Zabójcy i morderczynie – seryjni mordercy w dziejach ludzkości

Agresywne zachowania człowieka są tylko w ok. 40% procentach uwarunkowane genetycznie, a reszta to wpływ środowiska, w jakim żyje – rodziców, znajomych czy życiowych doświadczeń. Możliwe, że niektóre warianty genów są zasocjowane z zachowaniami agresywnymi.

Niedawno w Indiach przeprowadzono badania na kilkuset gwałcicielach i zabójcach. Okazało się, że dominujący u nich wariant genu receptora androgenu wyglądał nieco inaczej niż w grupie losowo wybranych osób, które nie miały żadnego konfliktu z prawem. Nic jednak nie tłumaczy bestialstwa niektórych ludzi. Oto lista największych i najsłynniejszych morderców jakich udało mi się znaleźć.

1. Hrabianka Elżbieta Batory (1560-1614). XVII-wieczna węgierska szlachcianka, siostrzenica króla polskiego Stefana Batorego, znana także jako „krwawa hrabianka” lub „wampir z Siedmiogrodu”, która zabiła ponad 600 osób. Jej ofiarami padały młode dziewczyny, początkowo służące. Jej ulubioną „rozrywką” było wyrzucanie nagich ludzi zimą na śnieg, a potem polewanie ich lodowatą wodą. Podobno kąpała się w krwi zamordowanych, by zachować swą urodę. Według różnych źródeł, mordercza dama dopuszczała się nawet aktów kanibalizmu. Po aresztowaniu i przeszukaniu warowni położonej na wzgórzu pod Csejthe, w której było dużo piwnic wykopanych na wiele pięter w dół znaleziono w nich całe stosy kości i rozkładające się ciała setek dziewcząt poukładanych ciasno obok siebie. Jej proces stał się wielką publiczną sensacją. Skazano ją na śmierć głodową i zamurowano żywcem w jednej z komnat jej zamku. Wspólników i służących skazano na śmierć. Miesiąc później znaleziono ją w celi martwą.

2. Pedro Alonso Lopez – „Andyjski potwór” (1948). Zabił ponad 300 ludzi. On także atakował przede wszystkim młode dziewczyny. Grasował w Kolumbii, Peru i Ekwadorze w latach 70. Wpadł w 1980 roku i trafił do kolumbijskiego więzienia. Za morderstwa Pedro winił swoje trudne dzieciństwo i życie, oraz samotność. Wszystkie jego przestępstwa charakteryzował ten sam schemat i to samo modus operandi. Wybierał swoje ofiary za dnia, gwałcił i mordował przez uduszenie. Często robił przyjęcia, w których uczestniczyły ciała martwych dziewczynek. Sadzał je i rozmawiał z nimi. Ofiary znajdował najczęściej na targach i rynkach. W 1998 roku wyszedł na wolność za dobre sprawowanie i ślad po nim zaginął. A najgorsze jest to, że, gdy wychodził z więzienia, to groził, że świat znów o nim usłyszy.

3. Henry Lee Lucas (1951-2001) i Ottis Toole (1947-1996) to zabójcy z Teksasu. Spotkali się w przytułku dla bezdomnych w Jacksonville na Florydzie. Przypisuje im się śmierć 200 osób. Dokładna liczba zabójstw dokonanych zarówno przez Lucasa, jak i Toole do dziś nie jest znana. Polowali głównie na autostopowiczów. Oferowali, że podwiozą niczego niespodziewających się ludzi, a potem brutalnie mordowali. Zabijali wszystkich, dzieci, kobiety i mężczyzn. A zwłoki gwałcili. Zabójstwa trwały, a mordercza para chwytała każdą okazję, by popełniać je w coraz bardziej brutalny sposób. Para nierzadko popełniłała kilka morderstw jednego dnia. Nigdy nie zostali formalnie oskarżeni o ludożerstwo, ale Toole nigdy nie robił tajemnicy ze swego upodobania do pieczonego na ruszcie ludzkiego mięsa. Złapano ich w 1983 roku. Początkowo skazano na karę śmierci, ale Toole zmarł w więzieniu na marskość wątroby, a gubernator Teksasu, Jeb Bush zamienił Lucasowi karę na dożywotnie więzienie. Sześćdziesięcioczteroletni Henry Lee Lucas zmarł 11 marca 2001 roku.

