1. Opis techniczny

Opis ogólny zadania

Zadaniem tego ćwiczenia projektowego jest ustalenie technologii robót i konstrukcji nawierzchni drogi. Podstawą ćwiczenia są dane zawarte w projekcie drogi wykonanym w tym semestrze na przedmiocie „Projektowanie dróg i ulic”.

Opis terenu

Przedmiotem projektu jest odcinek drogi zamiejskiej klasy Z przechodzącej przez punkty A-B-C w terenie niezabudowanym. Podczas projektowania odcinka drogi do trasowania wykorzystano mapę warstwicową terenu, w którym ma przebiegać projektowany odcinek. Trasowanie i dobór podstawowych elementów geometrycznych odcinka wykonano zgodnie z wytycznymi GDDP i Dz.U. Nr 43, poz. 430 „Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie”. Ponieważ, przedmiotem projektu jest droga klasy Z, dlatego zgodnie z wytycznymi do projektowania przyjęto prędkość projektową V_PR=50 km/h. Założeniem opracowania było zaprojektowanie trasy przebiegającej przez narzucone punkty główne trasy. Za punkt początkowy projektowanego odcinka przyjęto pkt A, a za końcowy pkt C. Trasa przekracza ciek wodny.

Droga w planie

Projektowana trasa przebiega w terenie niezabudowanym i niezalesionym. Jest to droga

klasy technicznej Z o Vp=50km/h. Na projektowanym odcinku A-C przyjęto jeden łuk

kołowy poziomy o R=300m zaprojektowany zgodnie z wytycznymi dla danej klasy drogi.

Oś zaprojektowanego odcinka drogi składa się z następujących elementów:

•odcinek prosty L = 973,81 m

•krzywa przejściowa – klotoida L = 300 m

•łuk kołowy o zwrocie w prawo i promieniu R = 300,00 m; L=317,71 m; γ = 118,10°

•krzywa przejściowa – klotoida L = 300 m

•odcinek prosty L= 230,60m

Droga w profilu podłużnym

Dla niwelety osi drogi przyjęto następujące pochylenia podłużne:

i1 = -0,46% od km 0+000 do km 0+300 L = 300,00 m

i2 = -1,72% od km 0+300,00 do km 0+600 L = 300,00 m

i3 = +0,95% od km 0+600 do km 0+900 L = 300 m

i4 = +0,71% od km 0+900 do km 1+900 L = 1000 m

i5 = -0,61% od km 1+900 do km 2+222,12 L = 222,12 m

Droga w przekroju poprzecznym

Dla projektowanej drogi klasy technicznej Z przyjęto:

- szerokość jezdni 6,0 m

- szerokość pasów ruchu 3,0 m

- szerokość nieutwardzonych poboczy gruntowych 1,00 m

- według [1] dla drogi klasy technicznej Z na łuku kołowym poziomym pasy ruchu powinny

być poszerzone gdy 40/R ≥ 0,2m. W tym przypadku:

40/300m = 0,133m < 0,2m, a więc poszerzenie pomija się.

Na odcinku prostym przyjęto:

- pochylenie poprzeczne jezdni: daszkowe 2%

- pochylenie poboczy gruntowych: 6%

- pochylenie skarp i przeciwskarp wykopów 1:1,5

- pochylenie skarp nasypów 1:1,5

Na odcinkach łuku kołowego poziomego przyjęto:

- pochylenie poprzeczne jezdni jednostronne 3,5% dla R = 300,00 m

- pochylenie zewnętrzne poboczy gruntowych 3,5% - w kierunku jezdni

- pochylenie wewnętrzne poboczy gruntowych 6%

- pochylenie skarp i przeciwskarp wykopów 1 : 1,5

- pochylenie skarp nasypów 1 : 1,5

.

Odwodnienie

Zaprojektowano rowy boczne trapezowe o szerokości dna 0,4m. Skarpy nasypów i wykopów mają pochylenie 1 : 1,5.

