DWUDZIESTA CZWARTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 12 września 2010
MSZA Z UDZIAŁEM DZIECI
WPROWADZENIE: Każdemu pewnie nie jeden raz zdarzyło się coś zgubić i po jakimś czasie znaleźć. Ileż było przy tym radości! A to takie ludzkie. Ileż radości jest w sercu Boga, kiedy wraca do Niego ten, który zagubił się i odszedł od Niego. Trudno nam to sobie wyobrazić, ale Pan Jezus stara się nam to wytłumaczyć, przywołując obraz pasterza, któremu zagubiła się jedna owca, i w przypowieści o Synu marnotrawnym. Ileż radości sprawiliśmy Panu Bogu, kiedy zawróciliśmy z naszej grzesznej drogi! Pełni wdzięczności rozpoczynamy Ucztę Eucharystyczną, którą przygotował dla nas sam Chrystus.
Najpierw przeprośmy Pana Boga za nasze odejścia, za nasz grzech:
PANIE, który szukasz zagubionych owiec, zmiłuj się nad nami.
CHRYSTE, który przebaczasz grzechy nawet największym grzesznikom, zmiłuj się nad nami.
PANIE, który czekasz i wypatrujesz wszystkich powracających, zmiłuj się nad nami.
Bogu Ojcu, który wychodzi na spotkanie każdego powracającego do Kościoła, przedstawmy ufnie nasze pokorne modlitwy:
Za Kościół święty, aby za Chrystusem wychodził na poszukiwanie zbłąkanych owiec. Ciebie prosimy…
Za papieża Benedykta XVI, aby niósł Dobrą Nowinę, nadzieję i pomoc tym, którzy są odrzuceni i pogrążeni w biedzie i problemach.
Za wszystkich poszukujących Boga, aby otrzymali łaskę wiary.
O pokój na świecie, aby ludzie umieli patrzeć na siebie jak brat na brata.
Za naszych bliskich zmarłych, aby zostali zbawieni.
Za nas samych, abyśmy mimo swojej grzeszności chcieli wracać do Ojca i prosić Go o przebaczenie.
Boże Ojcze Miłosierdzia, bądź uwielbiony za wielką Twą miłość okazywaną każdemu człowiekowi. Wysłuchaj łaskawie naszych modlitw, które zanosimy do Ciebie przez Chrystusa, Pana naszego.
ROZESŁANIE: Kiedy słyszymy o Bogu, który wybiega naprzeciw powracającego grzesznika i już z daleka rozpoznaje w nim swoje utracone dziecko, nasze serca wypełnia wielka wdzięczność. Miłość to imię Pana Boga.