4. Ilse Koch (1906-1967). Karierę rozpoczęła jako księgowa, a skończyła jako nadzorczymi obozu kobiecego i zbrodniarka wojenna. Była żoną oficera SS, który kierował m.in. obozem w Majdanku. Słynęła z niezwykle brutalnego traktowania więźniów, którzy nazywali ją „Wiedźmą z Buchenwaldu” lub „Komandorową z Buchenwaldu”. Osoby, które zeznawały przeciwko niej po zakończeniu działań wojennych twierdziły, że Koch zarządziła, aby z ludzkich zwłok wykonywać produkty galanteryjne takie, jak: rękawiczki i torebki. Podobno z ludzkiej skóry kazała też wyrabiać abażury i oprawy książek. Na stole, przy którym spożywała posiłki znajdowały się ludzie czaszki. Stwierdzono, że pod wpływem męża zaczęła torturować więźniów i więźniarki, m.in. z lubością zmuszając ich do gwałtów na innych współwięźniarkach. W 1949 r., została ponownie aresztowana i oskarżona w procesie za morderstwa w 135 sprawach. Zlecenia wyrobu „dzieł sztuki” z ludzkich szczątków nie został dostatecznie udowodniony. 15 stycznia 1951 sąd w Augsburgu skazał ją na dożywocie. W następnych latach starała się bezskutecznie o ułaskawienie. Koch powiesiła się w swej celi na prześcieradle w więzieniu kobiecym w Aichach 2 września 1967.

5. Anders Breivik (1979) – norweski terrorysta, w zamachu na rządową dzielnicę Oslo zabił 8 osób, a na wyspie Utoya w 2011 r. zastrzelił 76 osób. Planował atak terrorystyczny na prezydenta USA Baracka Obamę. Do zamachu miało dojść w dniu, w którym amerykański przywódca odbierał pokojową nagrodę Nobla. Na pierwszy rzut oka wydaje się psychopatą kalkulatywnym, ale nim nie jest. Zabójca mówił o sobie jako o przyszłym regencie Norwegii, w której władzę miałaby przejąć wzorowana na Templariuszach organizacja. Breivik napisał, że głównym motywem dla zbrodni popełnionych 22 lipca było rozreklamowanie tego manifestu. Jeśli nikt mu nie towarzyszył i jeśli zostanie uznany za winnego, czyn ten będzie stanowił najbardziej krwawe, znane masowe morderstwo popełnione przez jedną osobę. Zbrodnia była najprawdopodobniej motywowana politycznie. BBC i Agencja Reutera podały, iż szef policji Roger Andresen określił Breivika jako „chrześcijańskiego fundamentalistę”.

6. Bruno Ludke (1908-1944) czyli morderca z Niemiec. Ma na swym koncie ponad 80 zabójstw. Zaczął mordować w latach 20. ubiegłego wieku. Gwałcił i zabijał kobiety. Pierwszy raz wpadł, kiedy udowodniono mu gwałt. Wysterylizowano go, bo pozwalało na to hitlerowskie prawo. Wyszedł na wolność i dalej mordował. Wpadł znów w 1943 r. Uznano go za psychicznie chorego, a ponieważ prawo zakazywało więzienia takich osób, Ludke trafił do szpitala w Wiedniu. Tam nazistowscy lekarze wykorzystali go jako królika doświadczalnego w eksperymentach medycznych. W 1944 r. zmarł podczas jednego z nich.

