Wrażenie
„marginesu swobody”, poza „scenariuszem”;
Występ
prowadzącego – odpowiedzialność za tworzenie wrażenia
bezpośredniej relacji (rozmowy, prośby o komentarz) – formuła
talk show typu topic-centered
Priorytet
dla wiadomości żywotnych z punktu widzenia narodu/państwa –
„dobrze
poinformowane społeczeństwo obywatelskie”
Melodramatyczne
struktury kodowania informacji
Pomiędzy
tradycją kina dokumentalnego a światem „TV realności”;
Dramatyczne,
sensacyjne, obrazowe, oddziałujące na emocje;
Inscenizacyjny
charakter;
Szereg
narracji o sensacyjnym charakterze;
Materiał
rzeczywisty – źródło atrakcji i podatność na procesy
stylizacyjne;
Wybór
informacji ich hierarchia – zbliżone;
Pluralizacja
mediów – czy dywersyfikacja informacji?;
unifikacja,
która prowadzi do zaniku cech indywidualnych;
Rozpoczął
się wyścig w urządzaniu supernowoczesnych studiów z obrotowymi
stołami, efektami komputerowymi i dużą liczbą kamer latających
na wysięgnikach. Powstał nowy gatunek telewizyjny – news-show;
wzajemne
wpływy, naśladownictwo i wtórność pomysłów.
Cechy
gatunku – „opera mydlana dla mężczyzn”
Serialowość;
Otwarta
narracja
Niemożność
doświadczania całości dzieła;
luki
tekstualne (pomiędzy zapowiedzią newsa a newsem);
Emocje;
zamiast
wyłącznych fom monologowych – częste dialogi;
Atrakcje
TV „prawdziwej”
1.
Sugerowany widzom stopień swiadomości uczestników show, że są
„podglądani” przez kamerę;
Programy
z ukrytą kamerą (Mamy
Cię, Usterka)
2.
tematyczne zakotwiczenie:
Problematyka
odstępstw od „normy” obyczajowej, społecznej, kulturowej,
zdrowotnej;
rozpięcie
pomiędzy grozą, żądzą, niezwykłymi zdarzeniami a strukturami,
które je sprowadzają do banałów i truizmów;
Bez
sensacji – historie nudne i powtarzalne; bez ramy narracyjnej –
mogłyby wywołać tylko niesmak i obrzydzenie;
Szczęśliwie
– ku podsumowaniu problemu voyeuryzmu telewizyjnego
Nieustająca
fascynacja człowieka samym sobą i swoimi zachowaniami;
Ku
podsumowaniu…
Zjawisko
psychol. – kulturowe, które zmienia jedynie formy własnej
ekspresji;
Zakotwiczenie
w strukturze popędowej człowieka;
Ładunek
emocjonalny i pragnienie inwigilacji;
Źródło
władzy, kontroli, przyjemności i wiedzy;
Ku
podsumowaniu…
„gry
prawdy” – złudzenie posiadania wiedzy momentalnej, o
ograniczonym statusie obowiązywalności;
Wielki
eksperyment społeczny – kamera skierowana na niektóre fragmenty
życia społecznego
Gender
i kultura popularna
(prasa,
telewizja)
„Klasyczne”
badania I. Ang – Watching
Dallas…(1985)
pocz.
l. 80. : „Lubię oglądać serial telewizyjny Dallas, lecz często
obserwuję u siebie dziwne na niego rekacje. Dlaczego Wy …?”
(52% oglądalności)
Studium
o przyjemności czerpanej z oglądania serialu- jakie mechanizmy
sprawiają, że przyjemność się pojawia, jak powstaje i jak
działa?;
Realizm;
Poziom
konotacji – „realizm emocjonalny”;
Czytanie
w „poprzek tekstu”;
Doświadczenie
własne wypełniające tekst filmowy;
Kombinacja
elementów melodramatycznych i struktury narracyjnej – „tragiczna
struktura odczuwania”, „wyobraźnia melodramatyczna”;
Nie
jest to ucieczka od życia, czy kompensacja, ale ważny aspekt życia
Oceny
Dallas
Przeciwnicy
Ironiści
Zwolennicy
(fani)
„Dallas
jest słabym filmem, to produkt kultury masowej; śmieję się z
niego, ale oglądam”;
Wnioski
Ang: paternalizm ideologii kultury masowej – kobiety jako bierne
ofiary z ludnego przesłania oper mydlanych a „doznania kobiet są
lekceważone” ;
Wnioski
z badań I. Ang
Fiske:
rożnorodność odczytań w zależności od pozycji podmiotowych;
Wątek
biznesowy – męska publiczność
Sformatowane
teksty stymulują paradoksalnie różnorodność odbiorczych
praktyk;
Sfery
kultury popularnej stanowiące specyficzną „przestrzeń kobiecą”
Czasopisma
dla nastolatek (A. McRobbie):
„nośnik
pewnej ideologii, która zajmuje się kształtowaniem kobiecości”;
„lansowanie kultury kobiecej”;
Każdy
etap życia kobiety: zależny od pomyślnego spełnienia poczucia
kobiecości;
4
kody:
1.