Przekroje normalne

Przekroje normalne przyjęto zgodnie z założeniami w punkcie 1.7. opisu technicznego.

Na poszczególnych odcinkach drogi obowiązują następujące przekroje normalne:

- od km 0+000,00 do km 0+973,81 (odcinek prosty) TYP I (rys.2)

- od km 0+973,81 do km 1+273,81 (krzywa przejściowa) zrealizowana jest rampa drogowa II rodzaju

- od km 1+273,81 do km 1+591,52 (łuk kołowy) TYP II (rys. 3)

- od km 1+591,52 do km 1+891,52 (krzywa przejściowa) zrealizowana jest rampa drogowa II rodzaju

- od km 1+891,52 do km 2+122,12 (odcinek prosty) TYP I (rys. 2)

1. Wykres objętości i transportu mas ziemnych

1. Ustalenie kategorii ruchu

Projekt konstrukcji nawierzchni drogi jednojezdniowej, po jednym pasie ruchu w każdym kierunku, z nieutwardzonym poboczem.

Dane projektowe:

• droga dwu pasowa z nieutwardzonym poboczem 1,0m;

• średnioroczny dobowy ruch pojazdów ciężkich w dziesiątym roku po oddaniu drogi do eksploatacji SDR = 880

• -struktura ruchu pojazdów ciężkich:

• samochody ciężarowe bez przyczep: 30%;

• samochody ciężarowe z przyczepami: 40%

• autobusy 30%

Przeliczenie pojazdów ciężkich na osie obliczeniowe 100 kN

- pojazdy ciężarowe bez przyczep: SDR= 880x0, 30 = 264

- pojazdy ciężarowe z przyczepami: SDR= 880x0, 40 = 352

- autobusy: SDR= 880x0, 30 = 264

suma osi obliczeniowych:

N₁₀₀=f₁* f₂* f₃*( N_c*r_c+ N_c+p*r_c+p+ N_A*r_A)

N₁₀₀= 0,5*1,06*1,0*(264*365*20*0,45+352*365*20*1,70+264*365*20*1,15)=3,95*10⁶

2,50 < N₁₀₀ = 3,95 < 7,30 => KR4

1. Warunki gruntowo-wodne

Warunki wodne

• Zwierciadło wody gruntowej na głębokości około h = 1,90 m

• Projektowane pobocze jest poboczem gruntowym nieutwardzonym

Maksymalne głębokości wykopów i wysokości nasypów

odległość [m]	głębokość wykopu [m]	wysokość nasypu [m]	warunki wodne
0	0	0,02	przeciętne
100	0	0,65	przeciętne
200	0	0,95	dobre
300	0	1,14	dobre
400	0	0,16	przeciętne
500	0,09	0	dobre
584 ciek wodny	0	2,22	dobre
600	0	1,34	dobre
700	1,27	0	złe
800	1,11	0	złe
900	1,48	0	złe
PKP	1,92	0	złe
1000	1,97	0	złe
1100	2,49	0	złe
1200	0,94	0	złe
KKP	1,13	0	złe
1300	1,12	0	złe
1400	1,76	0	złe
ŚŁK	1,27	0	złe
1500	0,32	0	przeciętne
PKP	0	0,73	przeciętne
1600	0	0,93	przeciętne
1700	0	1,39	dobre
1800	0	1,72	dobre
KKP	0	1,82	dobre
1900	0	1,36	dobre
2000	0,06	0	przeciętne
2100	1,58	0	złe
KT	0,41	0	przeciętne

Podłoże gruntowe:

Odcinek [km]	Głębokość warstwy [m]	Rodzaj gruntu	Grupa nośności podłoża dla warunków wodnych
od	do
0+000,00	0+724,00	0,20 – 1,20	Pg
		1,60 – 3,50	Pd
0+724,00	2+122,12	0,20 – 0,80	Pd
		0,80 – 1,90	Pg
		1,90 – 3,50	Pd

