103. DOŚWIADCZENIA DUSZ

Ojciec L.: Świat należy do szatana, który jest ciemnością i sprowadza ciemność do dusz, słuchających go. Zwierzęta należą do stworzeń niższych od człowieka, nie znają więc problemów, które poruszają umysł i serce ludzkie. Człowiek u którego szatan zniszczył życie nadprzyrodzone łaski, należy do niższego rzędu, niż dusza w łasce. Widzi on wszystko tylko w sposób naturalny, bo tajemnicza zasłona owija duszę tych, którzy nie są w łasce bożej. Oto dlaczego wiele dusz poświęconych Bogu, będących na różnych szczeblach hierarchii kościelnej, nie widzą u siebie tej zasłony, gdyż jest w nich pycha, źródło wszelkiego zła.

Wrogość mocy zła wzrasta w miarę postępu duszy w doskonałości i świętości. Dusze dobre są doświadczane w miarę ich gorliwości, podczas gdy obojętne są zostawiane w spokoju, a dusze złe mają powodzenie w rzeczach materialnych za sprawą szatana. Nie znaczy to jednak, że moce zła życzą dobrze potępionym - diabeł jest niezdolny do miłości nawet najmniejszej - piekło nienawidzi

zawzięcie wszystkie dusze, bo nienawidzi naturę ludzką, która wydała Dziewicę Niepokalaną, Chrystusa Pana i Zbawiciela, oraz Kościół. Do Nich skierowana jest cała ich nienawiść.

Szatani, nienawidząc wszystkich ludzi, pomagają grzesznikom w ich dążeniach. Jest to wymóg ich strategii związany z planem wiecznej zguby dusz. Diabeł nie jest wcale cierpliwym, ale umie złośliwie czekać.

Potrafią ukrywać siebie i swą nienawiść nawet przez wiele lat, byle wyrwać dusze Bogu, Zbawicielowi i Dziewicy Współodkupicielce, wrzucając do piekła owoc Ich nieustannych trudów - zbawienie dusz.

Uważam, że należy dodać kilka nowych określeń taktyki, używanej przez szatanów w ich przewrotnych czynnościach.

Jezus działa w światłości i z miłością, a szatani działają w ciemności i z nienawiścią. Światłość i ciemności stoją wobec życia i śmierci w cudownym pojedynku: sprzeciwiają się sobie i walczą ze sobą, bo Odkupienie trwa nadal.