SOCJOLOGICZNE POJMOWANIE KULTURY
Od niedawna datuje się zainteresowanie człowieka kulturą ale ona jako taka istniała od początków istnienia człowieka.
Początek to starożytna Grecja (zasady estetyczne demokracja architektura, pyt o czł.- dobro piękno prawda) Rozróżnienie natury i K bez def tych poj. - wypracowali to Sofiści (physei - przyroda ; thesei - to co zależy od człowieka )
Pojęcie K pojawia się u Rzymian i jest odnoszone do uprawy ziemi
Metaforyzacja tego słowa - zaczyna przenosić swe znaczenie na inne dziedziny życia CYCERO dokonał tego z K „cultura mentis” - K umysłu - ogłada - uszlachetnianie
W średniowieczu słowa K używa się inaczej - klasztory jako ośrodki tworzenia K .
w średniowieczu nie ma potrzeby używania pojęcia K wraca się do K w znaczeniu uprawy roli bo niewyobrażalne jest by człowiek był stworzycielem czegokolwiek - za wszystko był odpowiedzialny Bóg - czł to tylko narzędzie.
Czasy nowożytne 1510 słowo K pojawia się w jęz. Ang. K jako rozmyślny wysiłek nakierowany na rozwinięcie się jakości danego przedmiotu
1688 Niemiec Pufendorf K animi - K ducha jest to kształtowanie rozumu moralności - wynalazki i rozwój organizacji społecznej
Teoria Pufendorfa - reprezentuje nurt racjonalistycznych rozważań nad stanem i prawem natury, charakteryzuje się empiryczną orientacją i realizmem.
Włączał do kultury wszystkie wynalazki i urządzenia zastosowane w ludzkim życiu a więc ubranie, język, obyczaje, różnorodne sztuki a zwłaszcza całą organizację społeczeństw obywatelskich.
Kultura ducha stanowiąca moralne zobowiązanie człowieka, polega na tym, aby decyzje dotyczące jego obowiązków były podejmowane na właściwej drodze, aby sądy i opinie w sprawach budzących zwykle jego pożądanie były właściwie kształtowane i aby popędy jego ducha były regulowane
i rządzone zasadą sprawiedliwego rozumu.
Oświecenie
Joachim Herder K oznacza doskonalenie się jednostki techniki umiejętności , nabywanych
w aspekcie wykonawczym i intelektualnym.. świadomie używa tego pojęcia - analizował narody - jaka mają K , Duża rola języka i procesów komunikowania się - jest to pierwszorzędne w K
Herder posługuje się pojęciem kultury o wiele bardziej świadomie i refleksyjnie aniżeli Pufendorf. Pojawienie się kultury ujmuje jako etap ewolucyjnego procesu bytu związany
z powstaniem gatunku ludzkiego
Kant zajmował się różnicami między naturą i kulturą
19 wiek. Gustaw Klemm definiuje K jako wszystkie aspekty życia społ. W danej społeczeństwie. - obyczaje rzemiosła i umiejętności , życie domowe i publiczne w czasie pokoju i wojny , religia nauka i sztuka.
Kultura to wszystkie aspekty życia społecznego danej społeczności czyli jej obyczaje, rzemiosła i umiejętności. Życie domowe i publiczne w czasie pokoju i wojny, religia nauka i sztuka.
Taylor 1871 - książka „pierwotna cywilizacja” Kultura lub cywilizacja jest to złożona całość obejmująca wiedzę,wierzenia, sztukę, prawo, moralnoś, obyczaje i wszystkie inne zdolności
i nawyki nabyte przez człowieka jako członka społeczeństwa.
złożona całość - nic przypadkowego - skomplikowana budowa - system
wszystkie inne nawyki mi zdolności - K to nawyki zachowań , jest to proces wytwarzania nawyków
zdolności - ? jest zależna od natury
sprawy nabyte jako członka społ. - wszystko to co nabywamy od innych.
Rozwój przemieszczanie się powoduje dostrzeganie że są inne narody i ludy różniące się między sobą. Określenie K jest najlepsze do określenia tych cech.
