Shadow banking
Bankowość równoległa- sektor poza bankowy
Przedsiębiorstwa finansowe ukierunkowane na zysk udzielające pożyczek z własnych środków oferujące różne produkty oszczędnościowe i inwestycyjne
Nie wchodzą do sektora bankowego
Ich działalność ma charakter poza bankowy, nie podlegają bankowi centralnemu
Nie wchodzą do sytemu bankowego, nie są kontrolowane przez nadzór bankowy
Era wolnej bankowości w USA
Obowiązuje w latach 1836-1863
Duża swoboda w zakładaniu banków komercyjnych
Każdy może założyć bank
Każdy bank może emitować swoje pieniądze
Narastają jednak regulacje i ograniczenia stanowe
Instytucje bezpieczeństwa systemów bankowych
Banki centralne
Lokalne i międzynarodowe organizacje finansowe
Instytucje nadzoru bankowego
Instytucje gwarantowania depozytów
Instytucje te tworzą sieć bezpieczeństwa systemu bankowego tworząc funkcje:
Profilaktyczną,
Ostrożnościową,
Zabezpieczającą
Przeciwdziałania kryzysowego
Banki centralne odpowiadają za bezpieczeństwo sytemu bankowego w zakresie:
Prowadzonej polityki monetarnej,
Uprawnienia systemu rozliczeń i rozrachunków,
Instytucji pożyczkodawcy ostatniej szansy.
Gwarantowania depozytów bankowych,
Nadzoru nad systemem finansowym
Na szczeblu narodowym banki centralne, wypełniając role instytucji sieci bezpieczeństwa finansowego przejęły:
Obowiązki pożyczkodawcy ostatniej szansy, regulatora systemu finansowego i katalizatora procesu upadłości instytucji kredytowych
brak jest uznanych standardów międzynarodowych upadłości instytucji finansowych rynku pieniężnego, upadek dużego banku na globalnym rynku zagraża stabilności finansowej
Menedżerowie doskonale znają zasadę „ zbyt duży by upaść” , dlatego są skłoni do ponoszenia wysokiego ryzyka, przenoszą jego ewentualne koszty na społeczeństwo
Bank Światowy
Pełni rolę instytucji wspierającej rozwój
Pozyskuje fundusze dla krajów rozwijających się od sektora publicznego innych państwa
Realizuje projekty lub udziela kredytów
Pomaga w pozyskiwaniu inwestycji bezpośrednich
Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei
podmiot zależny banków centralnych krajów członkowskich tworzących bazylejski KNF
Nie ma on wpływu na decyzje Komitetu
Organizuje jedynie pracę Sekretariatu Komitetu oraz organizuje spotkania Komitetu
Umowa Kapitałowa
Poprawka do umowy Bazylejskiej 1996 - ryzyko rynkowe
Nowa umowa Kapitałowa ( Basel II) - model trzech filarów
-Filar 1- pomiar ryzyka kredytowego
-Filar 2 - obowiązki nadzoru krajowego
-Filar 3- dyscyplina rynkowa
Bazylea III
Najbardziej istotne zmiany dotyczą wyznaczania poziomu buforów kapitałowych
Zgodnie z nowymi propozycjami Komitetu bazylejskiego wyróżniono 3 współczynniki wypłacalności tj., wąski, podstawowy, i szeroki.
Bufory bezpieczeństwa
Współczynniki dźwigni finansowej
Dwie normy płynności
Cele polityki pieniężnej |
||||
|
|
|
|
|
Operacyjne - wielkości poddające się dość dokładnej kontroli za pomocą instrumentów |
→ |
Pośrednie - wielkości poddające się kontroli tylko w pewnym stopniu, związane ściśle z celami finalnymi |
→ |
Finalne strategiczne (bezpośrednie) |
|
|
|
|
|
Przykład: - płynne rezerwy banków - stopy procentowe O/N |
|
Przykład: - podaż pieniądza (dowolnego agregatu) - kurs walutowy |
|
Przykład: - inflacja - realny PKB |
Główne obszary działalności NBP:
prowadzenie polityki pieniężnej
działalność emisyjna
rozwój systemu płatniczego
zarządzanie rezerwami dewizowymi
Kanał transmisji polityki pieniężnej
Władze monetarne, prowadzące politykę pieniężną w oparciu o sterowanie stopami procentowymi powinny zdawać sobie sprawę z tego, jak ich działania będą wpływały na gospodarkę. Mówiąc inaczej powinny mieć świadomość, jak w ich kraju przebiega proces transmisji impulsów polityki pieniężnej.
Stopa procentowa:
jest integralnym elementem polityki monetarnej
jej poziom podlega kontroli banku centralnego
poziom stopy % wyznacza warunki równowagi ekonomicznej i wpływ na dynamikę PKB
staje się celem - pośrednim lub operacyjnym banku centralnego
Bank centralny kontroluje poziom stopy procentowej:
bezpośrednio - dokonuje wyboru stopy procentowej, którą utrzymuje na określonym poziomie - wyznaczonym oficjalnie lub nie
pośrednio - kontroluje podaż pieniądza a poziom stopy procentowej jest pochodną tej kontroli
Do podstawowych stóp procentowych zaliczamy:
refinansowe stopy procentowe
depozytową stopę procentową
referencyjne stopy procentowe
Refinansowe stopy procentowe:
wyznaczane są dla krótkoterminowych kredytów zaciąganych przez banki komercyjne w banku centralnym na warunkach z góry przez bank centralny określonych
bank centralny może wyznaczać różne formy kredytu refinansowego. Zasadniczymi jednak instrumentami jego polityki pieniężnej są kredyty redyskontowe i lombardowe
Stopa redyskontowa - (redyskonto weksli) określa cenę, po której bank centralny skupuje od banków komercyjnych weksle, które wcześniej zostały przez nie nabyte od swoich klientów.
