Pierwsze ślady człowieka na ziemiach polskich odpowiadają interglacjałowi:
Lubelskiemu
Eemskiemu
Ferdynandowskiemu
Najstarsze zlodowacenie tzw. Narwi na ziemiach Polskich odpowiada zlodowaceniu w systemie alpejskim:
Günz
Mindel
Riss
Zlodowacenie południowo-alpejskie odpowiada strefie izotopowej:
12
6
14-16
Transgresja morska (Tyrreńska) odpowiada interglacjałowi:
Holsztyńskiemu
Eemskiemu
Kromerskiemu
Najstarsze znane dotąd narzędzia pochodzą z:
Basenu Hader
Olduvai
Melka Kuntoure
Najstarsze zespoły narzędzi odłupkowych mikrolitycznych pochodzą z:
Olduvai Bed II
Nad jeziora Turkana
Dolnego biegu rzeki Omo (stanowiska 57 i 123)
Najstarsze ślady struktur mieszkalnych w dolnym paleolicie pochodzą z:
Olduvai Bed I (stanowisko DK)
Gombore I
Garba IV (stanowisko 13)
Australopithecus boisei jest też określany jako:
Homo Habilis
Zinjanthropus
Theropithecus
Północno-afrykański odpowiednik późnego MSA jest określany jako:
Sangoan
Aterien
Dabbien
MSA z tylczakami łukowymi jest określany jako Facjes:
Piercrsbourg
Lupembien
Howieson's Pooit
Rozłupce (hacheraux, cleavers) są charakterystyczne dla kultury aszelskiej:
W Afryce
Na Wyspach Brytyjskich
Na Kaukazie
Najstarsze ślady człowieka w Europie występują w:
Hiszpanii
Grecji
Rosji
Najstarsze w Europie struktury mieszkalne występują w:
Torralba w Hiszpanii
Ambrona w Hiszpanii
Soleilhac we Francji
Najbliższe granic polski szczątki kostne Neandertalczyka pochodzą z:
Jaskini Kulnej na Morawach
Jaskini Sipka na Morawach
Jaskini Subalyuk na Węgrzech
Cechą charakterystyczną noży typu Bockstein jest:
Ścinanie wierzchołka
Tylec naturalnie tępy
Odbicie para-rylcowe (coup de tranchet lateral)
Noże prądnickie w zachodniej europie wystąpiły w:
Kantabrii
Prowansji
Dordonii
Szczątki kostne neandertalczyka wystąpiły w towarzystwie zabytków kultury:
Szatelperrońskiej
Sungirskiej
Gorodcowskiej
Do wczesno-górno-paleolitycznych kultur z ostrzami liściowatymi zaliczamy:
Szaletien
Uluzzien
Khormuzien
Zasiedlenie niżu w Interpleniglacjale zawdzięczamy kulturze:
Szatelperrońskiej
Szeleckiej
Jerzmanowickiej
Najwcześniejszy etap górnego z rozwiniętą techniką wiórową we wschodniej Europie reprezentuje kultura:
Kostienkowsko-sungirska
Spicyńska
Oryniacka
Sungirskie ostrza liściowate posiadają podstawę:
Prostą
Wklęsłą
Wypukłą
Technika produkcji mikrolitycznych ostrzy pojawiła się w facjesie kultury oryniackiej:
Górnodunajskim
Langwedockim
Krems-Dufour
Kościane ostrza liściowate z podstawą nierozszczepioną określamy jako typ :
Ferrassie
Arbreda
Mladac
Największy zbiór kościanych ostrzy oryniackich pochodzi, na terenie Polski z jaskini:
Maszyckiej
Mamutowej
Okiennik
Ludność zachodnioeuropejskiej kultury oryniackiej na terenie Francji polowała głównie na:
Mamuty
Konie
Renifery
Rozwój zachodnioeuropejskiego grawetienu (perigordienu) obejmuje następującą sekwencję:
Protomagdalenien-Perigordien typu Noailles-Perigordien ze zbrojnikami prostokątnymi
Perigordien z ostrzami typu Font Robert-Perigordien typu Noailles-Protomagdalenien
Perigordien z ostrzami typu Font Robert-Perigordien ze zbrojnikami prostokątnymi-Perigordien typu Noailles-Protomagdalenien
Najmłodszą fazę grawetienu w Europie środkowej charakteryzuje:
Tylczaki łukowe