Na całej długości trasy występuje warstwa humusu o d=0,20m

Warunki gruntowe

• humus – na całej długości trasy o d=0,20m

• piasek drobny (grunt niewysadzinowy)

Zawartość cząstek wg PN-EN ISO 14688-2:2006	[%]
≤0,063mm	< 15
≤0,002mm	< 3

Kapilarność bierna wg PN-60/B-O4493	[m]
Hkb	< 1,0

Wskaźnik piaskowy wg BN-64/8931-01	[bez jednostek]
WP	> 35

• piasek gliniasty (grunt bardzo wysadzinowy)

Zawartość cząstek wg PN-EN ISO 14688-2:2006	[%]
≤0,063mm	> 30
≤0,002mm	> 10

Kapilarność bierna wg PN-60/B-O4493	[m]
Hkb	> 1,3

Wskaźnik piaskowy wg BN-64/8931-01	[bez jednostek]
WP	< 25

Wzmocnienie słabego podłoża nawierzchni.

Głębokość warstw [m]	Rodzaj gruntu	odległość [m]	głębokość wykopu [m]	wysokość nasypu [m]	Metoda wzmocnienia podłoża nawierzchni
0,20 - 1,60 1,60 - 3,50	Pg Pd	0	0	0,02	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		100	0	0,65	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		200	0	0,95	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		300	0	1,14	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		400	0	0,16	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		500	0,09	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		584 ciek wodny	0	2,22	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		600	0	1,34	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
0,20 - 0,80 0,80 – 1,90 1,90 - 3,50	Pd Pg Pd	700	1,27	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		800	1,11	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		900	1,48	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		PKP	1,92	0	-
		1000	1,97	0	-
		1100	2,49	0	-
		1200	0,94	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		KKP	1,13	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		1300	1,12	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		1400	1,76	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		ŚŁK	1,27	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		1500	0,32	0	-
		PKP	0	0,73	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		1600	0	0,93	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		1700	0	1,39	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		1800	0	1,72	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		KKP	0	1,82	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		1900	0	1,36	nasyp wykonać z gruntu należącego do grupy nośności G1
		2000	0,06	0	-
		2100	1,58	0	wymiana warstwy gruntu Pg na grunt należący do grupy nośności G1
		KT	0,41	0	-

Warunki odwodnienia konstrukcji.

Biorąc pod uwagę kategorię ruchu KR4, zdecydowano się na zastosowanie pod konstrukcją nawierzchni warstwy odsączającej z materiałów mrozoodpornych o gr. 20 cm
z pospółki o współczynniku filtracji k>8m/dobę. Przy wykonywaniu tej warstwy musi być spełniony warunek:

$$\frac{D_{15}}{D_{85}} \leq 5$$

gdzie:

• D₁₅ – wymiar przez, który przechodzi 15 % ziarn gruntu filtrującego

• D₈₅ – wymiar przez, który przechodzi 15 % ziarn gruntu

W projekcie uwzględniono wykonanie rowów odwadniających trapezowych.

• szerokość rowu 0,4 m

• wysokość rowu 0,7 m

W miejscach, gdzie rowy odwadniające się kończą woda odprowadzana jest w teren za pomocą rowów prostopadłych lub do cieku wodnego.

Zaprojektowano jeden przepust o ∅=100 prostopadle do osi drogi w miejscu usytuowania cieku wodnego (km 0+584)

Przydatność gruntu do wbudowania w nasyp

W robotach ziemnych przewiduje się wykorzystanie tylko gruntu niewysadzinowego (Pd) do wbudowania w nasypy. Pozostały grunt (Pg) należy wywieźć.