7. Andriej Czikatiłow (1936-1994) – grasował w Związku Radzieckim. Nazywany był „Rzeźnikiem z Rostowa” albo „Rozpruwaczem z Rostowa”. I był jednym z najdłużej działających morderców. Pierwszą ofiarę zamordował w 1978 roku. To była dziewięciolatka, którą chciał zgwałcić, a gdy się wyrywała, przebił ją nożem. Zabijał dzieci i kobiety, później do listy ofiar dorzucił także chłopców. Ofiary wyszukiwał na dworcach kolejowych. Kiedy udawało mu się już zdobyć zaufanie przyszłej ofiary, zaciągał ją do lasu i zabijał. Zdarzało mu się także zjadać zwłoki zabitych przez niego osób. Wpadł w listopadzie 1990 r. Opisał dokładnie każdą z trzydziestu sześciu odkrytych przez policję ofiar. Potem dodał jeszcze dwadzieścia, których nie udało się powiązać z poprzednim wzorcem i miejscem położenia. Przyznał się do 56 morderstw. Sąd skazał go na śmierć przez rozstrzelanie. Wyrok wykonano 14 lutego 1994 r.

8. Anatolij Onoprijenko (1959) to ukraiński seryjny zabójca urodzony w w Żytomierzu. Media określały go mianem „Bestii z Żytomierza” lub „Terminatora”. Onoprijenko mordował swoje ofiary w ich domach. Wchodził do budynków, które znajdowały się na odludziu i z broni palnej rozstrzeliwał lokatorów włącznie z kobietami i małymi dziećmi. Po dokonaniu zbrodni psychopata podpalał domy. Przyznał się do dokonania 52 zbrodni. Onoprijenko został schwytany i skazany na śmierć. Jednak w związku z wprowadzonym na Ukrainie zawieszeniem orzekania i wykonywania kary śmierci, „bestia z Żytomierza” odsiaduje karę dożywotniego więzienia.

9. Ted Bundy (1946-1989) – amerykański morderca, któremu przypisuje się dokonanie od 30 do 100 zabójstw. Swoje ofiary zabijał zwykle używając tępego narzędzia lub dusząc je. Pierwszą zbrodnią, którą mu udowodniono było pobicie i doprowadzenie do trwałego kalectwa studentki z uniwersytetu w Waszyngtonie. Psychopata włamał się do jej domu, a następnie używając tępego narzędzia, jakim była prawdopodobnie noga od łóżka zmasakrował jej ciało. W trakcie bestialskiego aktu użył również narzędzia ginekologicznego, za pomocą którego uszkodził jej narządy wewnętrzne. Kilkanaście dni później dokonał kolejnej zbrodni również na studentce z waszyngtońskiej uczelni. Tym razem jednak zamordował kobietę. Jej ciało znaleziono bez głowy kilka miesięcy później. Każdego roku zabijał od kilku do kilkunastu kobiet, a wśród ofiar mordercy znalazła się również córka szefa policji z miejscowości Midvale. Ameryka była w szoku, gdy wyszedł na jaw jego czyn popełniony w styczniu 1978 r. Wtargnął on wówczas do jednego z akademików i używając tępego narzędzia uderzał młode kobiety w głowę z taką siłą, że fragmenty czaszki jednej z nich wbiły się w strukturę jej mózgu. Nierzadko zdarzało się, że tylko w trakcie jednej nocy dokonywał kilku morderstw i gwałtów. Mężczyzna został skazany za swoje zbrodnie na śmierć i stracony na krześle elektrycznym 24 stycznia 1989 r.