Jednozadziorce (pointes a cran)
Flechettes
Grawetien z narzędziami mikrolitycznymi w Europie wschodniej jest znany z:
Chotylewa
Kostieniek 8 warstw z dolnej
Kostienek I warstwy 3
Epigrawetien basenu naddunajskiego charakteryzują polowania na:
Renifery i konie
Bizony
Mamuty
Badegoulien charakteryzują przede wszystkim:
Flechettes
Raklety
Rylce typu Bassaier (Raysse)
Najbardziej wysuniętym na wschód stanowiskiem kultury magdaleńskiej jest:
Jaskinia Maszycka w Polsce
Klementowice-Kolonia
Jaskinia Gudenus w Austrii
Malowidła z jaskini Lascaux wiążemy z facjesem kultury magdaleńskiej:
Badegoulieniem
Facjesem Lussac-Angles
Wczesnym magdalenienem z narzędziami mikrolitycznymi
Styl naturalistyczny charakteryzuje magdalenien:
Wczesny
Środkowy
Późny
Technokompleks z jednozadziorcami w schyłkowym paleolicie wywodzi się z:
Epigrawetienu
Magdalenienu zachodnioeuropejskiego
Grawetienu z jednozadziorcami
Prawdopodobnym przodkiem kultury świderskiej jest kultura:
Magdaleńska V z ostrzami typu Teyjat
Bromme-Lyngby
Kostienkowska
Mikrolity występujące w kulturze ahrensburskiej to ostrza typu:
Laugerie Basse
Zonhoven
Komornica
Najwcześniejszą kulturą mezolityczną w Polsce jest kultura:
Komornicka
Svaerdborg
Oldesloe
Kultura tardenuaska jest identyfikowana dziś z kulturą:
Duvensee
Broxburne
Beuron-Coincy
Najpóźniejszą pozycję chronologiczną w mezolicie Polski zajmuje kultura:
Komornicka
Beuron-Coincy
Janisławicka
Wczesno holoceńską fazą epigrawetienu w basenie Morza Śródziemnego jest kultura:
Teviec
Lepenskiego Viru
Kostienkowska
Retusz płaski charakteryzuje zbrojniki mezolityczne typu:
Tardenuaskiego
Magdaleńskiego
Murzakkobańskiego
Odbicie rylcowca (tzw. piquant-triedre) charakteryzuje zbrojniki typu:
Komornickiego
Ostrza typu Vielle
Janisławickiego
W kulturze natufijskiej mamy ślady:
Wyspecjalizowanego zbieractwa i łowiectwa
Wyspecjalizowanego zbieractwa i początków hodowli
Początków rolnictwa i wyspecjalizowanego łowiectwa
W przemyśle chiamskim obserwujemy, w porównaniu z kulturą natufijską:
Wzrost udziału narzędzi mikrolitycznych kosztem wiórowych i rdzeniowych
Spadek udziału narzędzi mikrolitycznych i wzrost udziału wiórowych i rdzeniowych
Brak większych różnic
Harifien rozwija się równolegle z:
Wczesnym natufienem
Późnym natufienem
Neolitem Preceramicznym A
Przemysł tzw. chiamski datować można w przybliżeniu na:
1 połowę IX tys. bc
2 połowę IX tys. bc
1 połowę VII tys. bc
Ostrza typu El Chiam to groty:
Strzał z bocznymi wnękami przy podstawie, retuszowanymi na stronę górną
Z podstawą dwu kontową i retuszem powierzchniowym
Trzoneczkowate z zadziorami i retuszem powierzchniowym
Ostrza typu Byblos to:
Groty liściakowate z krótkim, szerokim trzonkiem, retuszowanym na obie strony
Groty z podstawą dwu kątową i retuszem powierzchniowym
Groty trzoneczkowate, z zadziorami i retuszem powierzchniowym
Pierwsze, najwcześniejsze, pewne ślady hodowli występują w:
Neolicie Preceramicznym A
Neolicie Preceramicznym B
Późnej Fazie Neolitu Preceramicznego B
Najwcześniejsza ceramika w Chuzestanie pojawia się w fazie:
Bus Mordech
Ali Kusz
Muhammad Dżafar
Pierwsze ośrodki neolitu aceramicznego pojawiają się :
We wschodniej anatolii, od początków VII tys. bc