Stopa kredytu lombardowego:
jest wielkością wyznaczaną przez bank centralny kredytujący banki komercyjne
krótkoterminowy kredyt udzielany jest więc przez bank centralny pod zastaw wybranych rodzajów papierów wartościowych
z uwagi na ryzyko kredytowe musi on być zabezpieczony
Depozytowa stopa procentowa:
stopa przy której banki komercyjne mogą złożyć jednodniowy depozyt w BC dysponując wolnymi środkami
wyznaczana jest przez bank centralny zwykle na możliwie niskim poziomie
nie pełni roli stopy oprocentowania kredytu refinansowego w banku centralnym
składany przez bank komercyjny depozyt jest formą jego rezerwy walutowej utrzymywanej w banku centralnym i wyraża zadłużenie banku centralnego wobec banków komercyjnych
jeżeli więc bank centralny obniża poziom stopy depozytowej zmniejsza swe zainteresowanie wzrostem rezerw walutowych w sektorze bankowym i odwrotnie
Stopa referencyjna banku centralnego
związana jest z prowadzonymi przez bank centralny operacjami otwartego rynku
bank centralny kształtuje ją wyznaczając poziom stawki rynkowej o terminie porównywalnym z zapadłością podstawowych operacji otwartego rynku
celem jej wyznaczenia są podejmowane przez BC interwencje na rynku międzybankowym, służące utrzymaniu zakładanego poziomu stopy procentowej depozytów bakowych
określa ona minimalną rentowność operacji otwartego rynku
Stopa interwencyjna
stopa za pomocą której BC przywraca poziom równowagi rynku międzybankowego
przywracanie równowagi na rynku międzybankowym za pomocą stopy interwencyjnej (repo) wiążę się z wykorzystaniem krótkoterminowych papierów wartościowych emitowanych przez bank centralny głównie dla realizacji przyjętej strategii polityki monetarnej
poprzez interwencje na rynku międzybankowym bank centralny wpływają na poziom oprocentowania depozytów o porównywalnym terminie zapadalności
Stawki rynku międzybankowego
Stopa procentowa depozytów międzybankowych
bid - cena przyjęcia depozytu (lokata)
offer - cena oddania depozytu (pożyczka - kredyt)
Aktywne zarządzanie rezerwami walutowymi
Ukierunkowanie na zwiększenie dochodowości poprzez:
dywersyfikację rezerw walutowych
wydzielanie z nich specjalnych transz
analizę kosztów utrzymania rezerw
kontrolę poziomu rezerw oficjalnych niezbędnych do zachowania stabilności finansowej
Wskaźnik Greenspana - złota reguła zarządzania rezerw walutowych
Polega na wyznaczaniu poziomu rezerw, których umożliwi krajowi pozbawianemu dostępu do zagranicznych źródeł finansowania, obsługę zadłużenia zagranicznego i pokrycia deficytu obrotów bieżących przez 1 rok przy uwzględnieniu jego sytuacji pieniężnej
Sformułowane zostały dwie strategie nadmiernych orw:
gdy kraj ma zbyt małe rezerwy - określone wskaźnikiem- krańcowe korzyści z ich posiadania rośnie bardzo szybko, ale równie szybko spada gdy ten poziom osiągnie
rosnące koszty utrzymania orw należy pokryć zwiększoną dywersyfikacją ich portfela
Rezerwy walutowe w strefie euro:
w strefie euro utrzymaniem i zarządzaniem rezerwami walutowymi zajmuje się ESBC
do zadań ESBC należy też przeprowadzenie operacji walutowych
NNC - strefy euro i pozostałe UE - też zarządzają rezerwami walutowymi
poza strefą euro - są również utrzymywane przez NBC
Rezerwy walutowe Eurosystemu
najważniejsze kryteria zarządzania - płynność i bezpieczeństwo
zajmują się nimi również NBC - zarówno własnymi jak też EBC ale wtedy występują tylko w jego imieniu
w strukturze strukturze koszyka walutowego dominuje dolar i jen .
Interwencje walutowe:
z wykorzystaniem rezerw walutowych przeprowadza EBC
NBC zarządzając mogą też dokonać operacji własnymi rezerwami walutowymi i to niezależnie od wymogów polityki kursowej Eurosystemu
Jeżeli jednak te operacje mogłyby istotnie wpływać na płynność w strefie euro i kurs euro wymagają wcześniejszego zatwierdzenia przez EBC.
Nie są objęte tym wymogiem inwestycje dokonywane przez NBC na zagranicznych rynkach finansowych obojętne dla polityki monetarnej EBC
Zarządzanie rezerwami walutowymi w NBP
NBP deklaruje że rezerwami walutowe „służą zapewnieniu wiarygodności i stabilności finansowej kraju, w tym jego płynności płatniczej i bezpieczeństwa obrotu obrotu dewizowego. Wielkość i struktura rezerw dewizowych powinny również zapewnić możliwość skutecznej realizacji polityki pieniężnej i kursowej.”
Działania mające na celu osiągnięcie pozostałych celów, do których należy przede wszystkim maksymalizacja dochodowości rezerw w długim okresie, nie mogą stać w sprzeczności z realizacją podstawowych funkcji.