POLITYKA PIENIĘŻNA dn. 15.11.2014
Geneza i rozwój bankowości centralnej
Pojawienie się banknotu
Pierwsze banki
Od banku emisyjnego do banku centralnego
Wzrost gospodarczej roli państwa i rozwój funkcji banku centralnego
Bank centralny i banki komercyjne w dwupoziomowym systemie bankowym
Bank centralny
Ogół banków komercyjnych niezależnych od:
Rodzajów działalności
Charakteru rynku
Formy własności
Formy org.
Formy prawnej
Pierwsze banki emisyjne:
Bank Szwecji (1668r.)
Bank Anglii (1694 r.)
Bank Francji (1800 r.)
Bank Holandii (1814 r.)
Narodowy bank Austrii (1817 r.)
Bank Polski (1828 r.)
Bank Belgii (1850 r.)
Bank Rosji (1860 r.)
Niemiecki bank rzeszy (1875 r.)
System rezerwy federalnej (1913 r.)
Bank centralny w rozwiniętej gospodarce rynkowej odgrywa zasadniczą rolę. Pełni on 3 podstawowe funkcje, jako:
Bank emisyjny
Bank banków (bank centralny wszystkie pozostałe banki)
Bank państwa
Funkcja emisyjna- polega na tym, że bank centralny emituje znaki pieniężne, które są prawnym środkiem płatniczym w Polsce oraz organizuje obrót gotówkowy. Bank centralny wycofuje także uszkodzone znaki pieniężne oraz zaopatruje banki i instytucje w te znaki, przeciwdziała tzw. Praniu brudnych pieniędzy.
Bank centralny określa także wielkość emisji znaków pieniężnych, a także moment wprowadzenia do obiegu oraz reguluje ilość pieniądza w obiegu.
Bank banków- biorąc pod uwagę bank centralny jako bank banków, można powiedzieć, że oddziałuje on na system bankowy - banki komercyjne- zgodnie z podstawowymi założeniami polityki pieniężnej, prowadzi politykę refinansowania banków oraz oprocentowania kredytów państwowych funduszy celowych i państwowych jednostek budżetowych, a także realizuje ich zlecenia płatnicze.
Przedstawiając funkcję banku centralnego jako banku banków, należy wspomnieć, iż tworzy on rodzaje pieniądza takie jak:
banknot jako pieniądz gotówkowy
pieniądz żyrowy (krążyć), czyli centralny pieniądz rezerwowy
Poprzez funkcję banku banków, bank centralny:
przejmuje rezerwy gotówkowe banków komercyjnych i udziela im kredytów
wpływa na potencjał kredytowy banków komercyjnych przez instrumenty polityki pieniężnej
reguluje wielkość tworzonego przez banki komercyjne pieniądza oraz płynność systemu bankowego
przechowuje papiery wartościowe innych banków oraz zarządza nimi
prowadzi konta walutowe banków oraz kupuje i sprzedaje po cenach urzędowych waluty wymienialne
stwarza warunki do zapewnienia prawidłowego obrotu płatniczego w kraju, a także za granicą
Jako bank państwa, bank centralny zajmuje się czynnościami takimi jak:
prowadzenie rachunków jednostek budżetowych oraz bieżącą obsługę budżetu państwa
pełnienie roli agenta rządu w zakresie długu państwowego
pełnienie roli depozytariusza rządu i jego agenta
administrowanie rezerwami dewizowymi państwa oraz złotem
realizowanie polityki kursu walutowego oraz rezerw walutowych państwa
pełnienie roli doradcy oraz koordynatora rządu jego jednostek organizacyjnych
Narodowy Bank Polski:
bank centralny RP
działa na rzecz stabilności monetarnej i stabilności systemu finansowego, w celu stworzenia podstaw długotrwałego rozwoju gospodarczego
Zadania NBP określa:
art. 227 Konstytucji RP
ustawa o NBP
ustawa Prawo bankowe
Zgodnie z ustawą NBP z 1997 r. (art.3):
„ podstawowym celem NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu”
Organy NBP:
Prezes NBP
Zarząd NBP
Rada Polityki Pieniężnej
Prezes NBP:
Powoływany przez Sejm na wniosek Prezydenta RP
6-letnia kadencja
Przewodniczący:
Rada Polityki Pieniężnej
Zarząd NBP
