Różnice
w budowie ucha środkowego dzieci i dorosłych
obfita,
bogato unaczyniona tkanka embrionalna – do 6 miesiąca życia –
znacznie wrażliwsza na zakażenia, utrudnia drenaż wydzieliny,
może powodować powstanie wielu oddzielnych przestrzeni w uchu
środkowym
noworodki
i niemowlęta – dehiscencje i ubytki kostne - stanowią drogę
przejścia infekcji do jamy czaszki oraz powierzchownych warstw
kości skroniowej
wyrostek
sutkowaty – jego rozwój zaczyna się po urodzeniu,
upowietrznianie następuje synchronicznie ze wzrostem. 6-12 rok
życia – zakończenie pneumatyzacji.
trąbka
słuchowa – noworodek – 17-22 mm, dorosły – 35 mm.szeroka,
ziejąca (słabo wykształcony wał trąbkowy i zachyłek
Rosenmullera), ustawiona poziomo – 10 st, dorośli – 45 st.
Ujście gardłowe położone nisko – na wysokości podniebienia
miękkiego.
Otoskopia
– u noworodków i niemowląt bardzo trudna
Przewód
słuchowy zewnętrzny bardzo wąski – światło szczelinowate
Błona
bębenkowa ustawiona względem osi długiej pod katem 20 – 30 st.
(dorośli – 45 – 60 st.)
Skośne
ustawienie błony ku przodowi predysponuje do wytworzenia się
uwypuklenia w przednio-górnym kwadrancie – nagromadzenie wysięku
Trąbka
słuchowa – funkcje
Zabezpiecza
ucho środkowe przed infekcjami wstępującymi (ucho zdrowe jest
jałowe)
Oddziela
ucho środkowe od dróg oddechowych – zabezpiecza przed silnymi
dźwiękami i zmianami ciśnienia wywołanymi przez fonację i
oddychanie
czynnościowe
– wzrost podatności trąbki (efekt zassania – zapadanie się
ścian), zaburzenie mechanizmów otwarcia (ziejąca trąbka –
refluxowe zapalenie ucha)
Migdałek
gardłowy – rola w OMA
Szczyt
zachorowań na OMA = okres największego przerostu VA
Ucisk
na ujście gardłowe trąbki
Ucisk
na naczynia limfatyczne ucha środkowego i trąbki słuchowej
Źródło
komórek immunokompetentnych dla błony śluzowej ucha środkowego
U
dzieci z OMA – zmniejszona produkcja przeciwciał w migdałkach –
hamowanie różnicowania limfocytów B w komórki plazmatyczne -
Ig w błonie śluzowej ucha
Alergia
a OMA
Rola
niejasna
Wpływ
alergicznego nieżytu nosa na OMA – mediatory zapalenia (z komórek
tucznych) wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych
przekrwienie wzrost produkcji śluzu nadkażenie bakteryjne
Badania
radiologiczne – konwencjonalne, KT kości skroniowych
OMA
- różnicowanie
Zapalenie
ucha zewnętrznego
Ciało
obce przewodu słuchowego zewnętrznego
Wysiękowe
zapalenie ucha środkowego
Przewlekłe
i przewlekłe zaostrzone zapalenie ucha środkowego
Nowotwory
ucha środkowego
Guzy
części nosowej gardła
Leczenie
Leki
obkurczające błonę śluzową nosa i trąbki słuchowej –
miejscowo
-adrenomimetyki,
ogólnie pseudoefedryna
Leki
p-bólowe i p-gorączkowe
Leki
mukolityczne
Antybiotyk
– dobrany empirycznie – 8-10 dni lub dłużej
Paracenteza
Skuteczność
antybiotyków– skala 0-4
Paracenteza
1649
– Jean Riolan Młodszy – pierwsza paracenteza
1868
– Herman Schwartze – wskazania do paracentezy, korzyści
Krótkotrwałe
znieczulenie ogólne lub dokładne! znieczulenie miejscowe
Mikroskop
Nożyk
bagnetowy nacięcie błony bębenkowej w tylno-dolnym lub
przednio-dolnym kwadrancie błony równolegle do tylnego brzegu
błony bębenkowej
Zapalenie
nadbębenkowe cięcie w miejscu największego uwypuklenia
Paracenteza
- wskazania
OMA
z uwypukleniem błony bębenkowej
OMA
z objawami podrażnienia lub zapalenia ucha wewnętrznego
OMA
powikłane niedowładem lub porażeniem nerwu VII
OMA
powikłane zapaleniem opon m-r
Zapalenie
wyrostka sutkowatego
Niepowodzenia
w leczeniu farmakologicznym OMA
Postępujące
upośledzenie słuchu w przebiegu OMA
Silny
ból ucha w przebiegu OMA
Podejrzenie
OMA lub słabo nasilone objawy otoskopowe u niemowląt i u małych
dzieci przy utrzymywaniu się gorączki lub biegunkach –
paracenteza diagnostyczna