KONSPEKT SPOTKANIA W GRUPACH
Szkolenie KSM - I 0
Temat : Kochaj Boga, szerz Królestwo Chrystusowe w swojej duszy, w swojej rodzinie i w swym środowisku.
Wprowadzenie :
Podstawą naszego życia i działania jest miłość do Boga. To Bóg jest Drogą i Prawdą dla nas wszystkich. Jemu wszystko zawdzięczamy i w Nim wszystko co najpotrzebniejsze możemy osiągnąć.
Nasza osobista droga zbawienia jest czymś fundamentalnym. KSM- owicz, który nie pielęgnuje w sobie miłości do Boga nie jest przygotowany do działania dla swojego zbawienia. Z kolei nie ma miłości do Boga tam gdzie nie ma modlitwy, życia sakramentalnego, pogłębiania swojej wiedzy religijnej. Bóg powinien być największą wartością dla chrześcijanina.
Kochać kogoś to:
- chcieć przebywać z nim często - częsta Msza Święta nie tylko niedzielna, świąteczna,
powierzyć swe problemy i radości,
wierzyć w Boga i Bogu! - ufać Mu,
starać się tak żyć, aby maksymalnie eliminować grzech i inne przyzwyczajenia, gdyż to zasmuca osobę, która nas kocha,
umieć poświęcać siebie, coś co jest nam drogie; umieć rezygnować,
rozumieć sens cierpienia.
Jednocześnie z troską o własne życie duchowe KSM- owicz nie może zapomnieć o innych, których Jezus stawia na jego drodze. Szerzenie Królestwa Chrystusowego w rodzinie i środowisku, wśród swoich sąsiadów, w szkole, na uczelni, w zakładzie pracy jest obowiązkiem każdego członka naszego Stowarzyszenia.
Szerzenie Królestwa Chrystusowego w swojej duszy to życie sakramentalne: regularna spowiedź, pełne uczestnictwo we Mszy Świętej. To również i przede wszystkim pogłębianie wiary (homilie, rekolekcje, dni skupienia), poszerzanie wiedzy religijnej (czytanie Pisma Świętego, książek religijnych, uczęszczanie na katechezy, wykłady, wyjaśnianie wątpliwości przez zapytanie osoby kompetentnej np. kapłana).
W swojej rodzinie szerzymy Królestwo Chrystusowe poprzez dawanie właściwego przykładu i życie według zasad chrześcijańskich, przestrzegania przykazań, wcielanie w życie mądrości zawartej w Piśmie Świętym i Dekalogu, dialog na tematy religijne, moralności i etyki, wyjaśnianie wątpliwości, wspólne uczestnictwo we Mszy Świętej, nabożeństwach, wspólne przeżywanie świąt i kultywowanie tradycji. Szeroko rozumiana miłość osób bliskich (szacunek, życzliwość, pomoc, zrozumienie, wyrozumiałość) i czynny udział w życiu domowym - obowiązki codzienne to także szerzenie Królestwa Bożego w rodzinie.
W swoim środowisku :
dawanie dobrego przykładu ( pewne rzeczy nie przystoją KSM - owiczom),
dyskretne i prawidłowe napominanie,
mówienie innym o Chrystusie,
umożliwianie innym pogłębiania wiary,
umożliwianie innym poszerzania wiedzy,
zapoznawanie się z dokumentami Kościoła, szczególnie kierowanymi przez Papieża do młodych,
konsekwentne trwanie w swoich poglądach, przekonaniach, postawach.
W swojej Ojczyźnie.
Przebieg spotkania:
Czy można szerzyć Królestwo Chrystusowe bez miłości Boga? (na czym polega owa miłość)
W jaki sposób człowiek: stary, dorosły, młody i dziecko mogą szerzyć Królestwo Boże? (miejsca gdzie doświadczasz świadectwa tych ludzi jak głoszą Chrystusa)
Moje miejsce głoszenia Dobrej Nowiny w:
duszy
rodzinie
moim środowisku
W kontekście powyższych pytań zastanów się na którym miejscu jest we mnie Bóg i współpraca z Nim, co mi Go przysłania i dlaczego?
W jaki sposób już szerzę Królestwo Chrystusowe w swoim środowisku?
Moje postanowienie głębszego zaangażowania w życie Kościoła? (czym jest życie Kościoła i gdzie w Nim jest moje miejsce)
Wnioski:
Kochając Boga wybieramy życie i szczęście, wtedy On nam błogosławi. To nam, prostym ludziom potrzebne jest umiłowanie Boga. Jemu jest to niepotrzebne. Dzięki naszej miłości Bogu mocy ani chwały nie przybędzie, ale nam przybędzie łaski.
Kochać Boga to znaczy być mu posłusznym, to znaczy „chodzić jego drogami”, to przylgnąć do Niego całym sercem, bo w Nim jest nasze szczęśliwe życie. Szerzyć Królestwo Chrystusowe to znaczy ewangelizować, bo Chrystus posłał nas na świat by głosić ewangelię - kochać Chrystusa tzn. Być y Mu posłusznym. Nie można przejść obojętnie obok tak wielkiej ofiary, jaką jest ofiara Jezusa Chrystusa na krzyżu. On, Najwyższy Pan, cierpiał za nas - grzeszników i odkupił nas swoją krwią. Ukochał odwieczną miłością, przygarną do swego Boskiego Serca. Wciąż na nowo nam przebacza i troszczy się o nas. Zapewnia, że nawet gdyby matka nas opuściła, On nigdy nas nie opuści (Iz 50,15) i choćby góry ustąpiły i pagórki się zachwiały, Bóg zawsze będzie nas kochał (Iz 54,10).
Są jednak ludzie którzy nie kochają Boga, ponieważ Go nie znają. Do nich posyła nas Chrystus. Dlatego musimy szerzyć Jego Królestwo. Należy szerzyć Królestwo Chrystusa w swojej duszy, by móc przebywać razem z Tym, który do końca nas umiłował. Wymaga to jednak wiary i niejednokrotnie dużego wysiłku i ofiary. Bóg nie daje zadań niemożliwych do wykonania. Wymaga od nas wierności w małych rzeczach - w obowiązkach dnia codziennego. W większych rzeczach posyła Ducha Św., aby nam pomagał. Musimy się rozwijać i pomnażać nasze talenty tzn. pomnażać dobro a likwidować zło w naszej duszy, a wtedy Bóg Miłości zaprosi nas do siebie i nam błogosławi.
Mamy szerzyć Królestwo Chrystusa także i w rodzinie, bo On czynił to samo, dał nam przykład. Będąc Synem Bożym, był posłuszny ziemskim rodzicom ( mimo iż był Bogiem), a swoją pokorą, błogosławieństwem i posłuszeństwem wobec rodziców dał przykład każdemu z nas. To właśnie była ewangelizacja: nie słowem, ale czynem. Jezus głosił Królestwo Boga Ojca najpierw czynem, a dopiero później słowem. Tak też i my, będąc posłuszni Jezusowi, powinniśmy szerzyć Królestwo Boże w swojej rodzinie najpierw czynem, a potem słowem.
Mamy szerzyć Królestwo Boże w swoim środowisku, gdyż musimy być światłem Chrystusa, który żyje w nas. Powinniśmy być przykładem chrześcijańskiego życia, którym mamy wskazywać na Boga. Wszystko to należy czynić z wielkiej miłości do Boga.