10. Karl Denke (1870-1924) – nazywany „ludożercą z Ziębic”. Ofiarami kanibala mogło być co najmniej 40 osób, choć policja zidentyfikowała 20. Dobry ewangelik, na procesji nosił krzyż, pomagał bezdomnym i ubogim. Swoje ofiary zwabiał do domu, zabijał, a następnie sprzedawał ludzkie mięso na targu. Byli to głównie bezrobotni i bezdomni czeladnicy – ślusarze, piekarze, robotnicy budowlani czy krawcy, którzy do Ziębic trafiali w poszukiwaniu pracy. Ludzie, których nikt nie szukał. W dniu aresztowania w 1924 r. popełnił samobójstwo w celi- powiesił się w swojej celi na pętli zrobionej z chustki do nosa. Policja znalazła w jego domu podarte, pokrwawione ubrania, kilkadziesiąt dokumentów na różne nazwiska, pełno odartych z mięsa ludzkich kości. Poobcinane stopy, pokawałkowane ludzkie kończyny w trakcie zdzierania skóry. Na jednej ze ścian wisiały tuziny pasków, szelek i sznurowadeł z ludzkiej skóry, na podłodze stała maszynka do robienia mydła. Przede wszystkim jednak w mieszkaniu i stojącej obok domu szopie znaleziono liczne naczynia z peklowanym ludzkim mięsem.

11. Robert William Pickton (1949) - kanadyjski hodowca świń, który przyznał się do zamordowania 49 kobiet, oskarżony o zamordowanie na swojej farmie 26 prostytutek i narkomanek. Ciałami swoich ofiar karmił świnie. Policjanci znaleźli części ludzkich ciał, znajdowały się one w zamrażalnikach używanych do przechowywania nie sprzedanego mięsa. Resztki ciał znaleziono również w drewnianych korytach. Oficjalne śledztwo w tej sprawie rozpoczęło we wrześniu 1998 roku. Do tych działań powołano 85 oficerów śledczych. Po 21 miesiącach przetrząsania 14 akrowej farmy świń należącej do Roberta Picktona, 102 antropologów odnalazło ślady 30 kobiecych DNA. Został uznany za poczytalnego i 9 grudnia 2007 roku skazany na dożywocie bez możliwości warunkowego zwolnienia po 25 latach odbywania kary. W Kanadzie nie obowiązuje kara śmierci.

12. John Gacy (1942–1994) – jego ofiarami padali głownie młodzi homoseksualiści pracujący jako męskie prostytutki. Lecz nie tylko, zabił też kilkoro dzieci. Słynął z tego, że występował charytatywnie jako klaun. Ofiarom zakładał kajdanki pod pretekstem pokazania sztuczek następnie je ogłuszał, gwałcił i mordował. Większość swoich ofiar ukrył pod podłogą domu, a część wrzucił do pobliskiej rzeki. Dokonał około 33 zabójstw. Został złapany w 1978, skazano na śmierć w 1980, a wyrok wykonano w 1994 (wstrzyknięcie trucizny). Utrzymywał, że ma trzy oblicza: John Klaun, John Biznesmen oraz John Morderca, zwany Jackiem Harleyem. Utrzymywał również, że jest chory psychicznie, jednak lekarze uznali, że podczas popełniania zbrodni był w pełni świadomy swych czynów. Po stwierdzeniu zgonu z czaszki zabójcy usunięto mózg i przekazano go pracownikom naukowym. Chcieli oni sprawdzić, czy mózg seryjnego mordercy różni się w jakiś sposób od zwyczajnego. Faktu takiego jednak nie stwierdzono.

13. Jane Toppan tzw. „Opiekunka” umierających (1854-1938) – jako pielęgniarka pracowała w szpitalu w Cambridge. Swoich podopiecznych traktowała, jak króliki doświadczalne. Podawała swoim pacjentom morfinę i atropinę w ilościach innych niż zalecane. Sprawdzała, jak będzie zachowywał się ich układ nerwowy. Została zwolniona ze szpitala po tym, jak dwóch jej podopiecznych zmarło w niewyjaśnionych okolicznościach. Po tym wydarzeniu rozpoczęła pracę jako prywatna pielęgniarka. Zabjała właścicieli domu, w których pracowała. 26 października 1901 roku Toppan została aresztowana. Oskarżono ją o zabójstwo. W trakcie procesu wyszły na jaw inne przestępstwa Toppan. Kobieta przyznała się aż do 11 zbrodni. Przed sądem tłumaczyła, że lubiła widok umierających ludzi. Kładła się z nimi do łóżka i czekała na ostatnie tchnienie. Czerpała z tego przyjemność seksualną. Sąd w hrabstwie Branstable uznał kobietę za niepoczytalną i osadził ją w szpitalu psychiatrycznym. Toppan w tracie procesu wyznała adwokatowi, że tak naprawdę zabiła 31 osób. Pielęgniarka morderczyni pozostała w szpitalu do końca życia.

