Siedmioletnia Sara Crewe, wychowana w Indiach przez czułego i pobłażliwego ojca, kapitana Ralfa Crewe, zostaje wysłana do Londynu, gdzie ma uczyć się na pensji dla dziewcząt prowadzonej przez Marię Minchin. Będąc pod wrażeniem fortuny kapitana i mając nadzieję na jak najdłuższy pobyt Sary na pensji, panna Minchin traktuje Sarę jak tytułową księżniczkę. Sara ma swoją pokojówkę, salon, kucyka i ekstrawagancką garderobę, ponadto może robić wszystko, na co ma ochotę i stale jest komplementowana i przedstawiana jako wzorowa uczennica. Jej prestiż jeszcze wzrasta, gdy kapitan Crewe zostaje współwłaścicielem kilku kopalni diamentów. Mimo tak wyjątkowej pozycji Sara pozostaje skromna i grzeczna, doskonale się uczy i przyjaźnie odnosi się do wszystkich.

W dniu jedenastych urodzin jej życie nagle się jednak zmienia. Prawnik kapitana Crewe przynosi wiadomość o nagłym bankructwie i śmierci ojca Sary, co sprawia, że panna Minchin postanawia zamienić dotychczasową "pokazową wychowankę" w służącą. Sara zostaje zmuszona do mieszkania na zimnym i wilgotnym strychu, a pod byle pretekstem jest głodzona. Pracuje ponad siły, chodzi w łachmanach. Ze wszystkich dawnych przyjaciółek jedynie Ermengarda, wyśmiewana przez większość uczennic za brak zdolności, i kilkuletnia Lottie podnoszą Sarę na duchu i gdy zapada noc wkradają się do pokoiku Sary, a ta opowiada im fantastyczne bajki, które sama wymyśliła. Ratunkiem dla Sary jest jej wyobraźnia, która pozwala jej przetrwać wszelkie trudności i złośliwości. Sara bacznie obserwuje również swoje otoczenie, przyglądając się zwłaszcza tajemniczemu "panu z Indii" - pogrążonemu w depresji biznesmenowi przybyłemu do Anglii z Indii oraz odwiedzającej go rodzinie Carmichael, którą Sara, ze względu na liczebność, nazywa Wielką Rodziną. Dziewczynka nie wie, że tajemniczy bogacz to Carrisford, były wspólnik jej ojca, który udał się do Anglii, by znaleźć córkę kapitana Crewe, przekazać jej odzyskaną fortunę jej ojca i pomóc jej odzyskać dawną pozycję społeczną