TYPY DEFINICJI KULTURY I ZAGADNIENIA W NICH AKCENTOWANE
Def. Wyliczające - wymiana składników - są czytelna ale nie są domknięte logicznie (bez kryteriów)
def historyczne -kładą nacisk na fakt dziedziczenia i rola tradycji
def normatywne - K jest czymś co zobowiązuje i przymusza do zachowań
def psychologiczne akcent na proces uczenia się - kult przez jednostki.- współtworzenie osobowości przez K
def strukturalistyczne -kładące nacisk na całościowy charakter każdej kultury. K nie jest przypadkowym zlepkiem działań - - podkreślenie jej budowy
def genetyczne akcentują społeczne źródła kultury jest efektem społecznego współdziałania ludzi.
XX wiek
Ralph Linton - Kultura jest konfiguracją wyuczonych zachowań i rezultatów zachowań których elementy składowe są wspólne członkom danego społeczeństwa i przekazywane w jego obrębie.
Philip Bagby 1958 - K to sposób myślenia i odczuwania i zachowania a więc główne rodzaje aktywności i jej wytwory których geneza nie jest dziedziczna a które powstają w społeczeństwie
Zachowanie a działanie - zachowanie to też powstrzymanie się od działania.
Stefan Czarnowski - 1938 - K jest to całokształt zobiektywizowanych elementem dorobku społecznego wspólnych szeregowi grup z racji swej obiektywności ustalonych i zdolnych rozszerzać się w przestrzeni.
Szerokie i wąskie ujmowanie K
szerokie - do K wchodzi wszystko np polityka gospodarka komunikacja transport rolnictwo, jest to ujęcie antropologiczne bo antropologowie mogli to ujęcie z powodu możliwości objęcia całej społeczności tym pojęciem
Antonina Kłoskowska -1963 K jest to względnie zintegrowana całość obejmująca zachowania ludzi przebiegająca wg wspólnych dla zbiorowości wzorów wykształconych i przyswojonych w toku interakcji i zawierająca wytwory takich zachowań
- wąskie - to tylko aspekty symboliczne K. - symboliczne komunikowanie się ludzi. (sztuka język wierzenia obyczaje)
znak - jest to takie coś co zawiera sieć cech (symbolicznych , umowność , intencjonalność jest znakiem czegoś od kogoś - nadawanie znaku dla kogoś)
oznaka - to co jest reakcją naturalną , nie posiada nadbudowy
funkcjoznaki - ubranie meble są to rzeczy funkcjonalne i znaczeniowe
wąska K to względnie zintegrowany system czynności i wytworów kt podstawowym aspektem jest obecność intersubiektywnie rozumianych znaków mających społeczną wartość i akceptację
Kultura atrybutywna i dystrybutywna
K atrybutywne - kultura jest cechą stałą, czyli właśnie atrybutem ludzości jako gatunku,
K ta jest w całości - to co wspólne
K dystrybutywna - zbiór cech kultury określonej zbiorowości, jest to K konkretnych grup np polska , łowicka - ujmuje to co szczególne.
KULTURA A CYWILIZACJA
I W niektórych krajach używano zamiennie terminy K i C
Potoczne rozróżnienie K jako coś duchowego, wzniosłego. C jako coś materialnego, technicznego, użytkowego
II Za C uważa się ten etap K, który cechuje się większym postępem L.H. MORGAN
III C uważa się za kres K O. SPENGLER
IV C to taka K, która spełnia następujące warunki:
długi okres trwania
funkcjonowanie na bardzo dużym obszarze geograficznym
musi wytworzyć jakieś nośniki, główny nośnik to pismo
istnienie miast
silna władza państwowa
religia - w coś się w określony sposób wierzy
K były wcześniejsze od C, jest ona zawsze bliższa człowiekowi niż C. K powstaje w sposób spontaniczny, żywiołowy. C można narzucić, lub świadomie przejąć.
PODSUMOWANIE:
1. K to jednocześnie wzory zachowań, idee i wartości.
2. K nie jest naturą, lecz jest zbudowana na naturze, K cechuje się oderwaniem od bezpośredniego wynalazcy i przejęciem przez inne społeczności.
3. K cechuje się zdolnością trwania choć niejednoznaczne są kryteria uznania tego co trwałe.
4. K cechuje się zdolnością przekazywania w czasie.
5. K jest sferą otaczającą człowieka ze wszystkich stron, z czego zazwyczaj nie daje sobie sprawy.
6. K jest wyuczona, ludzie nabywają ją od innych począwszy od wczesnych etapów wychowania.
K ma z istoty charakter społeczny. Jest wspólna pewnej dziedzinie ludzi tworzących pewne zbiorowości.