Kod romansu
2.
Kod życia osobistego/domowego;
3.
Kod mody i urody;
4.
kod muzyki popularnej;
Kod
romansu: poszukiwanie miłości, rywalizacja z innymi dziewczętami;
samotność jest zła - niepowodzenie; szczęście to
heteroseksualny, romantyczny związek z chłopakiem; czekanie –
bierność;
walcz
o zdobycie i utrzymanie mężczyzny;
Nigdy
nie ufaj innej kobiecie, chyba ze jest stara i brzydka;
Mimo
to romans to świetna zabawa…
Kod
życia osobistego: szare realia rzeczywistości – kolorowy świat
romansu;
Listy
od czytelniczek – explicite wyłożona ideologia;
Kod
mody i urody: strój, makijaż, wygląd – istotne składowe
kobiecości;; rodzaj pracy, która wymaga umiejętności i
cierpliwości; wygląd jest najważniejszy, musi się podobać
chłopakowi szefowi, ale nie naruszać ich autorytetu;
Muzyka
pop: nie zainteresowania, ale wyładowanie emocji; za pośrednictwem
gwiazdy;
Bierne
patrzenie i słuchanie;
Ogólnie:
planowanie i ograniczanie kobiecości;
Czego
inni mogą od nich oczekiwać;;
Szczęście
– w kategoriach romansu;
Wszystko
inne: przygotowanie do tego albo przeszkoda;
Czasopisma
kobiece
Bardzo
trudno jest być kobietą,
ponieważ
przede wszystkim ma się do czynienia z mężczyznami.
(J.
Conrad-Korzeniowski, 1857-1924)
istnienie
„prasy kobiecej” jako kategorii wydzielonej ze względu na płeć
zakładanego (głównego) odbiorcy, niejako w opozycji do „prasy
męskiej” lub ogólnej;
Podobnie
- istnienie tzw. „literatury kobiecej” czy „poezji kobiecej”
„zespół
wydawnictw periodycznych przeznaczonych dla kobiet, co zaznaczone
zostało w tytule lub podtytule, programie, treści, sposobie ujęcia
tematów, strukturze oraz formie językowej „
„odmienność
charakteru pism kobiecych to język i styl wypowiedzi prasowej,
wynikający z odmienności
psychicznej
kobiety i dostosowany do jej
percepcji
(sic!), odpowiadający kobiecemu sposobowi odczuwania i reagowania”
Chcę
Wyjść za Mąż;
Babskie
Sprawy;
Wyłącznie
dla Kobiet;
Kącik
Kobiecy; Nasze Sprawy;
Kobieta
i Styl.
Magazyn Kobiet Myślących;
Bluszcz
(1865 - 1939)
Przedwojenne:
Wieśniaczka,
Przyjaciel
Sług,
Przodownica
(lata 50.);
Czarna
Suko... Pismo Wszystkich Dziewczyn Wyzwolonych, Wyzwalających się i
Wyzwalanych,
Czasopisma
kobiece
Kobieta
niechaj się uczy w cichości z całym poddaniem się.
Nauczać
zaś kobiecie nie pozwalam...;
(św.
Paweł, 1 List do Tymoteusza 2; I w. n.e.)
Czasopiśmiennictwo
kobiece - XVII-wieczna Anglia.
1663
rok,Women’s
Mercurius.
Pierwsze
czasopismo dla kobiet w Polsce ukazało się w 1818 roku; - Wanda.
Tygodnik Polski Płci Pięknej i Literaturze Poświęcony
Miesięcznik
Warszawski
z podtytułem Płci
Pięknej Poświecony.
Pierwszym
krakowskim pismem tego typu był wychodzący od 1829 roku Kuryer
Krakowski Płci Pięknej i Literaturze Poświecony.
Czasopisma
kobiece
język
jest „wskaźnikiem postaw patriarchalnych oraz płciowej
dystrybucji społecznych ról i statusu”;
profil
ideologiczny nadawcy: Na
Posterunku.
