s. Virginia Marzena Parchoniuk

Słupsk, Gimnazjum nr 3

Widzi inaczej

Cele ogólne:

• zapoznanie z treścią J 8,1nn

• budzenie wrażliwości na godność i wartość ludzką, dobro i piękno ofiarowane człowiekowi przez Boga

• miłosierdzie i prawda jako cnoty chrześcijańskie

Cele operacyjne:

• uczeń wie, że człowiek często „nakłada różne maski” na swoje życie

• zna treść J 8, 1nn

• uczeń wie, że Bóg zna prawdę o nas i nie musimy się przed Nim ukrywać, że kocha nas takimi, jacy jesteśmy

• uświadamia sobie, że w oczach Bożych jego wartość i wielkość nie jest umniejszona nawet przez największy grzech

• uświadamia sobie, że na zawsze pozostanie dzieckiem Pana

• pragnie naśladować Boga w Jego miłosierdziu (nie potępiać, nie przekreślać itp.)

Pomoce: rysunek przedstawiający symbol teatru, kartki z tekstem zakończenia historii o miłosierdziu okazanym jawnogrzesznicy, Pismo św.

WPROWADZENIE

1. Na tablicy umieszczamy rysunek przedstawiający symbol teatru. Zakrywamy go dziewięcioma ponumerowanymi kartkami. Poszczególni uczniowie (ci, którzy się zgłoszą) odkrywają te kartki jeśli odpowiedzą na pytania „ukryte” pod numerami.

Pytania (są powtórzeniem wiadomości):

1. Dekalog

2. Przykazanie miłości

3. Skład Apostolski

4. 6 prawd wiary

5. Co to jest godność ludzka?

6. Cnoty kardynalne

7. Cnoty Boskie

8. Co to jest prawo naturalne?

9. Wymień księgi Nowego Testamentu

2. Czego symbolem są maski?

Dlaczego akurat one symbolizują teatr?

3. No właśnie: fałsz i prawda, obłuda i nieskalana rzeczywistość – to realia naszej egzystencji. A w życiu chrześcijanina chodzi o to, żeby zdejmować maski. Mamy je wszyscy, bo takie są naleciałości grzechu pierworodnego. Ale i wszyscy jesteśmy zaproszeni do tego, by je zdejmować. A po co? A po to, żeby życie uczynić pięknym. Maska zakrywa naturalne piękno i prostotę. Zakładając maskę, chcemy coś ukryć, nie chcemy, żeby było widać prawdę. Wstydzimy się czegoś, co jest w nas, okłamujemy, żeby dobrze wypaść, ubieramy różne „ciuszki zwyczajowe”, żeby dobrze o nas myślano, dobrze oceniano nasze zachowanie.

4. A ja wam chce przypomnieć, że BÓG WIDZI INACZEJ.

PODANIE PRAWDY

5. Temat: WIDZI INACZEJ

6. Pismo św.: J 8, 1nn.

Czytamy fragment tylko do momentu, gdy faryzeusze pytają Jezusa, co On sądzi na temat zaistniałej sytuacji. Dzielimy klasę na pięć grup. Każda z nich w formie krótkiej scenki przedstawia zakończenie zdarzenia:

1. „A Ja wam mówię, że musicie uczynić tak, jak jest w Prawie napisane. Mojżesz nie mówił sam od siebie, więc możecie, a nawet powinniście ją ukamienować. Plaga nie może się rozprzestrzeniać. Ukamienujmy ją.”

2. „Słuchajcie, nie przesadzajmy tak. Przecież nic aż tak złego się nie stało. Nie jedna kobieta cudzołoży, a wyście wybrali sobie jedną i pastwicie się nad nią, jakby rzeczywiście wielka tragedia się stała. Dajcie spokój. No, kobieto, wstań. Nic złego się nie stało.”

3. „Nie chcę w ogóle jej znać. Tyle razy dawałem jej szansę, tyle razy przebaczałem. Miarka się przebrała. Basta! Nie chcę jej więcej widzieć na oczy.”

4. „Myślę, że można jej przebaczyć, ale tylko wtedy, gdy spełni kilka warunków. Trzy razy w tygodniu będzie sprzątała świątynię, oczyści dziedziniec świątynny, każdemu z nas uszyje tunikę z najprzedniejszego sukna i będzie pracować w waszych winnicach przy zbiorze winogron. Jeśli wykona te zadania, będzie można ją ponownie włączyć do społeczności wybranych.”

5. Jezus nic nie odpowiada. Wstaje i nawet nie patrząc na zebranych, odchodzi.

Po każdej scence zdanie: A ja chcę wam przypomnieć, że BÓG WIDZI NAS INACZEJ. Krótkie porównanie sytuacji przedstawionej w scence do rzeczywistości, w jakiej żyjemy. Powtórzenie zdania: BÓG WIDZI NAS INACZEJ

6. Odczytanie tekstu biblijnego. Bóg mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”, „Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, nad śnieg wybieleją”, „I Ja ciebie nie potępiam. Idź, a od tej chwili już nie grzesz.”

ZASTOSOWANIE

7. Tak na nas patrzy Bóg. Nigdy nas nie przekreśla, zawsze czeka na to byśmy stanęli przed Nim w prawdzie, bez maski. Bóg tak na nas patrzy, oczami pełnymi miłosierdzia i wyrozumiałości. A my mamy być Jego naśladowcami.

Modlitewna refleksja:

• Czyli kim?

• W czym przypominasz Jezusa?

• Po co zakładasz maskę kłamstwa, obłudy, faryzeizmu?

• Czy po to, żeby być dobrym synem, córką, uczniem, chrześcijaninem, katolikiem?

• W jakich okolicznościach nakładasz maskę?

Ponowne odczytanie słów:

„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”, „Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, nad śnieg wybieleją”, „I Ja ciebie nie potępiam. Idź, a od tej chwili już nie grzesz”.

Na formularzu napisać e’maila do kogoś, kto dzisiaj przypomina wam kobietę, o której mówi przytoczony fragment Ewangelii.

ZAKOŃCZENIE

9. Zapis w zeszycie stanowią teksty biblijne przytoczone na końcu katechezy.