Panie nie gorsze od mężczyzn

Początek formularza

Oceny: / 9
KiepskiBardzo dobry

Dół formularza

Przyzwyczailiśmy się już do kobiet w wojsku, policji, straży pożarnej, ale na tym nie kończy się lista służb uważanych za typowo męskie, gdzie coraz częściej można spotkać kobiety. Pracują nawet w tak ważnych i nieco tajemniczych instytucjach, jak Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Biuro Ochrony Rządu. Służbie kobiet w formacjach mundurowych w XXI wieku poświęcona była konferencja zorganizowana 5 marca 2008 roku w Centralnej Bibliotece Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Honorowy patronat nad konferencją objął prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński. W liście skierowanym do uczestników napisał, że zwiększanie się liczby kobiet pełniących służbę w formacjach mundurowych jest pozytywnym zjawiskiem. Państwo powinno wspierać pracujące tam kobiety. Potrzebne są zmiany prawne. Przedstawicielki OSP na konferencji. Poznanie roli, jaką w obronie kraju i społeczeństwa pełniły kobiety w przeszłości, wymiana doświadczeń na temat służby kobiet w formacjach mundurowych po 1990 roku, przedstawienie specyfiki tej służby i określenie perspektyw jej rozwoju, to główne cele konferencji. Przedstawiła je przewodnicząca komitetu organizacyjnego dr hab. Aleksandra Skrabacz, dyrektor Centralnej Biblioteki Wojskowej. Listy okolicznościowe przysłali: poseł Jadwiga Zakrzewska, wiceprzewodnicząca Sejmowej Komisji Obrony Narodowej, poseł Izabela Jaruga Nowacka, minister spraw wewnętrznych i administracji Grzegorz Schetyna i gen. bryg. w stanie spoczynku Elżbieta Zawadka. Konferencja składała się z dwóch bloków tematycznych. W pierwszym dr hab. Aleksandra Skrabacz przedstawiła doświadczenia historyczne, ukazujące służbę kobiet w formacjach mundurowych. Prof. dr hab. Jan Maciejewski z Uniwersytetu Wrocławskiego mówił o uwarunkowaniach psychospołecznych służby kobiet. Prof. dr hab. Roman Kalina z Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej wskazał argumenty naukowe, przemawiające za jednolitą oceną psychomotoryczną kobiet i mężczyzn pełniących służbę w formacjach mundurowych. Kmdr por. Bożena Szubińska, reprezentująca Radę ds. Kobiet w Siłach Zbrojnych RP, mówiła o kobietach występujących w roli liderów. Panie pełniące służbę w formacjach mundurowych przełamują stereotypy dotyczące ich predyspozycji, umiejętności, sprawności fizycznej, zachowania w trudnych sytuacjach. Podejmowaniu przez kobiety służby w wojsku i innych formacjach sprzyjają takie cechy jak: zdolności organizacyjne, samodyscyplina, wysoka odporność psychiczna. Utrudnia wykonywanie niektórych zadań podejście emocjonalne i delikatność. Ponad 60 proc. pań służących w wojsku uważa, że spełniły się ich oczekiwania związane ze służbą, około 30 proc. ma odmienne zdanie. Najczęściej wymienianą przyczyną niezadowolenia jest to, że czują się wśród mężczyzn, jak „obcy w grupie”. 71 proc. kobiet w wojsku chciałoby zostać dowódcami. Rzeczywistość jest taka, że zarówno w siłach zbrojnych, jak i innych formacjach, kobiety na stanowiskach kierowniczych stanowią mniejszość. Główną przeszkodą w dochodzeniu do tych stanowisk są uprzedzenia i stereotypy. Mężczyźni widzą je w służbach pomocniczych, ale nie na stanowiskach dowódczych. Gdy dowódcą jest mężczyzna, uważa się, że to normalne, kobieta musi nieustannie udowadniać, że nadaje się do tej roli. Nie zmieniają tego przykłady kobiet, które odegrały ważną rolę w dziejach różnych krajów (Indira Gandhi, Eleonora Rooseveld, Joanna d`Arc, Emilia Plater), ani to, że są dzielne na polu walki, o czym świadczy przyznanie 300 z nich Krzyża Virtuti Militari. Kobiety z OSP i PSP z zastępcą komendanta głównego PSP