Sprawozdanie: Po sporządzeniu 10 buforów octanowych według instrukcji i po dodaniu roztworu kazeiny w kwasie octowym. Obliczyłem ilość moli i odpowiednie stężenia dla kwasu i soli. Wyniki obliczeń umieściłem w tabeli poniżej.
Lp. |
n CH3COOH |
n CH3COONa |
[CH3COOH] |
[CH3COO-] |
1 |
0,0020 |
0,0000 |
0,00050 |
0,00005 |
2 |
0,0018 |
0,0002 |
0,00045 |
0,00010 |
3 |
0,0016 |
0,0004 |
0,00040 |
0,00015 |
4 |
0,0014 |
0,0006 |
0,00035 |
0,00020 |
5 |
0,0012 |
0,0008 |
0,00030 |
0,00025 |
6 |
0,0010 |
0,0010 |
0,00025 |
0,00030 |
7 |
0,0008 |
0,0012 |
0,00020 |
0,00035 |
8 |
0,0006 |
0,0014 |
0,00015 |
0,00040 |
9 |
0,0004 |
0,0016 |
0,00010 |
0,00045 |
10 |
0,0002 |
0,0018 |
0,00005 |
0,00050 |
Następnie
po odwirowaniu próbek, pobrałem z każdej 2 ml roztworu i dodałem
do 4 ml odczynnika biuretowego (wcześniej przygotowanego w
probówkach). Po około 30 min. przeprowadziłem badania
kolorymetryczne dla danych prób Odczytaną absorbancje dla światła
o dłógości fali 530 nm. wraz z zawartością białka w roztworze
liczoną z krzywej wzorcowej o równaniu y=32,2x – 0,30 (gdzie y
oznacza zawartość białka w g/l, a x oznacza wartość odczytanej
absorbancji.) i pH roztworu buforowego (licznego ze wzoru
gdzie
K = 1,753*10-5
to stała
dysocjacji kwasu octowego)Uzyskane wyniki przedstawiłem w tabeli.
Lp. |
Absorbrancja |
Zawartość białka [g/dm3] |
PH buforu |
1 |
0,10 |
2,92 |
3,76 |
2 |
0,06 |
1,632 |
4,11 |
3 |
0,00 |
0,0 |
4,33 |
4 |
0,00 |
0,0 |
4,52 |
5 |
0,00 |
0,0 |
4,68 |
6 |
0,00 |
0,0 |
4,84 |
7 |
0,00 |
0,0 |
5,00 |
8 |
0,02 |
0,344 |
5,19 |
9 |
0,14 |
4,208 |
5,41 |
10 |
0,16 |
4,852 |
5,76 |
Wnioski:
Z wykresu punkt izoelektryczny dla kazeiny jest równy prawie 4,7 pH. Pomimo uzyskania dość płaskiego minimum dla punktów doświadczalnych wynik jest dość bliski wartości spodziewanej(znaleziona wartość pH=4,68). Wynika z tego ze kazeina zachowuje strukturę obojętną w dość kwaśnym środowisku.