KUSZENIE JEZUSA: „JEŚLI JESTEŚ SYNEM BOŻYM"

(4, M3)

Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i Duch prowadził Go po pustyni, przez czterdzieści dni.

Był tam kuszony przez diabła. W tych dniach nic nie jadł, i po ich upływie był głodny. Wtedy powiedział do Niego diabeł:

„Jeśli jesteś Synem Bożym, rozkaż temu kamieniowi, aby stał się chlebem". Jezus mu odpowiedział: „Napisano:

Nie samym chlebem żyje człowiek".

Następnie wyprowadził Go wysoko i w jednej chwili pokazał Mu

wszystkie królestwa świata. Powiedział do Niego diabeł:

„Dam Ci tę całą władzę ,
i jej przepych,

ponieważ mnie ona została powierzona i mogę ją dać komu chcę. Jeśli więc oddasz mi hołd, wszystko będzie Twoje". Na to Jezus mu odpowiedział: * „Napisano:

Panu Bogu twemu będziesz oddawał hołd
i tylko Jego będziesz czcił".
Wtedy zaprowadził Go do Jeruzalem
i postawił na szczycie świątyni.Powiedział do Niego: ,

„Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół.

W SWUII11 t

10

Przecież napisano:

11

Swoim aniołom wyda polecenie o Tobie, żeby Cię strzegli, oraz:

12

na rękach będą Cię nosić, abyś nie uraził o kamień swej nogi". Jezus mu odparł:

„Powiedziano:

Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, twego Boga". 13 Gdy diabeł skończył Go kusić,

odstąpił od Niego aż do czasu.

1. Przesłanie w swoim kontekście

To opowiadanie wyjaśnia, na czym polega mesjanizm Jezusa i dlaczego, wbrew po­wszechnym oczekiwaniom, Chrystus nie zgodził się na objęcie władzy politycznej (zob. rozmnożenie chleba: Mk 6, 45; J 6, 15), na dokonanie jakiegoś nadprzyrodzonego znaku, który zmusiłby wszystkich do uwierzenia w Niego (zob. Łk 11, 16; Mk 8, 11), ani też na kroczenie drogą ludzką (szatańską), która w celu osiągnięcia Królestwa sta­rałaby się uniknąć krzyża (zob. Mk 8, 31-33). Jest bardzo prawdopodobne, że powstało ono na podstawie zwierzeń Jezusa, który wyjaśniał swoim uczniom, że także On do­znawał od samego początku takich samych pokus i oporów jak oni. W Ewangeliach opowiadanie to osiąga bardzo znaczącą wartość programową, która obejmuje całą po­sługę Jezusa i jej znaczenie zbawcze w świetle całej historii zbawienia.

Po chrzcie, który zestawić można z przejściem przez Morze Czerwone, Jezus prze­mierza na pustyni szlak Izraela; ale podczas gdy cały naród podczas próby pustyni upada i umiera, On pokonuje ją i otwiera dostęp do ziemi obiecanej, którą jest Boże królestwo. Oprócz tego nawiązania do historii Izraela, pobyt Jezusa na pustyni przywo­łuje także na pamięć Adama, nieposłusznego „syna Bożego", który po próbie i upadku utracił raj i znalazł się na pustyni; Jezus jako nowy Adam rozpoczyna natomiast od pu­styni, pokonuje tę próbę i przyprowadza na nowo do raju zatraconego człowieka (zob. Łk 23, 43).

Pokusy Jezusa przypominają te, które doświadczał na pustyni Izrael, ale w życiu Jezusa są to pokusy, które wiążą się z Jego decyzją przyjęcia chrztu, a więc stania się w pełni solidarnym z braćmi w posłuszeństwie wobec Ojca. Pokusy ukazują cenę wy­boru, jakiego dokonuje Jezus, kiedy utożsamia się z człowiekiem pogrążonym w grzechu i śmierci. Decyzji Jezusa o staniu się w pełni solidarnym z braćmi w posłuszeństwie wobec Ojca przeciwstawia się pokusa innej formy walki na rzecz wyzwolenia człowieka, która polegałaby na zdobyciu władzy w celu czynienia dobra. Takie działanie zanegowa­łoby jednak wybór, którego dokonał, przyjmując chrzest, a tym samym byłoby sprzeczne z posłuszeństwem wobec Ojca! Ten tekst wzywa nas do refleksji nad naszym postępo­waniem. Przypomina nam, że łatwo jest grzeszyć nawet wtedy, kiedy wydaje nam się^ że pragniemy dobra. Rozeznanie właściwej drogi postępowania nie zawsze jest czymś