spotkamy się w niebie
Poznałem ją na rozdrożach swych dróg G h e C D G
A na imię miała właśnie Karolina
O Pięknych jak słońce bronz włosach ta jedyna
O oczach niebieskich jak nieba błękit
Moje serce gdzieś w tłumie było zagubione
To ona je odnalazła pierwsza
I podała mi dłoń mówiąc chodźmy z tąt
I podała mi dłoń mówiąc chodźmy z tąt na zawsze
Ref: Nie płacz kiedy mnie już nie będzie a D G
Nie płacz mała szkoda twoich pięknych łez
Cieszmy się ta chwilą tym krótkim szczęściem
Przyrzekam Ci drugi raz spotkamy się w niebie
Dała mi wolność i wiarę abym mógł
Znów uwierzyć w magię pięknych słów
Grałem jej rocka bluesa czasem jezz
Lecz pewnego dnia powiedziałem jej
Że bardzo długa droga czeka mnie
I nie wrócę pewnie nigdy z niej
A ona tylko uśmiechnęła się mówiąc ma już tylko mnie
I chce być zawsze ze mną
by S.B