nadbryg. Januszem Skulichem. W drugim bloku tematycznym przedstawiono doświadczenia, osiągnięcia i problemy wynikające ze służby kobiet w formacjach mundurowych. Referaty wygłosili przedstawiciele Sił Zbrojnych RP, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej i Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, Straży Miejskiej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Biura Ochrony Rządu. W Polsce nabór kobiet do zawodowej służby w formacjach mundurowych nastąpił w latach 90. XX wieku, wcześniej zatrudniane były jako pracownicy cywilni. W dalszym ciągu stanowią one niewielką część zatrudnionych (PSP 5 proc., Policja 11,62 proc., Straż Graniczna 15,57 proc., Służba Więzienna 14 proc., Straż Miejska 25 proc.). Inaczej jest w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego utworzonej w 1990 roku. Tam w 2000 roku w jednostkach liniowych było 44 proc. kobiet. Zwiększa się liczba kobiet na stanowiskach kierowniczych od 6 proc. w roku 1990 do 16 proc. w 2007. – Nie ma podziału na role męskie i żeńskie, gdy chodzi o zapewnienie bezpieczeństwa państwa. Następuje zmiana kulturowa – uważa mjr Adam Gwiazdowicz z ABW. Teresa Tiszbierek, pracująca w Ośrodku Szkolenia KW PSP w Opolu i jednocześnie wiceprezes Zarządu Głównego ZOSP RP, reprezentowała na konferencji zarówno Państwową Straż Pożarną, jak i straże ochotnicze. Poinformowała, że w PSP zatrudnionych jest 1475 kobiet, a w OSP działa ich ponad 24 tys. Panie pracujące w PSP są lepiej wykształcone niż mężczyźni, 57 proc. z nich ma wykształcenie wyższe (panów 25 proc.), a 41 proc. średnie (panów 67 proc.). W OSP przekrój jest bardzo szeroki, od osób z tytułami naukowymi do gospodyń domowych. Większość kobiet zatrudnionych w PSP pracuje w komendach powiatowych i miejskich. Pełnią służbę w podziale bojowym, są psychologami, dowódcami sekcji, kobieta jest dowódcą jednostki ratowniczo-gaśniczej i komendantem Szkoły Głównej Służby Pożarniczej. Drużyny kobiece z PSP i OSP uzyskują bardzo dobre wyniki na zawodach sportowo-pożarniczych w kraju i za granicą. Cechy, jakie powinna mieć kobieta chcąca pracować w straży pożarnej to: odpowiedzialność, odporność emocjonalna, pewność siebie, umiejętność szybkiego uzyskiwania informacji, szybkiego przeprowadzania analiz i podejmowania trudnych decyzji. Referująca zwróciła uwagę, że w ostatnich latach wzrasta liczba zatrudnionych ogółem, ale zmniejsza się liczba kobiet. Referaty na temat służby kobiet w formacjach mundurowych wygłosili: Adam Gwiazdowicz (ABW), Teresa Tiszbierek (PSP i OSP), Walentyna Trzcińska (Policja), Luiza Miszczak (Straż Miejska), Jolanta Grzelak (BOR), Lucyna Sikorska (Straż Graniczna), Anna Cegiełka (Straż Miejska). Co powoduje, że kobiety decydują się na służbę w formacjach mundurowych? Najczęstsze motywy to: chęć sprawdzenia się, stabilność zatrudnienia, bezpieczeństwo socjalne, ciekawa i satysfakcjonująca praca. Ale służba w tych formacjach stawia panie przed problemami takimi, jak: trudności w pogodzeniu funkcji zawodowych z rolą żony i matki; brak zrozumienia przez rodzinę i znajomych tego, że kobieta-funkcjonariusz musi być w pracy dyspozycyjna i zachowywać tajemnicę służbową; negatywne postrzeganie służby kobiet przez część funkcjonariuszy z długoletnim stażem. Poza tym nie we wszystkich formacjach jasno została uregulowana sytuacja kobiet w ciąży oraz mających małe dzieci. Należałoby też uwrażliwić przełożonych na relacje międzyludzkie w służbie, by kobiety nie były traktowane w grupie jak ktoś obcy, nieakceptowany. Kolejną sprawą do przezwyciężenia jest hamowanie dążenia do kariery i awansu zawodowego. Konferencja pokazała, że jest dużo problemów wspólnych, a działając razem, łatwiej będzie je rozwiązać.