1. Uzasadnienie przyjętej konstrukcji nawierzchni

Dla wyznaczonej kategorii ruchu KR4 wybrano konstrukcję, która po uwzględnieniu założonych warunków technologicznych i materiałowych: podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie, zaleceń technologicznych wg załącznika oraz warunków gruntowo-wodnych przedstawia się następująco:

• warstwa ścieralna z mieszanki mineralno-asfaltowej - gr. 4 cm;

• warstwa wiążąca z betonu asfaltowego - gr. 6 cm;

• podbudowa zasadnicza z betonu asfaltowego - gr.10 cm,

• podbudowa zasadnicza z mieszanki niezwiązanej z kruszywem C_50/30 – gr. 22 cm.

Określenie mrozoodporności

W wypadku występowania w podłożu gruntów wysadzinowych lub wątpliwych należy sprawdzić, czy rzeczywista grubość wszystkich warstw nawierzchni i ulepszonego podłoża nie jest mniejsza od podanej w tablicy wartości (katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych), w której h_z oznacza głębokość przemarzania gruntów w rejonie projektowanej drogi. Jeżeli warunek ten nie jest spełniony, to należy najniżej położona warstwę ulepszonego podłoża odpowiednio pogrubić.

Sprawdzenie warunku mrozoodporności

Ze względu na występowanie Pg należy policzyć warstwę mrozoodporną dla grupy nośności G4.

gn = 4 + 6 +10 + 22 = 42 cm

0,75hz = 0,75 * 0,8 = 60 cm

gn < 60 cm

Należy zwiększyć grubość podbudowy zasadniczej z mieszanki niezwiązanej z kruszywem C_50/30 do 40 cm

Ostateczne przyjęta konstrukcja nawierzchni:

• warstwa ścieralna z mieszanki mineralno-asfaltowej - gr. 4 cm;

• warstwa wiążąca z betonu asfaltowego - gr. 6 cm;

• podbudowa zasadnicza z betonu asfaltowego - gr.10 cm,

• podbudowa zasadnicza z mieszanki niezwiązanej z kruszywem C_50/30 – gr. 40 cm.

1. Opis technologii wykonywania robót ziemnych i powierzchniowych

Prace przygotowawcze

Urządzenie placu budowy

• wyznaczenie i urządzenie dróg dojazdowych

• przygotowanie pomieszczeń biurowych

• uzbrojenie terenu

• zwiezienie garaży, WC, wiaty oraz magazynów

• przygotowanie pomieszczeń socjalnych

• wykonanie ogrodzenia

Oczyszczenie i przygotowanie terenu

• wycięcie drzew

• wykonanie robót rozbiórkowych

• oczyszczenie terenu gruzu, kamieni i głazów

• zdjęcie warstwy gruntu urodzajnego (humus d=0,20 m) i zmagazynowanie gruntu w celu późniejszego wykorzystania

• odwodnienie pasa terenu

Wykonanie pomiarów terenowych

• powbijanie słupków (co 25m + punkty charakterystyczne.) w celu utrwalenia:

• osi torowiska ziemnego

• krawędzi korony

• kontury skarp i nasypów

• szerokości i głębokości rowów bocznych

• wykonanie sieci reperów pomocniczych

Przeniesienie i przełożenie z terenu budowy poza jej obręb takich urządzeń nadziemnych i podziemnych, które będą kolidować z pracami lub późniejszym użytkowaniem obiektu.

Metody wykonywania nasypów i wykopów

Wykonanie nasypów

Metoda warstwowa – nasypywana kolejnymi warstwami na całej szerokości. Umożliwia stosowanie szerokiego frontu robót i stopniowe zagęszczanie warstw nasypu. Grubość warstwy zależy od sposobu zagęszczania nasypu i powinna się mieścić w ok. 50cm. Nazywa się ją metodą podłużną, ponieważ roboty są wykonywane jednocześnie wzdłuż całego nasypu, czyli w przód i wzwyż.