Organ Ligi Kobiet; Serviam.
Biuletyn Urszulanek; Legunka.
Pismo Ochotniczej Legii Kobiet;
zawartość
czasopisma – Gazeta
Krawiecka Damska; Kolekcja Dobrej Kuchni, Świat Perfum;
Funkcja
socjologiczna: Głos
Wielkopolanek; status
zawodowy bądź społeczny (As/Sekretarka,
Robotnica)
Czasopisma
przedwojenne
układ
społeczny, w którym role kobiety są określone i waloryzowane:
„Sztandarowe”:
Przyjaciółka,
Gospodyni ; Kobieta i Życie
Dobra
Matka; Głos Polek;
Praktyczna
Pani i Dobra Obywatelka;
Dobra
Gospodyni;
Pielęgniarka
Polska; Ognisko Polki;
Przodownica.
Pismo dla Kobiet Wiejskich;
Chrześcijańska Służąca Polska;
Dom
i Kuchnia; Mój Dom; Nasz Dom; Pani Domu; Życie i Mody Kobiece
Bóg
dał mężczyznom zarost,
aby
można ich było odróżnić od kobiet.
(Epiktet,
50-130 n.e.)
A
jej tylko drgała warga /
gdy
ranną porcją oliwy /
maściła,
czuła kolejarka, tłoki lokomotywy...
(A.
Ważyk, Widokówki
z miasta socjalistycznego;
lata
1945-1989:
wzorzec
„nowej kobiety”- zaangażowanej ideowo, niekiedy wykonującej
typowo męski zawód, ale i stojącej na straży „socjalistycznej
rodziny:
Głos
Matki. Organ
Wydziału Kobiecego PSL (1948);
Kobieta
Dzisiejsza.
Liga Kobiet (1946);
Kobieta
w Pracy i w Domu. Dodatek
do „Trybuny Robotniczej” (1946);
Socjalistka
Dolnośląska.
Z Życia Kobiet PSL (1946);
Poznajemy
Prawdę. Poradnik
dla Przodownic Społecznych (1949); Kobieta
Wyzwolona,
kolumna w „Gazecie Robotniczej”
Czasopisma
współczesne
Shape.
Dla Kobiet, Które Chcą Być w Formie; Cosmopolitan;Lady
Fitness. Dla
Aktywnych Kobiet; Bravo
Girl!;Missland.
Magazyn nie Tylko dla Dziewcząt; Twist;
Cosmopolitan;
Cienie
i Blaski;Flirt
i My;Kalejdoskop
Losów.
Wszystko, co Niesie z Sobą Życie;
Magazyn <<Wszystko o Miłości>>;Sekrety
Serca. Sukcesy i Porażki; Wszystko o Miłości.
Wróżby, Porady, Plotki, Sensacje;
Matka
Bolka.
Niezależne Mini-Pismo Feministyczne; Femina
Wkrent; Pełnym Głosem.
Naukowe Pismo Feministyczne;
Zadra;
Czasopisma
kobiece
„ignorowanie
czasopism kobiecych to lekceważenie życia milionów kobiet”;
„mieszanina
porad i rozrywki”; „radzą i bawią”;
Poradnik
„jak przetrwać w kulturze patriarchalnej”
Szereg
„fikcji”;
Fikcje
wizualne i literackie;
„lepsza”,
mityczna kobieta;
Poczucie
(nie)spełnionej kobiecości;
"Wychowałam
się na Cosmopolitan, zostałam wpędzona w kompleksy przez
supermodelki i nadmiar psychotestów i wiem, że ani moja osobowość,
ani ciało nie sprostają żadnym standardom, jeśli pozostawię je
samym sobie".
Mityczne
zbiorowości kobiet; „kobieca solidarność, wspólnota odczuć i
dążeń;
„my”
i nasz świat”;
Gender
i telewizja
Soap
opera – słuchowiska radiowe w l. 30.;
Soap
opera – synonim „bezwartościowego” produktu kultury
popularnej, adresowanego do pewnej kategorii odbiorców;
Utożsamianie
kultury masowej z kobiecością (bierność, emocjonalność, brak
wyrafinowania);
Telewizja
traktowana jako „przestrzeń kobieca” (bierny odbiór w
przestrzeni domowej) - dewaloryzacja
Seriale
- genderowe uwarunkowania
Serial
– gatunek telewizyjny , którego głównym tematem jest „płeć”;
Płeć
jako konflikt: zdrady, romanse, śluby, nieodwzajemnione miłości;