Cykl owulacyjny

Przeciętny cykl owulacyjny trwa 28 dni, chociaż może on być krótszy lub dłuższy – długość cyklu zależy od indywidualnych predyspozycji kobiecego organizmu. rzadko zdarzają się cykle krótsze niż20 i dłuższe niż 40 dni.

W pierwszej fazie cyklu występuje krwawienie miesiączkowe, które trwa od trzech do siedmiu dni. Zarówno długość, jak i obfitość krwawienia oraz natężenie towarzyszących mu objawów (ból brzucha, złe samopoczucie, rozdrażnienie, nerwowość, czyli tzw. zespół napięcia przedmiesiączkowego i miesiączkowego) są różne u różnych kobiet. Krwawienie jest skutkiem złuszczania się endometrium, czyli przerośniętej błony śluzowej macicy. Menstruacja występuje, jeżeli komórka jajowa nie została zapłodniona, ale czasami zahamowanie krwawienia może być spowodowane innymi czynnikami.

Błona śluzowa macicy po zakończeniu menstruacji znów zaczyna się rozrastać – jest to tzw. faza folikularna. Zwiększona produkcja estrogenów sprawia, ze pęcherzyki Graffa w jajnikach zostają pobudzone. Tylko jeden z nich osiąga dojrzałość i to właśnie on jest uwalniany z jajników do jajowodów.

W fazie owulacji pęcherzyk Graffa pęka – powstała w ten sposób komórka jajowa przemieszcza się wzdłuż jajowodu w kierunku macicy. Następuje to w czternastym dniu przed przewidywanym pierwszym dniem kolejnego krwawienia. Komórka jajowa jest gotowa do zapłodnienia tylko przez dwadzieścia cztery godziny. Jeżeli w ciągu doby nie zostanie zapłodniona, obumiera. Nie oznacza to, ze kobieta jest płodna tylko przez jedną dobę – plemniki mogą przeżyć w jej ciele nawet do siedmiu dni, a zatem dni płodne rozpoczynają się już tydzień przed owulacją.

W ostatniej, lutealnej fazie cyklu owulacyjnego w kobiecych narządach rodnych powstaje ciałko żółte, stworzone z pozostałości po pęcherzyku Graffa. Wydziela ono wzmożoną ilość estrogenów i progesteronu. Jeżeli nastąpiło zapłodnienie, progesteron podtrzymuje ciążę, natomiast jeżeli kobieta nie zaszła w ciążę podczas owulacji, stężenie progesteronu stopniowo spada. Spadek ten sprawia, że endometrium powiększa się, a błona śluzowa zostaje złuszczona i uchodzi wraz z krwią podczas kolejnej menstruacji.

Listki zarodkowe:

Powstałe w wyniku procesu gastrulacji trzy listki zarodkowe, dadzą następnie początek wszystkim tkankom, narządom i układom narządów rozwijającego się organizmu. Z ektodermy rozwiną się naskórek oraz jego wytwory, cały układ nerwowy wraz z komórkami receptorowymi oraz rdzeń nadnerczy. Mezoderma da początek rozwojowi mięśni, krwi i naczyniom krwionośnym, tkance łącznej, w tym również kościom, nerkom oraz moczowodom, jajnikom, jądrom, jajowodom oraz macicy, wreszcie układowi limfatycznemu. Z entodermy rozwiną się przewód pokarmowy, wątroba, trzustka, układ oddechowy, wyściółka cewki moczowej oraz pęcherza moczowego.