WIĄZANIA CHEMICZNE
Wartościowość- liczba wiązań chemicznych, jakie tworzy atom pierwiastka w danym związku chemicznym.
Wiązanie sigma (σ)- orbital molekularny powstały z dwóch orbitali s, orbitali s i p, orbitali px i px.
Wiązanie pi (π)-orbital molekularny boczne nakładanie się dwu orbitali py lub pz.
Reagujące ze sobą atomy dążą do oktetu elektronowego ( 8 elektronów na powłoce walencyjnej) lub dubletu elektronowego ( 2 elektronów na powłoce walencyjnej).
RODZAJE ODDZIAŁYWAŃ:
Wiązania w cząsteczkach zbudowanych z takich samych atomów niemetali, czyli pierwiastków o wysokiej i jednakowej elektroujemności- WIĄZANIA KOWALENCYJNE NIESPOLARYZOWANE
Wiązania w cząsteczkach powstałych z różnych niemetali o małej różnicy elektroujemności- WIĄZANIA KOWALENCYJNE SPOLARYZOWANE- wspólna para elektronowa jest rozmieszczona nierównomiernie pomiędzy jądrami atomów, bliżej jądra atomu pierwiastka o wyższej elektroujemności.
WIĄZANIE KOORDYNACYJNE ( donorowo-akceptorowe, semipolarne)-rodzaj wiązania kowalencyjnego, w którym tworząca je para elektronowa pochodzi od jednego z atomów, zwanego donorem (dawcą) pary elektronowej; parę przyjmuje akceptor (biorca) np.: SO2, CO, HNO3, H2SO4, NH4+, SO42−.
Wiązania w cząsteczkach powstałych z atomów znacznie różniących się elektroujemnością (przynajmniej o 1,7 w skali Paulinga), czyli wiązania między atomami metali i niemetali- WIĄZANIE JONOWE- atom przyjmujący elektron staje się anionem , a atom oddający elektron –kationem.
Wiązania „metaliczne”- w metalach i stopach; wiązanie pomiędzy tworzącymi sieć krystaliczną kationami metali ich elektronami ( elektrony zdelokalizowane). Elektrony zdelokalizowane mogą poruszać się swobodnie pomiędzy dodatnimi elementami sieci tworząc tzw. gaz elektronowy. Metal jako całość jest elektrycznie obojętny.
Wiązanie wodorowe- pomiędzy cząsteczkami związków zawierających atomy wodoru połączone z atomami o dużej elektroujemności i mającymi wolne pary elektronowe, np. tlen, siarka, azot. Wiązania słabe.
Oddziaływania van der Waalsa- między cząsteczkami niepolarnymi, oddziaływania krótkiego zasięgu; częściowo odpowiedzialne za stan skupienia materii.
ELEKTROUJEMNOŚĆ- miara zdolności przyciągania elektronów przez atomy danego pierwiastka.
Niska- metale Wysoka- niemetale
Zad 1. Ile elektronów zawierają w powłoce zewnętrznej następujące jony: K+, Br -, Mg2+, S2-, H+, H-?
Zad 2. Podaj rozmieszczenie elektronów w powłokach następujących jonów: Na+, Br-, Ca2+, S2-.
Zad 3. Ile powłok elektronowych mają następujące jony: Li+, Se2-, Al3+, I-?
Zad 4. Podaj liczbę elektronów, protonów i neutronów w jonach następujących nuklidów: 3581Br−, 2040Ca2+, 3474Se2−, 2656Fe3+.
Zad 5. Narysuj wzory elektronowe: Br2, HBr, KBr, CaCl2, H2S, Li2O, MgS, O2, SiO2, N2, N2O3, PH3, SiH4, HCl, NH3, H2SO4,
zad 6. Narysuj wzory elektronowe („kropkowe”) i „kreskowe”: a) HF, H2O, CCl4, P2, CS2, Br2O b) H2CO3, H2O2, C2H4, SO3, H3PO3, NH4+