Enzymy to białka o własnościach katalitycznych, które posiadają zdolność zwiększania szybkości reakcji chemicznej. Obniżają energię aktywacji ,( minimalna wartość energii, która jest niezbędna do zajścia danej reakcji chemicznej. Energia aktywacji może być dostarczona do układu z zewnątrz, np. w postaci ciepła, energii promieniowania lub energii elektrycznej). same jednak nie ulegają przemianie, dlatego nie zużywają się bezpośrednio w wyniku reakcji.

Większość enzymów składa się z:

• części białkowej, czyli apoenzymu ,(część białkowa enzymu, zawiera tzw. centrum aktywne, w którym cząsteczki substratu ulegają przemianie w cząsteczki produktu. Wraz z koenzymem (bądź grupą prostetyczną) stanowi - kompletny, gotowy do działania enzym.)

części niebiałkowej, czyli grupy prostetycznej lub koenzymu .(część niebiałkowa enzymu nietrwale połączona z apoenzymem. Do koenzymów zalicza się np. NAD, NADP, niektóre witaminy: K, B₁.)

Większość reakcji zachodzących w komórkach jest regulowana przez enzymy. Ich cechą charakterystyczną jest swoistość czyli zdolność do katalizowania ograniczonej liczby reakcji chemicznych.

Swoistość kierunku działania Polega na zdolności enzymu do katalizowania tylko jednej reakcji z możliwych reakcji jakim może podlegać substrat. Jeżeli substrat może przekształcać się w różne produkty każda z reakcji jest katalizowana prze inny enzym.

Specyficzność substratowa Oznacza możliwość wyboru przez dany enzym jednego lub grupy strukturalnie podobnych związków z którymi wchodzi w kompleks zdolny do dalszych reakcji. Właściwość ta wynika z „dopasowania” struktury substratu do kształtu centrum aktywnego enzymu.

Enzymy mogą wykazywać z zależności od sposobu i mechanizmu „dobierania” substratów specyficzność grupową i absolutną, w odniesieniu do typu reakcji, oraz specyficzność stereochemiczną .

specyficzność grupowa -wykazuje ją większość enzymów ,czyli mogą one wykorzystywać w charakterze substratu określoną grupę podobnych do siebie substancji.

Specyficzność absolutna – dla enzymu istnieje tylko jeden ściśle określony substrat.

Specyficzność stereochemiczna- względem form L i D, izomerów geometrycznych, położenia wiązania w cząsteczce substratu, ustawienia przestrzennego koenzymu, a także asymetrii kompleksu ES w przypadku symetrycznych substratów

Za właściwości katalityczne każdego substratu odpowiada jego miejsce aktywne.