Hipowitaminoza- niewielki niedobór witamin w organizmie.
Awitaminoza- duży niedobór witamin lub ich brak w organizmie.
Hiperwitaminoza- przedawkowanie witamin, będące skutkiem równoczesnego ich przyjmowania z pożywieniem i w postaci preparatów farmakologicznych.
Trawienie- ogół procesów, którym podlega pokarm w przewodzie pokarmowym, mających na celu rozłożenie składników pożywienia.
Funkcje wątroby:
a) wydzielnicza- wytwarzanie żółci i odprowadzanie jej drogami żółciowymi do dwunastnicy.
b) metaboliczna- chemiczne przetwarzanie składników pokarmowych. W wątrobie niektóre aminokwasy, pochodzące z pokarmu lub białek ustrojowych są rozkładane i jednocześnie powstają inne aminokwasy wykorzystywane do syntezy białek. Uczestniczy w przemianie tłuszczów. Polega na ich wytwarzaniu, np. z wolnych kwasów tłuszczowych oraz z węglowodanów.
c) detoksykacyjna- polega na przekształcaniu substancji szkodliwych dla organizmu w związki obojętne
d) magazynująca- polega na gromadzeniu w wątrobie witamin (np. B12, A i D), soli mineralnych i substancji energetycznych np. glikogenu. Wątroba reguluje gospodarkę gromadzącego się w niej żelaza i miedzi.
Celiakia- choroba ta ma podłoże dziedziczne. Ujawnia się przeważnie w dzieciństwie, czasami także w wieku dojrzałym. Jej istotą jest zanik błony śluzowej jelita cienkiego. W konsekwencji następują zaburzenia wchłaniania składników pokarmowych. Dziecko powoli traci apetyt, staje się smutne i drażliwe, chudnie. Powstaje niedożywienie organizmu. Leczenie polega na wycofaniu z diety produktów zawierających gluten.
Galaktozemia- ma podłoże dziedziczne. Jej istotą jest niedobór lub brak galaktozy. W konsekwencji w wyniku przemiany metabolicznej galaktozy gromadzi się silnie toksyczny związek który jest przyczyną choroby. Objawy to choroba nerek i zaćma. W leczeniu tej choroby stosowana jest dieta bezlaktozowa.
Fenyloketonuria- uwarunkowana genetycznie. Organizm osoby chorej na fenyloketonurię nie jest zdolny do prawidłowego metabolizmu jednego ze składników diety - fenyloalaniny.