Metoda czołowa polega na układaniu kolejnych warstw pochyłych w całym przekroju poprzecznym nasypu. Warstwę górną nasypu grubości 1- 2m wykonuje się później, zwykle z najlepszego (przepuszczalnego i dobrze zagęszczonego) gruntu. Nasyp wykonuje się w przód od czoła, w kierunku jego osi podłużnej. W metodzie tej nie ma zagęszczania gruntu w nasypie, co powoduje jego nierównomierne osiadanie i odkształcenia. Z tego powodu metodę czołową stosuje się wyjątkowo – do budowy krótkich nasypów w miejscach przekraczania wąskich głębokich dolin, wąwozów, a także do budowy nasypów na bagnach.

Metoda boczna wykonywania nasypów polega na bocznym wysypywaniu dowożonych mas ziemnych od razu na wysokość nasypu. Stosuje się ją do poszerzania nasypów istniejących oraz do wykonywania nasypów na zboczach i w przekrojach odcinkowych (wykop – nasyp). Zaletą tej metody jest możliwość jednoczesnego wyładowywania długich zestawów środków transportowych i łatwość wyładunku z istniejącego już nasypu. Do jej wad należy zaliczyć nierównomierność osiadania nasypu oraz łatwość powstawania suwów. Stateczność nowej części nasypu można poprawić, zagęszczając kolejno cienkie, poziome warstwy dosypywanego gruntu.

W moim przypadku nasypy zostaną wykonane metodą warstwową, jest najczęściej stosowana. Grunty wbudowywane będą warstwami o grubości 8 - 30cm. Nasyp formowany będzie w kierunku podłużnym od razu na całej szerokości. Spycharka będzie nawozić grunt do najniższego poziomu w danym przekroju poprzecznym (sposób wyprzedzający). Nawieziony grunt zostanie zagęszczony, na szerokości pasa drogi, walcem statycznym samojezdnym.

Wykonanie wykopów

Wykopy można wykonywać metodą wcięć poprzecznych lub metodą wcięć podłużnych. Metoda czołowa (wycięć poprzecznych) polega na wykonaniu wykopu od razu na całej szerokości przekroju poprzecznego i od razu do pełnej jego głębokości. Zależnie od tego, czy wydobywane masy ziemne mają być przewożone w jednym, czy też w różnych kierunkach, roboty mogą być rozpoczęte z jednego lub jednocześnie z obu końców danego odcinka wykopu. W głębokich wykopach stosuje się piętrowy sposób robót, polegający na wybieraniu gruntu jednocześnie na kilku poziomach. Różnica wysokości między poziomami w wykopie zależy od sposobu wydobywania gruntu (przy ręcznym wydobywaniu maksimum 2m, przy użyciu koparek – maksimum 5m). Na każdym poziomie powinna być zapewniona niezależna droga wywozowa oraz niezależne odprowadzenie wód. Do zalet metody czołowej zalicza się możliwość wykonywania wykopu grubszymi warstwami, co pozwala racjonalnie stosować koparki. Wadą jest niewielki odcinek robót i powolny postęp prac. Z tych względów metodą czołową wykonuje się głębokie, ale krótkie wykopy. Odmianą metody czołowej jest metoda boczna, którą stosuje się na zboczach do podłużnego lub poprzecznego przerzutu gruntu.

W metodzie warstwowej(wycięć podłużnych) roboty mogą być wykonywane od razu na całej długości wykopu:

• warstwami o niewielkiej grubości – jeśli używa się spycharek lub zgarniarek

• za pomocą wąskich przekopów – jeśli używa się koparek do wydobywania gruntu z jednoczesnym jego przewożeniem na nasypy samochodami.

W przypadku projektowanej drogi do wykopów należy zastosować sposób warstwowy.

Metody zagęszczania podłoża gruntowego

Przy zagęszczaniu gruntu należy zwrócić uwagę na równomierne zagęszczenie, które osiąga się poprzez rozścielenie gruntu warstwami o jednakowej grubości (niewielkiej) i zagęszczać jednakowo. Zagęszczanie wykonywać od brzegów ku środkowi z przykrywaniem śladów poprzednich przejść.