K ulega zmianom przystosowawczym, zmienia się tak jak zmienia się sytuacja, tak jak zmieniają się indywidualne i grupowe potrzeby.
NABYWANIE KULTURY
w aspekcie filogenetycznym - przez gatunek ludzki
wyprostowanie ciała , uwolnienie rąk szersze widzenie
człowiek neandertalski(nie mówił)
homo sapiens - rozwinięta krtań , rozwinięta strefa broki w mózgu (mowa i koordynacja ruchów)
podział pracy - wzajemne uzupełnianie baby i chłopa
stałość popędu sex - zatrzymanie baby przy chłopie
K jest środkiem przetrwania człowieka - jest walką o byt i pochodną inteligencji
Koncepcja Johana Huizinga „homo ludens” - zabawa jako źródło kultury. Koncepcja wg której kultura była zabawą. Wg niego zabawa jest to aktywność posiadająca dwie istotne cechy:
powód do życia
zachowania oparte o normy
Homo ludens - koncepcja J. Huizinga, którego zdaniem u źródeł wszelkich działań ludzkich oraz powstania i rozwoju całokształtu kultury ( w tym wojen, nauki, sztuki, filozofii) leży zabawa, gra, współzawodnictwo. Człowiek jest zatem homo ludens - człowiekiem bawiącym się.
Zygmunt Freud - dwa popędy
miłości
zniszczenia ;
nieopanowanie tych popędów prowadziło do chaosu ; Kult to kaganiec na popędy , ma ona doprowadzić do wysublimowania tych popędów;; człowiek zamienił możliwość szczęścia na poczucie bezpieczeństwa , uleganie popędom to poczucie zadowolenia i szczęście przy rezygnacji z tego człowiek dostaje poczucie bezpieczeństwa. ; K od kilkudziesięciu lat daje upust wyzwolenie tych popędów (kultura masowa)
JJ Russeau K. Powstała w skutek wad człowieka , ułomności (popisywanie się , próżność ukrywanie ułomności , maskowanie swoich niedostatków) ; J powstała dzięki 2 potrzebom
- poznawania
- ekspresji - tworzenia
w aspekcie ontogenetycznym - nabywana przez jednostkę
Pier Bourdieu - K to gwałt symboliczny (brak możliwości protestu przeciw wpływowi K). ;proces przekazu K nie jest jednak bez oporu , opór ten wynika z tego że wszystkie wzory K są ambiwalentne , dlatego taki a nie inny wzór jest mu wpajany(bo tak się robi.); nabywanie K wymaga wyparcia popędów i to boli (wymaga wysiłku)
typowe kręgi wychowawcze
rodzina : zależność biologiczna ; dominuje do 7-8 roku życia
rówieśnicy ; rywalizują z rodzicami ; selekcja wartości
sąsiedzi - kontrola społeczna
instytucje wychowawcze - dziś szkoła nie wychowuje
kultura (powieści piosenki obrazy) - przekazują normy wzory pragnienia ; środki przekazu ; to my jesteśmy wychowankami samych siebie (oglądalność decyduje o tym co jest pokazywane)
Koncepcja habitusu sformułowana przez P. Bourdieu
HABITUS - „społecznie ustanowiona natura” tj system wzajemnie ze sobą powiązanych psychicznych oraz biologicznych nastawień (dyspozycji) wraz n nieświadomymi schematami działania.
AMBIWALENCJA KULTUROWA - stan konfliktu emocjonalnego polegający na odczuwaniu przez jednostkę zarówno pozytywnych jak i negatywnych uczuć w stosunku do tych samych wartości czy wzorów wychowania mogący występować w obliczu konfliktu kulturowego lub konfliktu ról społecznych
PODSUMOWANIE:
Proces nabywania K jest:
wyłącznie przejawem życia społecznego gatunku ludzkiego
przebiega i towarzyszy biologicznemu rozwojowi jednostki
jest warunkiem przystosowania się człowieka. do życia w społeczeństwie
jest mechanizmem przekazywania K i jej utrwalenia
jest to proces selektywny, przekazuje się treści K wybiórczo w zależności od kategorii
społecznych ludzi i ich ról społ.
jest to proces po części uświadamiany i nie uświadamiany
Dzięki niemu jednostka wrasta w K danego społ. i nabywa odpowiednią kompetencję kulturową.
Dzięki niemu współtworzy się osobowość jednostki.
