Iniekcja	Sposób podania:	Co podajemy?	Inne informacje:
Sródskórna Intracutaneous	1. Igła 0,45 - brązowa. 2.W jedno miejsce do 0,1 ml płynu. 3. Boczna część przedramienia w linii kciuka. W zewnętrzną lub wewnętrzną powierzchnię przedramienia lub okolicę międzyłopatkową - testy alergiczne. BCG w bok lewego ramienia. 4. Kąt 10-15*. 5. Wprowadzamy ruchem półobrotowym (tak na 2mm), lekko unosimy skórę (sprawdzamy, czy igła jest w tkance). 6. Podaj tak, aby powstał wyraźny bąbel o średnicy kilku mm.	- Szczepienie BCG (Bacille Calmette-Guerin) przeciw gruźlicy - w Polsce obowiązkowe tylko u noworodków). - Próba tuberkulinowa. - Próba uczuleniowa z lekiem, np. penicyliną(testarpen), a gdy ta ujemna, to z penicyliną krystaliczną w dawce 5-10 jm. w 0,1ml. - Testy alergiczne (ale obecnie stosuje się prick testy - punktowe skórne oraz testy inhalacyjne). *Dodatni wynik - rumień lub grudka większa, niż 1 cm. Gdy 1 cm ma średnica, to wątpliwy odczyn. W próbie tuberkulinowej powyżej 16mm kierujemy do poradni przeciwgruźliczej. - Najcięższe postacie gruźlicy - prosówka i ZOMR.	- Bardzo wolne wchłanianie. Najczęściej stosowane w celach diagnostycznych. - Przy próbie tuberkulinowej, gdy pojawi się krew w miejscu ukłucia igły należy powtórzyć w czasie 1 tygodnia. - Prze próbie uczuleniowej nie można przez 30 minut dotykać tego miejsca, a przy tuberkulinowej przez 72h. - Przy leczeniu penicyliną prokainową należy jeszcze wykonać próbę z prokainą 2%. - Zespół Hoigne - częsty niealergiczny odczyn po podaniu kryształków/zawiesiny (penicyliny) do żyły, zatory drobnych naczyń, objawy z OUN - halucynacje, drgawki. Podajemy domięśniowo Relanium 10mg dla uspokojenia. - Przy BCG po 2-3 tygodniach zostaje nam naciek z krostą na szczycie wielkości do 1cm (gdy w 1 tygodniu, objaw gruźlicy - poronny fenomen Kocha). Gdy jest mniejsza niż 3mm, szczepimy jeszcze raz.
Podskórna Subcutaneous, czyli do tkanki tłuszczowej.	1. Igła 0,33 lub 0,45. 2. Jednorazowo do 2 ml leku. 3. Lek o pH obojętnym i izotoniczny. 4. W dużą ilością tkanki podskórnej: - zewnętrzne powierzchnia ramienia, - przednia lub przyśrodkowa powierzchnia uda w połowie, - okolice mięśnia piersiowego większego, - brzuch (między biodrem, a pępkiem - od pępka 2 cm), - okolica podłopatkowa. 5. Chwytamy fałd o grubości 2-3 cm (oddzielamy tkankę podskórną od mięśni). 6. Kąt - 45* (lub 90* w zależności od osoby, leku i sprzętu). 7. Wprowadzamy ¾ igły na 1 cm.	- Wodne roztwory leków i szczepionki (nie oleiste i zawiesiny!). - Leki, które muszą mieć dłuższy czas uwalniania z miejsca podania. *Insulina *heparyny *szczepionki (np.: WZW, odra, świnka, ... różyczka - MMR, poliomyelitis- OPV, a także tężec) *surowice *leki hormonalne *leki przeciwbólowe podawane nasiękowo(morfina głównie).	- Wchłanianie jest powolne, około 15-20 minut. - Tkanka podskórna jest dobrze unerwiona i dlatego unikamy podania leków drażniących tkanki. - Po insulinie i heparynie nie masujemy. - Aspiracja zależy od używanego sprzętu. - Większą ilość płynu podskórnie podajemy długą igłą i wstrzykujemy płyn w różnych kierunkach nie wyjmując igły.
