Ekspansja Rzymu na zachód w III-Iw.p.n.e.

Wojny punickie 264-146

I wojna punicka 264-241

Przyczyną wybuchu I wojny punickiej było dążenie Rzymu do objęcia władzy na Sycylii. Rzymianie mieli przewagę na lądzie, Kartagińczycy zaś dysponowali lepszym zapleczem finansowym i flotą. Cassus belli dało wsparcie przez Rzym Mamerytom, którzy walczyli z Syrakuzami, po pokonaniu Kartagińczyków Syrakzy zostały oblężone i zmuszone do zawarcia sojuszu z Rzymem, co dawało im doskonałe zaplecze. Rzym wiedział, że bez floty nie zdziała nic, więc wybudowano 100 penter i 20 trier, brak było jednak dobrej admiralicji, którą posiadali Kartagiczycy. Rzymianie zdecydowali zatem, by wojna na morzu była prowadzone poprzez abordaż, co pozwoliło im odnieść w 256 doskonałe zwycięstwo pod Eknomos. Umożliwiło to przeniesienie wojny do Afryki. Pierwsza wyprawa okazała się niepowodzeniem, przez co przeniesiono front do Sycylii. Niemożność zdobycia miast punickich wymusiła na Rzymie budowę okoló 200 penter co pozwoliło pokonać przeciwnika w bitwie u Wysp Egackich. Rzym uzyskał Sycylię, 3200 talentów trybutu w ciągu 10 lat, a dzięki buntowi najemników kartagińskich na Sardynii i Korsyce, zdobyli także te wyspy. Zaniepokojeni ekspansją punitów w Hiszpanii zawarli z nimi traktat, na mocy którego umowną granicą miała być rzeka Iberus(Ebro).Podczas gdy Kartagina walczyła w Hiszpanii, Rzymianie ostatecznie w 223 zdołali podbić Nizinę Nadpaneńską i utworzyli prowincję Galię Cisalpińską.

II wojna punicka 218-201

Ten temat jest realizowany w temacie 41. Po kapitulacji Syrakuz w 197 Rzym uzyskał całkowitą kontrolę nad Sycylią.

III wojn punicka 149-146

Zniszczenia Kartaginy rządał Kato(Carthago delenda est), trzy lata oblegano miasto, opór złamał dopiero Publiusz Kornelius Scypio Emilianus. Odciął on miasto od dostaw żywności po czym szturmował zagłodzone maisto. Ostatecznie miasto zostało zdobyte w 146. Miasto splądrowano, zniszczono, posypano solą, zaorano i poświęcono bogom podziemii, zaś same terytoria utworzyły nową prowincję- Afrykę. Kato nie doczekał się spełnienia swoich marzeń. W 133 Scypio zdobył Numancję w Hiszpanii podbijając ją już prawie całkowicie.

W roku 118 p.n.e zdobyto Galię Narbońską(Prowancja i Langwedocja)- pomost między Italią a Hiszpanią. W 58 namiestnictwo obu Galii objął Cezar, pod pretekstem migracji Helwetów, a następnie wojny ze Swebami, nałożył pozorne zwierzchnictwo Rzymu nad całą Galią, a w 56 zrobił rekonesans w Brytanii. W 52 wybuchło potężne powstanie w Galii pod wodzą Wercygnetoryksa, oblężony ostatecznie przez Cezara w Alezji skapitulował, a w 51 Galia realnie stała się prowincją rzymską. Już za Oktawiana w roku 19 cała Hiszpania była stała się terytorium rzymskim. W latach 12-9 opanowanie Germanii przez Drezusa, dociera do Łaby i ginie.








Kalendarz podobjów zachodnich (daty mogą się marginalnie zmieniać, ponieważ korzystam z innego źródła, podam nazwy współczesnych terytoriów by można było zokalizować je potencjalnie na mapie)

Sycylia- 241
Korsyka- 238
Sardynia- 238
Galia Przedalepjska- 225-173
Hiszpania Tarrakońska,Betyka(Grenada,Gades), Luzytania(Portugalia)- 198-133, 26-19 pónocne tereny, Nawarra i na zachód od niej.
Afryka (Prokonsularna)- 146: Trypolitania, Tunezja, 105:Libia, 46: Numidia(dziś pn. Algieria)
Galia Narbońska- 121
Galia Lugduńska i Akwitania- 58-52
Galia Belgijska 58-52
Recja i Norikum (dziś Szwajcaria, Austria)- 15r.p.n.e.
Germania- 12-9r.p.n.e.

Należy pamiętać, że Mauretania(Maroko+Góry Atlas) zostały zdobyte dopiero w 40r.n.e.