UKŁADY KULTURY
Kłoskowska - UK - powstałe z badań empirycznych
pierwotny układ K - jest to układ najstarszy , od zawsze
mała wspólnota ludzi którzy dobrze się znają
swoistość - swojskość
bezpośredni kontakt poszczególnych osób
przechodniość ról nadawcy i odbiorcy
role te są mało uregulowane
jest to podstawowy typ kontaktów międzyludzkich
istnieje on w reliktach kultury ludowej (darcie pierza)
zinstytucjonalizowany UK
początek to tworzenie się instytucji państwa
rola kościoła - wpływy cywilizacyjne
pełny rozwój to renesans - muzea teatry
szczyt to wiek 19
2 zakresy instytucji
instytucja w szerokim znaczeniu to przystosowywanie człowieka do funkcjonowania
w danym społ. Np wychowanie
instyt w wąskim znaczeniu to zespól ludzi z określonymi środkami (lokal kasa ) mający realizować określone zadania w oparciu o określone normy
Cechy tego UK :
charakter formalny
nadawca i odbiorca występują w rolach sformalizowanych
rola nadawcy nie jest przypadkowa (incydentalna) lecz jest to rola trwała sprofesjonalizowana.
Odbiorca jest przejściowo w tej roli (nigdy nie bywa nadawcą)
Role są regulowane przez normy społ.
Instytucje kultury tworzy się przez:
Instytucje kultury bywają: przekształcane z pierwotnego UK (z prywatnych galerii powstają publiczne);
tworzenie instytucji przez inne instytucje np ministerstwa;
Proces instytucjonalizacji polega na :
uznaniu pewnych działań za działania mające doniosłość publiczną. ;
wyodrębnienie pewnych działań od innych działań publicznych;
powierzenie tych działań osobom mającym odpowiednie kwalifikacje;
uregulowanie i usankcjonowanie tych działań.
Pozytywne aspekty Instytucji kulturalnych:
-ciągłość działania ;
- demokratyzacja dostępu
Negatywne cechy -
-ociężałość działania
-prymat środków działania nad celami ;
- biurokratyzacja
Układ środków masowego przekazu
Nowoczesny system masowego komunikowania zapoczątkowany wraz z rozwojem druku a radykalnie rozbudowany dzięki elektronicznym środkom.
Układ nie ma nazwy to wycieczkowanie do ośrodków K poza miejsce zamieszkania
KULTURA MASOWA
Pierwszy raz użył tego pojęcia Max Horkheimer 1941 (szkoła frankfurcka) określenie to nie przyjęło się potem używa go Mc Donald
W latach 40 pojawia się nowa sytuacja w kulturze (radio tv )
Pierwsze przejawy KM to pojawienie się prasy masowej
Cechy masy : wg Blumera
Duża liczba członków
Heterogeniczność składu (różnorodność)
Anonimowość członków
Brak wewnętrznych powiązań (amorfizm)
Brak wewnętrznych zdolności do działania - to odróżnia masę od tłumu
Definicje:
Friedmann - KM to ogół kulturowych dóbr konsumpcyjnych oddanych do dyspozycji publiczności w najszerszym rozumieniu tego słowa. Za pomocą masowego komunikowania w ramach cywilizacji technicznej.
Morin - KM to K wytwarzana zgodnie z uwzględniającymi masą towarową normami produkcji przemysłowej rozprzestrzeniana przy pomocy technik przekazu masowego , zwracająca się do mas społecznych tzn do wielkiego zbiorowiska jednostek ludzkich.
Kłoskowska - KM to zjawisko współczesnego przekazywania wielkim masom odbiorców identycznych lub analogicznych treści płynących z nielicznych źródeł.
Toeplitz - istotą KM jest to że powiela ona pozornie banalne wręcz identyczne wzory przekazywane za pomocą prasy radia TV a najczęściej przy użyciu wszystkich na raz
i w sposób nie postrzeżony ale nie mniej skuteczny kształtuje postawy i opinie społeczne
zestaw cech KM
urzeczowienie przekazu
standaryzacja treści (te same treści dla różnych ludzi)
homogenizacja - to wymieszanie treści kulturowych różnego charakteru i przekazanie w postaci papki jest to zniesienie dystansu między tym co ważne i nieważne wyższe i niższe, święte
i świeckie; KM się tym nie przejmuje.