członek Komisji Nadzoru Finansowego
Zarząd NBP:
kieruje działalnością NBP
podejmując uchwały w sprawach nie zastrzeżonych w ustawie o NBP do wyłącznej kompetencji innych organów NBP
podstawowe zadania:
realizacja uchwał Rady Polityki Pieniężnej
uchwalanie i realizowanie planu działalności NBP
wykonywanie zatwierdzonego przez RPP planu finansowego
Realizacja zadań z zakresu polityki kursowej i systemu płatniczego
Rada Polityki Pieniężnej:
organ NBP
skład:
przewodniczący - Prezes NBP
9 członków (nie można ich odwołać), powołanych w równej liczbie przez Prezydenta RP, Sejm i Senat
Członkowie rady powoływani są na 6-letnie kadencje (nieodnawialna)
Członkowie RPP są niezależni od rządu i nieodwoływani
Zadnia RPP:
Ustalanie corocznie założeń polityki pieniężnej
Składanie Sejmowi sprawozdań z wykonania założeń polityki pieniężnej w ciągu 5-ciu miesięcy od zakończenia roku budżetowego (01.01-31.12), Rada składa sejmowi sprawozdanie, ale Sejm może „sobie pogadać”, ale nie może nic z tym zrobić
Ustalanie wysokości podstawowych stóp % NBP
Ustalanie zasad i wysokości stopy rezerwy obowiązkowej banków
Ustalanie zasad operacji otwartego rynku
Instrumenty Banku Centralnego:
Operacje otwartego rynku (minimalną rentowność krótkookresowych operacji otwartego rynku- stopa referencyjna)
Rezerwa obowiązkowa
Operacje kredytowo - depozytowe
Realizacja polityki:
Kształtowanie wysokości krótkoterminowych stóp %
Stopa referencyjna
Operacje otwartego rynku:
transakcje prowadzone przez bank centralny z bankami komercyjnymi, dokonywane z inicjatywy banku centralnego
Bank Centralny jest aktywnym uczestnikiem rynku pieniężnego, wpływa na poziom krótkoterminowych stóp % na rynku międzybankowym
emisja 7-dniowych bonów pieniężnych NBP
przetargi odbywają się raz w tygodniu (piątek)
rentowność określana jest przez stopę referencyjną ustalana przez RPP
skala emisji- uzależniona jest od aktualnej sytuacji na rynku i bieżącej nadpłynności sektora bankowego
Operacje bezwarunkowe (outright):
najprostsza forma operacji- bank centralny może kupić bądź sprzedać papiery wartościowe
zakup papieru wartościowego przez bank centralny dostarcza płynności (dodatkowych środków) systemowi bankowemu
sprzedaż papieru wartościowego tę płynność absorbuje
Operacje warunkowe:
najczęściej stosowane przez NBP
bank centralny kupuje (repo) lub sprzedaje (reverse repo) papiery wartościowe
zakup (repo)- zakup papieru przez bank centralny od banku komercyjnego, z jednoczesnym zobowiązaniem banku komercyjnego do odkupienia tego papieru wartościowego po określonej cenie i w określonym terminie (7dni)
odpowiednik zabezpieczonego kredytu udzielanego bankowi komercyjnemu przez bank centralny
warunkowa sprzedaż (reverse repo)- sprzedaż papieru przez bank centralny bankowi komercyjnemu, z jednoczesnym zobowiązaniem banku komercyjnego do odsprzedania tego papieru wartościowego po określonej cenie i w określonym terminie
odpowiednik lokaty złożonej przez bank komercyjny w banku centralnym
Operacje otwartego rynku- ujęcie funkcjonalne:
podstawowe- operacje przeprowadzana standardowo w sposób regularny (raz w tygodniu). W warunkach nadpłynności sektora bankowego polegają na emisji bonów pieniężnych NBP z 7-dniowym terminem zapadalności
dostrajające- (in. precyzyjnej regulacji), operacje, które mogą być podjęte przez NBP w celu ograniczenia wpływu zmian w warunkach płynnościowych w sektorze bankowym na wysokość krótkoterminowych rynkowych stóp %. Polegają na emisji bonów pieniężnych w terminach zapadalności: 1,2,3 i 4 dni.