We wschodniej anatolii, od połowy VIII tys. bc
W południowej anatolii, w pierwszej połowie VII tys. bc
Neolit typu Çatal Hüyük charakteryzuje się obecnością:
Rozwiniętego rolnictwa i hodowli, bez ceramiki
Rozwiniętego rolnictwa z ceramiką, bez hodowli
Rozwiniętego rolnictwa, hodowli i obecnością ceramiki
Klasyczna sekwencja kulturowa neolitu tesalskiego wygląda następująco:
Neolit preceramiczny, najwcześniejszy neolit ceramiczny, pre-Sesklo, proto-Sesklo, Sesklo, Dimini, Rachmani
Neolit preceramiczny, najwcześniejszy neolit ceramiczny, proto-Sesklo, pre-Sesklo, Sesklo, Dimini, Rachmani
Neolit preceramiczny, najwcześniejszy neolit ceramiczny, pre-Sesklo, proto-Sesklo, Sesklo, Rachmani, Dimini
Neolit preceramiczny w Grecji datowany jest na około:
1 ćwierć VII tys. BC
3 ćwierć VII tys. BC
Przełom VII i VI tys. BC
Charakterystyczną cechą kultur kręgu barbotinowego jest występowanie:
Ceramiki niemalowanej krzemiennych przemysłów wiórowych
Ceramiki malowanej i krzemiennych przemysłów wiórowych
Ceramiki malowanej i krzemiennych przemysłów mikrolitycznych
Kultura Körös (Cris) obejmuje swoim zasięgiem:
Siedmiogród, Częściowo Banat, Wielką Nizinę Węgierską, Mołdawię, częściowo Oltenię
Siedmiogród, Częściowo Banat, Wielką Nizinę Węgierską,
Siedmiogród, Częściowo Banat, Wielką Nizinę Węgierską, częściowo Mołdawię, częściowo Oltenię
Kultura typu Lepenski Vir (fazy: proto-, I i II) datowana może być, wg. skalibrowanych dat radiowęglowych, w przybliżeniu na okres pomiędzy:
5800 - 4600 BC
5000 - 4000 BC
6500 - 5500 BC
Ceramika kultury Vinča to ceramika:
Zdobiona malowaniem i często kanelowaniem
Zdobiona malowaniem, ściegiem bruzdowym i kanelowaniem
Niemalowana, zdobiona często kanelowaniem
Z kulturą Vinča związane były kopalnie miedzi na terenie:
Siedmiogrodu
Gór Wschodniosyberyjskich
Wschodniej Bośni
Równolegle z fazą Vinča-Turdaĕ na terenie Dalmacji rozwija się kultura:
Butmir
Kakanj
Denilo
Na terenie dzisiejszej Bułgarii jednostki kulturowe nawiązujące do kultury Vinča i pozostające pod jej wpływem rozwijają się, w przybliżeniu, równolegle do:
Kultury Vinča w całym okresie jej istnienia
Fazy Vinča-Turdaĕ
Fazy Vinča-Turdaĕ-Pločnik
Obszar na którym uformowała się KCWR to, przypuszczalnie:
Morawy, Dolna Austria, południowo-zachodnia Słowacja, północno-zachodnie Węgry
Czechy, Śląsk
Morawy, Czechy, Śląsk
Najwcześniejszym ugrupowaniem Kultury Wschodniej Ceramiki Linearnej jest:
Grupa Szatmár
Grupa Barca III
Kultura Alföldzkiej Ceramiki Linearnej
Ceramika zdobiona malowaniem obecna jest:
We wszystkich ugrupowaniach Kultury Wschodniej Ceramiki Linearnej
W kilku ugrupowaniach Kultury Wschodniej Ceramiki Linearnej
Tylko w grupie Szatmár
Kultura Bukowogórska występuje na obszarze:
Gór Bukowych
Gór Bukowych, Niziny Wschodnio-Słowackiej, Kotliny Koszyckiej, Šarišskiego Podojia
Gór Bukowych Niziny Wschodnio-Słowackiej, Kotliny Koszyckiej, Šarišskiego Podojia, Krasu Słowackiego
Kultura lendzielska (sensu stricte) rozwija się, w przybliżeniu, w:
IV tys. BC
V tys. BC
VI tys. BC
Grupa modlnicka jest kulturowo i chronologicznie odpowiednikiem słowackiej grupy:
Pečeňady
Brodzany-Nitra
Ludanice
Zwyczaj zdobienia ceramiki za pomocą malowania zanika w kulturze lendzielskiej, począwszy od fazy:
Lendziel II
Lendziel III
Lendziel IV
Klasyczna sekwencja kulturowa nadcisańskiego odgałęzienia kręgu Lendzielsko-Polgarskiego wygląda następująco:
K. Nadcisańska, proto-Tiszapolgár, Tiszapolgár-Csöszhalom-Oborin, Tiszapolgár, Bogrogkeresztúr, Hunyadihalom/Lažniany
K. Nadcisańska, Tiszapolgár-Csöszhalom-Oborin, proto-Tiszapolgár, Tiszapolgár, Bogrogkeresztúr, Hunyadihalom/Lažniany
K. Nadcisańska, Bogrogkeresztúr, proto-Tiszapolgár, Tiszapolgár-Csöszhalom-Oborin, Tiszapolgár, Hunyadihalom/Lažniany
Kultura nadcisańska rozwija się w przybliżeniu równolegle z następującymi fazami kultury lendzielskiej:
Proto-Lendziel, Lendziel I, Lendziel II
Lendziel I, Lendziel II, Lendziel III
Lendziel II, Lendziel III, Lendziel IV
Kultura Herpály obejmuje:
Teren północno-wschodniej części Wielkiej Niziny Węgierskiej, w rejonie pogranicza Węgiersko-Rumuńskiego
Rejon Gór Bukowych i Gór Matra
Teren południowej części Wielkiej Niziny Węgierskiej, na pograniczu Węgiersko-Jugosłowiańskim
Efektem oddziaływań lendzielskich nad środkową Łabą jest grupa:
Gatersleben
Wauwil
Hinkelstein
Bawarskie odgałęzienie KCWK nosi nazwę:
Grupy Münschofen
Kultury Alchbühl
Grupy Oberlauterbach
Kultura Rössen datowana jest, w przybliżeniu, na:
4800 - 4400 BC
4000 - 3600 BC
3000 - 2500 BC
Ludność rozwiniętych etapów KPL praktykowała system upraw:
Wypaleniskowo-Odłogowy
Zaroślowo-Odłogowy
Leśno-Odłogowy
W przemysłach krzemiennych fazy sarnowskiej KPL na Kujawach dominującą rolę odgrywa krzemień:
Bałtycki
Jurajski
Czekoladowy
Kultura Varna rozwija się, w przybliżeniu, równolegle z:
Kulturą Marica
Kulturą Kodżadermen-Gumelnita-Karanowo VI
Galatin
Na terenie Bułgarii późny neolit, w klasycznym schemacie (lub okres przejściowy późny neolit/wczesny eneolit w nowym schemacie H. Todorowej) może być datowany, w przybliżeniu na:
Połowę VI tys. BC
Przełom VI i V tys BC
Połowę V tys. BC
W fazie wczesnej kultury Cucuteni-Trypole (pre-Cucuteni, Trypole A) ceramika zdobiona była za pomocą:
Malowania Bichromicznego
Kanelowania, odciskania, rycia
Ściegu bruzdowego i ornamentyki grzybkowo-dołkowej
Początki kultury grobów jamowych mogą być datowane na:
1 połowę IV tys. BC
2 połowę IV tys. BC
1 połowę III tys. BC
Kultura Bugo-Dniestrzańska rozwijała się, w przybliżeniu, równolegle do kultur:
Criş i KCWR
KCWR i Trypolskiej w fazach A i B
Trypolskiej w fazie C i Grobów Jamowych w fazie starszej
Dyfuzja Ceramiki ze zdobieniem grzybkowo-dołkowym jest charakterystyczne dla:
Neolity starszego strefy leśnej
Schyłku neolitu starszego i neolitu środkowego strefy leśnej
Neolitu środkowego strefy leśnej
Kultury typu Impresso-Cardium rozwijają się, w przybliżeniu, w:
VIII i VII tys. BC
VII i VII tys. BC
VII i VI tys. BC
Pierwsze kultury neolityczne na Wyspach Brytyjskich pojawiły się około:
Drugiej ćwierci IV tys. BC
Trzeciej ćwierci IV tys. BC
Czwartej ćwierci IV tys. BC
Kolorem oznaczone są zaznaczone odpowiedzi przez osobę która to wypełniała. (NIE RĘCZĘ ZA NIE)
Mało czytelne słowo pewny jestem liter Poo. Może być Poon lub Poor.
Autor pytania zgubił jedno słowo chyba “paleolitu”.
W punkcie “A” jest napisane Noailles a w “B” Noailies
Testy z Kamienia zestaw Nr 2
7