Domięśniowa Intramuscularis	1. Maksymalnie 5 ml leku, a przy zmianie kierunku igły do 10ml. Dzieci do 3ml, niemowlętom do 1ml. 2. Igła od 0,5 do 1,2. 3. W większe mięśnie: wewnętrzna górna część mięśnia pośladkowego wielkiego- zewnętrzny górny kwadrant pośladka (niepolecane -nerw kulszowy biegnący przez środek pośladka) oraz średniego. mięsień czworogłowy uda - przednia część uda zewnętrzna. Mięsień naramienny - 2-3 palce poniżej wyrostka barkowego. 4. Kąt - 90* . 5. Zawsze sprawdzamy, czy igła nie znajduje się czasem w naczyniu (np. poprzez aspirację). 6. Podajemy 1ml w czasie 10s.	- Leki o dużej masie, np. Relanium. - Leki oleiste (nie można podać ich dożylnie, ponieważ może powstać zator tłuszczowy). Metoda von Hochstettera: W mięsień pośladkowy średni. 1/3 dolna wysokości trójkąta utworzonego przez palce(wskazujący-kolec biodrowy przedni górny i środkowy-rozsunięty maksymalnie to tyłu wzdłuż grzebienia). Metoda Sachtlebena: Mięsień pośladkowy średni. Wskazujący-wzdłuż grzebienia kości biodrowej, kciuk-za kolcem przednim górnym. Interesuje nas linia między stawem środkowym palca wskazującego, a krętarzem. Od dłoni 2,5cm dla małych dzieci. 5cm dla tych o wzroście do 1,25 i 7,5cm u dorosłych, czyli 3 palce.	- Szybkie wchłanianie. Jednak 5x wolniej, niż przy podaniu dożylnym. Czyli około 10-15 minut. - Możemy masować delikatnie miejsce podania przez 60s, ale nie przy podaniu zawiesiny! - Łatwiej podać lek w rozluźniony mięsień (zgiąć kolano). - Wprowadzenie 0,2 ml powietrza na zakończenie wstrzyknięcia, zapobiega wprowadzeniu substancji do tk. Podskórnej (alternatywnie). - Kortykosteroidy - jałowa martwica mięśni. - U otyłych uważać, żeby nie podać czasami leku do tk. Tłuszczowej (spowoduje to stwardnienie i zwłóknienie, bo lek się w niej nie będzie resorbował). - Zespół Nicolau - kryształki/zawiesina dostają się do tętnicy(pośladkowa górna, biodrowa wewnętrzna, aorta), objawy: niedokrwienie - objawy zatorowe, ból nerwu kulszowego silny, leukocytoza, uszkodzenie rdzenia, krwinkomocz. Głównie u dzieci.
Dożylna Intravenosus	1. Igła od 0.6, do 1,2. 2. Żyły powierzchowne. Zaczynamy od najbardziej dystalnych i i najlepiej widocznych(dystalny odcinek nawet). 3. Ostrze igły skierować ku górze. 4. Kąt - 10-30*. 5. Wprowadzamy ¾ długości igły. 6. Można wybrać metodę pośrednią - wbić się 4mm dalej, równolegle i po 7mm skierować się ku żyle. 7. Przed zamknięciem przepłukać. Także przed i po podaniu leku. Co 8h.	Niektóre roztwory wodne działające bardzo drażniąco i które mogą spowodować martwicę tkanek, jeżeli będą podawane podskórnie lub domięśniowo, Leki, które przy wprowadzaniu podskórnym wywołują dużą bolesność. *preparaty krwiopochodne i sama krew *żywienie pozajelitowe *farmakoterapia dożylna	- Natychmiastowe wchłanianie. - Wstrzykujemy powoli. - Już 150 ml powietrza wprowadzone dożylnie może spowodować śmierć -niewydolność prawej komory. - Ktoś jest praworęczny - w lewą iniekcja. - Unikać kaniulacji kończyn dolnych i głębokich - zakrzepowe zapalenie żył. - Sprawdzenie efektywności kaniulacji 5-10ml solą fizj. - ból, uwypuklenie skóry. - Wymiana kaniuli co 2-3 dni. - Pobranie krwi do badań - pacjent 8-12h jest na czczo! Pobieramy od 8ml. - Do badania Rh u noworodków pobiera się krew z pępowiny. Od 2 do 5ml.
Inne wstrzyknięcia
Do włośniczek	1. Nakłucie skóry jałowym przyrządem(np. nożykiem) na 3mm. 2. Miejsce: - opuszki palca serdecznego w linii bocznej (bolesne - ciałka czuciowe) - płatek ucha(ale trudno założyć opatrunek) - pięta u noworodka i niemowlęcia		W celu pobrania krwi na badanie.
Dotętnicze	1. Igła 1,2 (różowa). 1. Do pobrania krwi(jednorazowego) nakłuwamy tętnicę promieniową lub ramienną. 2. Do wielokrotnego pobierania krwi kaniulacja tętnicy. Kaniulę wymienia się co 3 dni. 2. Do angiografii nakłuwamy tętnicę udową.	- środki kontrastowe do badania obrazowego	Wstrzyknięcie jest bolesne, dlatego można przed nim zastosować znieczulenie miejscowe.

---