Typy homogenizacji
H upraszczająca - występuje niekiedy w formie plagiatu albo trawestycji. Częsty motyw oskarżania homogenizacji upraszczającej stanowi zarzut fałszerstwa
H immanentna - rozumiemy przez to włączenie do dzieła kultury wyższego poziomu elementów zdolnych przyciągnąć szeroką i popularną publiczność dokonane przez samego autora. Chodzi tu o dzieła tego rodzaju, które zgodnie z instytucjonalnym kryterium należą bez wątpienia do wyższego poziomu, ale z uwagi na pewne właściwości treści lub formy są predystynowane niejako do masowej recepcji.
H mechaniczna - od h upraszczającej różni się tym, że nie polega na wprowadzeniu jakichkolwiek zmian, w zawartości wewnętrznej dzieła wyższego poziomu lecz na przeniesieniu w nienaruszonej postaci do masowych środków komunikowania
to zestawienie obok siebie różnych treści o różnym poziomie (czasopisma ilustrowane)
Homogenizacja sprawia że KM nie można przeciwstawić kulturze wyższej
Rozrywkowość - (syndrom Heisel - stadion) nawet przemoc jest rozrywką.
Ilość odbiorców - KM rządzi się zasadą największej oglądalności
Kosmopolityzm - nieuwzględnianie różnic narodowych
Km nakłada się na K etniczne religijne i zaczyna je wykorzystywać.
Proces twórczy KM
Nie tworzą jej intelektualiści i artyści ale oni są zatrudniani przez nadawcę
W KM trudno stwierdzić kto jest właściwym twórcą - jest to proces zbiorowy
Gra pomiędzy konwencją a inwencją , wykorzystywana jest tylko ta część talentu która godzi się z istniejącym trendem inwencja to uatrakcyjnienie konwencji.
jest źródłem mitów : wolności szczęśliwości sukcesu znalezienie sensu życia w KM zawsze jest Happy End (brak dramatów tragedii)
gra pomiędzy konwencją a inwencją (wykorzystywana jest tylko ta część talentu, która daje się pogodzić z istniejącą konwencją, to co może zostać zaakceptowane. Inwencja jest po to aby konwencje istniejące w kulturze stały się bardziej atrakcyjne)
KM jest to kompensacyjny świat marzeń (kreowanie i wykorzystywanie gwiazd - są to niedoścignione ideały do naśladowania (mityczni półbogowie)
Obecność supermena (nadludzka siła odwaga intelekt) - leczenie słabości widzów ; - zaspokojenie potrzeby sprawiedliwości.
Rewolwer i dziewczyna to symbole agresji i przemocy oraz seksu i erotyki (popędy Freuda)
Erotyzowanie towaru
Nieokreślony związek z rzeczywistością.
Warunki powstania KM
jest to produkt cywilizacji przemysłowej w sensie technicznym i społecznym (urbanizacja, zanik wspólnoty a powstanie społecz, zmiany w charakterze pracy - typ fabryczny a nie rolniczy uniezależnienie się od pór roku , na roli było urozmaicenie a nw fabryce jest monotonia . KM to odreagowanie - pojawienie się czasu wolnego)
demokratyzacja życia - Km jest ofertą najbardziej popularną , bez podzialu na elity i resztę , ale jest też narzędziem polityki, jest to uspokajanie mas
KM jest reakcją na anonimowość ludzi - ludzie więcej wiedzą o bohaterach seriali niż o sąsiadach KM jest produktem nowoczesności wraz ze zmianami w świecie zmienia się Km
Krytyka KM
źródła :
nostalgia za przeszłością (konserwatyzm u krytyków KM)
krytyka to pogarda cywilizacji przemysłowej.
Pogarda wobec mas
krytyka :
KM jest czynnikiem manipulacji ekonomicznej , pobudza popyt; wytwarza sztuczne potrzeby
Jest elementem manipulacji politycznej - aby zamach stanu był udany trzeba zdobyć tv ; polityka musi mieć osobowość medialną.
Władza koncernów medialnych.
Bierność odbioru - bezrefleksyjność (powoduje to bierny stosunek do życia )
Nadmiar idei (powoduje brak wiary w cokolwiek)
Stępienie wrażliwości (oswojenie z cierpieniem - złem ; zniekształcenie rzeczywistości ; frustracja z powodu oglądania wyższych sfer)
zanik życia wewnętrznego (zaniechanie myślenia ; filmy odpowiadają mentalności 12 lattka )
zerwanie z korzeniami (wyobcowanie)
rozkład życia rodzinnego
złe efekty wychowania dzieci ; - brzk pasji i entuzjazmu ; nuda apatia; konsumpcjonizm; brak dziwienia się ; oczekiwanie natychmiastowego zaspokajania potrzeb.
