Ameryka Srodkowa Dominikana

Dominikana (Republika Dominikańska) – drugie (po Kubie) co do wielkości państwo na Morzu Karaibskim. Zajmuje ok. 2/3 powierzchni wyspy Haiti, dzieląc ją z położonym po stronie zachodniej państwem Haiti.

Dominikana jest niewielkim państwem leżącym w Ameryce Środkowej. Dominikana zajmuje wschodnią część wyspy Haiti, która wschodzi w skład Wielkich Antyli. Ten górzysty kraj charakteryzuje się gorącym i wilgotnym klimatem i zróżnicowaną roślinnością. Obecna Dominikana jak i cała wyspa została odkryta przez Krzysztofa Kolumba w 1492 roku.

Powierzchnia, skrajne punkty i granice

Powierzchnia – 48 734 km²

Skrajne punkty:

Rozciągłość południkowa wynosi 260 km, a równoleżnikowa 395 km.

Dominikana graniczy od zachodu z Haiti, gdzie długość granicy wynosi 275 km. Linia brzegowa wynosi 1288 km.

Ukształtowanie poziome

Dominikanę jak i całą wyspę Haiti oblewają dwa akweny, są to: Morze Karaibskie na południu i Ocean Atlantycki na północy. Linia brzegowa Dominikany jest dobrze rozwinięta, urozmaica ją seria zatok i licznych przylądków, oraz półwyspów. Na wybrzeżu Atlantyckim największą zatoką jest Bahía de Samaná, która równoleżnikowo wcina się w ląd na długości prawie 50 km. Od strony Morza Karaibskiego główne zatoki to Bahía de Ocoa i Bahía de Neibá, które są szerokimi, otwartymi zatokami. Do Dominikany należy też niewielka wyspa Isla Saona, która znajduje się kilka kilometrów od południowo-wschodnich wybrzeży Dominikany. Wybrzeże jest przeważnie skaliste, w wielu miejscach ma postać wysokich klifów. Wybrzeże wysokie jest głównie na północy, gdzie występują fragmenty plaż. Na południu wybrzeże jest bardzie niskie, gdzie większy jest udział piaszczystych plaż. Część wybrzeża północnej i zachodnie oprócz klifów ma postać mangrową i zabagnioną.

Rzeźba

Dominikana cechuje się urozmaiceniem ukształtowania terenu. Większość państwa stanowią obszary górzyste i wyżyny śródgórskie oraz przedgórza. Niewielka część kraju to niziny. Góry tworzą główny element krajobrazu i ciągną się trzema pasmami jakimi są: Kordyliera Północna, Środkowa i Wschodnia.

Kordyliera Północna jest najbardziej na północ wysuniętym pasmem oddzielonym od wybrzeża wąską niziną. Góry te wznoszą się średnio na 900- 1100 m n.p.m. gdzie najwyższy punkt to 1249 m n.p.m. Środkową część kraju zajmuje Kordyliera Środkowa, która stanowi największy i najwyższy górotwór Dominikany. W paśmie tym wznosi się najwyższy szczyt kraju – Pico Duarte o wysokości 3175 m n.p.m. Same góry są wysokimi utworami o średnich wysokościach przekraczających 2000 m n.p.m. Między Kordylierą Północną i Środkową, leży dolina Cibao. Na południu kraju leżą dwa mniejsze pasma górskie jakimi są: Sierra de Neiba i Sierra de Bahoruca, które rozdziela tektoniczna dolina. Kordyliera Wschodnia jak sama nazwa wskazuje leży we wschodniej części kraju i jest to najniższe pasmo górskie dominikańskich Kordylier. Pasmo to wznosi się maksymalnie do 762 m n.p.m.

Dominikanę charakteryzują koncentrujące się na niewielkim obszarze duże różnice w wysokości względnej. Niziny stanowią niewielką częścią kraju i skupiają się w dwóch miejscach. Pierwszym jest nizina Seibo, która ciągnie się podłużnym pasem z zachodu na wschód i schodzi ku południowemu wybrzeżu. Drugim jest wyżej wymienione obniżenie tektoniczne rozdzielające dwa pasma górskie Sierra na południu kraju. Jest to najniżej położony region Dominikany, gdzie znajduje się depresja Enriquillo, leżąca na wysokości 44 m p.p.m. Resztę stanowią wąskie niziny nadbrzeżne i doliny rzek.

