info ze wstępu
-hipokinezja - stan kliniczny powstający w związku z długootrwałym unieruchomieniem.
-hipokinezja powoduje zwieszanie wytwarzania reaktywnych form tlenu (ROS) na których destrukcyjne działanie narażone są zwłaszcza mięśnie, co spowodowane jest słabo rozwiniętym systemem obrony antyoksydacyjnej.
-następstwem takiej sytuacji jest m.in utrata masy mięśniowej, oraz zwiekszona podatność na powstawanie zakrzepów.
-wymienionym zmianom zapobiega m.in rehabilitacja ruchowa.
1 akapit
Przyczyny powstawania hipokinezjii:
-chorobami lub uszkodzeniami układu mięśniowego oraz kostnego, takimi jak zaawansowana choroba zwyrodnieeniowa, złamania lub urazy, związanymi z długotrwałym unieruchomieniem oraz zastosowaniem opatrunków orrtopedycznych, gorsetów i szyn;
-ciężkimi chorobami wymagającymi długotrwałego pozoostawania w łóżku, np.: zawałem serca, udarem mózgu;
-długotrwałym przebywaniem w pozycji zmniejszającej oddziaływanie na organizm siły ciążenia, takiej jak sieedzenie lub pozycja leżąca;
-brakiem oddziaływania siły ciążenia w przestrzeni kosmiczznej, w której ruchy nie są niczym ograniczone i następują bez sił przeciwdziałających.
Hipokinezja negatywnie oddziałuje na ustrojowe procesy fizjologiczno-biochemiczne.Upośledza ona funkcje:
-układu oddechowego
-układu krążenia
-układu nerwowo mięśniowego
-układu kostnego
-gospodarkę wodno-elektrolitową
-wpływa na proces nadkrzepnięcia krwi
Praktyczny brak wysiłku fizycznego, a zwłaszcza długootrwałe pozostawanie w pozycji nieruchomej powoduje:
• całkowite wyeliminowanie oddziaływania ciśnienia hydroostatycznego na część układu naczyniowego położoną poniżej serca;
• zmniejszenie stanu napięcia mięśni szkieletowych i naciisku wywieranego na kości, zwłaszcza kręgosłupa i końńczyn dolnych;
• zmniejszenie ustrojowego wydatku energetycznego;
• zmianę impulsacji do narządu przedsionkowotego, decydującą o utrzymaniu równowagi;
• niekorzystne zmiany psychiczne związane ze stresującym efektem bezruchu.
Ograniczenie aktywności ruchowej ma istotny udział w powstawaniu chorób cywilizacyjnych, takich
-miażdżyca
-nadciśnienie tętnicze
-choroba wieńcowa i otyłość
Hipokinezja powoduje pogorszenie wydolności czynnoościowej większości układów w organizmie człowieka, doproowadzając do klinicznych objawów tzw. zespołu unieruchoomienia [2].
Obejmują one w:
• mięśniach - utratę masy mięśniowej;
• kościach - atrofię tkanki kostnej, osteomalację i podattność na złamania;
• stawach - atrofię struktur stawowych. przykurcze, ograaniczoną zdolność wykonywania ruchów, pogorszenie ukrwienia stawów powodujące pojawianie się obrzęków i zmian zwyrodnieniowych;
• skórze - atrofię powłok skórnych i odleżyny;
• układzie krążenia - zwiększenie lepkości krwi. obniżenie ciśnienia w odpowiedzi na bodziec ortostatyczny, utruddniony odpływ krwi z nóg (przy długotrwałej pozycji sieedzącej lub stojącej) powodujący obrzęki i zakrzepowe zapalenie żył;
• sercu - zmniejszenie rezerwy sercowej i objętości wyrzuutowej oraz spoczynkową powysiłkową tachykardię;
• płucach - zatory płucne, niedodmę i hipostatyczne zapaalenie płuc;
• układzie pokarmowym - anoreksję i wynikające z niej nieedożywienie oraz zaparcia;
• stanie psychicznym - lęki, niepokój, agresję, depresję i dezorientację;
• układzie immunologicznym - zmniejszenie odporności orrganizmu na infekcje;
• układzie moczowym - stany zapalne i kamicę .