ludzie bezdomni obraz biedy- zeromski prezentuje zycie najbednijeszych warszawiaków, mieszkających przy ulicy ciepłej, stamtąd wywodzą się braca jadymowie. stojące tam domy są zrujnowane, ludzie biedni, obdarci, głodni, nie zachowuje się podstawowych zasad higieny. życie mieszkańców ulicy ciepłej sprowadza się do biologicznej wegetacji. pisarz eksponuje brud, nędzę, smród, mrok mieszkań oraz obraz obraz starej kobiety, chorej schyicznie, stanowiącej 'widmo człowiecze' przywiązane do haka wystającego z ziemi. aby przezyć mieszkańcy ulicy ciepłej podejmują się nawet najpodlejszych prac, czesto ponad ich siły. zeromski ukazuje nie tylko nędzne życie najbiedniejszych, warunki ich egzystencji, nory i rudery, w ktorych żyją, eksponuje także skutki takiego stanu rzeczy, choroby, wyniszczenie organizmów, przedwczesna śmierc, a wiec wszystko to czemu judym pragnie jako lekarz zapobiegac. bieda i nędza na ciepłej-kiedy judym odwiedził rodzinne strony, kiedy wrocił do warszawy, zobaczył ruiny domów, biede, bród, nędzarzy, chore niedomyte dzieci, ktore pozostawione same sobie wychowywały sie na ulicy. z otwartych okien domostw czuć było smród gotowanego bobu, fasoli, grochu, i dyni. fabryka cygar- zona wiktora pracuje w fabryce tytoniu, zeromski opisuje ciężkie warunki pracy, brak higieny, mechanicznosc wykonywanych czynności. 'duszace powietrze, pełne smrodu ciał pracujacych w upale, w mijescu niskiem i ciasnym, przeładowane pyłem starego tytoniu, zdawało się rozdzielać tkanki, żarło gardziel i oczy' gdy judym poszedł tam zobaczył jak w nieludzkich warunkach pracowano, zatrudnieni robotnicy sprawiali wrazenie maszyn wykonujących mechaniczne ruchy, tracili zdolnosc odczuwania i osobowosc. ich organizmy były dodatkowo wyniszczane przez trujace zwiazki chemiczne. stalownia- wiktor, silny mezczyzna, wykonuje ciezka prace, dobrze płatną, ale szkodliwą dla zdrowia, tomasz widzi swojego brata przy pracy, 'wowczas na galeri z zelazna balustrada, za płomieniem a w połowie jego wysokości zdawało się ze w samym ogniu, jak salamandra, ukazała się czarna figóra' judym w stalowni zobaczył mezczyzn o wieliek tezyznie fizycznej, ktory wykonywali prace ponad ludzkie siły, hutnicy kowale robotnicy pracowali w wysokiej temperaturze, miedzy galeriami z zelaza, mieli przekrwione oczy i byli bardzo zmęczeni. tytuł- tytuł powieśći ludzie bezdomni mozna tłumaczyć w sposób dosowny i metaforyczny. dosłownie bezdomni, czyli pozbawieni domu są przedstawiciele najbiedniejszych warstw społecznych paryża i warszawy. metaforycznie ujęta bezdomność oznacza niemoznosc znalezienia sobie miejsca w zyciu, bezdomnosc w sensie filozoficznym, psychologicznym itp. w tym rozumieniu bezdomni są wszyscy najwazniejsi bohaterowie powiesci, dr judym, joasia podborska, karzecki, les-leszczykowsi... obraz ludzi bogatych (ziemiaństwo)- przedstawicielami ziemianstwa sa pani niewadzka i jej dwie wnuczki, natalia i wanda, oraz karbowski. niewadzka z wnuczkami poznaje judym w luwrze, niewadzka i natalia odnoszą się do judyma z sympatią ale z pewnyego rodzaju wyzszością, nie nalezy on przeciez do ich klasy, pochodzi z biednej rodziny robotniczej. natalia bedzie oburzona, gdy zorientuje sie ze tomasz zabiega o jej uczucia. karbwski to typowy przedstawiciel "złotej młodziezy' nie pracuje, wydaje majatek rodziny, ziemiaństwo z powiesci zeromskiego to grupa ktora juz odchodzi w przeszosc. szlachta- szlachte reprezentuje w powiesc rodzina joasi. wieszosc przedstawicieli tej warstwy straciła majątki po powstaniu styczniowym. niektorzy jak les-leszczykowski, musieli wyemigrować z przyczyn politycznych za granicę. brat joasi, młody zesłaniec umiera w głebi rosji. szlachta stanowi poczatek przyszłej inteligencji. zycie górników- zeromski przedstawia takze zycie i prace robotników w zagłębiu. mijesce pracy robotników opisuje słowami 'hale grobowe, czarne, ziejace ogniem' w kopalni w ciemnych korytarzach konie ciągną wózki a ludzie pracują bez wytchnienia, 'całe zycie spedzjaą w grobie' opisujac prace górników pisarz eksponuje niebezpieczenstwo, ciągłą stycznośc ze smiercią. dzieci robotników cynkowni zyją na bardzo nieskim poziomie. zniszczone przez warunki zycia stanowią 'wynaturzone okazy gatunku ludzkiego' przedwczesniej postarzałe wyglądają jak starcy. panoramę biedoty dopełnia obraz chorych na malarię chłopów w cisach, dzieci wyschnięte, zielone, z wargami tak sinymi jakby je miały poczernione węglem, z oczyma, ktore nie patrzyły'