14. Belle Gunness (1859-1908)- mieszkająca w USA norweżka po zabiciu własnego męża, zamordowała ok. 28 mężczyzn, których zwabiała do swojego domu w celach matrymonialnych (prosiła, by mieli przy sobie pieniądze). Wdowa zawsze wybierała samotnych mężczyzn, o których nikt się nie martwił. Belle zabijała kandydatów na męża prawdopodobnie wtedy, gdy ci spali zmęczeni po podróży. Narzędziem zbrodni była siekiera, a nagie ciała zakopywała w chlewiku. Jej ciało i jej trójki dzieci znaleziono w zgliszczach spalonego domu w 1908 r. Po przeszukaniu posiadłości policja odnalazła 28 ciał mężczyzn, z niektórych pozostały same kości. Wśród zwłok znaleziono ciało męża. Ciekawostką może być to, że kosztowności zabitych Belle oddawała pobliskiemu sierocińcowi.

15. Juana Barraza Samperio (1957) meksykańska zapaśniczka, zwana Mataviejitas (morderczyni staruszek). Za morderstwo 16 starszych kobiet (choć ofiar było pewnie więcej) skazano ją na 759 lat więzienia. Policja podejrzewa, że ofiar mogło być nawet 70. Ofiarami Juany padały kobiety w wieku 60-90 lat, zdobywała zaufanie starszych pań oferując pomoc w domu lub podając się za pracownika pomocy społecznej. Gdy udało się jej wejść do środka, wpadała w szał i zaczynała katować staruszki, następnie je dusiła. Twierdziła, że zabijała z niechęci do matki. Po dokonanym zabójstwie Barraza zabierała z mieszkań ofiar obrazy i figurki Matki Boskiej, które traktowała jak swoiste trofea i trzymała w specjalnym pokoju swojego mieszkania. Została ujęta dopiero w styczniu 2006 roku, gdy opuszczała dom 82-letniej staruszki, którą kilka minut wcześniej udusiła. W marcu 2008 sąd uznał ją za poczytalną, zgodnie z meksykańskim prawem, będzie mogła się starać o warunkowe zwolnienie po odbyciu 50 lat kary.

16. Richard Ramirez (1960) – zwany „Nocnym Łowcą” dokonał 13 zabójstw, 5 nieudanych prób morderstwa oraz 6 gwałtów. Jego ofiarami padały kobiety od małych nawet 6 letnich dziewczynek po 80 letnie staruszki. Ofiary gwałcił, lecz nie zawsze zabijał. W jego czynach nie było logiki – zmieniał broń, dusił ofiary gołymi rękami, strzelał, zakuwał nożem, zabijał żelaznym petem, kopał na śmierć. Satysfakcje sprawiała mu dominacja nad ofiarami i możliwość zadawania bólu. Został złapany w 1985 r. Po 55 dniach zeznań i przesłuchaniu 165 świadków, sąd skazał Ramireza na 196 lat pozbawienia wolności oraz dziewiętnastokrotną karę śmierci w komorze gazowej. Podczas pobytu w więzieniu poślubił zafascynowaną nim kobietę, Doreen Lioy, która jest przekonana, że łączy ich niekończące się koło miłości i zamierza popełnić samobójstwo w momencie wykonania kary śmierci na Ramirezie. Został osadzony w celi śmierci w Więzieniu Stanowym Saint Quentin, gdzie do dziś czeka na wykonanie wyroku..