W niniejszym projekcie przyjmuje się zastosowanie zagęszczania statycznego i wibracyjnego poprzez wykorzystanie walców statycznych i wibracyjnych.

Roboty nawierzchniowe (układanie, zagęszczanie i skrapianie)

Technologia warstwy jezdnej

• dowóz mieszanki bitumicznej samochodami – wywrotkami,

• rozściełanie warstw jezdni przy pomocy rozściełacza,

• zagęszczenie warstw jezdni walcem.

Przygotowane miejsce wbudowania mieszanki należy odpowiednio oznakować; prawidłowo przygotować, wymierzyć i naciągnąć linki sterujące grubością warstwy; osuszyć powierzchnię niżej leżącej warstwy usuwając resztki wody, zapylenia, plam ropy lub oleju; skropić emulsją asfaltową powierzchnię dolnej warstwy.

Wykonanie podbudowy z kruszywa stabilizowanego mechanicznie:

Podbudowa z kruszywa stabilizowanego mechanicznie jest to warstwa konstrukcyjna nawierzchni z zagęszczonego w wilgotności optymalnej kruszywa łamanego o właściwie dobranym uziarnieniu.

Stabilizacja mechaniczna jest to odpowiednio dobrane uziarnienie kruszywa w celu wytworzenia mieszanki optymalnej i zagęszczenia tej mieszanki w warstwie podbudowy przy wilgotności optymalnej. Mieszanka optymalna charakteryzuje się harmonijną krzywą uziarnienia, a warstwa podbudowy po zagęszczeniu ma minimum wolnych przestrzeni. W wyniku zastosowania tej metody uzyskuje się ustabilizowanie właściwości fizykochemicznych zagęszczonej mieszanki kruszywa w sposób trwały niezależnie od pory roku, oddziaływań ruchu i wpływu warunków atmosferycznych. Odpowiednią wytrzymałość i odporność na obciążenia warstwa stabilizowana uzyskuje dzięki tarciu wewnętrznemu kruszywa grubego i siłom spójności cząstek pylasto-ilastych.

Kruszywo stabilizowane mechanicznie stosuje się do budowy warstwy nawierzchni służących do przenoszenia obciążeń ruchu KR1-KR6. Podbudowa z kruszywa stabilizowanego mechanicznie powinna charakteryzować się właściwościami podanymi w tabeli.

Wykonanie podbudowy z betonu asfaltowego:

Powierzchnia podłoża pod podbudowę powinna być równa, sucha, czysta i skropiona emulsją asfaltową lub asfaltem upłynnionym w ilości od 0,2 do 1,0 kg/m­­² czystego asfaltu (po odparowaniu wody z emulsji lub upłynniacza z asfaltu upłynnionego). Podbudowę z betonu asfaltowego prze ułożeniem następnej warstwy asfaltowej należy również skropić emulsją asfaltową lub asfaltem upłynnionym dla zapewnienia właściwego połączenia międzywarstwowego. Zalecana ilość asfaltu wynosi od 0,3 do 0,5 kg/m­­².

Warstwy podbudowy mogą być wykonywane przy następujących warunkach:

• temperatura>+5^oC,gdy grubość układanej warstwy jest większa od 8cm,

• prędkość wiatru < 16 m/s,

• brak opadów atmosferycznych.

Wytwarzanie mieszanki i wykonywanie warstw nawierzchni:

Mieszankę betonu asfaltowego można produkować w zespole do suszenia i otaczania o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym. Dozowanie składników powinno być wagowe i zautomatyzowane za pomocą sterowanie elektronicznego. Dopuszcza się dozowanie objętościowe asfaltu, z uwzględnieniem jego gęstości w zależności od temperatury. Tolerancje dozowania składników mogą wynosić jedną działkę elementarną wagi względnie przepływomierza, lecz nie więcej niż ±2% w stosunku do masy składnika. Asfalt w zbiorniku powinien być ogrzewany w sposób pośredni z termostatem, zapewniającym utrzymanie stałej temperatury z tolerancją ±5 ^oC. Kruszywo powinno być wysuszone i tak podgrzane, aby mieszanka mineralna po dodaniu wypełniacza uzyskała właściwą temperaturę. Maksymalna temperatura gorącego kruszywa nie powinna być wyższa o więcej niż 30 ^oC od maksymalnej temperatury mieszanki mineralno-asfaltowej.

