli z danego stanowiska, zachodzi obniżenie wydajności urządzeń i ekipy montażowej, poprzez cykliczne montowanie elementów o zmiennej charakterystyce.
PODSTAWOWE ZASADY MONTAŻU ELEMENTÓW
PRZYGOTOWANIE FUNDAMENTÓW DO MONTAŻU
Czynność ta polega na wyrównaniu powierzchni styku, oczyszczeniu i wyprostowaniu prętów kotwiących, tzw. Starterów. A także na nawieszeniu w sposób trwały teoretycznych osi kierunkowych do montażu elementów. Z uwagi na decydujące znaczenie tych prac dla prawidłowego ustawienia całej konstrukcji powinny być one wykonywane szczególnie starannie, tj. przy użyciu przyrządów wiertniczych.
ZASADY MONTAŻU SŁUPÓW
W montażu konstrukcji żelbetowych prefabrykowanych istotne znaczenie ma prawidłowe i dokładnie zmontowanie słupów konstrukcyjnych, które w znacznej mierze ułatwia przeprowadzenie montażu pozostałych elementów. Niedokładne ustawienie słupów może spowodować poważne trudności w montażu całej konstrukcji i zwiększenie kosztów jej regulacji. Dla sprawnego przeprowadzenia montażu należy uprzednio odpowiednio przygotować i ułożyć we właściwym miejscu elementy służące do montażu. Zapewnienie np. prawidłowego ustawienia poziomów i osi pionowej słupa na jego powierzchniach bocznych przez krótkie, widoczne kreski. Na słupie powinny być rozmieszczenie w zasadzie trzy kreski pionowe oznaczające os pionową oraz dwie kreski poziome oznaczające poziom odniesienia do posadowienia słupa i poziom oparcia belki i/lub podciągu. Przed rozpoczęciem montażu słupy powinny być na terenie obiektu montażowego lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie, najlepiej usytuowanie na podkładach drewnianych, w pozycji najdogodniejszej do podnoszenia. Miejsce, w którym układa się słupy, powinno być w zasięgu żurawia, jak najbliżej wyznaczonych miejsc ich wbudowania w montowanej konstrukcji. Ze względu na podnoszenie i ustawienie słupa wybrano sposób montażu przez całkowite zawieszenie w pozycji pionowej. Sposób ten polega na podwieszeniu i doprowadzeniu go w pierwszej fazie do pozycji pionowej, następnie uniesienie na pewną wysokości nad poziomem stóp fundamentowych (ok.0,5 m) i sprawdzeniu zamocowania zawiesi- „próbne podnoszenie”. Po zakończeniu sprawdzenia zamocowania przeniesienia go w tej pozycji do miejsca ustawienia. Podczas pierwszej fazy podnoszenia, tj. przy przenoszeniu słupa z pozycji poziomej do pionowej, należy tak manewrować ruchami żurawia, aby liny wielokrążka podnoszonego zawsze przyjmowały położenie pionowe, a więc tak aby hak nośny żurawia przez cały czas podnoszenia słupa znajdował się pionowo nad punktem zaczepienia uchwytów montażowych. Słup należy podnosić w kierunku jego większej sztywności.
ZASADY MONTAŻU BELEK I PŁATWI DACHOWYCH
Dla sprawnego przeprowadzenia montażu należy belki odpowiednio przygotować i ułożyć we właściwym miejscu. Przed rozpoczęciem montażu belki powinny być ułożone na terenie obiektu montowanego lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Najlepiej aby belki i płatwie były ułożone na podkładach drewnianych w pozycji najdogodniejszej do podnoszenia. Miejsca, w których składuje się elementy powinny znajdować się w zasięgu pracy żurawia, jak najbliżej wyznaczonych miejsc ich wbudowania w montowaną konstrukcję. Ze względu na podnoszenie i ustawienie elementów wybrano montaż przez całkowite zawieszenie w pozycji poziomej. Sposób ten polega na podniesieniu, a następnie uniesieniu na pewną wysokość nad poziom słupów (dla belek) lub słupów i leżących na nich belek (dla płatwi) i w tej pozycji przeniesie do miejsca ustawienia na konstrukcji . w przypadku montażu tych elementów również występuje konieczność „próbnego podnoszenia” na wysokość ok. 0,5 m, a następnie sprawdzenia zamocowania lin i zawiesi.
ZASADY MONTAŻU STROPU
Połączenie na podporze
Pręty dla połączenia wystają z belki i z górnej półki płyty TTP. Wskutek zabetonowania po montażu, tworzy się połączenie monolityczne. Można następnie wykonać obliczenia nośności biorąc pod uwagę przekrój złożony.
Połączenie poprzeczne między elementami stropu dokonuje się przez zabetonowanie złączy ( z karbami) i spawania.
Sprężenie dokonuje się poprzez przyczepność przy zastosowaniu splotów 7 drutowych. Na podporach sploty są chronione przed korozją.
Elementy powinny być obowiązkowo składowane, układane w stosach i transportowane w sposób właściwy, tj. z punktami podparcia usytuowanymi blisko końców i dokładnie nad sobą.
Elementy są zaopatrzone w cztery zaczepy do podnoszenia. Długość kabli podnoszących powinna być taka, aby tworzyły kąt >60º z elementem.