17. Peter Kurten z Dusseldorfu (1883-1931) – zwany Wampirem z Düsseldorfu, popełnił przynajmniej 10 zbrodni, poza tym doknał 10 napadów. Najpierw, w 1913 roku, zamordował 10-letnią dziewczynkę. Policja znalazła ją z czterokrotnie przeciętą szyją i rozdartą pochwą, w mieszkaniu jej rodziców. Kurten wkradł się do mieszkania. Myślał, że nikogo tam nie ma, a było dziecko. Rzucił się na nią i zaczął dusić, rozdarł jej narządy płciowe, wyjął nóż i podciął jej gardło. W podobny sposób mordował inne ofiary albo zadawał im ciosy nożem, czasem odcinał głowy na żywca. Pił krew swoich ofiar. Podczas procesu twierdził, że nauczyła go tego jego sąsiadka podczas „wielkiego głodu” gdy Peter miał 7 lat. We wrześniu 1929 roku uderzeniami młotka w głowę zabił 31-letnią kobietę, a w listopadzie zabił 5-letnią dziewczynkę, początkowo dusił ją za szyję, potem zadał 36 ran kłutych w głowę i klatkę piersiową. W maju 1930 roku Peter wyznał żonie, że to on jest poszukiwanym mordercą i polecił jej by ta opowiedziała o tym policji. W 1931 roku został skazany na karę śmierci poprzez ścięcie głowy.

18. Rosemary West – „Łowczyni nastolatek”, „,”Dosie Rosie” (1953) – brytyjska seryjna morderczyni. W latach 1973 – 1979 wraz ze swoim mężem Fredem zamordowała 10 młodych kobiet. Małżeństwo zwabiało do swojego domu nastolatki, które uciekły z domu. Proponowali im podwiezienie, nocleg lub pracę, jako opiekunka do ich licznej gromadki dzieci. Nieświadome niebezpieczeństwa dziewczyny chętnie przyjmowały pomocną dłoń miłej pary. Tragedia rozgrywała się tuż za drzwiami domu państwa West. Dziewczęta były odzierane z odzieży, krępowane taśmą, torturowane i gwałcone. Uwieńczeniem przestępstwa było zabójstwo. Ciała ofiar zazwyczaj ćwiartowali na kawałki i zakopywali w ogrodzie. Ponadto Rosemary brutalnie zamordowała swoją pasierbicę, gdy Fred siedział już w więzieniu. Zbrodnie popełnione przez małżonków wstrząsnęły całą Anglią. Mężczyzna popełnił samobójstwo w celi w 1995 roku. Rosmery, skazana na dożywocie, odsiaduje wyrok do dziś.

19. Beverly Allitt – „Anioł śmierci” (1968) – jest jedną z najbardziej znanych seryjnych morderczyń. Została okrzyknięta mianem „anioła śmierci”. Allitt pracowała, jako pielęgniarka na oddziale dziecięcym szpitala Kesteven, Lincolnshire. Po prawie 60 dniach od pojawienia się nowej pielęgniarki, personel medyczny zauważył, że liczba dzieci, które zmarły w wyniku zatrzymania krążenia, gwałtownie wzrosła. Sprawa została zgłoszona na policję. Wszelkie podejrzenia padły na Allitt, która miała bezpośredni kontakt z maluchami i dostęp do leków. Śledztwo wykazało, że kobieta ingerowała w zdrowie 13 dzieci. Czwórka z nich nie przeżyła, a 9 innych doznała poważnego uszczerbku na zdrowiu. Aliitt wstrzykiwała dzieciom nadmierne ilości insuliny i potasu. To powodowało u maluchów zatrzymanie akcji serca. Kobieta została skazana na 30 lat więzienia. O warunkowe zwolnienie będzie mogła ubiegać się w 2022 roku. Motyw zabójstwa nie został do końca wyjaśniony. Prawdopodobnie miał na to wpływ syndrom Munchausena. Wyzwala on w ludziach potrzebę zadawania cierpienia innym, w celu zwrócenia uwagi na siebie.