strukturalne- operacje prowadzone w celu długoterminowej zmiany struktury płynności w sektorze bankowym. W ramach tych operacji bank centralny może przeprowadzić następujące operacje strukturalne: emisję obligacji, przedterminowy wykup obligacji, zakup lub sprzedaż papierów wartościowych na rynku wtórnym
Rezerwa obowiązkowa:
wyrażona w złotych część środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych, środków uzyskanych ze sprzedaży papierów wartościowych oraz innych środków przyjętych przez bank, podlegających zwrotowi, z wyjątkiem środków przyjętych z zagranicy na co najmniej 2 lata, naliczana i utrzymywana w PLN
pomniejszana o kwotę 0,5mln euro dla każdego banku
utrzymywana jest na rachunkach w NBP
cel- łagodzenie wpływu bieżących zmian płynności systemu bankowego na stopy % rynku międzybankowego
od 1.05.2004 r. środki rezerwy obowiązkowej są procentowane - 0,9% stopy redyskontowej weksli
Operacje kredytowo- depozytowe:
prowadzone z bankami komercyjnymi z ich inicjatywy
stopy wykorzystywane w operacjach kredytowo- depozytowych wyznaczają przedział jednodniowych wahań stóp O/N rynku pieniężnego:
kredyt lombardowy- ograniczenie O/N od góry
lokatę terminową na koniec dnia- ograniczenie O/N od dołu
operacje kredytowo- depozytowe są odpowiednikiem tzw. standing facilities prowadzonych przez Europejski Bank Centralny
mają służyć łagodzeniu wpływu zmian płynności na poziom stawek rynkowych tworząc pasmo wahań dla stóp O/N
Kredyt lombardowy:
źródło krótkoterminowej, jednodniowej płynności, możliwość elastycznego pokrywanie krótkookresowych niedoborów płynności w bankach komercyjnych
umożliwia zaciąganie kredytu na bazie O/N
udzielany przez NBP na podstawie zawartej z bankami umowy ramowej na następujących zasadach:
zastawem są skarbowe papiery wartościowe, a wysokość kredytu nie może przekroczyć 80% ich wartości nominalnej
termin spłaty kredytu przepada w następnym dniu operacyjnym po dniu jego udzielenia
warunkiem udzielenia kredytu jest uprzednia spłata kredytu zaciągniętego w poprzednim dniu operacyjnym
zabezpieczany papierami wartościowymi
górną granicę zadłużenia banków w NBP z tyt. kredytu lombardowego wyznacza zasób możliwych do zastawienia skarbowych papierów wartościowych będących w posiadaniu banków
Krótkookresowy (jednodniowy) depozyt:
dostępny w NBP od XII 2001 r.
dostęp do tego instrumentu mają wszystkie banki, które posiadają rachunku w banku centralnym
lokaty przyjmowane do końca dnia operacyjnego, a zwrot kwoty depozytu wraz z należnymi odsetkami ma miejsce w następnym dniu operacyjnym
oprocentowanie lokat (stopa depozytowa) jest niże od minimalnego oprocentowania operacji otwartego rynku z 14-dniowym terminem zapadalności (stopy referencyjnej)
pozwala bankom komercyjnym na zagospodarowanie nadwyżek płynnych środków
przeciwdziała spadkowi krótkookresowych stóp na rynku międzybankowym poniżej stopy depozytowej
Stopami wyznaczającymi kierunek prowadzonej polityki pieniężnej są:
referencyjna- określa minimalną rentowność podstawowych operacji NBP, wpływając jednocześnie na poziom oprocentowania depozytów na rynku międzybankowym o porównywalnym terminie zapadalności
lombardowa- wyznacza maksymalny koszt pozyskania pieniądza w NBP, określając górny pułap dla wahań rynkowych stóp O/N
depozytowa- ogranicza wahania stóp rynkowych „ od dołu”. Banki mogą złożyć jednodniowy depozyt w banku centralnym w przypadku dysponowania wolnymi środkami
Krótkoterminowy kredyt:
pełni rolę instrumentu usprawniającego rozliczenia i zarządzanie płynnością w systemie bankowym w skali dnia operacyjnego
nieoprocentowany, zaciągnięty i spłacany w ciągu tego samego dnia operacyjnego, zabezpieczany skarbowymi papierami wartościowymi
ISTOTA DYSKONTA I REDYSKONTA
|
|
|
|
|
|
Kiedy nadejdzie termin płatności weksla, bank komercyjny odzyskuje środki po wykupieniu weksla przez płatnika |
Jeśli bank komercyjny poszukuje dodatkowych źródeł płynności, może oddać ten weksel do redyskonta w banku centralnym |
*Stopa redyskontowa- 2,25%
CHARAKTERYSTYKA KREDYTU REDYSKONTOWEGO
|
||
Bank centralny, przyjmując przedstawienie mu do wykupu weksle, udziela bankom kredytu pod zastaw tych weksli |
Przyjmując weksel do banku komercyjnego, bank centralny potrąca od nominalnej kwoty weksla redyskonto |
Bank centralny wpływa na jakość dyskontowanych przez banki komercyjne i przestawianych mu do redyskonta weksli |
Operacje typu SWAP walutowy- operacje, w ramach których NBP ma możliwość zakupu (lub sprzedaży) złotego za walutę obcą, na rynku kasowym i jednocześnie sprzedaży (lub odkupu) złotego, w ramach transakcji terminowej, w określonej dacie waluty.
Rynek kasowy- rynek, na którym instrumenty finansowe, są kupowane i sprzedawane w transakcjach natychmiastowych (według kursu dnia dzisiejszego).
Rynek terminowy- rynek, na którym instrumenty finansowe są kupowane i sprzedawane w transakcjach z datami realizacji odsuniętymi w czasie oraz po cenach uzgodnionych już w momencie zawierania umowy.
Stopa lombardowa- 3% (na dzień dzisiejszy)
Stopa referencyjna- 2%
Stopa depozytowa- 1%