Wody

Sieć rzeczna Dominikany jest gęsta i na ogół zasobna w wody. Liczne mniejsze i większe rzeki przecinają kraj równolegle i prostopadle do biegnących pasm górskich. Rzeki są krótkie, i większość z nich to strumienie i potoki, których cechą są liczne bystrza i progi. Także duże rzeki na co najmniej połowie swego biegu mają górski charakter. Najdłuższą rzeką jest Yaque del Norte, która mają długość 398 km uchodzi do Atlantyku. Drugą co długości rzeką jest Yuna, mająca 300 km, która też uchodzi do Atlantyku. Rzeki spływające do Morza Karaibskiego są krótsze, gdzie najdłuższa Yaque del Sur ma 200 km. Większość cieków wodnych ma około 100 km długości. Choć rzeki są zasobne w wodę to cechują się zmiennością poziomu. Największy przybór występuje latem

Na Dominikanie liczne są także jeziora, które są pochodzenia tektonicznego. Największym jest jezioro Enriquillo mające powierzchnie 420 km². Jest to tektoniczne jezioro depresyjne.

Demografia

Zgodnie z CIA Factbook, około 73% wszystkich Dominikańczyków jest pochodzenia mieszanego miejscowych z innymi narodowościami, to jest z mieszkańcami Europy, Afryki i Ameryki. Około 16% Dominikańczyków jest pochodzenia hiszpańskiego. Inni biali w Republice Dominikańskiej są Niemcami, Włochami, Francuzami i Amerykanami. Ekonomiczne kwestie doprowadziły do ogromnej migracji Dominikańczyków do Stanów Zjednoczonych, głównie do wielkich miast wschodniego wybrzeża.

Populacja

Znaczna część ludności Republiki Dominikańskiej zamieszkuje w mieście Santo Domingo, które jest stolicą. Drugim pod względem ludności miastem jest Santiago de Los Caballeros. Miasto to jest zamieszkiwane przez ponad 600 000 ludzi.

Główne produkty przemysłu rolno-spożywczego to cukier, tytoń oraz kawa, które są obok złota i innych metali, cennym towarem eksportowym.

Bardzo dużą rolę odgrywa przynosząca znaczne dochody turystyka. Dominikana posiada najlepiej rozwiniętą na Karaibach infrastrukturę pod kątem turystów. Dwoma najbardziej znanymi regionami wypoczynkowymi są Punta Cana i Puerto Plata. W obydwu dominują wielkie kompleksy hotelowe międzynarodowych sieci, usytuowane bezpośrednio przy plażach uważanych za jedne z najpiękniejszych na Karaibach.

. Podział administracyjny: 29 prowincji (provincias, l.poj. - provincia) i 1 dystrykt* (distrito); Azua, Baoruco, Barahona, Dajabon, Distrito Nacional*, Duarte, Elias Pina, El Seibo, Espaillat, Hato Mayor, Independencia, La Altagracia, La Romana, La Vega, Maria Trinidad Sanchez, Monsenor Nouel, Monte Cristi, Monte Plata, Pedernales, Peravia, Puerto Plata, Salcedo, Samana, Sanchez Ramirez, San Cristobal, San Juan, San Pedro de Macoris, Santiago, Santiago Rodriguez, Valverde


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ameryka środkowa i antyle
Ameryka Środkowa Republika Kuby
Ameryka Srodkowa Kostaryka
Ameryka Srodkowa Haiti
Ameryka Środkowa
Ameryka Srodkowa Karaiby
Ameryka Srodkowa Panama
Geografia Regionalna Świata - Ameryka Środkowa i Ameryka Południowa
Ameryka Srodkowa Jamajka
Kraje międzymorza Ameryka Środkowa
PROBLEMY WYŻYWIENIA LUDNOŚCI NA ŚWIECIE Delegacja Afryki i Ameryki Środkowej
AMERYKA PÓŁNOCNA I ŚRODKOWA
AMERYKA PÓŁNOCNA I ŚRODKOWA –
Mapy konturowe Ameryka Łacińska (Środkowa)
Mapa konturowa Ameryki Północnej i Środkowej rzeki
Mapy konturowe Ameryka Łacińska (Środkowa)
EŚT 07 Użytkowanie środków transportu