20. Richard Trenton Chase (1950-1978) – amerykański seryjny morderca i nekrofil. Stosowane przez niego makabryczne praktyki sprawiły, że doczekał się przydomka „Wampir z Sacramento”. Chase w latach 1977 – 1978 zamordował 6 osób. Po zabiciu każdej z ofiar, wypijał jej krew i zjadał fragmenty ciała. Mężczyzna twierdził, że był uzależniony od picia krwi i zdarzało mu się także wypijać tę pochodzącą od zwierząt domowych. Twierdził, iż męczyło go szukanie nowych zwierząt i łatwiejszym sposobem dla niego było mordowanie ludzi. Chase cierpiał na urojenia. Wydawało mu się, że praktyki kanibalistyczne uchronią go przed nazistami, którzy zamierzali zamienić jego krew w proszek. Mieszkanie mordercy budziło obrzydzenie: prawie wszystko miało ślady krwi – jedzenie, szklanki. W kuchni znaleziono drobne kości, w lodówce kilka pojemników z częściami ciała. W jednym z nich znajdował się ludzki mózg. W maju 1978 r. Chase został skazany na śmierć. Nie doczekał jednak egzekucji – w grudniu 1980 r. popełnił samobójstwo poprzez przedawkowanie antydepresantów.

21. Aileen Wuornos – „Modliszka” (1956-2002) – straciła rodziców, gdy była malutką dziewczynką. Wychowali ją dziadkowie. Dziewczyna bardzo szybko poznała czym jest dorosłość. W wieku 14 lat zaszła w ciążę. Dziecko zostało jej odebrane. Aileen wkrótce potem została prostytutką. Z całego serca nienawidziła mężczyzn. Wkrótce zrobiła to, czego bardzo pragnęła – zamordowała swoją pierwszą ofiarę. Był nim jej klient Richard Mallory. Jego ciało porzuciła na poboczu drogi we Florydzie. Otrzymał pięć strzałów w klatkę piersiową z pistoletu 0,22 cala. W latach 1989 – 1990 w ten sam sposób zginęło sześciu innych mężczyzn. Policja wpadła w końcu na trop seryjnej morderczyni. Brakowało jednak dowodów i świadków, obciążających kobietę. Aileen została aresztowana, na podstawie listu gończego, wydanego za nielegalne posiadanie broni. W końcu śledczy dotarli do Tyrii Moore. Kobiecie już od dawna ciążył związek z Aileen. Wiedziała o wszystkich zbrodniach swej kochanki i bardzo bała się oskarżeń o współudział. Zaczęła współpracować z policją. Zadzwoniła do aresztu i powiedziała Wuornos, że policja chce ją zamknąć. Wtedy Aileen postanowiła ratować swoją kochankę i przyznała się do winy. Alieen została skazana 16 stycznia 1992 roku na sześciokrotną karę śmierci. Została stracona przez zastrzyk z trucizną.

22. Ed Gein (1906-1984) morderca z USA podejrzewany o kilkadziesiąt okrutnych morderstw, ale udowodniono mu jedynie 2. „Działał” w latach 40-tych i 50-tych. Gdy policja wkroczyła na jego farmę, znalazła tam m.in. cztery czaszki jako ozdoby łóżka Eda, abażury lamp z ludzkiej skóry, naczynia wykonane z czaszek, ludzkie serce na patelni, maski wykonane ze skóry zdartej z twarzy martwych kobiet, zdobiące ściany sypialni, pas z ludzkich sutków, kompletny strój z ludzkiej skóry, pudełko z kobiecymi genitaliami. Trudno jest określić rzeczywistą liczbę ofiar Geina, między innymi dlatego, że część ludzkich szczątków i trofeów w jego domu pochodziła ze zwłok wykradanych z cmentarzy. Zdiagnozowano u niego chorobę psychiczną (schizofrenię i psychopatię seksualną), która wykluczała osadzenie go w więzieniu i skazanie na śmierć. Gein zmarł w 1984 roku w szpitalu (w Instytucie Zdrowia Psychicznego w Goodland Hall). Jego grób był kilkaset razy dewastowany, aż w 2000 roku nagrobek został skradziony. Nagrobek odnaleziono w czerwcu 2001 niedaleko Seattle i można go obejrzeć w muzeum w Wautoma, w stanie Wisconsin.