Rozhermetyzowanie kultur lokalnych
zniszczenie kultury która budzi w ludziach niepokój co do świata
brak reprezentowania dobra publicznego
Obrona KM
popularność
jakość KM zależy nie od jej masowości , ale od tego jakie wartości proponuje
upowszechnienie kultury wyższej
działania dydaktyczne
wypełnianie luki po kulturze ludowej
pomost między klasami społecznymi
gusty odbiorców są ambiwalentne.
DYNAMIKA KULTURY
Ludzie zaczynają się zastanawiać co w życiu przeważa: stałość czy zmienność. Świat się zmienia, zmieniamy się my, ale jednocześnie mamy poczucie własnej tożsamości
W życiu społeczno-kulturowym następują zmiany przeobrażenia - składu funkcji wzajemnych relacji.
Autor, który pierwszy zwrócił uwagę na dynamikę w kulturze to H. Spencer . Ewolucja to zmiana idąca od nieokreślonej niespójnej jednorodności do określonej spójnej różnorodności. Ewolucja jest tym bardziej zaawansowana im bardziej skomplikowana jest struktura danego systemu i im więcej funkcji ulega w nim wyodrębnieniu.
Neoewolucjoniści XXw. Do tych założeń dodali stwierdzenie, że o poziomie zaawansowania ewolucji świadczy złożoność kultury i wyspecjalizowanie funkcji ale i zdolność do integrowania danego systemu.
Z ewolucjonizmu wyrosła Teoria konwergencji
Teoria konwergencji - Adolf Bastian - zakłada ona że w podobnych warunkach podobne formy kulturowe mogą powstać niezależnie od siebie tzn. wynika to z tego że istnieje zasadnicze podobieństwo natury ludzkiej, które wszędzie może doprowadzić do takich samych rezultatów.
Droga postępowania wszystkich grup ludzkich jest w kulturze w zasadzie jednakowa.
Przechodzą w zasadzie te same stadia rozwojowe tylko w różnym tempie. Z etapu na którym znajduje się dana kultura można ocenić na jakim jest poziomie rozwoju.
Teoria dyfuzji (wzajemne przenikanie)- Taylor - wzajemne przenikanie elementów kulturowych
Z jednego społeczeństwa do drugiego
Dzięki temu możliwy jest szybki rozwój społeczeństw jako całości kulturowej. Jest to proces złożony i twórczy.
Etapy dyfuzji
1) przedstawienie nowego elementu
2) przyjęcie go przez społeczeństwo
3) zespolenie z własną kulturą
Warunki przyjęcia:
użyteczność
zgodność z kulturą istniejącą
prestiż społeczeństwa przekazującego
prestiż jednostek pośredniczących
W procesie dyfuzji łatwo przekazywane są techniki życia codziennego, nie przekazywane są skojarzenia i reakcje podświadome
W wyniku nadmiernej dyfuzji może dojść do akulturacji - zniszczenie rodzimej kultury
Obie teorie mają odzwierciedlenie w polityce ; konserwatyzm i liberalizm.
DYFUZJA KULTUROWA - rozprzestrzenianie się i przenikanie elementów jednej kultury do drugiej, najczęściej na drodze zapożyczenia, czasem następuje równolegle z migracją. Wyróżnia się m.in.:
d.k. bezpośrednią i d.k. pośrednią ( za pośrednictwem mass mediów lub przedstawicieli jeszcze innej kultury)
d.k. zamierzoną (planowe zapożyczenie pewnych treści przez kulturę przejmującą lub narzucenie jej dyfuzji przez kulturę przekazującą i niezamierzoną opartą na spontanicznych kontaktach przedstawicieli różnych kultur)
KONWERGENCJA KULTUROWA - proces polegający na tworzeniu się w odizolowanych od siebie kulturach podobnych cech i elementów kulturowych nie dzięki kontaktom czy akulturacji, lecz za sprawą zbieżnych warunków środowiskowych i wewnętrznych praw rozwoju
AKULTURACJA - proces oraz rezultaty ciągłych i głównie bezpośrednich kontaktów między różnymi kulturami. Z czasem w mniejszym lub większym stopniu dochodzi do upodabniania się kultur wchodzących ze sobą w kontakt.
1
8