Częstotliwość oblicz według wzoru ( c to szybkość światła w próżni )

Wykres powinien być częstotliwość od napięcia a nie dł. fali od napięcia

Jak chodzi o regresję to zrób jak w 220B. Nie do końca rozumiem o co w tym chodzi ale ja za `a' wziął bym tg kata nachylenia prostej ( prosta leci tak by być jak najbliżej punktów ), b miejsce przecięcia z osią y, a e to chyba jakaś stała ( przyjmij jak w 220B)

Coś nie gra z jednostkami przy U2 i I ( chyba U2 jest w mV I powinno być np. nie 0.0450 tylko 0.450 jednostka mA )

Mam nadzieje ze wszystko ci się uda zrobić

Pozdrawiam

Robert

od roku 1983 prędkość światła z definicji wynosi dokładnie 299 792 458 m/s i ta wartość wraz z definicją sekundy służy do określania metra.

Częstotliwość fali, częstość υ zmian amplitudy fali związana z prędkością rozchodzenia się fali u (prędkość fazowa) i długością fali λ zależnością:

υ=u/λ

Częstotliwość fali określa się w Hz (herc).

Długość fali to odległość pomiędzy powtarzającym się fragmentem fali. Tradycyjne oznacza się ją grecką literą λ. Dla fali sinusoidalnej długość to odległość między dwoma szczytami. Istnieją zależności, które wiążą długość fali z innymi parametrami:

,

gdzie:

• v - prędkość fali,

• T - okres fali,

,

gdzie: f - częstotliwość,

,

gdzie: ω - pulsacja(częstość),

Dla fal elektromagnetycznych te relacje prowadzą do prostej formuły: metry długości = 300/częstotliwość w MHz.

Louis-Victor de Broglie sformułował teorie fal materii. Ich długość jest związana z pędem cząstki, co wyrażone jest równaniem:

gdzie:

• h - Stała Plancka,

• p - pęd.

Częstotliwość określa liczbę cykli zjawiska okresowego występujących w jednostce czasu. W układzie SI jednostką częstotliwości jest herc (Hz). Częstotliwość 1 herca odpowiada występowaniu jednego zdarzenia (cyklu) w ciągu 1 sekundy. Najczęściej rozważa się częstotliwość drgań,częstotliwość napięcia, częstotliwość fali.

W fizyce częstotliwość oznacza się literą f lub grecką literą ν, a z innymi wielkościami wiążą ją następujące zależności:

,

gdzie:

• T- okres,

• f - częstotliwość,

,

gdzie: ω - pulsacja.

Albert Einstein zaproponował teorię fotonową, która wiąże z falą elektromagnetyczną o danej częstotliwości, pewien rodzaj cząstki zwanej fotonem, niosącej najmniejszy, niepodzielny kwant energii fali. Prowadzi to do zależności:

E = hν,

gdzie:

• h - stała Plancka,

• E - energia kwantu,

• ν - częstotliwość fali.

---