Politechnika Śląska

Wydział Transportu

Środki transportu drogowego

Sprawozdanie z ćwiczenia:
BADANIE UKŁADÓW ZAWIESZENIA

Sekcja laboratoryjna nr 3

1. Borkowski Rafał

2. Broda Grzegorz

3. Dyjankiewicz Bogna

4. Franke Patryk

5. Kawczyk Marek

6. Lasok Marek

7. Walencik Dariusz

1. Dane pomiarowe:

Tablica 1: Dane oraz obliczenia dla kolumny nr I:

OBCIĄŻANIE
Obciążenie:
Brak
1 obciążnik
2 obciążniki
3 obciążniki
4 obciążniki
5 obciążników
ODCIĄŻANIE
5 obciążników
4 obciążniki
3 obciążniki
2 obciążniki
1 obciążnik
Brak

Tablica 2: Dane oraz obliczenia dla kolumny nr II:

OBCIĄŻANIE
Obciążenie:
Brak
1 obciążnik
2 obciążniki
3 obciążniki
4 obciążniki
5 obciążników
ODCIĄŻANIE
5 obciążników
4 obciążniki
3 obciążniki
2 obciążniki
1 obciążnik
Brak

1. Charakterystyka różnicy wysokości sprężyn dla I oraz II rodzaju zastosowanej kolumny:

Rys 1. Charakterystyka różnic w wysokości sprężyny podczas obciążania i odciążania -KOLUMNA I.

Rys 2. Charakterystyka różnic w wysokości sprężyny podczas obciążania i odciążania -KOLUMNA II.

Rys3. Charakterystyka różnic w wysokości sprężyny podczas obciążania i odciążania – średnie dla kolumny I oraz kolumny II.

1. Charakterystyka różnicy wysokości zawieszenia dla I oraz II rodzaju zastosowanej kolumny:

Rys 4. Charakterystyka zmian wysokości zawieszenia – KOLUMNA I.

Rys 5. Charakterystyka zmian wysokości zawieszenia – KOLUMNA II.

Rys 6. Charakterystyka zmian wysokości zawieszenia – średnie KOLUMNA I oraz II.

1. Charakterystyka zmian rozstawu kół dla kolumn numer I i numer II:

Rys 7. Wykres zmian rozstawu kół – KOLUMNA I.

Rys 8. Wykres zmian rozstawu kół – KOLUMNA II.

Rys 9. Wykres zmian rozstawu kół – średnie KOLUMNA I oraz KOLUMNA II.

1. Charakterystyka zmian zbieżności dla kolumn numer I oraz numer II:

Rys 10. Wykres zmian zbieżności dla kolumny numer I.

Rys 11. Wykres zmian zbieżności dla kolumny numer II.

Rys 12. Wykres zmian zbieżności średnie dla kolumny numer I oraz numer II.

1. Wyznaczenie kąta odchylenia od płaszczyzny pionowej:

1. Dla kolumny numer I :

Dla zwiększenia obciążenia:

Obciążenie	tgα	α[^o]	∆ α[^o]
0	0,01166	0,67	0
1	0,01166	0,67	0
2	0,02333	1,34	0,67
3	0,03333	1,91	1,24
4	0,05	2,86	2,19
5	0,06	3,43	2,76

Tablica 2: Obliczenia dla kolumny nr I podczas obciążania:

Dla zmniejszenia obciążenia

Obciążenie	tgα	α[^o]	∆ α[^o]
5	0,06	3,43	2,76
4	0,045	2,58	1,91
3	0,04	2,29	1,62
2	0,0175	1	0,33
1	0,01	0,57	-0,1

Tablica 3: Obliczenia dla kolumny nr I podczas odciążania:

1. Dla kolumny numer II :

Dla zwiększenia obciążenia:

Obciążenie	tgα	α[^o]	∆ α[^o]
0	0,042	2,41	0
1	0,046	2,63	0,22
2	0,046	2,63	0,22
3	0,056	3,21	0,8
4	0,062	3,55	1,14
5	0,064	3,66	1,25

Tablica 4: Obliczenia dla kolumny nr II podczas obciążania:

Dla zmniejszenia obciążenia

Obciążenie	tgα	α[^o]	∆ α[^o]
5	0,0667	3,82	1,41
4	0,06	3,43	1,02
3	0,06	3,43	1,02
2	0,0533	3,05	0,64
1	0,0467	2,67	0,26

Tablica 5: Obliczenia dla kolumny nr II podczas odciążania:

1. Charakterystyka zmian kąta odchylenia od płaszczyzny:

Rys 13. Wykres zmian kąta odchylenia od płaszczyzny dla kolumny numer I.

Rys 14. Wykres zmian kąta odchylenia od płaszczyzny dla kolumny numer II.

Rys 14. Wykres zmian kąta odchylenia od płaszczyzny średnie dla kolumny numer I i II.

1. Wnioski:

Przeprowadzone przez nas pomiary pozwalają stwierdzić, że kolumna numer II ulegała mniejszym odkształceniom niż kolumna nr I, co może świadczyć o jej bardziej sportowych charakterze (większej twardości zawieszenia).

Na uwagę zasługuje również fakt, iż kolumny podczas obciążania, a następnie odciążania nie wracają zwykle do swojego pierwotnego położenia, a ich charakterystyki uzyskane podczas obciążania, są nieco odmienne od tych – uzyskanych podczas odciążania zawieszenia.

Niektóre pomiary mogłyby delikatnie zakłócone, ze względu na dużą ilość osób współpracujących ze sobą podczas wykonywania ćwiczenia laboratoryjnego.