Oczywiście ranking nie wyczerpuje listy morderców i seryjnych psychopatów, żeby tylko wspomnieć o Albercie Fish’u (1870-1936), który zabił pięć osób, on sam przyznał się do trzech morderstw oraz do około 100 udokumentowanych gwałtów (to nie pomyłka) dokonanych na dzieciach. Został złapany i skazany na śmierć. Psychiatrzy stwierdzili u niego urofilie, koprofilie, pedofilie i masochizm. Javed Iqbal urodzony w 1956 r. został uznany winnym wykorzystania seksualnego i zamordowania ponad 100 dzieci w wieku od 6 do 16 lat. Rozczłonkowywał ich ciała, a następnie poszczególne fragmenty rozpuszczał w kwasie solnym. Został skazany na śmierć przez powieszenie, ale nie dożył dnia egzekucji. 8 października 2001 r. służby więzienne odnalazły w celi zwłoki jego oraz współwięźnia. Był też Gilles de Rais, który żył we Francji w XV w. Był arystokratą, żołnierzem, a poza tym… gwałcicielem i mordercą. Przez niektórych badaczy tej tematyki uważany za „pioniera” wśród seryjnych zabójców. Różne źródła podają różną liczbę jego ofiar. De Rais miał wg nich zamordować od 80 do 200 osób. Francuz zabijał dzieci, głównie chłopców o blond włosach i niebieskich oczach. Psychopata zwabiał ofiary do swojej rezydencji, następnie je gwałcił i torturował. Kiedy jego ofiara dogorywała, masturbował się przy niej. De Rais został skazany na śmierć i stracony 26 października 1440 r. Pochodzący z Wielkiej Brytanii lekarz domowy Herold Shipman także był mordercą. Dokładna liczba jego ofiar nie jest znana. Udowodniono mu 218 zabójstw, ale według wielu źródeł liczba ta była znacznie większa i mogła przekroczyć 250. Shipman zabijał swoje ofiary wstrzykując im zastrzyk z morfiny. W 2000 r. został skazany na karę dożywotniego więzienia bez możliwości ubiegania się o warunkowe zwolnienie. Shipman zmarł w 2004 r. popełniając samobójstwo we własnej celi. Luis Garavito przez wielu określany jest mianem bestii. Garavito był pedofilem, a jego ofiarami najczęściej padali młodzi chłopcy. Szacuje się, że w latach 1992 – 1999 zabił 140 dzieci w wieku od 8 do 16 lat. Wszystkie ofiary odznaczał kreską w prowadzonym przez siebie notesie. Niektóre dane mówią nawet o blisko 300 zabitych przez niego osobach. Kolumbijczykowi udowodniono 138 morderstw. Został za nie skazany na karę dożywotniego więzienia. Informacje na temat miejsca, w którym odbywa karę nie zostały podane do publicznej wiadomości. W Indiach na przełomie XVIII i XIX w. żył Thug Behram. Był przywódcą hinduskiej sekty thugów, dla której głównym zakresem działalności było dokonywanie rytualnych mordów. Thug Behram mógł mieć ich na swoim koncie nawet 931. Wiadomo, że Behram zabijał w ofierze na cześć bogini Kali. Swoje ofiary wykańczał dusząc je kawałkiem materiału. Sam Behram twierdził, że był obecny przy 931 zbrodniach, ale nie chciał ujawnić ile osób udusił własnoręcznie. Behram został skazany na śmierć i powieszony w 1840 r. Był też Kuba Rozpruwacz człowiek – legenda wokół którego narosła swoista mitologia, wsparta autentycznymi badaniami historycznymi, ale i amatorskimi hipotezami, włączającymi teorię spiskową i ludową inwencję. Zabił 5 osób za pomocą brzytwy. Swoje ofiary masakrował, nieraz pozbawiał niektórych narządów. On nie został złapany.