SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ
Karolina Łukasik, Rafał Stanisz
Biotechnologia, grupa IV
TYTUŁ ĆWICZENIA
Acetanilid
SCHEMAT REAKCJI
MECHANIZM REAKCJI
Acetanilid można otrzymać w reakcji acetylowania aniliny bezwodnikiem octowym w obecności octanu sodu. Reakcja może być przeprowadzana w układzie dwufazowym anilina-woda] lub w homogennym roztworze wodnym w przypadku wstępnego przeprowadzenia aniliny w chlorowodorek]. W wyniku reakcji acetanilid wytrąca się w postaci białych kryształów, które można oczyścić przez rekrystalizację z wody].
Wolna para elektronowa z azotu atakuje karbonylowy węgiel bezwodnika (z dodatnim cząsteczkowym ładunkiem).
Elektrony przeskakują na tlen w grupie karbonylowej.
Nadmiarowa para elektronów na tymże tlenie cofa się spowrotem tworząc podwójne z węglem i odchodzi CH3COO-
OPIS ETAPU SYNTEZY W PUNKTACH
W szklanej buteleczce o pojemności 25ml umieszono 9,45g aniliny oraz 8ml wody i 24 krople kwasu solnego.
Całoś została wymieszana do momentu rozpuszczenia aniliny.
Dodano roztwór 1,2g trójwodnego octanu sodu w 4 ml wdoy.
Całoś mieszano przez 5 minut.
Dodano 3,16g bezwodnika octowego
Po 10 minutach produkt odsączono i przemyto dwa razy po 2ml wodą.
Pordukt poddano krystalizacji z wody.
OBLICZANIE WYDAJNOŚĆI REAKCJI
Do reakcji wzięto:
0,0088mola (9,45g) aniliny (masa cząsteczkowa = 93,13 g/mol)
24 krople kwasu solnego 36% (masa cząsteczkowa = 36,46 g/mol)
1,2g trójwodnego octanu sodu (masa cząsteczkowa = 136,08 g/mol)
0,043mola (3,16g) bezwodnika octowego (masa cząsteczkowa = 102,09 g/mol)
W reakcji otrzymano:
g acetanilidu
Wydajność reakcji:
Odpowiednie masy molowe wynoszą
anilina: 93,13 g/mol
bezwodnik octowy: 102,09g/mol
Bezwodnik octowy zostal uzyty w niedomiarze.
Ze stechiometrii reakcji wynika że z jednego mola aniliny powstaje jeden mol acetanilidu.
102,09g bezwodnika octowego - 135,16 g acetamilidu
bezwodnika octowego - xg acetamilidu
X=4,19g przy 100% wydajności
Ponieważ w reakcji otrzymano g acetanilidu wydajność
przeprowadzonej reakcji wynosiła:
$$\frac{}{4,19}100\% =$$
6.Wnioski
na obniżenie wydajności miało wpływ
niedokładne wymieszanie substancji
straty przy przemieszaczniu substancji (szczególnie po procesie krystalizacji i sączeniu)
błędy rachunkowe
niedokładne odmierzenie substratów
zanieczyszczenie substratów
niedokładnośc odczytu wagi