Transport mieszanki betonu asfaltowego z wytwórni do miejsca wbudowania, bez względu na porę roku, powinien odbywać się pojazdami samowyładowczymi z przykryciem w czasie transportu i podczas oczekiwania na rozładunek lub samochodami z termosami podwójnymi ścianami skrzyni wyposażonej w system ogrzewczy. Czas transportu od chwili załadunku do rozładunku nie powinien przekraczać dwóch godzin.

1. Przedmiar robót

Lp.	Wyszczególnienie robót Obliczenia	Jednostka	Ilość
1	2	3	4
I. ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE
1.	Roboty pomiarowe	m	2122,12
2.	Wytyczenie osi trasy	m	2122,12
II. ROBOTY ZIEMNE
3.	Usunięcie humusu spycharką gr. 20 cm 2122,12x10,0x0,2=4244,24 m^3	m^3	4244,24
4.	Wykonanie wykopu koparkami w gruncie III kategorii	m^3	10401,27
5.	Roboty ziemne z transportem urobku samochodem samowyładowczym na odległości:	m^3	10401,27
6.	Roboty wyrównawcze przy użyciu zgarniarki z transportem urobku na odległości:	m^3	4121,00
7.	Plantowanie poboczy i skarp koparką 2122,12x(2x1,0)x2x(1,2+0,4+1,2)=38499,66m^2	m^2	38499,66
8.	Mechaniczne zagęszczenie nasypów walcem wielokołowym 2122,12x10,0=21221,20 m^2	m^2	21221,20
III WYKONANIE PODBUDOWY
9.	Profilowanie koryta w gruncie równiarką samojezdną o głębokości skrawania 30 cm 2122,12x6,0=12610,60m^2	m^2	12610,60
10.	Transport kruszywa na podbudowę pomocniczą 2122,12x6,0x0,2x2,5=5305,30Mg	Mg	5305,30
11.	Rozścielenie warstwy podbudowy pomocniczej z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie lub tłucznia kamiennego grubości 0,20m 2122,12x6,0x0,2x2,5=5305,30Mg	Mg	5305,30
12.	Zagęszczenie podbudowy	Mg	5305,30
13.	Skropienie emulsją asfaltową 2122,12x6,0=12610,60m^2	m^2	12610,60
14.	Transport betonu asfaltowego na podbudowę zasadniczą 2122,12x6,0x0,10x2,15=1825,02Mg	Mg	1825,02
15.	Rozścielenie warstwy podbudowy zasadniczej z betonu asfaltowego - gr.10 cm 2122,12x6,0x0,10x2,15=1825,02Mg	Mg	1825,02
16.	Zagęszczenie podbudowy	Mg	1825,02
IV WYKONANIE NAWIERZCHNI
17.	Skropienie emulsją asfaltową 2122,12x6,0=12610,60m^2	m^2	12610,60
18.	Transport masy asfaltobetonowej na warstwę wiążącą gr. 6 cm 2122,12x6,0x0,6x2,15=1368,77Mg	Mg	1368,77
19.	Rozścielenie warstwy wiążącej 2122,12x6,0x0,6x2,15=1368,77Mg	Mg	1368,77
20.	Zagęszczenie podbudowy	Mg	1368,77
21.	Skropienie emulsją asfaltową 2138,87x6,0=13260,99 m^2	m^2	12610,60
22.	Transport masy asfaltobetonowej na warstwę ścieralną gr. 4 cm 2122,12x6,0x0,4x2,15=1368,77Mg	Mg	912,51
23.	Rozścielenie warstwy ścieralnej 2122,12x6,0x0,4x2,15=1368,77Mg	Mg	912,51
24.	Zagęszczenie podbudowy	Mg	912,51
V. WYKONANIE POBOCZY
25.	Transport materiału na pobocza: piasek drobny (gęstość 1,85t/m^3) grubość warstwy 10 cm, szerokość 1,0m 2x(2122,12x1,0x0,1)x1,85=785,18Mg	Mg	785,18

1. Liniowy plan technologiczny

Kilometraż	Powierzchnia m^2	Wykonane prace	metody zagęszczania
	wykop +	nasyp -
0+	0,00	0,51	1,02
0+	100,00	0,00	6,87
0+	200,00	0,00	10,13
0+	300,00	0,00	12,30
0+	400,00	0,14	1,93
0+	500,00	0,58	0,61
0+	600,00	0,00	15,07
0+	700,00	10,69	0,00
0+	800,00	9,20	0,00
0+	900,00	11,12	0,00
0+	973,81	12,82	0,00
1+	0,00	13,17	0,00
1+	100,00	14,62	0,00
1+	200,00	13,13	0,00
1+	273,81	13,28	0,00
1+	300,00	13,46	0,00
1+	400	10,28	0,00
1+	432,67	8,88	0,00
1+	500,00	2,25	0,44
1+	591,52	0,00	3,68
1+	600,00	0,00	5,73
1+	700,00	0,00	10,66
1+	800,00	0,00	14,67
1+	891,52	0,00	16,02
1+	900,00	0,00	15,88
2+	0,00	0,92	0,81
2+	100,00	5,23	0,00
2+	122,12	3,99	0,00

1. Charakterystyka techniczna środków transportowych oraz maszyn do robót ziemnych i nawierzchniowych

KOPARKO - ŁADOWARKA JCB 4CX

• Maks. Pojemność łyżki ładowarki 1.3 [m3]

• Maks. Pojemność łyżki koparki 0.48 [m3]

• Moc maks. Silnika 100 [km]

ROZKŁADARKA Bitelli BB 650

Dane techniczne:

• Rok produkcji: 2004

• Moc użyteczna: 100 kW

• Masa eksploatacyjna: 18 tys. kg

• Rodzaj napędu: gąsienice

WALEC DROGOWY DYNAPAC - CC122

Dane techniczne:

• Rok produkcji: 2006

• Moc użyteczna:120 kW

• Masa eksploatacyjna:12 tys. kg

RÓWNIARKA PRONAR RDZ-224

Dane techniczne:

• Rok 2002

• napęd 6x4

• moc 70Kw

• lemiesz 3,5m.

SPYCHARKA GĄSIENICOWA D6K XL

Dane techniczne:

• Masa 12,8 t;

• moc 125 KM,

• pojemność lemiesza 2,7 m³,

• typ lemiesza VPAT

IVECO TRAKKER WYWROTKA 8X8

Dane techniczne:

• rok produkcji 2009

• napęd 8x8,

• silnik 13L norma E4 o mocy 450 KM,

• ładowność 15500 kg,

SCANIA R 380 LA4X2MNA EURO4

Dane techniczne:

• ROK PRODUKCJI: 2007

• RODZAJ POJAZDU: CIĄGNIK SIODŁOWY

• ROZSTAW OSI: 3700mm

• KABINA: CR 19 HIGHLINE

• SILNIK: 380KM EURO4

• SKRZYNIA BIEGÓW: GRS895R MANUAL

• TYLNY MOST: R780 PRZEŁOŻENIE 3,27

• HAMULCE: TARCZOWE

• DOP. MASA CAŁKOWITA: 18000kg

NACZEPA WYWROTKA MEILLER MHPS 43/2 B

Dane techniczne:

• ładowność 28000 kg,

• osie SAF,

• oś podnoszona,

• wymiary muldy wew. dł.7,60 szer.2,40 wys.1,50,

• pojemność 26m3,